Donderdag 22
Nov. 1894.
No. 4408.
39e Jaargang.
Binnenland.
11E
Uitgave
irma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Dtmderdagnamiddug met gratis Zondagsblad. Abohnèment per 3 maanden ƒ1.Franco
per post ƒ1.15. Abonnement alleen up het Zondagsblad voor Amersfoort 40 et., voor binnenland 50 ut. per
3 maanden. Advertcntiön 1—0 regels 60 et.: elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
oflioieole- en onteigeningsadvert. per regel 15 ut. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 emit.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regel 5 0ent.
Bij advertentiën van buiten dc stad worden de ineasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau MUURHUIZEN
hoek Kortegraeht, Wijk B. 0G
Tclephoomiunimor 19.
De erfgroothertog van Saksen-Weimar-
Eisenach, oudste zoon van prinses Sophie
der Nederlauden, is Dinsdagavond te
kwart voor twaalf te Weimar in den ou
derdom van 50 jaar overleden.
Hij laat twee zoons na.
Van den Gouverneur-generaal van Neder-
landscli-lndie is Maandag hij hel Departement
van Koloniën het volgende telegram ont
vangen: «Gister Tjalcra-Negara met vier
colonnes aangevallen, waarvan een als reserve.
Een zeer lievige tegenstand werd geboden.
Doorgedrongen werd tot de poeri, bestaande
uit zestien vakkeu, waarvan vijftien voet
voor voet genomen werden. Twee position
tegenover de poeri ingenomen door een deel j
der troepen; de rest keerde in de bivakken
terug. 11 ede 1 worden de operation vervolgd.
De vijand leed zware verliezen.
Aan onze zijde zijn gesneuveld vier ol'li- 1
eieren, gewond vier. De namen volgen
beden. Van de minderen, voorzoover bekend
zijn gesneuveld vijl' en twintig. Gewond
honderd en acht. De namen volgen zoo
spoedig mogelijk."
Dit telegram bevestigt dus het in ons
vorig nummer meegedeelde.
Gesneuveld zijn kapitein W. N, Selieib
2e luitenants J. G. A. d'Ancona, J. W. Schiff,
en H. A. van der Heijden.
Zwaar gewond: kapitein D. M. Slangen en
Ie luitenant .1. L. L M. Wittich.
Licht gewond: luitenant-ter-zee ie klusse
J. van Wessem, en 2e luitenant der
infanterie H. Holkema.
Dinsdag is hij liet Departement hot vol
gende regeeringslelegram ontvangen:
«Gisteren verkenning ondernomen, oosl ran l
Siroen zonder tegenstand van de bevolking
veroverd. Aldaar begonnen met opru niing
van de muren.
Weg westelijk van Tjakra-Neg.ua veilig
gemaakt.
Gude Rad juli zou in do poeri gewond en
naar bel Noorden gevlucht zijn.
Revolting bracht de beide nog verloren
veldkanons en éeu bergkanon terug.
Rij bet werpen van kruit in een vijver uit
het magazijn beoo ten de poeri. ontstond een
ontploffing, waarbij kapitein Ttiinenburg.
luitenant ('ampioni en dertien gestraften
ernstige brandwonden bekwamen. De olli-
cieren zijn buiten gevaar.
Drie compagnieën zijn gelegerd in een ge
deelte van de poeri, ook tot bewaking van
het geld.
Feuilleton.
hel Uuilsch.
De machinist was na het lezen van het tele-
m-iim zeer aangedaan. Zijn ecnig kind, het geluk
van zijn leven, zijn kleinu lieveling was 111 ge
vaar, en er was geen mogelijkheid om liulp te
brengen! Ilij zou zonder iets te zijner redoing
te kunnen doen. hier nog een puur uren moeten
vertoeven, terwijl iedere minuut vin. dien tijd
over het leven en den dood van zijn kind kon
Wek" morgen even vóór het vertrek van den
trein, dokter' Sclilutow, die hier dicht bij het
station woont, en vraag hom mee te rijden, ui,
kan dan om acht uur te Vossoivska zijn. De
toestand zal zoo erg niet wezen moeders zijn
altijd angstig, als hun kind ziek is. raadde
H"üatr begrijpt gij niet, daar ge niet gehuwd
zijt." riep Lederer uit. „Tot morgen ^ht uur
zon het kind zonder hulp moeten zijn Wellicht
is het dan reeds gestorven! Ik zou hier blijven,
terwijl ik weet, dat mijn kind in levensgevaar
verkeert? Neen, dat doe ik niet?
„Wat wilt gij dan doen'? vroeg Ilubner.
Wanneer ge nu een rijtuig neemt om den
.lokter van hier naar Vossowska te rijden, dan
Naar Auipenan zijn vervoerd230 Kilogram
goudgeld en 3810 Klograrn zilvergeld.
Hoeveel meer er aanwezig is, is niet te
bepalen, daar het in den grond verborgen
is en moet gezocht worden,
lieden worden de operaties vervolgd.
Het weder blijft gunstig."
Gisterochtend is bij liet Departement liet
volgend telegram ontvangen:
Ȇp bericht, dal de 011de radjah zich bevond
te Sosari, op weg naar Lingsai, is gisteren
colonne Segov uitgerukt en heeft de dessa
omsingeld, lie Vorst, zijn zoon en een zoon van
Kloet gaven zicli over. Inmiddels onderwierpen
zich te Tjakra Negara verscheidene voorname
Baliërs. Het verzet is gebróken. Geen schot
wordt meer gelost. Laatste bergkanon terug.
Vetter adviseert terugzending twee bataljons;
bij vergat gisteren te melden, dat de oeri
geheel verlaten was. Kon! gi oen e. L er-
bied ig gelukgewenscht. antal minderen,
gesneuveld en overleden aan wonden gebleken
•4t>; op namen aangedrongen. Nog gevonden
3389 Kilogram zilver benevens veel preeiosa."
De Amsterdarnsche hool'dblai'. 11 oeri dit en
nog, dat de ti en veel te - ben h I ben
van malaria, dat de bevolking geneigd is tot
onderwerping eu dat reeds 700 000 guMen
aan klinkende munt is buitgemaakt.
l)e inhoud van deze telegrammen, welke
wij reeds zooveel mogelijk per bulletin ver
spreidden, overtreft zelfs de stoutste ver
wachtingen. De Radjah, die voortdurend
liet verzet, aanstookte, met zijn zoon en zijn
kleinzoon in onze handen en gevankelijk
naar Ampeiian overgebracht, ziedaar een
prachtig debuut voor het 3e en bet lie
bataljon, die pas op Lombok aankwamen.
Verder een steeds toen nnend aantal poeng-
gasvas die zich Lot onderwerping bereid verkla
ren zelfs de zoo spoorloos verdwenen schatkist
ontdekt, inderdaad, betere berichten van Lom
bok konden niet gewensebt worden. Geen
wonder, dat gisteren in de zitting der Tweede
kamer luide toejuichingen klonken, toen de
iervi 11 Koloniëndezeblijmaremeedeelde.
u bij Ui- brstorinini; vaii Tjakra tegenover 25
mi..luren 4 officieren sneuvelden, is een hernieuwd
bewijs hoe onze Indische officieren in dubbele be-
soldafc
.'eten a
te gsm:
Men zal zich herinneren, dat een jaar of drie ge
leden eett jong officier van bet Indische leger, die
wegens ziekto met verlof nststr Nederland kwam, in
de "Ronde Zee over boord sprong, op het geroep:
„een kind overboord" en eenige uren rond zwom
0111 op een vuurtoren een ander schip af te wachten.
Dat was de 2e luitenant Wittich, die als sergeant
van liet 8e regiment infanterie naar Jndië was ge
gaan en van Meester Cornells officier werd.
Hersteld zijnde, keerde hij naar Indië terug, werd
le luitenant en verwierf in het begin van dit jaar
op Atjeh do Militaire Willemsorde.
De kranige jonge luitenant is thaus, nauwelijks
met de nieuwe aunvi.llingsbatuljons op Lombok
zijnde, zwaar gewond. Moge hij voor het leger be
houden blijven.
In een brief uit Lombok aan de Locomotief lees: j
men aangaande overste Schetter
„Mon dieu, quel homuie I" is men geneigd uit
te roepen, als men dien hoofd-officier hier aan het
werk ziet.
Een eoht soldaat, flink het gezag hoog houdend
en onvoorwaardelijk gehoorzaamheid eisehend, is
hij toch bemind door elk officier en eiken mindere
van zijn ba'.djon.
Steeds gezonden wordende, waar het 't hardst
spant, is men verzekerd, dat bij hem het woord
terugtrekken onbekend is, en dat hij de oude Indische
tactiek Jij er uit en ik er in" huldigt. Toch tracht
hij dat aoel niet langs onvers tam weg te be
reiken, maar doet hij zoo lang m.geljjk beleid en
groote voorzichtigheid aan onverschrokken moed
Is echter onstuimig avancceren op een zeker oogeu-
blik noodig, om den toestand te redden, of om een
twijfelachtige tot oen schitterende overwinning te
maken, dan aarzelt hij geen oogenblik en laat zich
door niets weerhouden, om den vijand te lijf te gaan.
Zijn kort bevel daartoe electriseert dadelij zijn
gansche bataljon, en de Europeanen zoowel al» de
kleine, betrekkelijk nietige Javaantjes van zijn korps,
hebben hier alweder verscheidene malen de waar
heid bevestigt, dat geen inlandsche vijand stand
houdt voor den krachtig ondernomen eu goed door-
I gezetten stormaanval van onze troepen.
Overste Scheuer draagt in liet gevecht nooit een
1 hoed, maar zijn pet met den uit de verte zichtbaren
gouden hand, heeft een revolver, maar geen sabel
I en bestiert alles met een klein rottautje in de hand,
1 dat men steeds bij hem aantreft.
1 Met de andere hand in den zak. is hij steeds in
I de zoorste linie en loopt hij in het zwaarste vuur
desvijan.ls zijn geliefkoosd deuntje, „alles kost een
I dubbeltje" te zingen,
I Een wenk met zijn stokje, een „vooruit jongens"
is voldoende om zijn solcfaten te brengen waar hij
1 ze hebben wilieder gaat blindelings waarheen hij
gezonden wordt.
1 Als deze dappere maar niet ten slotte het slacht-
j offer wordt van zijn onversehrokkenneid, is de ver-
zuchting die velen slaken.
Du Ilooge Jtta i beslist u eer,mister, dut art.
1 47 dur wet op do Vermogensbelasting, ge
heimhouding voorschrijvende, geen uitzon-
I (lering toelaat ten behoove van het gerech
telijk onderzoek in eenige strafzaak.
1 I11 haar Memorie van antwoord op liet
verslag der Tweede Kamer over de Nationale
Schuld, verklaart de Regeering dat in liet
zittingjaar 18041805 van haar geen voor-
i stel is te wachten tot een conversie der 3)
pet. leeningen.
Terwijl de opbrengst der Bedrijfsbelasting
j 5 ton minder bedraagt dan die der Patent
belasting, zal, naar de Arnhemsche courant
1 uit vertrouwbare bron verneemt, de Yer-
i mogensbelasting bijna negentigduizend min
der bedragen dan iu het vorige jaar
Terwijl in October de directe belastingen onge
veer 5 ton scbraW stondendan in October 1893.
en ook de indirect belastingen iu vergelijking
met de corr spondeerende maand des vorigen
jaars weder circa 3 ton teleurstelling gaven,
nebben de overige middelen, in hun geheel ge
nomen, de Aarzehnaand van 1393 beschaamd.
De invoerrechten gaven thans bijna f 35 000 meer
de accijnzen wijzen een hooger cijfer van onge
veer V» millioen aande posterijen gaven bijna
een halve ton meer en de telegrafie oik een
kleine f5000. Het resultaat is derhalve, dat Oc
tober '94 f134 98-5 meer heeft opgebracht dan
dezelfde maand van 1893, terwijl de raming voor
éen maand overtroffen v -rd met f 2 617 496, het
geen dan ook wel n. was, daar wij tot dus
ver, over 'tgeheelc jaar berekend, nog altijd
veel hebben m te halen.
Volgens de raming moeten wij over 10 maan
den ontvang ,n f 1« 0158 000 ruim, en er is nog
pas binnen f96031 "8, h .geen weliswaar circa
12 ton meer bedraagt dan de uitkomst die op
31 October li,93 v rkregen werd, maar waaraan
toch nog 4 millioen ontbreekt. Nu hebben wij
nog te verwachten November en December. Deze
moeten samen opbrengen 21 millioen plus de 4
millioen, die wij thans nog ten achter zijn, dat
is das 25 millioen, en als die maanden het
geen te verwachten is zich even goed houden
als October, dan brengen zij ons 26 27 millioen.
De vooruitzichten zijn dus volstrekt niet ongun
stig, en dit mag men te eer zeggen, omdat
Vermogens- en Bedrijfsbelastingen nog veel te
verantwoorden hebben. Zij moeten geven reap,
f 5 Ó66 660 en f 3 833 750, en tot dusver gaven
zij slechts resp. f3 321 877 en fl 103 639. Vooral
ten opzichte der Bedrijfsbelasting is dit te ver
klaren de Minister spreekt in zijn antwoord op
de algemeene beschouwingen, de stellige opinie
uit, dat, de verwachtingen omtrent den dienst
1894 per saldo niet zullen tegenvallen, terwijl
zijn aanvankelijk zwartgallige beschouwingen
omtrent her verloop der opbrengst van de Be
drijfsbelasting ook al voor uen goed deel door
hem worden teruggenomen, daar hij reeds voor
het volgende dienstjaar verwacht, dat de normale
cijfers zullen bereikt worden.
Het jaar 1894 zal dus ten slotte voor de op
brengst der Rijksmiddelen gunstiger zijn dan
het vorig jaar, indien althans de twee laatste
maanden ons niet onvoorziens foppen.
Hut komt voor, zegt het Ulrechtsch dagblad,
«lat reizigers in het bezit zijn van een biljet
enkele reis, dat aansluit aan het terugreis
gedeelte van een retourbiljet, of wel dat zij
iu het bezit zijn van het terugreis-gedeelte
van een retourbiljet, aansluitende aan het
terugreis-gedeelte vau een ander retourbiljet.
Dergelijke reizigers kunnen hun bagage
rechtstreeks tot de eind-bestemming of eentg
tusschengelegen station (waar zij recht van
oponthoud hebben) doen bevrachten.
Bijv. een reiziger, voorzien vau een retour-
komt ge bij dit hondenweer en deze duisternis
toch niet vroeger aan dan morgen met den trein
het geval zou zijn."
„Mijn kindmijn arme, kleine Bruno!" steunde
de beproefde vader.
„Hier helpt niets dan kalm blijven en het
beste hopen.'' merkte Hubner wijsgeerig aan.
.,Ga nu nog een paar uur slapen. Ik moet het
bureau sluiten. Slaap lekkerik hoop voor je,
dat alles goed afloopt."
1 Lederer stond nu in de duisternis buiten. De
wind gierde door de telegraafdraden en de regen j
i kletterde, hem in het gelaat. Daar sloeg het
half twaalf. Of zijn kind nog leefde? Of medi- I
so he hulp morgenochtend vroeg genoeg kwam?
Dit waren vragen, die voortdurend door zijn
brein woelden. Lederer kende bet gevaar van
keelziekten tegen sommige had de wetenschap j
toen nog geen middel gevonden. Alleen wanneer
direct geneeskundige hulp werd verleend, kou i
hot. gevaar afgewend worden.
Hij snelde de stad in en probeerde een rijtuig I
te krijgenals het rijtuig maar een uur eerder i
to Vossowska kon ztjn dan de trein, had hij al j
veel gewonnen. Een uur eerder thuis te zijn,
kolt wellicht zijn kind redden. Hij klopte echter j
overal te vergeefs aan. Niemand wilde in dit
1 hondenweer in een donkeren nacht en op slecht
berijdbare wegen, den tocht ondernemen. De
radclooze vader ging in zijn angst naar het huis 1
i van den dokter en trok aan do nachtsohel.
I Dokter Schlutow versoheen na eenigen tijd
aan het geopende venster en vroeg wie daar
i „De machinist Lederer," luidde het antwoord
W. F. A. GROENHUIZEN,
Havik, hoek Lavendelstraat.
HORLOGE- en INSTRUMENTMAKER.
„Dokter, mijn kind heeft een ernstige keelziekte,
het is in groot gevaar
De dokter gooide den huissleutel naar beneden
en riep: „Doe de deur maar open en kom bin
nen ik zal 111e intussoben aankleeden."
Lederer opende de deur en tastte in de gang
in het donker rond. De dokter kwam dadelijk
beneden, ontstak licht en vroeg hem den toe
stand van zijn kind mee te deeleu.
„Ik kan dan meteen wat medicamenten mee
nemen," zeide hij. Lederer vertelde wat hij wist.
„Bij keelziekte is directe hulp noodzakelijk," zei
de arts. „Gij woont hier in uc stad?"
„Neen (lokter antwoordde Lederer, en hij ver
telde dat hij bericht per telegraaf had gekregen,
te Vossowska woonde en dat er geen genees-
kundiige hulp was.
De dokter scheen na deze mededeeling niet
veel lust te hebben mede te gaan.
„Gij hadt tnij niet uit het bed moeten halen,"
zeide hij. „Het is een uur na middernacht, en de
eerste trein gaat pas van morgen om vijf uur.
Wat wil je nu van mij, zoo in 't holle van den
nacht
„Gij moet meegaan dokter," riep Lederer
wanhopig, „u alleen kunt mijn kind redden als
u wilt. Aan het station staat mijn locomotief;
hij heeft stoom op en is tot afrijden gereed.
Wanneer u wilt, breng ik u binnen het uur naar
Vossowska en mijn kind is gered!"
j „Je bent gek In dit weer, zonder signalen, en
zonder dat iemand er iets van weet, zoudt gij
met mij zes mijlen willen rijden? Bij bet eerste
station zoudt ge al niet verder kunnen omdat
ge niet weet of de weg veilig is."
„Neen dokter, er is geeu gevaar, geloof mij.
Op de tussshen station wordt 's avonds laat alles
geregeld en gerangeerd, zoodat de weg vrij is
voor de eersten ochtendtrein. Wij kunnen gerust
gaan voorbij de stations zal ik voorzichtigheids
halve langzaam rijden."
„Maar de slagbooruen zijn niet gesloten; voet
gangers en rijtuigen zouden over de rails kunnen
komen, denkend dat er nu geen treinen rijden
en wij zoodoende de grootste ongelukken krijgen."
„Neen, neen," bezwoer Lederer. „Daarover be
hoeft u zich niet bezorgd tc maken. Ik ken de
geheele lijn door cn door en zal overal, waar
9lagboomen zijn langzaam rijden. Bovendien zal
om dezen tijd en bij dit weer mensch noch dier
zonder noodzaak buiten komen."
„Maar wat je doen wilt," zeide de dokter, „is
geheel togen je instructies inik weet heel goed,
wat je doen en laten uioogt. Je moest den tocht
niet ondernemen, wellicht verlies je er je be
trekking door en bent verantwoordelijk voor alle
schade."
„Wat kan mij dat alles schelen, als mijn kind
in gevaar is U kunt het redden, dokterSlechts
aan u ligt het of mijn kind beter wordt. Ik
Bineek u op mijn knieën mede te gaan. Heb
erbarmen met mijn vaderangst
Na lang aarzelen gaf de dc dokter eindelijk
Wordt vervolgd.)
