Donderdag 31
Jan. 1895.
No. 4428,
44e Jaargang.
Denckt wat hooger.
gAKUNTALA.
Uitgave
Firma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maan day- en Donderdagnamiddag
oer post 1.15. Abonnemout nlluon op het Zond
iratis Zondagsblad. Abonneinont per 8 maanden/1.— Franco
op liet Zomlugsblud voor Ameralbort 40 et,, vuor binnenland 50 ct. ner
'tontiëu 1—0 rogoln 00 et.; elke reeol u-oor .10 el. (irooto lettor» naivr plaatsruimte. Legale-,
n i ,ip i io
Jngwulvert. pór rogol 15 ct. Iloclainet por regel 25 ot. Afzonderlijke nummer» 10 otint.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 rogels, in bet
Zondagsblad, per regel5 oent
Bij advertentie» van buiten dc slad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau MUURHUÏZEM
hoek Kortegraoht, Wijk B, 60
Tclephooiiniimmor 10.
't ls goed, deze les eens in herinnering
te brengen, door Vader Cats in zijn
Kinderspelen gegeven.
Wat valt er veel te leeren uit de
kinderwereld.
Wel bukken we ons als we de kleinen
willen kussen en liefkozen, maar als we
weer rechtop staan, denken we ook
meestal hooger.
Ook het kinderspel mag, óok volgens
Cats niet „te kints geacht" worden; zoo
wel in zijn gebreken als in zijn geneugten
kan het ons zoo dikwijls tot nutte leering
strekken.
Kibbelen, dat leeren ons de kinderen,
is kinderachtig; denckt wat hooger, vol
wassene, en twist nimmer,
Het kleine zich groot te denken is
kinderlijk.
Gij volwassene, die naar het groote
haakt, denckt wat hooger en acht het
kleine niet te gering; leer vergenoegd te
wezen met hetgeen gij zijt of bezit,
De kinderen leeren ons kindei lijk, niet
kinderachtig te zijn. Voor ons, grooten,
als wij 't zien willen, ligt die les eiken
dag voor 't grijpen.
Maar, zien wij 't altijd? Willen wij
'twel altijd zien?
In de drukte van en de zorg voor het
dagelij ksch leven worder veel bloemen
vertrapt en veel parels weggeschopt. De
beslommeringen des levens, de bekom
mernissen over vele dingen, gunnen ons
te weinig tijd en lust en kalmte om liet
kinderspel en het kinderleven meer dan
„kints" te achten.
Uw keukeu, uw kamers, uw schoon
maak, uw mangel- of uaaivertrek, het
getob met uw dienstboden, huismoeders,
beneemt u uw kalmte en maakt u vaak
kinderachtig.
Mogen wij 't in goeden moede herin
neren „denckt wat hooger!" Leert van
uw kinderen kinderlijk te zijn en het
groote niet klein te achten, evenmin als
het kleine geringweest vóór alles inensch
leeft vooral met, niet alleen vóór uw
kinderen.
En kunt gij juist minder voor, maar
Feuilleton.
4). Naar het Éngelsch.
Toen Kate voor de eerste maal met vacantie
thuis kwam, ontkende zij, door hnar omgang
met Tarvin, die verstandhouding niet, en Nick,
voor wicn in alle andere opzichten onzekerheid
ondraaglijk was, wilde geen rechten doen geiden
en zweeg. Hij wilde haar niet door eenigen
dwang tot zich trekken.
Zulk een toestand was uit te houden, zoolang
hij haar binnen zijn bereik wist, zoolang hij
voor haar geen andere toekomst dacht dan die
van iedere ongehuwde vrouwmaar toen ze hem
vertelde dat je naar Jndiö ging, veranderde de
zaak. Hij (lacht niet aan hofmaken. Hij vergat
dat hij nooit om haar hand gevraagdhij was
zich bewust, dat zijn levensgeluk van haar af
hing, het zijn begeerte was haar voor zich te
behouden.
Het scheen echter, dat zij toch zou heengaan,
ondanks alles wat hij zeide, ondanks zijn innige
liefde voor haar. Hij had haar die duidelijk ge
noeg doen blijken. Schonk hem dit ecnige troost?
Hij wist liet, nietmaar wat hem wel in zijn
ziel verheugde, was dat zij er zichtbaar onder
leed.
Toen zij hem zeide, dat hij niet zooveel tijd
aan haar moest besteden en minder over haar
moest denken, antwoorte hijdat zij haar hoofdje j
daarover niet behoefde te kwellen, dat hij uieer
meer met uw kinderen leven, moeders,
die dienstboden hebt noch schoonmaak
sters. maar alles moet doen met eigen
handen, misschien onder een karig stuk
brood, laat u niet ontmoedigenstelt het
voorrecht met uw kinderen te mogen
leven op Imogen prijs, en als de moeiten
en zorgen u kwellen denckt wat
hooger. 't Is voor meer dan éen leven dat
gij werkt en opvoedt.
„Denckt wat hooger" mag men ook
toeroepen aan de vrouwen van dezen
tijd.
Niet allen zijn gezegenden onder de
vrouwen; niet allen zijn huismoeders.
Maar altijd is der vrouwen taak en
roeping schoon en verheven. Daarom,
„denckt wit hooger," gij vrouwen, die
mede wilt helpen de maatschappij te her
vormen, naar vergeet, dut er nog veel
hooger belangen zijn en dat er aan u,
gelijk aan ons allen, nog zoo veel te her
vormen en te herzien is. Eenzaam het
leven te moeten doorgaan, maakt het hart
koud en vaak ontevreden; doch „denckt
wat hooger" en vergeet niet, dat gij voor
velen kunt leven, al kunt gij dan ook
niet leven voor en met kinderen die de
uwe zijn.
Deuckt wat hooger mag vooral ook
toegeroepen worden aan onze meisjes,
onze jongedochters.
llun pad door 'tjonge leven is glib
berig eu gevaarlijk. Het uiterlijke heeft
meestal bij hen de overhand; het innerlijke,
met wat het goeds heeft of zou kunnen
hebben, dort en kwijnt vaak droevig.
Daarom „deuckt wat hooger", jonge
meisjes van onze dagen. Tracht niet naar
de hooge dingen, maar hebt hooge ge
dachten van uw roeping, uw plicht, uw
toekoust. Zoodra dc kinderschoenen zijn
uitgetrokken, willen we zoo graag op
stelten loopeu en als de stelten breken,
is de val vaak onherstelbaar. Dus, jonge
meisjes, houdt u wat lager, maar „deuckt
wat hooger." Wilt vooral niet te spoedig
groot en dame worden „acht niet te
kints het kinderspel". Blijft kinderlijk en
nederig, zoolang ge maar kunt. Houdt u
bij uw stand, ook in het huwelijk, als
het u voorkomt.
waarde hechtte aan huur dan aan ai wat de poli
tiek kou brengen. Hij wist heel goed wat hij
deed.
Dat weet ik wel, zeide Kate, maar je ver
liest uit het oog, dat je mij in zeer moeilijke
omstandigheden brengt. Jo zoiult geslagen kunnen
worden en je partijgenooten zullen zeggen, dat
ik het met opzet daarheen gedreven heb.
Tarvin gebruikte een krasse uitdrukking om
te kennen te geven, dat liet hem onverschillig
was wat zijn partij zou kunnen zeggen, waarop
Kate antwoordde, dat als het hem niet kon
schelen, er haar wel wat aan gelegen was; zij wilde
niet, dat men na do verkiezing zou kunnen
zoggen, dat hij om harentwil zijn kansen ver
waarloosd en daardoor haar vader den zetel ver
overd had. Natuurlijk zou ik heel graag willen
dat vader afgevaardigde werd, voegde zo erbij,
en het zou me spyten als ze jou kozen, maar
ik wil evenmin in de vorste verte de oorzaak
zijn, dat jij valt.
Die heelo verkiozing van je vader kan je
gerust uit je hoofd zetten, jonge dame! riep
Tarvin ongeduldig uit. Als dat alles is wat je
's avonds uren lang doet wakker liggen, kan je
do ongeil onbezorgd sluiten. Ik ga ditmaal zelf
naar Denver en ik raad jo aan je gereed te hou
den om mij te vergezellen. Kom, trekt je het
vooruitzicht de vrouw te zijn van oen voorzitter
en op Capital Hill te wonen, niet aan?
Och Nick je hebt toch geen plan voorzitter
te worden? vroeg zo lachend.
ik ben in staat hot tot president te bren
gen, als ik wist, dat ik jou daarmee kon winnen.
Geef me éen greintje hoop en je zult eens zien
wat ik kan
En als u vrouwen en meisjes I
de lusten prikkelen en de ijdelheden u
dreigen te verblinden - denkt aan uw
kinderjaren, blijft vroom en vroed, neigt
u niet tot het lage, „denckt wat hooger,
en vaert wel!" V. Th.
Buitenland.
De laatste maarschalk van het Fransche
Keizerlijk Francois Certain-Canrobert, is Dins
dag in den ouderdom van Nti jaren overleden.
Sinds 1832 was hij officier (van St.-Cyr
afkomstig). Hot eerst onderscheidde hij zich
hij hot bolog van Constantino in Algerië, word
daar bevorderd tot kapitein en met het Legioen
van eer begiftigd. Van 1841 tot 184!) was
hij weder in Algerië. Naar Parijs teruggekeerd,
werd hij weldra tot generaal bov
Napoleon 111, die bjj den staatsgreep van 2
December 1851 goede diensten van Canrobert
genoot.
In 1854, toen -Ie oorlog met Rusland uit
brak. werd hij benoemd tot bevelhebber van
bel legerkorps, dat in do Dobrutscha zoo
lievig door de cholera werd geteisterd. Latei-
werd hij verplaatst naar de Krim e i nain
hij deel aan den slag bij «Ie Alma. Na den dood
van maarschalk De Saint Arnaud, den opper
bevelhebber der Fransche troepen, werd aan
Canrobert liet commando over het Fransche
leger opgedragen. In 1855 droeg hij het
opperbevel over aan generaal Pélissier.
Den I8n Maart 1850 volgde Canrobert's
benoeming tot maarschalk. In deze hoedanig
heid maakte hij den veldtocht naar Italië
mede: heldhaftig was zijn gedrag in den slag
bij Magenta, en bij Solferino was de over
winning aan een door hem uitgevoerde
manoeuvre te danken.
In den Fransch-Duitschen oorlog stelde
hij zich onder de bevelen van maarschalk
Hazaine en vocht mede bij Metz, De capi
tulatie van 20 October maakte hem krijgs
gevangen en eerst na liet sluiten van dun
vrede betrad hij weder den vaderlandscheu
bodem.
Op aandrang zijner Bonapartistisclie vrien
den stelde hij zicii toen enndidaat voor den
Senaat in het departement Lot. dat hij ge
durende een reeks van jaren vertegenwoor
digde.
Nicolaas Karlowitseh von Giers, de Rus
sische minister van Buitenlandsche zaken
en de opvolger van GortschakofT, is Zater
dagavond overleden. De nood verloste hem
YY. F. A. G R OEN HUIZEN,
Havik, hoek LavendcUhwtt.
HORLOGE- on [NSTRUMENTMAKER.
Neen, neen, zoide ze het hoofd schuddend.
Mijn gouverneurs en presidenten zijn allemaal
radjah's en wonen heel ver hiervandaan.
Maar vertel rao eens, naar welken Staat je
eigenlijk gaat. Indië is half zoo groot als de Vor-
eenigde Staten.
YVclken Staat?
Ja welke provincie, welke stad, welk dorp
wat wordt je adres
Rhatore, Rajputana, Indie.
Ilè, dat is een heel couvert vol, zoide hij
wanhopend.
Dc nauwkeurigheid overtuigde hein bijna, dat
ze inderdaad van plan was te gaan. Hij zag
haar verdwijnen uit zijn leven om zich naar het
andere einde der weroid to begeven.
Onzin Kate I Jo gaat niet naar dathoiden-
land. Wat gaan rlo lui die daar wonen ons aan,
zeg Je moogt 't niet doen, zog ik jelaten ze
zelf hun zieken verplegen, of laat dat zaakje
aan mij over. Ik zal erheen gaan, oen groot
deel van dc juweelen, waarmee hun afgoden
versierd hebben, in klinkende muntVirunderen,
en een heel nieuw verplegingssysteom invoeren,
dat jij zult uitdenkenwe zullen dan samen
trouwen en ik zul jo zelf naar-dat sprookjesland
brengen om jo mijn werk te laten zien. Ik weet
zeker, dat ik hel, klaar speel. Vertol ine niet,
dat ze arm zijn; éen van hun ringen zou ge
noeg opbrengen om er een geheel leger van ver
pleegsters mee te betalen. Als die zendeling
onlangs in de kerk de waarheid heeft verteld
van een langdurig ljjden, dat hem buiten
staat stelde zijn talenten langer aan het
welzijn van zijn land »o wijden. Rusland
verliest in hom een buitengewoon bekwaam
staatsman; Keizer Nicolaas omvalt een trouw
dienaar eu vriend. Het is nog niot lang
geleden bij Keizer Nicolaas' troonbestij
ging da: de jonge Czaar een beroep
deed op den bijstand van den ervaren po
liticus. «Maar Sire," zoide Von Giers, «Uwe
Majesteit ziet toch wel. dat mijn beenen
mij nauwelijks meer kunnen dragen." »Cw
boenen heb ik niet noodig," antwoordde
Czaar Nicolaas hierop, «maar wel uw hoofd,''
De heer Von Giers is van Zweodscbe
familie, die echter reeds lang in Rusland
is gevestigd. Hij was gehuwd met prinses
Kant.akirz.enos, oen nicht van zijn voorganger,
prins GortsdiakolV,
Hij begon in 1841 zijn politieke loopbaan,
als attaché bij bot Russisch gezantschap te
Bucharest; in 1850 werd hij secretaris der
Russische legatie to Oonstanlinopel en daarna
bracht hij zes jaren als gezant te Teheran
door in 1860 werd hij gezant te Bern en
in 1872 te Stockholm. In 1875 koerde de
heer Von Giers te Petersburg terug, Hjj
werd toen geplaatst bij het Departement
van Buitenlandsche zaken, en in het bij
zonder belast met liet beheer over de Azi
atische bezittingen. Als assistent van prins
GortschakolV bewees hij goede diensten bij
de oplossing van de moeilijkheden met En
geland. die toen aan de orde waren.
In 1882 was hij dan ook de aangewezen
man om prins GortschakolV als Minister van
Buitenlandsche zaken op te volgen. Sedert
heelt de leiding van Rusland's buitenlandsche
politiek in zijn banden berust en zeer zeker
beeft. Von Giers veel bijgedragen tot het
handhaven van den Europeesclien vrede, ter
wijl ook de toenadering tusschen Rusland en
Frankrijk voor een groot deel zijn werk is
geweest.
In de laatste jaren was Von Giers door
zijn ziekte verhinderd, de leiding van zijn
departement zelf te voeren.
Zijn dood zal derhalve geen invloed oefenen
op Rusland's buitenlandsche politiek. Wie hem
ook opvolge, in elk geval kan men verwach
ten. dat Rusland's stuatskunde jegens de
andere mogendheden op denzelfden grond
slag zal worden voortgezet.
Von Giers is een heel zeldzaam feit
in Rusland gestorven als Minister, na
67 jaren Rijksdienst en wat eigenlijk nog
meer is en getuigt voor den mensch - hij
is arm gestorven.
dan zouden we -r do huele staatsschuld mede
kunnen aflossen. Diamanten zoo groot als kip
peneieren, snoeren parelen, ritsen witleren tor
dikte van een manspols, smaragden dat alles
hangt aan het beeld van ,.oo*n leelijken afgod
of wor.lt in een tempel bewaard. En zulke lui
roepen fatsoenlijke blanke meisjes naar hun land
om hun zieken te verplegen. Ik noom dat
grenzeloos onbeschaamd
Muur geld kun hen niot helpen, Nick. Wij
zelf mouten helpen, we moeten onze liefde geven,
ons opofleren.
Heel goed. Dan ga ik ook, zoide Nick.
Ze lachte, maar hield plotseling op en zoide
zeer ernstig
Neen Nick, je moet niet naar Indië gaan.
Jo moogt me niot volgendat mag niet
Waarom niet? Als ik een plaat» alsrajah
kan krijgen, zweer ik niet, dat ik die niet aan
neem. Ik zou or eon aardigon dollar mee kunnen
verdienen.
Waarom zouden zo het niet cons met een
Amerikaan probeoron vroeg Nick met onver-
stoorbaren ernst.
Maar ik verbied je naar Indië te gaan,
zeide Kutü beslist. Vergeet dat niet.
Plotseling stond Tarvin op en ging hoen.
Goeden nacht, was alles wat hij zoide.
Ongeduldig wierp hij do deur van het woon
vertrek achter zich dicht, n weerde Kuto, die
hein gevolgd was, zij af toon hem wilde
helpen zijn overjas aan to trekken.
(Wordt vervolgd.)