Maandag 3
Dec. 1894.
No. 4411.
39e Jaargang.
UKN.
Binnenland.
y >rr y c t" y ;;vvyy
m
Uitgave
Firma A. H. VAN CLEEFP
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag met gratis Zondagsblad. Abonnement per S maanden 1.Franco
per post 1,15. Abonnement alleen op hot Zondagsblad voor Amersfoort 40 ct, voor binnenland 60 ct. per
3 maanden. Advertentiën 1—6 regels 60 ct.; elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
officieële- en onteigeningsadvert per regel 16 et. Reclames per regel 25 ct Afzonderlijke nummers 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regel3 cent
By advertentiën van buiten dc stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau MUURHUIZEN
hoek Korte gracht, Wijk B. 60
Telephoomiummer 19.
Door omstandigheden buiten onzen
wil kon het Zondagsblad Zaterdag
middag niet worden afgedrukt.
Wij bieden onzen lezeressen en lezers
onze verontschuldiging voor deze ver
traging aan.
NATMONALEiB Ui LITHE
KENNISGEVING-
De BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van AMERSFOORT,
Gelet op de artt. 87 en 88 der wet
betrekkelijk de nationale militie van den
19. Augustus 1861 (Staatsblad n^. 72) en
de artt. 25 en 26 van het Koninklijk
besluit van den 8. Mei 1862 (St.bl. no. 46)
Gezien de kennisgeving van den heer
kolonel, militie-commissaris in de provin
cie Utrecht, van den 14. November 1894
Doen te weten, dat de eerste zitting
van den Militieraad voor deze gemeente
op Dinsdag den 18. December 1894 des
voórraiddags te 10 ure in het openbaar
wordt gehouden in eene der zalen van
het stadhuis te Utrecht, en bestemd is
tot het doen van uitspraak omtrent de
verschenen vrijwilligers voor de militie,
de lotelingen die redenen van vrijstelling
hebben ingediend, de lotelingen die van
den dienst uitgesloten of daarbij voor-
loopig niet toegelaten worden, en alle
overige lotelingen, behooreude tot de
lichting van het jaar 1895. Voorts, dat
de tweede zitting van den Militieraad, be
stemd tot het doen van uitspraak om
trent alle in de eerste zitting niet afge
dane zaken, en ten opzichte van hen die
als plaatsvervanger of nummerver wisse
laar verlangen op te treden, ter voor
melde plaatse in het openbaar gehouden
wordt op Woensdag den 16. Januari 1895
des voormiddags te 10 ure.
En brengen tevens ter kennis van de
belanghebbenden, dat de tijd en plaats
der zittingen aan eiken loteling zullen
worden bekend gemaakt door middel van
een aan zijne woning of aan die van
Feuilleton.
Naar het l'ransch.
1-)
Toen Louis Durier, officier van gezondheid 2e
klasse bij het ólste regiment Franse he infanterie
van linie, zijn vrouw verloor, was hij onbeschrijf
lijk wanhopig. Hij had te nauwer nood tijd, met
zijn aangeoedene kennis te maken, en van zijn
echtelijk geluk te genieten; want ze waren eerst
sedert een maand getrouwd en maakten een hu
welijksreisje door Italië.
Ze hadden kennis gemaakt te Tours, waar het
regiment van Durier in garnizoen lag. Hij had
haar hart gestolen door zijn flinke houding te
paard, en door zijn kwijnend bartochtelijke ba
ton, waarmede hij oude romances, waarin de
liefde verheerlijkt werd, kon zingen. Hij was ge
trouwd zonder veel over dien stap te hebben
nagedacht, want zij had gewild dat net huwelijk
spoedig zou plaats hebben, hoewel haar voogd
eigenlijk debetrekking van Durier niet voldoende
vond tegenover het groote fortuin, dat zijn pupil
meebracht.
Ze had naar voogd vaak tot wanhoop gebracht
door haar dwaze grillen.
Hij vond bij het huwelijk alleen eenige vergoe
ding in den blinkenden stoet van officieren, die
het jonge paar naar het altaar vergezelde. Het
huwelijk was het schitterendste, dat de bevolking
van Tours in langen tijd had gezien en zag.
Na een verblijf van een week op een buitentje,
dat zij uan den oever fier Loire bezat, vertrokken
de jonggehuwden naar Italië. Het was voor bei
den een verrukkelijke reis;zc begonnen elkander
te loeren kennen, en in het klassieke land der
bewonderenswaardige monumenten van kunst
leerden zy elkanders smaak en verstand waar-
deeren.
zijnen vader of voogd te bezorgen biljet,
alhoewel het niet ontvangen van zoodanig
biljet niet ontheft van de verplichting
tot bet verschijnen voor den militieraad,
of tot het indienen van de tot staving
der redenen van vrijstelling gevorderde
bewijsstukkenzullende de loteling, die
vrijstelling verlangt wegens ziekelijke ge
steldheid, gebreken, of gemis van gevor
derde lengte, en de plaatsvervanger of
nummerverwisselaar in persoon voor den
militieraad moeten verschijnen, ieder op
het voor hem hierboven vermeld tijdstip.
Amersfoort, 1 December 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
H. H. M. M. zijn Vrijdag van het Loo
naar de residentie teruggekeerd.
De Minister van Waterstaat vindt, dat
voor een spoedige regeling van de gemeen
schap door eleetrische telephonen voorals
nog geen eenigszins dringende aanleiding
bestaat. Overneming van de intercommu
nale lijnen door het Rijk acht hij linantieel
nadeelig voor de schatkist.
liet volgende Regeeringstelegram werd
Vrijdag bekend gemaakt
«Colonne bezocht Nannada; bevolking
rustig. Andere colonne gister naar Lingsar;
tweede verwant van Radja gevangen.»
Toen onze troepen in Juli op Lombok
landden, bestond de Vorstelijke familie uit
den vorst, drie zoons, twee kleinzoons en
een oneehten zoon.
Van dezen zijn thans gevangende gewonde
Vorst, een zoon (te Sasari) en twee klein
zoons (éen te Sasari en één te Naruiada);
gesneuveld zijn twee zoons, éen, de Kroon
prins, te Mataram (niet te Tjakra Negara)
en éen te Sasari, terwijl de onechte zoon op
'rioog bevel zelfmoord pleegde.
De Telegraaf ontving liet volgend bericht
Hun uitstapje was bijna ten einde, toen mevrouw
Durier, tengevolge van een te groote wandeling,
die zij ondanks het vochtige weder had willen
voortzetten, ziek werd. Den volgenden dag open
baarde zich een bezetting op de borst; eenige
dagen later was mevrouw Durier, ondanks de
hartelijke zorgen van haar man, die de bekwaamste
geneesneeren van Milaan te hulp had geroepen,
stervende. Met flauwe stem trachtte ze haar man
moed in te spreken.
Een geluk als het onze kan niet zoo lang
duren, zie-je; wij waren te gelukkig. Schrei nu
maar niet. ik wil niet heengaan met zoo'n be
droefd gezicht voor me. Ik wil dat je je flink
houdt. Ik hebt je heel liefgehad en als je te Tours
terug komt, zal je zien, dat je een verrassing
wacht. Zou je mij nu ook een genoegen willen
doen? Houcf me dan altijd bij je. Toe laat me
tot aseh verbranden, dan kan je me
waarheen je wiltIk zal zeker heel weinig
plaats iuneinenik zal je niet lastig zijn,
je niet beletten om te werken.je zult nu en dan
eens naar me kijken, en me niet geheel en al
vergeten
Toen Durier te Tours terugkwam, was hij
onkenbaar. Zijn donkere haren waren vergrijsd,
zijn oogen hadden hun glans verloren, en waren
door donkere strepen omgeven, zijn wangen waren
ingevallen, hij liep voorover gebogen.
Hij bracht de lijkkist van zijn vrouw niet mede;
ze had, aldus deelde hy zijn vrienden mede, ver
zocht dat haar lichaam in Italië zou blijven, en
hij had dien wensch geëerbiedigd. Ze rustte in
het Campo-Santo te Milaan.
Bij den lykdienst, dien hij in de hoofdkerk van
Tours liet houden, wekte hij aller medelijden, zelfs
dat van den voogd zijner vrouw, die evenwel
woedend was, toen hij van deo notaris had ver
nomen, dat mevrouw Durier vóór haar reisje naar
Italië stilletjes een testament had gemaakt ten
gunste van haar man. Dat was de verrassing.
Moed houden, morblcu! zeide de kolonel
tot Durier.
«Gisteren werd Narmada door onze troepen
bezocht. De weinige Baliërs, die zich daar
bevonden, gaven zich over en leverden hun
wapens uit. Geen schatten werden gevonden.
Heden trekken onze troepen naar Lingsar.
«Het paleis te Tjakra Negara is verweest.
«De zoon van Anek K'toet Karang Asem
is door de onzen gevangen genomen.
«Bij de jongste operaties hebben onze
troepen geen verliezen geleden.»
Onder dagteekening van 1 December is
bij bet Departement van Koloniën Zaterdag
nog ontvangen bet volgende telegram.
«Terug van Lingsar, waaruit verkenning
Noordelijk en Oostelijk gedaan. Overal be
volking goedgezind; passers druk bezocht
hoofden omtrek Lingsar aanwezig. Zoon en
kleinzoon Radja naar Batavia gezonden.»
Freij, de beschuldigde in de zaak der
valsche bankbiljetten, die door de rechtbank
te Amsterdam werd veroordeeld, maar door
het gerechtshof werd vrijgesproken, is thans
te Miinchen, waarheen hij na zijn invrijheid
stelling is vertrokken, aan tering overleden.
In haar Donderdag gehouden vergadering
heeft de Tweede Kamer o.a. zonder hoofde
lijke stemming goedgekeurd de ontwerpen
tot vereeniging der gemeenten Rotterdam,
Kralingen en Charlois, tot grensverandering
tusschen Rotterdam en Overschie, en tusschen
Rotterdam en Uselmonde.
Erkennende het wenschelijke van zekeren
gang in de promotie te houden, ligt het,
volgens diens Memorie van antwoord, niet
in het voornemen van den Minister Van
Oorlog, officieren te pensionneeren, die nog
in de kracht van hun leven en voor den
dienst geschikt zijn.
Het gemeentebestuur van Kantens heeft,
na gehouden aanbesteding, het geven van
handwerkonderwijs in de scholen te Stilswerd
en te Rottum gegund aan de laagste in-
schrijfster.
Wat men tegenwoordig toch al niet aan
besteed e
Reeds in 1876 maakte de Anihemsche courant de
opmerking, dat in sommige streken van ons land
geen gond in circulatie was, en op d/meeste plaatsen
zoer weinig voorkwam.
Dit is nu meer dan achttien jaar geleden, maar
W. F. A. GROENHUIZEN,
Havik, hoek Lavendelstraat.
HORLOGE- en INSTRUMENTMAKER.
Wees een man! herhaalden in koor zijn
kameraden.
Na de plechtigheid wilde hij niet, dat iemand
hem zou vergezellen naar het huis, dat voor hen
beiden bestemd was, en waar hy nu alleen levend
terugkwam. Hij verbood zelfs den voogd, die hem-
bij zonderheden omtrent de erfenis wilde tneedeelen,
binnen te komen. Hij wilde geen getuigen hebben,
Zijn oppasser was hem behulpzaam bij het
uitpakken van de doos, die hij van Milaan zelf
hau gedragen, een leeren koffertje waarin een urn
van malakiet van sierlijken vorm was geborgen.
Hebt u een nieuwen reiszak gekocht vroeg
de oppasser.
Domkop I
Hij opende de doos en haalde er de urn uit.
I'as op als je daar ooit aanraakt!
Ik zal het wel laten, iuitenant zeker een
souvenir van mevrouw?
Ja.een souvenir.
Hij zond zijn oppasser weg en bleef langen tijd
de urn, die de asch van ziin gejiefde bevatte,
beschouwen. Hij had het geheim aan niemand
willen meedeelen, en zat alleen te schreien.
Na lang naar een geschikte plaats te hebben
gezocht, zette hij de urn op den schoorsteenmantel
van zijn kamer. Hij zou haar op die wijze zien
als hij ging slapen en als hij wakkei word.
Ecnigo dagen daarna hervatte hij zijn dienst en
vervulde hij weder nauwgezet zijn plichten. Zijn
kameraden '.vulden hem wat opvroolijken, maar
hij gaf h un daartoe geen gelegenheid. Zoodra zijn
dienst afgeloopen was, ging hij naar huis, waar
hij met de herinnering aan zijn aangebedene den
dag vorder doorbracht. Hij had haar portret in
verschillende vergrootingen laten maken en overal
in huis opgehangen en geplaatst.
Te minden van al deze dingen, die hem aan
de doode herinnerden, was hij het minst bedroefd
Ze had woord gehoudenze hinderde hem in niets
men kan niet zeggen, dat de tijd hierin veel ver
andering heeft gebracht. Er was toen 60 millioen_
aan gouden tientjes gemunt, tenvyl 10 millioen®
aan muntbiljetten van tien gulden in omloop ge
bracht werden; thans zijn muntjes een dagelijksoh
betaalmiddel en gouden tientjes, niettegenstaande
er vijfmaal meer zijn, krijgt men bijna niet te zien.
Men vermoedde, dat de Nederlandsche Bank en de
bankiers het bewaarden om er voordeel mede te
doen als de nieuwe muntwet kwam en bet goud
in plaats van het zilver als standaard werd aange
nomen. Dan hebben zij tot nu toe vergeefs hun
gouden tientjes bewaard. Maar zou thans de oor
zaak van de schaarste dezer gemakkelijke, fraaie
muntstukken niet gelegen zijn in het feit, dei,
juist omdat zij zoo weinig worden gezien, de parti
culieren ze oppotten Nooit heeft men gehoord,
dat iemand een verzameling aanlegde van muntbil
jetten van tien gulden, waarvan er vier vijfden
minder in omloop zijn maar zeer velen leggen be
slag op een tientje, dat hun in handen komt en
juist uit heeft ten gevolge, dat men zoo zelden in
betaling ontvangt.
Zoo heeft iemand twintigduizend gulden aan goud
geld liggen; een ander heeft een paar honderd
goudeu tientjes bewaard, „omdat het zulk gemak
kelijk geld" is
Als al die particuliere collecties eens werden opge
ruimd, die sedert de uitgifte van de gouden tientje?
zijn aangelegd, zouden deze zeker even veelvuldig
in 'omloop zijn, zonder dat de Bank of de bankiers
hun stelsel behoefden los te laten, aangenomen, dat
zij het stelsel hebben toegepast
Op den huize Belmonte, bij Wageningen,
is in den ouderdom van 67 jaren overleden
baron W. A. de Constant Rebecque, kamer
heer in buitengewonen dienst van wijlen
Z. M. den Koning Willem III en Rechts-
ridder der Johannitter-orde.
De geschillen over het Kinderziekenhuis
Mary te Apeldoorn zijn eindelijk opgelost
Het denkbeeld van de rechtbank teZutphen,
een minnelijke schikking te beproeven, neeft
dus goede gevolgen gehad.
De stichting is voor de gemeente Apeldoorn
behouden gebleven en onder wettelijk toe
zicht gesteld. Zoowel de oude als de zooge
naamde nieuwe curatoren hebben hun taak
neder gelegd, terwijl een nieuw bestuur is
benoemd, waarvan mr. G. M. G. deMeijier,
de rechtskundige raadsman der oude curatoren,
voorzitter is.
De overige bestuurders zijn de heeren W.
Bas Backer en J. B. Hiigenholtz, te Apel
doorn, F. Steers en Renesse, te 's-Gravenhage,
terwijl de volgende benoemingen van bestuur-
De beschouwing van de urn van malakiet wekte
geenerlei akelige gedachte bij hem op; hij zag
altijd weer zijn vroolljk, lief lachend vrouwtje
voor zich; hij praatte met haar, en maakte in
gedachten weder de reis naar Italië.
Als hij werk had, droeg hij de urn naar zijn
werkkamer, waar ze stille getuige was van zijn
studie.
Zes maanden verliepen aldus, daarna een jaar,
Hij vergat wel eens een enkele keer om de urn
uit zijn studeerkamer mede ie nemen naar zijn
slaapkamerhij liet haar eindelijk maar voor
goed in zijn studeerkamer, omdat hij vond dat
de stilte van zulk een vertrek, de studeercel van
een geneesheer, het meeat passend was voor een
lijkurn. Hij zorgde overigens steeds, dat naast de
urn een bouquetje viooltjes of pompoen-rozen
baar lievelingsbloemen stonden.
Na verloop van twee jaar had Durier zijn ge-
iongelui's leven weer hervat; zijn kameraden
nadden zoolang bij hem aangehouden, en zelfs
de voogd van zijn vrouw zei, dat hij zich toch
op zoo'njeugdigen leeftijd niet levend mocht
begraven,
Het gebeurde zelfs, dat Durier na eenige*bit-
noodigingen om uit te gaan te hebben aangeno
men, ook zelfs aan de collega's van het regiment
een partijtje aanbood. Hel diner was vroolijk;
men had het er op gezet, den troosteloozen weduw
naar eens uit de plooi te brengen,
Nadat een flinke reeks flesschen champagne
de tafel was komen stofteeren, was de vroolijk-
beid zoo algemeen geworden, dat de gasten zich door
het huis verspreidden en zoo was men eindelijk
weer op de studeerkamer van de dokter bijeen
gekomen.
Voor het eerst, sedert twee jaren, had Duriar
zelf met smaak gegeten, en daar van alle kanten
zijn gezondheid werd gedronken, was hij, zooals
Horatius dat na een goed maal zelfs verschoont-
(Slot volgt).
