Maandag 5
Maart. 1894.
No. 4324.
38e laargang.
Binnenland.
IN EtN VALSTRIK.
Uitgave
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag. Abonnement por 3 maanden ƒ1.
Franco per post f 1.15. Advertentiën1-45 regels (>0 Cents.; elke regel mm 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Legale-officieële- en onteigen ingsadvert, per regel
15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers iü Cents.
Bü advertentiën buiten dc stad worden do incasseeringskosten in rekening gobracht,
Bureau MUURHUIZEN
hoek Kortegraoht, Wijk B. 60
Telephoonnummer 19.
K ENNISGEVING.
Do BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT,
Gelet op art. 6 der wet van den 2. Juni 1875
(Staatsblad No. 95),
Brengen ter kennis van hot publiek, dut een
door P. van de ZUIDWIND ingediend verzoek,
met bijlagen, om vergunning tot het oprichten
van eene slachterij in het perceel alhier gelegen
aan de Hellestraat, wijk E, no. 258, bij het
kadaster bekend onder sectie IC, no. 2408, op de
Secretarie der gemeente ter visio ligt, en dat op
Maandag den 19. Maart aanstaande, des voor-
middags te elf uren, gelegenheid ten raadhuize
wordt gegeven om, ten overstaan van het ge
meentebestuur of van een of meer zijner loden,
bezwaren tegen het oprichten van de inrichting
intebrengen.
Amersfoort den 5. Maart 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHKLTUS.
De Minister van Financiën is op weg, zijn
tekort op de Vermogensbelasting eerlang
terug te vinden, als de Kamers willen mede
werken. En de Kamers zullen medewerken,
want het geldt bier niet alleen het geld. maar
ook de eerlijkheid, de moraliteit. De Minister
van Financiën wil den «oerlijken" smokkel
handel aan de grenzen beteugelen; de mis
bruiken der te lage aangifte van tar ie I's-
goederen en der benadering keeren, en stelt
zich voor, dat, oa uitrek van de meerdere
kosten van surveillance, van controle en van
honger beroep (ook voor de belanghebben
den)' daardoor mettertijd 13 ton per jaar
meer in de* schatkist zullen vloeien en al
dadelijk waarschijnlijk 1 millioen meer, waar
mee dan ten minste de tegenvaller van de
Vermogensbelasting ongeveer zal zijn gedekt.
Wij juichen dit toe, niet alleen voor de
schatkist, niet alleen voor de moraliteit, niet
alleen in 't belang der rechtvaardigheid
tegenover den eerlijken en uauwgezetten
aangever, maar ook in het belang van de
biimenlandsche industrie.
In zóóver is er wel wat waars in de op
merking van den heer HalTinans, dat de
Regeering op weg is, het den buitenlandsclien
concurrenten wat moeilijker te maken tegen
over onze binnenlandsche nijverheid en dat
zij tegenover deze laatste beschermend op
treedt; maar dan toch in den zin eener ge
zonde, eener alleszins geoorloofde, eener
noodzakelijke bescherming. Tiians wordt circa
40 pCt. van de wettig verschuldigde in-
Feuilleton
Naar het Engelseh.
(SLOT).
Ik kwam weer tot mijzelven, ik weet niet.
wanneer ik weet niet, hoe. Ik zat in een
hansom. Snel reed ik door straten die schier
verlaten waren. Ik wist niet, waarheen. In het
eerst kon ik mij niet herinneren, wat er gebeurd
was, maar weldra keerde mijn geheugen terug.
Ik zag het gelaat weer van den dooden man,
die op den grond lag uitgestrekt. Wederom zag
ik die vreeselyko kamer met haar valsche boe
ken, haar verleidelijk souper en haar comfort.
En boven alles rook ik weer dien vreeselijken,
dien verstikkenden reuk.
„Houtskool," mompelde ik in mijzelf. „Er
moet een kachel met houtskool onder my zyn
geweest. Ik ben dus in een valstrik gevallen.
Die mooie Leonora Whitby maakte dus gemeene
zaak met haar "ader om mij uit te plunderen
en mij het leven te benemenMaar hoe ben ik
eigenlijk ontsnapt ft Waar ben ik nu? Waar
ga ik heen? En hoe ben ik in 'shemels naam
in deze hansom gekomen?
Er woei een irissche wind en mijn hersenen
werden elk oogenbiik helderder. De houtskool-
voerrechten ontdoken en derft de schatkist
een haar toekomende ontvangst van 18 ton.
Dat is geen kleinigheid. Wij kunnen dat
geld tegenwoordig opperbest gebruiken. Maar
bovendien, zooals wij zeiden, de eerlijke en
consciencieuse handelaar is er de dupe van. 11 et
openbaar rechtsgevoel en liet zedelijk besef
der natie, zooals de Minister van Financiën
het noemt, worden er) door geschaad. En
wat niet minder weegt, is, uat onze vrij
handelspolitiek, met haar laagste tarief ter
wereld, zoodoende nog verder wordt uitge
strekt dan in de bedoeling kan liggen. Onze
industrie heeft met die lage tarieven al zóó
veel te kampen om zich staande te houden,
dat naar die tarieven althans wel mag be
taald worden. En dat gebeurt thans niet.
Door allerlei «scherpzinnigheden" glippen
de importeurs door de mazen der tariel'wet
heen, lokken zij benadering uit en komen
zoodoende op onze markt met onmogelijk
lage prijzen, waartegen met don bosten wil
concurrentie niet meer mogelijk is. Daar
aan wil ile Minister een einde maken en
voor die bescherming, werkelijk een bescher
ming tegen kwade praktijken, zal ieder, do
verstoktste vryhandelaar en de geweldigste
protectionuist hem dankbaar zijn.
Meer dan een, zelfs meer da twee vliegen
slaat de Minister hier in een klap, want hij
treft ook ongenadig de «llesschentrekkorij".
Deze geeft de goederen, die zij meester weet
te worden, zeer laag aan, om de ambtenaren
tot benadering uit te lokken on zich op die
wijze van de benaderingssom meester te
maken, waarna zij verder violen laat zorgen.
Ook daarvoor wordt een schotje geschoten,
door een boete, die ten hoogste f500 kan
bedragen, te heffen als de aangifte meer
dan 25 pCt. beneden de waarde blijkt. In
alle overige gevallen krygen de belasting
ambtenaren vrijheid de uangegezen waarue
to verhoogen en daarenboven driemaal ^twee
maal voor straf) het bedrog der verzwegen
waarde te beffen.
De Minister verdient voor deze voorstellen
zeker een pluimpje.
De Kamer is nog niet gereed gekomen met
art. 4 der Kieswet. Waren Vrijdag bij het be
gin der zitting nogerren sprekers ingeschreven,
toen deze, en nog twee andere, hadden af
gevuurd, bleek aan liet einde der zitting dat
er nog negen liefhebbers waren, die morgen
de reeks weer zullen openen!
Sedert de openbare behandeling hebben
nu reeds honderd zeven-en-dertig sprekers
het woord gevoerd, die, om bun gedachten uit
een te zetten, niet minder dan achthonderd
kolommen van bet Rijblad hebben noodig
gehad, uitmakende te zamen, volgens een be
rekening in De Amsterdammer, waaraan wy
dit stukje ontleenen. een lengte van circa
tweehonderd zestien Meterhetgeen men ook
zóo uit kan drukken: dat do heeren, behalve
hetgeen zy in de afdeelingen verhandelden,
over de Kieswet nu reeds hebben volgepraat
een lengte van ongeveer twee en een nalf-
inaal de hoogte van den Lieve Vrouwen-
toren.
En nu zyn we nog maar aan het vierde
artikel van het eerste der drie ontwerpen
Hot voorloopig vorslag omtrent het wetsontwerp
tol wijziging dor Drankwet is verschenen. In do
afduohngen word uitvoerig gediscussieerd over dc
drankwet zolvo. Sommigen waren niet ingenomen
met het hoofbegitiscl, wettelijke hetengoling van
het misbruik, beschouwd al» volkszonde, schreven
aan art. 354 strafwetboek toe dat openbars- dronken
schap zich minder vertoont. De vermindering van
hel verbruik houdt veel meer verbond mot de stof
felijke welvaart van do bevolking dan mot de wer
king iler drankwet.
Andere loden keurden het beginssl der drankwet
niet af, maar meenden, dat de handhaving te voel
te wenselien overliet. Het groote gevaar is de om
vang, dien de clandestiene verkoop nog steed# heeft,
zoowel in de hoofdsteden als ton phlt'.claüde.
Een andere grief was gelogen in de vele veroor-
de,dingen. die Uit de drankwet voortvloeien. Enkele
leden hadden vrede met een hoog vergunningsrecht,
mits het bedrijf van topper wederom vrij wcfd K°-
luton; het recht zou dan als een licentie werken.
Al deze beschouwingen werden door andoren
weersproken. Sedert de invoering der drankwet is
het verbruik per hoofd ongeveer 6<n liter vermin
derd en ruim 18OO0 tapperyen zyn opgeruimd;
daarbij werkt du wet het streven in de hand van
veroenigingen, die bestrijding van het drankmis
bruik beoogon. Bovendien is du wet nog stood»
niet in volle werking. Deze leden waren dan ook
tegen het heffen van een hoog vergunningsrecht
met vrijlating der top|>oryen: het zou gelijk staan
met liet afschaffen der drankwet.
Sommigen wilden ook hot maximum der straften
verhoogen. Bovenal verwachtte men van een scherp
toezicht de krachtigste bestrijding van don olandes-
tienen verkoop. Ten slotte waren er enkele leden,
die alleen heil verwachtten van invoering van een
stelsel als in Noorwegen.
Een aantal wijzigingen werden wenschelyk ge
acht, die niet in het ontwerp zijn opgenomen,
Allereerst verhooging van het vergunningsrecht, zoo
wel wat hot maximum als wat het minimum be
treft; andere leden zouden verhooging van hot
recht voor reeds verkregen vergunningen hoogst
onbillyk vinden, daar de koop- en huurprijzen der
huizen zich naar het bedrag van het reent geregeld
hebban.
Anderen wenschton alleen het maximum te ver
hoogen wederom andoron alleen van tapperijen,
waar kelim-finnen werkzaam zijn, wat bestreden
werd met de opmerking, dat in tal van lokaliteiten
vrouwen bedienen, op wier levenswijze niets valt
aan te merken en de drankwet ook niet het tegen
gaan der prostitutie beoogt.
Onder verschillende wijzigingen word ook do
wcnschelijkhoid bepleit, om des Zondags allo tappe
rijen te sluiten. Enkelen wilden dit op Maandag,
Anderen wilden het vergunningsrecht lager stollen
voor lokaliteiten, waar geen sterke drank geschonken
noch verkocht wordt tussehen Zaterdagavond en
Maandagochtend.
dampen verlieten mij. Ik was krachtig en goed,
heelemaal in orde, en herinnerde mij duidelijk
hetgeen er gebeurd was. Ik stak mijn hand door
het raampje en riep den koetsier toe dat hy stil
moest houden.
„Waar rijd je me heen?" vroeg ik. „En hoe
kom ik in dit rijtuig?"
Hij stopte onmiddellijk en mende ziin paard
naar het trottoir. Het was erg stil in ue straat,
en het zal zoo wat tegen den morgen zijn ge
weest.
„Waar rijd je me Ijeen?" herhaalde ik.
„Natuurlijk naar huis, mijnheer," antwoordde
de koetsier. „Ik heb uw adres, maak u maar
niet ongerust. Blijf tl maar stil zitten, mijnheer."
„Neen. dat wil ik niet, voordat je me gezegd
hebt, waar je me heenrijdt," antwoordde ik.
„Hoe ben ik in dit rijtuig gekomen? Je kunt
me niet naar huis rijden, want je weet myn
adres niet."
„Is het niet in St.-John's Wood Avenue?"
vroeg de koetsier. „Die mijnheer heeft het me
gezegd. Hü hoeft me uw kaartje gegeven. Mr.
George Cobb, 19 St.-John's Wood Avenue."
„Niets van aan!" riep ik verontwaardigd uit.
„Ik heet niet Georgo Cobb. Laat mij dat kaartje
eens zien!"
De man frommelde in zijn borstzak en haalde
er een smerig stukje karton uit, dat hy mij ter
hand stelde. Ik stak het in mijn zak.
„En zeg my nu eens," vervolgde ik, „hoe ik
in dit rijtuig ben gekomen."
„Wel, mynheer," gaf do koetsier na een oogen
W. F. A. GROENHUIZEN,
Havik, hoek Laveiuielitraal.
HORLOGE- en INSTRUMENTMAKER.
Verschelueno leden wenschton oen absoluut ver
bod van verkoon on lotingsdagen of althans, dat
uitgemaakt worde, «lat de Burgemeesters do be
voegdheid bobben do tapperijen op lotingsdagen te
sluiten.
In allo afdeelingen werd «esproken over de vraag,
wat zal moeten geschieden op 1 Mei 11)01, na het
verstrijken van den termijn van art. ?6Ó. root aldaar
btdoald# viTpinninRen.
Sommige wenschton alsdan de loonende vergun
ningen te doen doorloop», tot zij komen to ver-
vallon door don dood der ouders of door oen van
do bjj dc wot genoemde oorzaken. Andore leden
kozen mot kracht party voor de beslissing, welke
do regeeri-g voordraagt.
In verschillende afdeelingen werd aanbcvolon de
oplossing te volgen, door don Volhbond aan de
hand gedaan.
Volgens Patrimonium dreigt er een scheu
ring te zullen komen in het werkliedenver
bond waarvan dat blad bet orgaan is.
«Er is verdeeldheid," zegt de redactie, «en
kan dio niet bezworen, dan moet scheuring
volgen." Zij heeft zich zelfs verwonderd, dat
deze niet reeds veel vroeger is gekomen.
Wat aanleiding tot de dreigende scheuring
geeft, blijkt niet recht duidelyk. Patrimonium
kuit zich hierover in de volgende woorden
uit: «liet heeft er veel vanafeofChristelijke
schryvere en een Christelijke pers zich loonon
om er ons op te heiponalias om otts
al voorlichtende, uit een te slatin.
En of er bjj ons geen aanleiding voor is?
Welzeker: wy doen aan provincialisme en
roepen: Eendracht maakt macht! x
Ook hebben wij liet buskruit niet uitge
vonden, zoomin als de andere gewone letten
van Patrimonium; nu zal men den een voor
lichten om hem tegen den ander in het
harnas te jagen.
Rome is practiseh. Het steunt den N. R.
K. Volksbond en de Volksbanier, maar het richt
niet speciale bladen op dat terrein er naast op.
By ons gaat men tegen ons concurreeren
en becritiseert men ons.
In Patrimonium werpt men twistappels en
zaait verdeeldheid."
Als een gevolg van tie afschaffing van don
zeep- en tie vermindering van den zout-accyns
zal in dit jaar geen examen voor kommies
bij 's ryks belastingen'worden gehouden.
Dus: 80 mensehen ongeveer vinden, al
thans in dit jaar zeker,' geen werkkring in
dezen tak van dienst.
De verandering in den zeep- en den zout-
accyns heeft niemand gebaat; noch den
kleinen man, die al heel wat zeep en zout
gebruiken moet, wil hy enkele centen uit
winnen, terwyl die besparing verre achter
staat bij hetgeen hij anders genoot; noch
den mcergegoede, «lie door Vermogens- of
Bedrijfsbelasting, ook wel door beide, kan
blik van aarzeling te kennen. „Ik ben blij, «lat
u weer beter is och, zoo erg is het niet, 'i
gebeurt iedereen wel eons. U was stomdronken
en laagt op de straat uitgestrekt, en een ou<l heer
met wit haar kwam er bij en die riep mij aan.
„Koetsier," riep hy, „bon jo vry?"
„Jawel, mynheer," zeg ik.
„Nu," zegt hy, „breng deAut heer dan eens
naar huis. Hij is dronken cn als de politie hem
ziet, zullen zij hem oppakken; maar als jeevon
van den bok komt en je helpt me een handje,
dan zullen wij hem in je rijtuig tillen. Hier is
het adres van mijnheer ten minste, «lat denk
ik, want ik heb dit kaartje in zijn zak gevonden.,,
„In orde, mynheer," zei ik en toen namen
we u tussehen ons in en tilden u in het rijtuig
en nu ben ik op weg naar St.-John's Woou
Avenue."
„Koetsier, ik ben het slachtoffer geweest van
een gemeen komplot," zcido ik, „en en"
zenuwachtig doorzocht ik al mijn zakken „ik
ben bestolen en het verwondert mij nog, dat ik
niet vermoord ben."
Terwijl ik sprak, zocht ik naar mijn horloge
en ketting die waren verdwenen. Mijn kost-
buro diamanten ring, waarschijnlijk do aanleiding
tot het heele komplot, was ook weg. Mijn doek-
spéld was verdwenen en wat ik aan geld bij mij
had gohad gelukkig was het niet moer dan
'2 of 3 pond - was niet langer in mijn bezit.
Het was nog een wonder, dat myn leven gespaard
was gebleven.
„Ryd naar het eerste het beste politie-bureau.
Ik moet geen oogenbiik verliezen om de politie
hiervan te onderrichten," zoido ik tot don koet-
Dit is het einde van myn avontuur. Hoe
vreerad, hoo onbegrijpelijk het ook moge schij
nen, sedert dien dag heb ik nooit het raadsel
van dat donkere huis in die verlaten wijk kunnen
oplossen.
In hot Westen, heel ver weg in hot Westen,
ligt het zeker; zóo ver, dat de politie, die ik
terstond in den arm nam, niet het minste spoor
or van heeft kunnen ontdekken.
Leonora Whitby en haar vader zullen waar
schijnlijk hun handwerk nog wel voortzetten.
Als ik in do courant van oen plotselinge en
geheimzinnige verdwijning lees, uaoet ik ultyd
aan hen denken cn «fan vraag ik ray af, of ae
ervaringen vnn het slachtoffer, dat voor alle na
sporing is verdwenen, dezelfde zijn geweest als
do myne of hy, evenals ik, in die vrcesoiyke
kamer is geweest mot haar valsche boeken on
haar geheime deur of hy do kwellingen der
verstikking heeft doorstaan en den dood in het
aangezicht gezien, maar in tegenstelling met
mij, nooit is teruggekeerd uit dat geheimzinnig
oen vroosolyk verblyf.
