Donderdag 25 Oct. 1894. No. 4400. 39e Jaargang. Binnenland. V eronachtzaamd. AMERCFOORTSCHE Uitgave Firma A. H. VAN CLEEPF te Amersfoort. Verschijnt Maandag- en Donderdaynamiddag met gratis Zondagsblad Abonnement per 8 maanden 1Franco per post 1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 ct.. voor binnenland 60 ct. per 3 maanden. Advertentiën 1—6 regels 60 ct.elke regel meer 10 ct. Ciroote letters naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent. Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het Zondagsblad, per regel5 cent. Bij advertentiën van buiten dc stad worden de iucasseerkosten in rekening gebracht. Bureau MUURHUIZFN hoek Kortegracht, Wijk B. 60 Telephoonnumnior 19. Bij liet onderzoek der Indische begrooting in de afdeelingen van de Tweede Kamer der Staten-Generaal werden uitvoerige beraad slagingen gehouden over de gebeurtenissen, op Lombok. Daaromtrent ontleenen wij het volgende aan het Voorloopig verslag Algemeen werd bij de krijgsverrichtingen op Lom bok de ondervonden tegenspoed en liet verlies van zoovele dappere officieren en soldaten betreurd. Eenparig wensohte men de regeeriug, haar de ver antwoordelijkheid latend voor haar beleid, te steunen bij liet tot een geweuscht einde brenge.i van deze expeditie. Een woord van hulde werd gesproken naar aanleiding van hetgeen na den verraderlijken overval der Bailors in Indië was gedaandat binnen vijf dagen na dien overval de expeditie behoudens eenig geschut weder was aangevuld en zelfs ver sterkt, getuigde vau voortvarendheid en geestkracht. Ten aanzien van liet krijgskundig beleid werden verschillende opmerkingen gemaakt, welke van twijfel omtrent do "achtneming van de nnodige omzichtigheid blijk gaven, maar men was vrij alge meen van gevoelen, dat vooralsnog geen voldoende berichten omtrent het gebeurde zijn ontvangen, om daarover oen bepaald oordeel uit te spreken. Zoolang j men niet beter op de hoogte is, schijnt liet plicht zich te onthouden van oordeelvellingen, welke wel- licht later zouden kunnen blijken onoillijk of onjuist geweest te zijnmaar wel achtte men hot dringend i noodig, dat ter zake van den gang der expeditie een nauwkeurig onderzoek zou worden ingesteld, waarhij dan niet uitsluitend uit ollicioele bronnen bedoelde te worden geput. Wanneer dat onderzoek j zou hebben plaats gehad, vertrouwde men, dat dc j regeering aan de Volksvertegenwoordiging volledige inlichtingen zou verschatten. In afwachting duarvau verwachtte men bij de Memorie van antwoord reeds die inlichtingen om trent de gebe rtcnisscn op Lombok te ontvangen, welke op grond van de jongste mailberichten door de regeering kunnen worden vérstrekt. Het zal daarbij wellicht ook mogelijk zijn de onzekerheid weg te nomen, welke dc door do regeeriug gepubli ceerde berichten overlaten ten aanzien van hetgeen geschied is betredende den terugkeer van Goesti G'dé Djihintik naar zijn land. Het i gram van 10 Juli meldde dl 1200 man sterk, door ons naar Karang-Ascin liet terugbrengen. Nadat verder mtrent deze troepen gedurende gcniimen tijd niets werd vernomen, werd iu het telegram van 10 September medegedeeld, dat hij op 8 September niet een gedeohe vau zijn volk naar Karang-Asem is overgestoken. Deze berichten schonen moeilijk mot elkander overeen te brengen. Men vroeg, of Pjilatitik met onze toestemming en hulp was teruggekeerd, of hom eu den zijnen vooraf hun wapenen zijn ontnomen, tm wiuirom slechts ecu deel vau zijn volk met hem was niedegegiuin. De meeniog werd geuit, dat de Indische regoering op twee gedachten had gehinkt ten aanzien van liet doel der expeditie. Terwijl zij eenerzijds voornemens scheen de Baliërs tut onderwerping te brengen, stelde zij zich anderzijds ten doel liet gezag der vorsten tegenover de Sasaks, die onze lussciienkonist hadden ingeroepen, tc handhaven. Deze innerlijke tegenstrijdigheid kon bij welslagen der expeditie Feuilleton. „Dat nu juist niet, maar. „Dat is 'dus afgesproken! Of zal je vrouwtje misschien jaloerseh wezen op mi,n zestig jaren? Waarom heb je haar niet meegenomen? Komt dat nu te pus voor een braaf echtgenoot, om zonder vrouw op reis te gaan?" Hij beet zich op de lippen. „Ze zo is dood stamelde hij. De oude dame zweeg; dezo droevige tijding had haar geheel van streek gemaakt. Met zekere verlegenheid reikte zij hem de hand. „Vergeef me, ik wist niet, dat mijn woorden je zóo pijnlijk zouden treffen." Hij antwoordde niet, en eenige minuten lang zwegen beiden. Toen begon ze weder „Dus bestaat er geen kans, dat ik je nog wat bij ine houd ik heb me erg aangetrokken, dat ik nooit meer iets van je hoorde." „Als Ik mocht hopen dat mijn gezelschap u niet onwelkom is," sprak hij aarzelend. „O, Marlof, Marlof! Moet ik je nu allerlei vleiende complimentjes gaan vertellen?" „Maar uw dochter?" zeidehij. „Misschien blijft die liever met u alleen." „Alice? Weineen! Ze zal 't juist heel prettig vinden, als je ons de eer van je gezelschap schen- niet bevorderlijk zijn aan een regeling van den uolitiekcn toestand op Lombok en volgons sommigen had het dc voorkeur verdiend, dat terstond ware gestreefd naar liet invoeren van rechtstreekse]] be stuur, iu welk geval men met zekerheid op de hulp der Sasaks had kunnen rekenen. Verscheidene leden waren geneigd aan te nemen, dat, hoe weinig men overigens genegen moge zijn aan ons reohtstreeksch bestuur uitbreiding te geven, men iu dit bijzondere geval daartoe wol zou zijn genoodzaakt. Het denkbeeld om den Sasaks een i zekere mate van zelfbestuur tc geven, maar toch te j laten onder liet gezag der Baliërs, scheen bij de 1 vijandige verhouding welke tusschen beide volken bestaat, en wegens de ook tegenover ons gebleken trouweloosheid der Baliërs, niet aanbevelenswaardig, i Anderen waren eveneens van meening, dat omtrent de invoering van reohtstreeksch bestuur thans nog geen beslissing kon worden genomen, maar achtten het vuurhands wel mogelijk om het Vorstenhuis to handhaven voor de Hindoe Baliërs en de Sasaks onder een eigen bestuur te plaatsen. Ons toezicht over beiden zou dan echter krachtig moeten wezen van onthouding van bemoeiing met het inwendig bestuur kan voortaan wel geen sprake meer zijn. Met bevreemding hadden vele leden gezien, dat de aan den opperbevelhebber der expeditie aanvan kelijk gegeven instructie in de dagbladen was open haar gemaakt. Men vertrouwde, dat ter zake een gestreng onderzoek zou worden ingesteld en dat de schuldige, indien hij gevonden wordt, zijn straf niet zal ontgaan. Eeuige leden hadden overigens uit liet door de bladen gepubliceerde stuk den indruk ge kregen, dat de militaire bevelhebber der expeditie- geen volkomen vrijheid van handelen had, maar daarin door den resident kon worden belemmerd. Van verschillende zijden werd opgemerkt, dat de regeeringstelegrammen omtrent de gebeurtenissen op Lombok later komen dan particuliere berichten. .Sommigen schreven die vertraging toe aan de om standigheid, dat alle berichten uit Lombok eerst naar Buitenzorg worden gezonden en vroegen, of dc opperbevelhebber niet kon gemachtigd worden zeer belangrijke berichten rechtstreeks aan den Minister te zenden. Anderen meeipien, dat de vertraging vooral het gevolg was van het gebruik van cijfer schrift bij het overseinen. Gaarne zag men omtrent doze zaak dc inlichtingen der regeeriug tegemoet en vernam men ook, door welke oorzaak liet eerste regcerings-t dograiu omtrent den overval ecu dag te laat is aaugekumen. .1 het govt met mededeel».» ie. Bepaaldelijk v deel lelijke bezeil i ware tijdingen v< trd be ring wel v trent den gang'(lor exp twijfeld, of zij vóór ui Mataram, toen allerlei werden, genoog gedaa, ■linking van juiste bórii sollende ongerustheid oordeelden, dat liet t< richten niet geaci.t ka liet Nieuws van den Day ontving Maan dag een particulier telegram, waarin melding wordt gemaakt van hel gerucht, dat liet 5e bataljon (Semarang) en het 11e bataljon (Meester Cornells) naar Lombok /.ouden gaan. Het laatste bataljon is reeds in de laatste dagen vau Augustus marschvaurdig gemaakt. keu wilt. Ze houdt veel van gezelligheid." „Nu dan zal ik hier nog een paar dagen blijven." Maar die paar dagen waren reeds twee weken geworden en nog altijd was Willem Marlof tie onafscheidelijke metgezel zijner oude vriendin. „Ik hoop maar, mama, dat ge u door Marlof het hoofd niet op hol zult laten brengen," had Alice lachend gezegd, toen ze haar moeder goe dendag kuste en heenging, om met eenige andere logeergasten een rijtoer te maken. „Zoo n ernstige, jonge weduwnaar kan gevaarlijk zijn. Daar komt hij waarlijk alweer aanzetten. Pas maar op, anders krabben al de jonge meisjes uit het hotel tl de oogen nog uit." De oude dame vertelde hem lachend de vermaningen van Alice over, maar de glimlach, die zijn lippen plooide, had iets in 't oog vallend gedwongens. „Ben je niet van plan te hertrouwen?" vroeg ze. „Me dunkt, dat je toch behoefte gevoelen zult aan een gezellig Huislijk leven." Hij maakte een afwerende beweging met dc hand, maar de oude dame merkte dat niet op. „Je denk nu natuurlijk nog aanhoudend aan je eerste geluk. Was je vrouwtje mooi? Ik zou haar portret zoo graag eens zien, of heb je er geen „O, zeker. Hij tastte een eenvoudig medaillon over. Maar zij hield zijn hand tegen. „Als het je eenigszins pijnlijk aandoet, wil ik het niet zien. Ik beu niet nieuwsgierig." Hij zag haar ernstig aan. „Ik weet wel, u stelt oprecht belang in mij. Bekijk het portret dus gerust. U ziet welwat als u dat verlangt in zijn borstzak en reikte haaf Het zal wel niet noodig zijn er op te wijzen, dat deze tijding niet op nieuwe rampen be- j hoeft te wijzen. De uitbreiding der expeditie zal vermoedelijk strekken, om de leans van j slagen te verlioogen, en de andere bataljons j den dienst wat te verlichten. Een particulier schrijven uit Soerabava meldt het volgende De toestand van den zwaar gewonden lui- j tenant Velds is steeds vooruitgaande: op verre na is de patiënt echter nog niet her- j stek!. Zijn been is niet verbrijzeld de kogel j heelt enkel een rond gat gemaakt. Van de drie officieren is 't gelieele been gesplinterd overste Bijleveld heeft een kogel i door den arm gekregen, welke verder inde borst is gedrongen. Tot beden heeft men dien nog niet kunnen verwijderen. Van den luitenant Boerma zijn beide voeten stuk ge schoten. Dank de goede verzorging zijn van de 380 gewonden in 't lm overleden. Van de meeste officii lieele uitrusting vcrlorei Mevrouw Va op Lombok p litaal 10 bijna de iln weduwe 1 is Zondaj itaar kinderen in Don IJaag aan gekomen, waar zij zich metterwoon zal vestigen. Lenige vrienden hadden de attentie haar aan iiet station op te wachten. De 8 diiugsche retourbiljetten der Staats spoorwegen naar Antwerpen, bij gel genheid den Wereldtentoonstelling aldati ingang van 5 Novembei Omtrent den gezondheidst Kuypei len met getrokken, itand van Ir. Kuyper verneemt de Standaard uit Pau, dat bet verblijf daar aanvankelijk goede resultaten geeft. Volgens de geneesheeren zal liet verblijf te Pau echter niet te kort mogen zijn. Van andere zijde wordt gemeld, dat het verblijf zeker vier weken zal moeten duren. De Wereldkroniek bevat deze week o.a een artikel over Bali, met een afbeelding van den I'oeroe-Boedoer, de portret ion van ons civiel bestuur op Bali en Lombok, o.a. vau de hoeren V. A. en J. 11. Liefrink, Soherer, -•li de veldprediker Rogge. Naar uaiiieidig der ziekte van den Russisch en Keizer wordt ook diens protret gegeven. Hel Rijk is niet gelukkig geweest met zijn nieuwe muntbiljetten. Het papier van de nieuwe muntjes van tien gulden is zóo slecht, dat nu reeds de biljetten worden ingehouden en herdrukt zullen worden. tV. F. A. GROENHUIZEN, Havik, hoek Lavendelzlraat, HORLOGE- eu INSTRUMENTMAKER. men in "t algemeen onder mooi verstaat, was i Dora niet, maar ze had me zielslief." Hij sprak deze laatste woorden nauwelijks hoorbaar uit en ztj lette er niet eens op, zoozeer was ze verdiept in de beschouwing van het por- i tret, een bleek meisjesgelaat met donkerbruine oogen. „Je hebt gelijk," zeide ze eindelijk, „mooi is i ze niet. Hen oppervlakkig beschouwer leest niet j veel in dat gezichtje, maar voor mij heeft j het iets zeer innemends. Ze was verstandig, nietwaar, en zeer energiek?" „Ze was verstandig en goed." Hij had het medaillon weer in de hand ge nomen en met een weemoedig verlangende uit drukking in zijn oogen, staarde htj eenigen tijd stil en zwijgend naar 't portret zijner vrouw. „Mijn schuld, mijn schuld!" fluisterde hij met een heesche stem. Dc oude dame legde zachtkens haar hand op dc zijne. „Je hebt. me dikwijls gezegd, dut je me half als je moeder oesehouwt, Willem. Welnu neem mij dan in je vertrouwen; spreek me over haar. Dat is beter voor je dan dat je blijft volharden in die sombere achterhoudendheid. Hoe hebt ge elkander lecreu kennen?" Hij streek zich met de eene hand over de oogen, terwijl hij met de andere krampachtig het medaillon omklemt hield. „Kunt ge u nog wei ons laatste gesprek her inneren, dat we op uw landgoed samen voerden?" Opgemerkt mag ook wel worden, dat de jongste emissie der muntbiljetten van f50, gedateerd 12 November 1802, nog de beel tenis draagt van wijlen Z. M. Willem III. Het gerechtshof te Amsterdam behandelde 1 Maandag in hnoger beroep de zaak der valsche bankbiljetten. Het O. M. vorderde vernietiging van het vonnis van de rechtbank, op grond van art. 221 Wetboek van strafvordering, en eischte voor Krausse 0 jaar, voor Toebaerts 4 jaar, voor Thumm 3 jaar, voor Van Liemt3]aar, voor Freij 3 jaar, voor Sinnige, Rempt en Amzt 2 jaar. voor Keeze 2 jaar en 0 maanden gevangenisstraf, en voor Löschke vrijspraak. De tegen Krausse geëischte straf is éen jaar. die tegen Van Liemt en Freij een half jaar zwaarder dan de door de rechtbank opgeiegëe. In Januari zegt de Nieuwe Rott. Ct. groot feest. Van Zuvlen hoopt zijn veertigjavigë tooneelloopbaan te vieren. Hij was acht jaar, toen hij begon en de eerste centjes... Maar dat vertelt liij vast zelf wel, want waarschijn lijk schrijft hij een autobiografie De herdenking zal natuurlijk beginnen met een avond in den Groeten Schouwburg hier, daarna kan bet leest herhaald worden overal waar de populaire looneelspeler vrienden heeft. Bij het wapen der infanterie nemen 24 luitenants die met St. Nicolaas het officiers kruis voor 15-jarigen dienst ontvangen, in de ranglijst de nummers 72 tot 90 in! Commentaar overbodig. Sinds eenige dagen is te Amsterdam een nieuw vervoermiddel le zien. Maandagoch tend reed er iemand op een rijwiel, voorzien van ee.t nafta-motor. Men kan biermede een snelheid bereiken, die ongeveer gelijk staat niet die van een stoomtram. Ken bekend rijwielhandelaar in de Hoofd stad heeft aanbieding ontvangen om electri- sclie rijwielen in te voeren, die met een snel heid kunnen loopcn, welke niet éen politie— reglement gedoogt, doch die zich ook zeer langzaam kunnen voortbewegen. Gemakkelijker en sneller kau men bet wel niet vergen, zelfs tegen _bet einde onzer eeuw. Het hoofdbureau van politie te Amster dam, afdeeling recherche, heeft weder een lijst van 1U0 kooplieden te Amsterdam ver krijgbaar gesteld sop wie de aandacht wordt gevestigd," omdat zij lid zijn van de hier te lande steeds grooter wordende bende der j koopers maar niet-betalers. vroeg hij na een kort stilzwijgen. „Dat is nu 1 omstreeks vier jaren geleden." j „Ik drong er op aan, dat je trouwen zoudt, j nietwaar?" „Juist en ik beloofde uw raad te zullen op- volgen. Na dien tijd vertoonde ik mij dan ook 1 in allerlei gezelschappen. Ik maakte kennis mét verscheidene jonge meisjes en werd overal met i de grootste hartelijkheid ontvangen, maar hoe ik ook zocht, nergens ontmoette ik een meisje dat ik tot vrouw hegeerde. Zoo was bet al zomer geworden. Op een buitenpartij, waarbij ik ook tegenwoordig was, hadden de heeren van 't ge zelschap dc dames beleedigd, ik weet niet meer waardoor of waarmee, en Nelly Nordert, de schoonste en meest gevierde onder de jonge meisjes, maar tevens de anibbigate, stelde voor, dat men al de heeren in den ban zou doen, een voorstel, dat met algemeene stemmen werd aan genomen. Er moest een vreeselijke straf vast gesteld worden, maar hoe ze ook fluisterden én beraadslaagden, ze konden het maar niet mot elkander eens worden. Reeds triomfeerden de schuldigen, toen er plotseling een algemeene be weging onder de meisjes kwam en wij iu eeu koor: „Dora, Dora!" hoorden roepen. Dora Nordert was de zuster van de schoon® Nelly. Ze geleek in 't minst niet op deze en tot nog toe had ze altijd op mij den indruk gemaakt van een onbeduidend meisje te zijn. Maar ik bleek mij in haar vergist te hebben, jwantindit geval wist ze werkelijk een goeden raad te geven. Al de meisjes stoven tenminste plotseling uit elkander en waren in een oogwenk allen verdwenen. Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1894 | | pagina 1