Maandag 6
Mei 1895.
No. 4455,
44e Jaargang
gAKUNTALA.
Firma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdag-namiddag met gratis Zondagsblad. Abonnement per 3 maanden ƒ1,Franco
per post ƒ1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 ct., voor binnenland 50 et. per
3 maanden. Advertentiën 1—0 regels 60 et.; elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
officieële- en onteigeuiugsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel '_'f> et. Afzonderlijke nummers 10 emit.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regel5 cent.
Bii advertentiën van buiten do stad worden de iucasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wijk B. 60
Telephooununinicr 19.
KENNISGEVING.
S€iivldvoTidei{i\gi;k.
De Gemeeute-onvanger van Amersfoort,
In ervaring gekomeu, dat liet te laat
indienen rekeningen weleeus schade
aan belanghebbenden heeft berokkend,
Noodigt de ingezetenen, aan wie in
den loop des vorigeu jaars de levering
van voorwerpen of bet verrichten van
eenig werk ten laste van de gemeente
werd opgedragen en die tot dusver geene
betaling deswege erlangden, bij deze met
nadruk uit om zich te zijnen kantore
aantemelden en aldaar opgave van de
niet-betaling te doen vaar af uiter
lijk op den 31. Mei aanstaande,
en brengt hun tevens iu berinnering
waartoe ook de op 13. Februari 11. door
hoeren Burgemeester en Wethouders ge
dane aankondiging strekte dat na bet
einde der maand Juni inkomende schuld
vorderingen over 19994- verjaard en al-
zoo niet meer voor eene verevening vat
baar zijn.
Amersfoort, den 6. Mei 1895.
De Gemeente-ontvanger voornoemd,
J. C. LBINWEBElt.
Verzekering tegen werkloosheid
Het kan wel niemand verwonderen,
dat jongelieden, die voor het verkrijgen
van het doctoraat in de rechts- of in de
staatswetenschap een academisch proef
schrift schrijven, zich in onze dagen vooral
aangetrokken gevoelen door eeu of ander
onderdeel der zoogenaamde sociale quaes-
tie. Er zijn voor hen. die het bedrijvige
leven intreden en een groot deel hunner
jeugd aan studie van rechten wet hebben
mogen wijden, al geen aantrekkelijker
onderwerpen om over te schrijven dan
de velerlei vragen, die betrekking hebben
op de lotsverbetering der groote menigte.
Aan de Amsterdamsche Universiteit is
weder een jong rechtsgeleerde met zulk
een proefschrift gepromoveerd. De heer
Charles Raay makers, geboren te Rozen-
daal, heeft het doctoraat in de staats
wetenschap behaald met een dissertatie
over de „Verzekering tegen werkloosheid",
een zeer nieuw onderwerp, omdat derge
lijke verzekering tot dusver nergens op
Feuilleton.
31). Naar hel Eriyelsch.
Naarmate de zon lager zonk, danste zijn scha
duw over de vulkanische rotsen, die hier en daar
met struikgewas begroeid waren.
De voerlieden spanden hun trekdieren af, en
legden langs de weg vuren aan, om hun avond
maal te gebruiken. Fibby wierp eensmachtenden
blik op de vlammen, maar ging toch verder, ter
wijl de schaduwen om hem been steeds dichter
werden. Nu ging de maan in al haar pracht op.
en hij haalde een man in, die een stok droeg met
rinkelende schelletjes beladen, en gevolgd werd
door een ander met ontbloot zwaard. Het was
de postbode uiet zijn geleider, op weg naar Clu-
naur. Het geluid der schelletjes stierf weg in de
nachtelijke stilte, en Fibby vervolgde zijn weg
langs onafzienbare rijen doornachtige struiken,
die hun reusachtige schaduwen op het pad wierpen.
Nu en dan liep een stekelvarken tusschen zijn
beenen door, en verpestte voor eeu oogetiblik de
lucht. In do verte scheen een licht; een ossen-
kar had averij bekomen, en de voerlieden hadden
er zich kalm bij te slapen gelegd om te wachten
tot de dag aanbrak. Hier hield Fibbv stil, en
ruime schaal iu toepassing is gebracht,
ook niet in Engeland, ofschoon, zooals
de schrijver met zeer belangrijke gegevens
aantoont, daar een 13-tal werklieden-
vereenigingen, die 11 tot 63 jaar be-
stoudeu, tot 1893 te zanten 48 millioen
gulden aan werklooze leden hebben uit
gekeerd. Die vereenigingen omvatten
echter slechts werklieden van een be
paald vak, behoorende tot wat men „de
aristocratie der arbeiders" kan noemen.
De heer Raay makers gaat in het eerste
hoofdstuk zijner dissertatie de middelen
na om bij bestaande werkloosheid de
nadeelig gevolgen te keerenhij ver
werpt alle „recht op arbeid", maar wijst
op het groote belang om de nadeelige
gevolgen van gebrek aan werk te tem
peren. Arbeidsbeurzen, kunstmatige werk
verschaffing, liefdadigheid, aanmoediging
van het sparen, zijn niet bij machte dat
doel te doen bereiken. Wat het sparen
aangaat, toont hij ook aan, dat juist in
de wintermaanden bij de Rijkspostspaar
bank de inleg het hoogst pleegt te-tijgen,
zoodat blijkbaar degenen, die het meest
aan werkloosheid zijn prijsgegeven, niet
door spareu iu staat zijn zich door den
slechten tijd heen te slaan.
Als laatste middel blijft dun over de
verzekering tegen werkloosheid. Dat deze
in beginsel mogelijk is. wordt door den
schrijver op goede gronden betoogd, en
in zijn tweede hoofdstuk gaat hij na,
hoe men reeds getracht heeft dat middel
iu toepassing te brengen. Ra .u is die
oogst niet. Hij bepaalt zich behalve
de mislukte poging door de „Maatschappij
voor den Werkenden Stand" in 1893 ge-
daau eu het stichten der Haugsche Ver-
eeuiging in 1894, waarvan nog de gevolgen
niet bekend zijn hoofdzakelijk tot
Engeland en Zwitserland. In Engeland
heeft de eigen hulp der „trade-unions"
in dit opzicht reeds veel nut gesticht
eeu sprekend cijfer hebben wij boven
reeds genoemd maar ook daar beperkt
zich de onderlinge hulp tot bepaalde
en zeer enkele vakken.
In Zwitserland hebben eenige steden
en kantons dus de overheid de zaak
in haudeu genomenBern (stad), St.
Gallen en Basel-Stadt. Ook deze pogingen
behooren tot den allerlaatslen tijd eu
hebben daarom nog niet alle hun beslag
gekregen, zoodat enkel de voorbereiding
en de regeling kunnen vermeld, en niet
op reeds verkregen uitkomsten kan ge
wezen worden. Alleen te Bern heeft de
instelling een vol jaar gewerkt. Van 354
verzekerden meldden zich daar 216 aan
als werkloozen en werden 165 ondersteund,
te zaaien met 6835 franc. De onkosten
waren 980 francontvangen werd van
de leden 1125 fr., van patioons 950, van
vrijwillige bedragen 1006, zoodat het
Irediët van 5000 fr. uit de gemeentekas
niet geheel behoefde te worden aange
sproken Die voorbeelden zijn echter van j
het grootste gewicht en overal wordt
door allen, die het met de werklieden goed
meenen, met groote belangstelling uitge-
zien naar de verdere verslagen uit Zwitser-
land over de nieuwe instelling.
Iu een laatste hoofdstuk behandelt de i
heer Raaymakers uitvoerig de wijze waar
op hij meent dat de verzekering tegen I
werkloosheid moet worden ingericht. Hij j
komt o.a. tot de slotsom dat zij verplicht
moet zijn, met bijdragen van werklieden
en patroons, en dat de Staat het tekort i /-^uithui'
behoort te dragen. I FePete.ep
Daar hier te lande aan het verzekerings
wezen voor arbeiders nog zoo veel te
doen is en uiet alles tegelijk kan ge
schieden, zal de verwezenlijking dezer
denkbeelden zicb uog wel eenigeu tijd
laten wachten. Als bijdrage voor de be-
stndeering van het belangrijk onderwerp
verdient -Ut proefschrift intusscheu zeer
de aandacht.
bedacht en velen hebben het genoegen moe
ten missen hern persoonlijk te zien.
De generaal zag er goed uit, maar
was .toch niet volkomen gezond. Van Milaan
is hij aanstonds naar Lugano vertrokken en
vandaar naar Monlreux.
Lenige oud-militairen, ridders der Militaire
Willemsorde, hebben bet voornemen hun
mede-gedecoreerden met dat kruis uitte noo-
digen den gewezen opperbevelhebber op Lom
bok bij zijn aankomst te 'sGravenhage een
ovatie te brengen.
door de tooverkracht
icner ropy
die
r de
slaperige voerlieden een fortuin uitmaakte, ver
schafte Tarvin hem wat voedsel en water, maakte
de zadelriemcn losser en behandelde hem zoo
goed als de omstandigheden het toelieten. Toen
zij verder gingen, scheen de geest der voorvaderen
eensklaps in Fibby te varen, die hun meesters
in éen dag dertig mijl ver brachten om een stad
te plunderen, den nacht doorbrengend in de open
lucht, en terug te keeren van waar zij vertrokkken
waren, nog eer de asch der verbrande huizen koud
was geworden. Fibby zwaaide dapper met zijn
staart, hinnikte en zette zich in beweging.
Zij daalden een geruiiuen tijd, stakeu droge
rivierbeddingen en eens een breede rivier over,
waar Fibby weer ophield out te drinken, en graag
nog wat gebleven zou zijn, als zijn berijder hem
uiet de sporen had laten voelen.
Naarmate zij verder kwamen, werd het land
vruchtbaarder men begon langzamergund du
velden, met papavers en suikerriet beplant, te
onderscheiden maar deze hielden op, toen Fibby
den top eener langzaam stijgende helling bereik
te, en den frissclien morgenwind opsnoof. Hij
wist, dat de dag hem rust zou brengen. Tarvin
tuurde in de richting, waar de witte streep van
den weg samensmolt met het donkere struikge
was. Hij overzag een vlakte, die begrensd werd
door zacht golvende heuvels, een vlakte, die nu
in de ochtendschemering geleek op dc opper
vlakte der zee. Evenals op do zee bevond cr zich
een schip op, maar een schip, zooals er nog nooit
een door menschenoogen was aanschouwd van
reusachtige afmetingen, zonder masten, zonder
I licht, eenzaam en verlaten,
j „Wij zijn er bijna, Fib, mijn jongen," zeidc
Tarvin, terwijl hij de teugels inhield eu bij het
1 licht der sterren het reusachtige gevaarte in
«ogenschouw nam.
I „Wij zullen er zoo dicht mogelijk bij komen,
maar wachten tot het helder daglicht is, eer wij
Binnenland.
11.11. M..M. dc Koninginnen w„rdoi, uil
Londen Vrijdag 10 Mei to 'sGravenliago te
rugverwacht en zullen Dinsdag 1 't Mei naar
Nijmegen gaan, voor het bezoek aan Brabant
en Limburg.
De Minister van Koloniën beeft aan gene
raal Vetter bij zijn aankomst te Genua 27
April j.i.. een telegram van begroeting en
verw .'Ikouiinggezonden.
De generaal vertrok reeds denzelfden och
tend om 8 uur naar Milaan. De Hollanders
in Genua waren op zoo'n vlugge afreis niet
aan boord gaan.
Zij daalden de helling af, die bedekt was met
scherpe steunen en slapende geiten. Toen maakte
de weg eensklaps een bocht naar links en liep
evenwijdig met het schip. Tarvin sloeg een pad
in, dat er direct op aan liep, maar het arme paard
strompelde en struikelde over den grond, die ge
heel begroeid was met laag struikgewas en om
gewoeld door de hevige regenvlagen, en bleef
eindelijk wanhopig staan. Tarvin kreeg medelijden
met hem, bond hem vast aan een boom, raadde
beiu aan na te denken over zijn zonden, liet zich
van zijn rug afglijden en kwam terecht in een
soort uitgedroogd waterbekken. Nog tien schreden
verder, en hij was geheel verdwenen in de st ruiken,
die boven zijn hoofd san ensloegen, en hein vast
hielden met hun doornen, terwijl hij tegen de
steeds steiler wordende helling opkroop.
Tarvin ging op handen en voeten verder van,
top tot teen bedekt met stof en slijk, en bijna
niet te onderscheiden van de wilde zwijnen, die
hem als grijze schimmen voorbij renden. Hij lette
niet op hen, maar wrong zich door alle hinder
nissen heen, steeds verdei de helling op, terwijl
hij aan de wortels der boomen trok als moest hij
den ring aan den schoot der aarde ontrukken.
Toen hij ophield om zich het aangezicht af te
wisscheu, voelde hij meer dan hij zag, dat hij
den voet van een hoogen muur had bereikt. Fibby
deed van beneden een klagelijk gehinnik hooren.
„Jij hebt het goed. Fibby,'1 zeide hij hijgend,
„j ij bent niet hiernicnianc 1 verlangt van je, dat je
vliegen zult," vervolgde hij inet een wanhopigeD
blik op den muur, en begon zacht te fluiten
Hij trachtte zich nu oen weg te banen tusschen
den muur en het struikgewas: eeu vijgeboom
De Minister van Marine heeft het afdee-
lingsverslag der Tweede Kamer over de aan-
vuliingsbegrooting van zijn departement voor
de nieuwe geweren beantwoord. Hij doet
uitkomen, dat het zonvel voor vredes- als
voor oorlogstijd van overwegend belang is
dat zee- en landmacht met hetzelfde geweer
bewapend zijn. Oostenrijk, Hongarije. Frank
rijk, Spanje. Italië. Engeland, DuitSchland en
Busl ui l hebben alle het repeteergeweer ook
voor de marine aangenomen. Het deskundig
onderzoek heeft in alle opzichten bevredigde
uiikoipsten opgeleverd: de beproeving is bij
gewoond ook door een zeeofficier, en een
officier van het korps mariniers en heeft ge-
loopi'ii over de ballistische eigenschappen, het
in I ringings verinogen, de hechtheid enduur-
de goede werking en net sluit-en
neciiauisine, de lengte, het gewicht,
het al of.niet hinderlijke van uitstekende
doelen enz. Het geweer zal volkomen gelijk
vormig zijn aan dat van de landmacht, dat
h .ogstwiuirscliijnlijk ook voor het Indische
leger zal worden aangenomen.
Het voornemen bestaat dezelfde soort van
rookzwak buskruit te gebruiken, hetgeen ook
voor bewaring aan boord of in de Indische
j magazijnen geen bezwaar zal opleveren. Er
is gerekend op een verstrekking van 250
patronen per geweer, te zamen voor 0362
I geweren (behalve de reserve) I860 800 scher-
pe patronen.
De kosten, aanvankelijk geraatnd op f244 500,
I zijn tengevolge van den lagen prijs der pa-
tronen, teruggebracht tot f239300, zoodat
I iiot eindcijfer der begrooting van marine voor
1.895 bij aanneming van dit wetsontwerp zal
worden i' 15 051 005, zijnde 1'30 409 meer dan
het voor 189-4 toegestane bedrag.
Naar de l'eleijr iaf uit goede bron verneemt,
doch onder «reserve" mededeelt, zou minis
ter Van Houten principieel niet tegen kies-
dwang gekant wezen. Hoewel in dezen geest
m liet kiesrechtontwerp geen bepaling is op
genomen, zou de mogelijkheid niet uitge
sloten zijn, dat daartoe alsnog werd overge-
groeide in dc spleten der steenen. Tarvin dacht
na over dc mogelijkheid om in dezen boom te
klimmen, ging nog eeu paar passen verder, en
zag toen, dat er door de geheele dikte van den
muur van boven tot beneden een scheur liep,
groot genoeg om een geheel leger door te laten.
„Juist iets voor henmompelde hij„dat had
ik wel kunnen verwachten. Een muur te bouwen
van zestig voet hoog, en er dan een opening in te
tuuken van tachtig voetDe ring zal wel ergens
onder de struiken liggen, of een kind speelt er
mee en voor mij is het iets onbereikbaars."
Hij ging door de opening en bevond zich te mid
den van gebroken pilaren, stukken steen, gebarsten
drempels, met onkruid begroeide graven, en onder
zijn voeten hoorde hij een zacht, sissend geluid.
Ieder kent de stom der slag.
Tarvin sprong op en stond weder stil. Hij
hoorde nog slechts flauw het gehinnik van Fibby.
De morgenwind blies door de opening in den
muur, en met een zucht van verlichting wischte
Nick zijn voorhoofd af. Hij zou nu rust nemen,
tot het geheel licht was en voor het eerst wat
eten en drinken.
llij haalde zijn voorraad voor den dag, en
viel er gretig op aan. Do sluier van den nacht
word minder dicht, en op geringen afstand zag
hij vle omtrekken van een groot gebouw; daar
achter vertoonden zich nog flauwer omtrekken,
maar langzamerhand werd alles duidelijker;
hij zag, (lat hij dicht bij een vervallen graf-
tcekon stond. Nu schrikte hij op, want eensklaps
ging de zon op, en als niet bloed overgoten
lau daar dc stad der dooden in al haar eenzaam
heid en verlatenheid voor hem.
Wordt vervolgd