Maandag 25
Sept. 1893.
Bijvoegsel.
No. 4287.
37e Jaargang.
De vaandel-uitreiking.
/'v
Uitgave
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag. Abonnement per 3 maanden fi.
Franco per post f 4.1b. Advertentiën1—6 regels 60 Cents.elke regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvert. per regel
15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers iü Cents.
Bureau
MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wyk B. 60
21 September 1893.
Donderslagen en stortbuien voorspelden
Woensdag-avond weinig goeds voor den
door velen met ongeduld verbeid ,-n feest
dag en vooral vreesde men, dat liet para-
develd doorweekt zou zijn van den regen,
die bij stroomen nederviel.
Maar toch, toen de volgende morgen
aanbrak, keerde alles ten goede en de
vlaggen wapperden lustig, besehenen door
de ochtendzon, in de straten der Residentie.
Reeds van den vroegen ochtend was
't in de stad levendig. Trommelslag en
muziek van de uit andere garnizoens
plaatsen aanrukkende troepen wisselden
elkander af en vervulden de lucht. Dichte
groepen officieren uit alle steden des lands
kwamen binnen, allen iu groote tenue,
waardoor zij, zooals gewoonlijk, veel be
kijks hadden.
Maar aller aandacht trok zich samen
en alles stroomde naar het Malieveld, dat,
dank het vriendelijke zonnetje een
echte Oranjezon gelukkig droog van
bodem was.
Lang voordat de troepeu achtereenvol
gens ouder vroolijke muziek het terrein
binnenrukten, was 'taan alle zijden van
de groene schouwplaats zwart van de
menschen. Alle landen die de weide
omringen, waren met menschendrommeu
gevuld, waarin de militaire macht en de
politie de noodige openingen vrij hielden
voor den vrijen doorgang der geuoodigden.
De rijtuigen stonden vijf files dik op
de wegen waar hun verkeer was toege
laten. De passagiers déjeuneerdeu in hun
voertuig en de politie moest, om opstop
ping te voorkomen, nog vele koetsen
weren.
Middelerwijl marcheerden of galoppeer
den de troepen binnen het zeldzaam mooie
parade veld.
Die, welke niet tot het garnizoen der
residentie behoorden de compagnieën
der 8 iufanterie-regimenten en de peletons
der cavalerie-korpsen trokken natuur
lijk buitengewone aandacht.
De geuoodigden werden ook inmiddels
aangebracht. De civiele autoriteiten ver
schenen iu ambtsgewaad en werden aan
den ingang der daklooze tribune allerbe
leefdst ontvangen door den secretaris-gene
raal van het Departement van Oorlog,
Officieren geleidden de gasten naar de
voor hen bestemde plaatsen. Onder het
corps diplomatique zag men verscheidene
leden in uitheemsche militaire uniform.
Ook de pauselijke internuntius en zijn
secretaris woonden in groot ornaat de
feestelijkheid bij.
Tegen 12 uur onstond eenige beweging
iu de dichte rijen der niet bij de troepen
ingedeelde officiereu en in de gelederen,
toen de aankomst van den algemeenen
bevelhebber, generaal Van Helden, werd
aangekondigd. De opperoflicier schouwde
het terrein en gaf nog de laatste bevelen
voor de beweging der troepenmassa.
Voor het geleide der oud-krijgers of
vroegere strijders in Nederland of Indië
was eveneens behoorlijk zorg gedragen.
Menigen oud-strijder zag men niet behulp
van stole of krukken aan den arm van
een jongeren krijgsbroeder naar zijn plaats
aan den voet der tribune, waar die man
nen in corporatie met hun banieren ston
den, strompelen.
Een kranige figuur maakte generaal
Van der Heijden, commandant van Bron
beek, die te paard zich naar zijn plaats
begaf; generaal Van der Schrieck koos
plaats bij de Metalen-kruis-ridders, zijn
kameraden in den Tiendaagschen veld
tocht.
Uit den aard der zaak zag men in het
veld mets dan uniformdragenden, met uit
zondering slechts van de verslaggevers der
dagbladen, wien, op last van den Minister
van Oorlog, een der beste plaatsen was
aangewezen, vanwaar zjj alles konden
overzien. Dames waren er slechts énkele.
Photografen namen afbeeldingen van
terrein en groepen.
Te kwart voor één roffelen de trommen,
weerklinken hoornsignalen en snellen de
reeds aanwezige staven naar den ingang
van het Malieveld. De troepeu nemen
de positie aan. Het is de Minister van
Oorlog, die aankomt, gevolgd door zijn
adjudant, kapitein Sabron, luitenant-ko
lonel Snijders en kapitein De Meester.
Deze verschijning is zeer merkwaardig
door haar zeldzaamheid, aangezien het
verantwoordelijk hoofd van het oorlogs
departement zelden of uooit een parade
bezoekt.
De beleefdheid van minister Seyffardt
om dadelijk zijn opwachting te maken
bij de genoodigde autoriteiten en allen,
op de tribune geschaard, te komen be
groeten, werd hoog gewaardeerd.
Tegen 1 uur kondigde een gejuich uit
de verte, het uitdeelen links en rechts
van bevelen, de ordening in de tot nog-
toe verbroken rijen der geueraals en of
ficieren de nadering van H.H. M.M. de
Koninginnen aan.
De Minister van Oorlog, alleen gevolgd
door generaals en adjudanten in buiten-
gewonen dienst te paard, ging het ko
ninklijk rijtuig tegemoet en kort daarna
reed de vorstelijke, stoet, onder eiudelooze
hoerah's, het parade-terrein stapvoets biu-
nen, aldus saaragesteldmarechaussées te
paard voorop; daarna twee van H. M.
ordonnanee-officieren, graaf Schimmel-
penninck en graaf Duinonceau; een rij
knecht te paard; het koninklijk rijtuig
bespannen r\ la Daumont met Hare Majes
teiten, de jonge Koningin geheel gekleed
in het wit ïuet de lange witte veer over
den stroohoed; de Koningin-Moeder in
een zwart kleed.
De Minister van Oorlog plaatste zich,
na H.H. M.M. begroet te hebben, onmid
dellijk naast het rijtuig, dat gevolgd werd
door een drietal open hofrijtuigen, waarin
gezeten warenin het eerste de groot
meesteres barones Van Hardenbroek met de
adjudanten-generaals jhr. Klerck en jhr.
Verspijck; in het tweede de hofdames
baronnesse Van Ittersum en freule Van
de Poll met den adjudant-kapitein ter
zee Van Hogendorpin het derde de hof
dame baronnesse Reugers en de gouver
nante van H.M., miss Saxton Winter, met
den adjudant kapitein-luit. ter zee Zegers
Veeckens.
Statig was de intocht van de Koningin
nen onder de tonen van het Wilhelmus en
opgeluisterd door de aanwezigheid van al
de leden van Hr Ms militaire Huis te paard.
Toen het rijtuig met HH. MM. in het
gezicht kwam, werd midden in het veld de
standaardvlag met wimpel aan den mast
geheschen, door een adjudant-onderofficier
en twee onderofficieren van het korps
genietroepen.
Na aankomst op het terrein reden de
Koninginnen langs de bataljons, batte
rijen en escadrons, die de geweren pre
senteerden of de sabels opstaken.
Het houden der revue over de veree-
nigde troepen bood tevens aan het publiek,
dat de omgevende lanen van het veld be
zette, gelegenheid om de Koninginnen
naderbij te zien en de Vorstinnen reden
dichter langs de volksmenigte, toen zij ten
tweeden ma'e achter de gelederen om langs
de wapenmacht gingen.
Gedurende dezen rit werden HH. MM.
omringd door het aanhoudend gejuich
der met geestdrift bezielde menigte, die
zakdoeken bewoog en met de boeden
zwaaide om vooral aan de jonge Koningin
den tol harer hulde en sympathie te be
tuigen.
Ook bij de tribune werden de Koning
innen met gejuich ontvangen en de leden
vau de Kamer hieven hoerah's aan.
Na dezen ommegang, een zegetocht ge
lijk, gaf de Regentes aan den gouverneur
der Residentie het bevel den bau te ope-
den. De stoet van generaals, welke het
rijtuig by de revue gevolgd was, hernam
zijn plaats en alleen de Minister van Oor
log, Hr Ms adjudant van dienst, jhr. De
Ranitz, en de ordonnance-officier graaf
Schimmelpeuninck posteerden zich bij de
Koninginnen.
De opstelling van de troepen voor het
formeeren van 't carré vorderde eenigen
tijd. Koningin Wilhelmina sloeg met be
langstelling de manoeuvres der troepen
gaande. Zij liet haar oogen over het veld
in alle richtingen weiden en ging, om
alles beter te kunnen aanschouwen, op
de voorbank van het rijtuig staan.
Eenmaal het carré aan drie zijden ge
vormd zijnde, aam de eigenlijke plechtig
heid een aanvang.
De adjudant van dienst reikte het nieuwe
vaandel aan de Koningin over, uit wier
handen iedere kolonel van een regiment
de vlag of de standaard aannam, met een
eerbiedig saluut zich achterwaarts verwij
derende.
Duidelijk zag men de jeugdige Koningin
aan de vaandels van het regiment grena
diers en jagers het Metalen kruis en aan
dat vau het 7e regiment infanterie de
Citadel-medaille vasthechten.
H. M. kweet zich zeer vlug van die
eeretaak.
Alle korps-commandanten plaatsteu zich
met het nieuwe vaandel aan den voet, in
onbewegelijke houding voor de Koning
innen.
H. M. de Koningin zeidj bij elk vaan
del, door haar uitgereikt
»lk stel het op hoogen prijs u het vaandel
van dit regiment te mogen overhandigen,
met de beste wenscben voor uw regiment."
De toespraak van H. M. de Koningin-
Regentes luidde:
«Officieren, onderofficieren, korporaals en
soldaten
De plechtigheid, waarvoor wij hier te
zamen kwamen, geeft mij een welkome aan
leiding u de verzekering te geven van de
oprechte gehechtheid der Koningin en van
mij aan het leger.
God geve, dat de nieuwe vaandels en
standaards, zooeven door de Koningin uit
gereikt, slechts in tijden van vrede en voor
spoed mogen worden gedragen als het zinne
beeld van datgene wat ons allen heilig is
de eer van het leger, dat is de eer van het
vaderland.
Maar indien ooit, wat God verhoede, een
zwaardere taak van u mocht worden gevraagd,
dan, ik ben er van overtuigd, z
te groot zijn voor de handhaving van ons
onafhankelijk volksbestaan.
Niemand onzer zal voorzeker dat plechtig
oogenblik ooit vergeten, toen Neerlana's jonge
Koningin, omringd door een getrouw leger
en ten aanschouwe van een getrouw volk, de
nieuwe vaandels en standaards uitreikte.
Die vaandels en standaard, gij zult ze-
hoog houden onder alle omstandighedea tot
eer van ons volk, tot heil onzer Koningia
en van het ons allen dierbaar vadarlaud."
Een plechtige stilte heerschte gedurende
deze toespraak.
Nadat H. M. de Koningin-Regentes h:id
gesproken, naderde de Minister van Oor
log eerbiedig 'de beide Koninginnen, tot
wie hy de volgende toespraak hield
aMajesteiten
»Het is mij een onschatbaar voorrecht aan,
Uwe Majesteiten, namens het leger, eerbiedig
en oprecht dank te mogen betuigen voor de
groote eer, zooeven aan de Landmacht be
wezen.
Het plechtige oogenblik van de uitreiking
der nieuwe vaandels en standaards door de
hand van Neèrlands beminde jeugdige Ko
ningin en van de hooggewaardeerde toespraak
van onze geliefde Koningin-Regentes zal one
overgetelijk zijn.
Wij zullen die vaandels, die standaards:
bewaren als een heilig onderpand van onze
Koningin, in tijden van vrede en voorspoed,
maar óók mocht het noodig zijn in
de ure des gevaars.
Dan zal de aanschouwing van die vaan
dels en standaards ons bezielen tot navolging
van de groote daden, waarin de vorsten uit
ons dierbaar stamhuis van Oranje-Nassuu
sints eeuwen zijn .voorgegaan.
Rondom die vaandels geschaard zullen
wij steeds onzen plicht doen tot heil des
volks, tot eer van Koningin en vaderland.
Wij allen hier tegenwoordig bezegelen
deze belofte met den uitroep:
Leve de Koningin! Leve de Koningin-
regentes".
Door daverende hoerah's, waartoe de
heer Seyffardt telkenmale door het om
hoog heffen van de hand het sein gaf,
gaven officieren en autoriteiten aan 's MD
nisters roepstem gehoor.
De rauziek-korpsen lieten het Wilhelm.ua
weerklinken en de dragers wuifden d
nieuwe vaandels voor de Koninginnen.
Nogmaals een driewerf hoerah, waartoe
de Minister opnieuw het sein gaf, en toen
werden de toebereidselen voor het defi)&
gemaakt.
Gedurende de uitvoering van de daartoe
noodige bewegingen van de troepen werd
eeu koninklijke hulde gebracht aan het
dappere Indische leger in den persoon
van den le luitenant der infanterie van
dat leger M. Dreiber, dien H. M. de Regen
tes door een oi'dounance-officier voor zich
deed ontbieden.
Deze officier, ridder der M. W.O., wien
onlangs ue eere-sabel werd uitgereikt
wegens zijn moedig gedrag bij de expeditie
naar Garoet en die nog niet geheel ge
nezen is van een zware hoofdwond, hem
door een kogel toegebracht, werd door
de Regentes allerhartelijkst toegesproken,
waarbij Zij met veel lof sprak over zijn
Haar uit verschillende rapporten bekend
geworden eervol gedrag.
De troepen defileerden daarna in di-
visiën voor IIH. MM. Generaal Van Hel
den reeds aan het hoofd van de troepen
macht en plaatste zich naast HH. MM.
gedurende 'den ganschen duur van het
voorbijtrekken der korpsen, hebbende de
cominandeerende officieren van de ver
schillende wapenen zich in de nabjjheid