Donderdag 4
Juli 1895.
No. 4472,
44e Jaargang
"gAKUNTALA.
Binnenland.
Uitgave
Firma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag-
nderdugnamiddag met gratis Zondagsblad Abonnement per 3 intuinden t,Franco
per post /l.lö. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 et.,'voor binnenland f>0 et. per
„'.'"."W, Advertentiën 16 regels 60 et.; elke regel meer 10 et. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
oflicieilc- en ontoigeningsadvert. per regel 16 et. Reclnmof per regel 'J5 et. Aftandtrlijkr. vimnnnn 10 mi/,
Dienstaanbiedinflcn en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende deii werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regel5 oent.
advertentiën van buiten «Ie siatl wovtlen do inoasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau MUURHUIZE?'!
hoek Kortegraoht, Wijk B 60
Tclepliooi.nummer li).
Reis-abonnementen.
Wij zijn gaarne bereid om, tegen
vergoeding van porto, aan geabon-
neerden, die voor korten ot langen
tijd op mis gaan, de Ainerstbortsche
Courant en de bladen, welke zij door
onze tuasehenkomst ontvangen, na
te zenden.
Opgave van duidelijk adres is vol
doende.
Muzikale besehavirig.
Ach, waren alle menschen wijs
En wilden daarbij wel,
De aarde ware een paradijs.
Nu is zij vaak een
Grijp naar de noodrem: laat terugwerken
de machinestop, onbesuisde pen en laat het
zwarte spoor van uwen ptiniigen angel niet
den vorm aannemen van 't woord, waarmede
Dirk Raphaels/. Camphuyzen een zijner ge
dichten eindigde. Want voor hen toch die
het heerlijkste geschenk dor goden op prijs
weten te stellen, voor de vereerdei-s en laat
ik bovenal niet vergeten voor «Ie voreerde-
ressen der muziek, is Nederland een hemel.
Amersfoort een paradijs. Waarlijk, de be
oefening dor toonkunst is een onfeilbaar
middel om de menschheid te veredelen, te
beschaven en dus wijzer te maken, om de
uitvoering van booze voornemens te voor
komen, ergo om van de menschen engelen
of volgens Camphuyzen van de aarde een
hemel te maken.
Om «Ie beoefening der toonkunst in den
ruiinsten zin door het geheele land ingang te
doen vinden, werd voor omstreeks veertig
jaar door den heer A. G. Vermeulen de
Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst
gesticht. Behalve in de provinciën l'Yiosland
en Groningen heeft, de Mij. thans in iedere
plaats van beteekenis hare afdeoling. lieden
'it dit aantal, door toetreding van Deventer
U Nijmegen, tot tweeëntwintig gestegen.
De Mij. tracht de toonkunst, in Nederland
>e bevorderen door:
o. Aanmoedigen der Compositie, o.a. door
het toekennen vaii Keropremiëii aan Com
ponisten
b. Bevorderen van muziekonderwijs in't
algemeen en Volkszangonderwijs in 't bij
zonder;
c. Honger opleiden van veolbelovenden
voor do Toonkunst
d. Ondersteunen van Toonkunsten.! rs en
hunne nagelaten betrekkingen
e. Houden van Muziekfeesten en Afdee-
lingsuitvoeringen
Feuillet: n.
40). Naar het Engelscli.
Ik heb ook een zoon, zoide de koningin,
en hij is niet zwak; neen Tarvin Sabib. dut kind
is sedert zijn geboorte ziekelijk geweest. Hoe
kan hij ooit regeeren V Mijn zoon zal oen Rajput
zijn, en er zal een tijd komen maar dat gaat
u, blanke mannen, niet aan. Laat hot andere
kind terugkoeren tot de goden.
Niet zoolang ik het kan beletten,antwoordde
Nick beslist.
Dan zal hij negentig jaar lang oen ellendig
leven leiden, ging zij voort. Ik ken het. bastaard
Kalu ras waaruit hij stamt. Ja, ik heb gezongen
voor de poorten van bet paleis zijner moeder,
toon wij beiden kinderen waren ik, geknield
in het stof, zij gezeten in haar draagstoel. Nu
knielt zij in het stol'. Tarvin Sabib, mij zal
nooit een andere zoon geboren worden, maar ik
kan ten minste van achter het. gordijn den Staat
regeeron, zooals zoo vole vóór mij gedaan hebben.
Die daar verachtelijk wees zij op de lichten
van Rhatorc hebben nooit het golvend graan
gezien; zij hebben nooit den wind hooien blazen
zij hebben nooit, in den zadel gezeten, of van
aangezicht tul. aangezicht met mannen in de
straten gesproken. Ik ben geen vrouw, die in
paleizen is groot gebrachtmij noomen zij ile
heidin en zij krimpen ineen van vrees, als ik
mijn hand ophef tot den baard van den Mulia-
Aanmoedigen van het beoefenen dcc
muziekgeschiedenis
Instandhouden en uitbreiden der bi
bliotheek en
li. Uitreiken van diploma's door daarvoor
aangewezen examencommissie!).
De iiliïeulingeii kunnen kosteloos gebruik
maken an de bibliotheek, die ruim 28(10
»ek werken ter waarde van f45 000 bevat.,
opschikken over een crediel tot het geven
van muziekfeesten en kunnen o.a. subsidiën
oprichten van muziek-
n niettegenstaande de
dt hier het menschelijke
voorgrond hiervoor
dragen de af-
leej der conti'i-
verkrijgen tot liet
scholen. Maar i
goddelijke muziek tre
proza weder op den
is veel geld noodig. Daar
leelingen voor ieder lid
butie (in Amersfoort f<5) aan liet hoofdbestuur
ui'. Deze contributie aan de algemeene kas,
die iu 1851 nog per lid i'4 bedroeg, is thans
reeds teruggebracht tot 1' 1.45 zoodat het
grootste deel der gelden aan de al'deeliugon
verblijft, en wel door hef goede beheer van
hel reservekapitaal van f73 000. Verder he- I
zit de maatschappij een Kunstennursümds
van f99000 waaruit thans twintig weduwen I
en dertien kunstenaars pensioen genieten,
een rnuziekfeestenlbiids van f'-lOUOO en een 1
onderwijsfonds van i' 18000. Dit onderwijs
fonds is zeker niet liet minst belangrijke.
Hoewel reeds in 1878 de Aniersfoortscbe
ziiugvereeniging zich constitueerde en als eene
Al'deeiing toetrad tot. de Maatschappij, werd
eerst in 1885 met ruim driehonderd leerlingen
de volks/angschooi geopend. Dit onderwijs
werd sedert 88 voortgezet in twee openbare
scholen voor jongens en kostelijk gegeven
door de ouderwijzers II. den llartog en
A. Veen onder toezicht van den muziek
leeraar W. II. Petri, en wordt thans ook
door den Heer W. Petri op de openbare
school lste soort voor meisjes gegeven. Dat.
het geven van zangonderricht aan deze kin
deren een boschavenden invloed zal hebben
op ons toekomstig volk -- och, dit behoeft
niet verdedigd te worden. Men leeft althans
voorloopig in het zalige vooruitzicht dat, na
eenige jaren, het volk liefelijker en ge-
kuischter vreugde en opgewondenheid zal
uiten dan in liederen als »Niet zoo hobbelen"
of A lies kost een dubbeltje."
Doch ook Viioc de meer gegoede klasse
bestaat gelegen,mid aan de kinderen muzi
kaal onderricht doen geven. Hiervoor be
stemt de Al'deeiing Amersfoort hare muziek
school die, opgericht in '8li met eene zang-,
klavier- en vioolklasse, thans bovendien eene
collo- en eene tbèorieklasse bezit.
De directeur M. \V. Petri, tevens leeraar
voor zang, wordt in zij no moeilijke taak bij
gestaan door de dames M. K. van Drioi (piano)
en C. M. Hunuu (solo zang) benevens door
do hoeren G. K. G. van A iken (viool) en
\V. Petri (theorie, klavier en cello).
In de laatste weken 'werden do ouders dor
leerlingen meermalen in de gelegenheid ge
stold zich van de vorderingen te overtuigen,
of juister, daarvan to genieten. De eerste
avond ('2D Mei) was voornamelijk bestemd
voor volwassen leerlingen. Zeer voldeed hierbij
liet tweede nummer «SehnoGwittchon", een
declamatorium mot vrouwenkoor en soli voor I
alt eu sopraan, liet declameeren was onte
genzeggelijk I raai, de solopartijen lief, terwijl
liet koorgedeelte blyken droeg met zorg
ingestudeerd te zijn. Trouwens, liet. geheel
was onder leiding vin den Heer Petri
ca sullil. Het laatste nummer van dien avond,
trio voor piano, viool en violoncel, voorge
dragen door eene der meest begaafde leer
lingen en twee leeraars, werd zoo onberis
pelijk ten gehoore gebracht, dat na hetslot-
accoord niemand der geuoodigden aanstalten
maakte om te vertrekken, doch allen* nog
geruimen tijd onder den indruk op hunne
plaats hieven.
Overweging zou het verdiend hebben om
eene pbotngraphische opname van dit rustige
gezelschap met bet onderschrift »Na een
concert" in de Buitensocieteit op te hangen.
Wellicht gaf' deze dan wel een pendant ge
titeld >i Vóór het extra slotnummer", hoewel
men voor dit laatste stellig een zeer geoefen-
1 den momentpliotogroaf zou noodig hebben.
De uitvoering op den tweeden avond, 27
Mei, werd geopend met, de oefening der Ilde
zangklasse, zeker wel de jongste leerlingen.
Alleraardigst was het t.e hooren hoezeer die
I kleinen op hun gemak waren en met welk
I oen zekerheid zij de vragen van den leeraar
beantwoordden. Mot voldoening werd ge
luisterd naar liet piano- en zelfs liet viool-
I spel der lieve kleinen. Alle nummers van
dit en de volgende programma's te vermel-
I den zou onzen lezcis misschien en wellicht
I enkelen der executanten niet aangenaam zijn.
j Voldoende zij, dat de leerlingen bijna zonnet'
uitzondering goed beslagen op liet ijs kwa
men en lat leeraressen en leeraars zoowel
als bestuurdcren dor muziekschool met vol
doening mogen terug zien, dezen op bet
welslagen van lum plan om don ouders vier
aangename avonden to bezorgen, genen op
de werkelijk meer dun voldoende vorderingen
behaald door hunne leerlingen.
Zeer goed geslaagd en niettegenstaande
de drukkende hitte druk bezocht was de
hiafsUmütvoering^j^N^^
rajah. Hun dichters bezingen een voorgeslacht
van twaalfhonderd jaar oiulbij liulur en Allah
ja en bij don God uwer zendelingen bun
kinderen en het Britsehe Gouvernement zullen
aan mij denkon tweemaal twaalfhonderd jaar
lang. Ahi, Tarvin Sahib, gij weet niet hoe wijs
mijn zoontje is. Ik laat hem niet. naar de zende
lingen gaan; alles wat hij naderhand moet weten
en hot is geen kleinigheid over dit Rijk te
rogeeren zal hij van mij leeronwantik heb
do wereld gezien en ik keu de wereld. En tot
gij kwaamt, ging alles naar wcnsch de kleine
zou gestorven z:jn, en alles was goed, en geen
lovende ziel in het paleis zou het ooit gewaagd
hebben den koning éen woord toe te fluisteren
over hetgeen gij mot luider stem op liet voor
plein verkondigd hebt. Nu zal de koning steeds
wantrouwen koesteren en ik weetniet ik weel.
niet. Zij boog zich voorwaarts Tarvin
Suhib, indien ik dezen naebt éen enkel waar
woord heb gesproken, dan zog mij, wat gij weet.
Maar Tarvin bleef stom. Zij legde huur hand
vleiend op zijn knie.
En niemand zou, dat verzeker ik u, iets
kwaads vermoed hebben. Toen de dames van
tien onderkoning verleden jaar hier waren, gaf
ik vijl-cii-twintig duizend ropijen uit mijn eigen
schatkist voor het kii.der-hospitaal en de dames
kusten mij op beide wangen, en ik sprak En-
gelsch en liet hen zien hoe ik mijn tijd door
breng met weven ik, die de harten der men
schen aan elkander wcof en weer van elkander
breng.
Dozen keer floot Tarvin niet; hij glimlachte
slechts en mompelde iets toestem mends. Hij
begon eerbied te krijgen voor den uitgobrcidcn
werkkring barer snoodheid, waarvan zij zoo
meesterlijk partij wist te trekken, maar vooral
voor liet, feit. dat meer dan ieder ander den zoon
van het Westen bewondering afdwingt; liet feit
dat zij' hem Ie slim af was geweest. Haar aan
slagen waren mislukt, dat is waar, maar zij had
ze toch op hem beproefd, zonder dat hij er iets
van bemerkt had. Daarvoor aanbad hij haar.
Nu begint gij zeker wol to begrijpen, dat
er meer achter schuilt, zoide Sitabhia. Gij gaat
nu naar kolonel Nolan, Suhib, om hom alles
mede te doelen, wat gij van mij weet.
Als gij de hand niet aflaat van don Maha
rajah Kun war ja, zeide Tarvin, die wel zorgde,
dat zijn zinnen niet do overhand krogen opzijn
verstand.
Dat zou zeer dwaas van u zijn, zeide de
koningin, want kolonel Nolan zal het den koning
hoogst lustig maken, do koning zal het geheele
paleis in rep in roer brengen, al mijn slavinnen
op esn puur na, zullen togen mij getuigen, en
zware verdenkingen zullen tegen mij ontstaan.
Dan denkt gij misschien, dut ik overwonnen ben,
Tarvin Suhib, muur gij kunt hier niet eeuwig
blijven. Gij kunt niet blijven tot ik slerf, en
zoodra gij weg zijtZij knipte met do vin
gors.
Laat mij daar maar voor zorgon, zeide
Tarvin. Dat is mijn zaïik. Waar ziet gij mij toch
eigenlijk voor aan
De koningin beet besluiteloos op haar vinger.
Zij wist niet hoever do macht ging vim don
man, die ontkomen was aan al do strikken welke
zij hom gespannen had. Ilad zij te doen gehad
met een van haar eigen volk, dan zou do eene
bedreiging do andere waard zijn geweest. Maar
kinderkoor van Hol, waarin men door de
zuivere en keurige uitspraak terstond .do
leiding vjjin Petri herkende, zou voldoende
zijn geweest om 'In hitte te trotsoeren, doch
liet slotnummer, Concert van Mozart in Es
majeur voor twéé piano's, weid zoo correct
zoo overheerlijk, zoo groolscli uitgevoerd, dat
men gaarne hiervoor alleen nog eon uur
lang in de tropische warmte iiuil willen
doorbrengen.
Maar, laten wij liet beste hopen. Amers
foort is op weg een groote stad, een resi
dentie te worden. Hetaantaliuwonorsneemt
steeds toe, waarom zou het aantal leerlingen
bij eene muziekschool met zulk een kondigen
directeur en zulke bekwame leeraren niet
nog sterker toenemen en waarom'zou de
commissie van toezicht dan volgende jaren
niet over ruimer middelen dus ook over een
ruimer lokaal kunnen beschikken
Doch niet, slechts voor leerlingen, ook voor
volwassenen, tot het onderhouden der muzi
kale kennis, stelt de afdeeling hare lokalen
open. De zangvereeniging, die reeds zooveel
goede uitvoeringen en zélfs een boven alle
verwachtingen geslaagd muziekfeest gegeven
heeft, begint over twee maanden bare repe-
tiliën. Is liet dan nog noodig, stadgenooten,
u optewokkoH deze zangvereeniging te steu
nen zoowel door uwe medewerking ais door
uwe contributie Totaal overbodig. Ik zie u
al op don eersten Maandag van September
in drommen opgaan naar het gebouw der
Muziekschool in do Krornmestraat om uw
muzikale stem te verleenen bij het instu-
deeren van het toonwerk waarop de com
missie haar keus heeft laten vallen ik zie
onzen bode al zwoegen onder den last dor
rijksdaalders bij bet innen der contribution
en ik zie onzen Hoot'dolijken omslag in deze
gemeente al met éen of twee procent ver
minderd wegens liet zich hier vestigen van
vole kapitalisten die zich hier hunne woon
plaats kiezen, gedachtig aan de spreuk
Wo man singt, da lass' dich rullig nieder".
J.
Oorspronkelijk was het plan, dat bij de
plechtige uitreiking der oereteekenen die den
(5 Juli op hot Malieveld te 's-Gravenhage zal
plaats hebben, alleen toegang zou worden
verleend aan de officieren van liet gurnizoen
der residentie.
Thans is evenwel door li. M. do Koningin-
Regentes bepaald, dut ook aan officieren van
het Nederlandsche leger, die zich op dien
de gestalte die Jaar zoo kalm naast haar zat,
en met do kin in de hand elke hurer bewegin
gen gadesloeg, was voor haar een onbekende
grootheid, die zij niet wist te behandelen.
Een bescheiden kuchje deed zich hooren, en
Juggut Singh kwam aan; hij boog nederig en
(luisterde do koningin iets in het oor. Zij lachte
verachtelijk on wenkte hem, weer weg te gaan.
Hij zegt, dut de morgen weldra zal aan
breken, zeide zij, en hot zou zoowel zijn dood
als de mijne zijn. als wij dan niet in het paleis
waren.
Laat ik u dan niet ophouden, zeide Tarvin
opstaande. Ik geloof, dat. wij elkander verstaan,
niet waar? Hij zag haar strak aan. Handen
thuis.
Mag ik dun niet doen wat ik wil vroeg
zij, en gaat gij morgen naar kolonel Nolan
Dat hangt er van at', zeide Tarvin. die haar
met de handen in de zakken stond aan te kijken.
Ga nog even zitten, Tarvin Sahib, zeide
Sitabhia. Tarvin gehoorzaamde. Als ik nu geen
houtblokken meer laat vallen en do iepen niet
meer loslaat.
En het drfjfz .nd in de Amet laat opdrogen,
viel Tarvin grimmig in. Ik begrijp u, mijn lieve
kleine slang; doe wat jo wilt, ik zal je niet storen
in je vermaken.
Ik had ongelijk. Ik had moeten weten, dat
niets u vrees kan aanjagen, zeide »(j< terwijl zij
hom peinzend aanzag, en behalve u, Tarvin
Sahib, vrees ook ik niemand. Waart gij koning,
zooals ik nu koningin bun, dan zouden wij over
geheel Hindustan regeoren.
Warilt vervolgd).