Donderdag 28 November 1895. No. 4514, 45e laargang BEDROGEN! üitgave firma A. H. VAN CLEEFF te Amersfoort. Verschijnt Maandag- e Dmdtrdaynamiddag met gratis Zowlngrblad. Abonnement per 3 maanden ƒ1.—Franco regels <3 r"6»» w cnc regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, olhcieele- en onieigemngsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke, .nummert 10 cent. Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het Zondagsblad, per regel5 cent. Bg adverteutiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. Bureau KORTEGR ACHT 5€ Telephoou 19. Haapthe medewerker van de Zutph. Ct men fjnfaande.de Personeele belasting dat men de aanneming er van verwacht, zn bet ook met een kleine minderheid De voornaamste klippen voor de Regeerine waren gelegen in de eerste artikels, en viff van de voornaamste artikels zijn met eenige Wijziging reeds goedgekeurd, maar uit de gehouden stemmingen bleek tevens, dat de Kegeermg bij deze linariciëele wet niet op een groote meerderheid kan rekenen. Woens dagmiddag heeft het zelfs maar éen enkele stem gescheeld of de Kamer had voorloopig vacantia gekregen. Het gold toen de beslis sing over de vraag of de haardsteden al dan niet ook in de nieuwe wet een grondslag van belastingheffing zouden uitmaken. Toen de Minister bemerkte, dat het amendement om de haardsteden te doen vervallen, groote kans had van aangenomen te worden, be zwoer bij letterlijk de Kamer om zich toch aan de zijde der Regeoring te scharen, en op plechtige» toon verzekerde hij, dat bij aanneming, de beraadslagingen moesten wor den afgebroken. Maar ondanks de plechtige ministeriöele verklaring werd liet amende ment slechts inet een meerderheid van éen stem (49 tegen 48) verworpen, terwijl ook nog 43 leden van verschillende richting zich verklaarden tegen artikel 1, de basis der wet. Had de Minister zich dus met hand en tand er tegen verzet, dat éen van zijn grond slagen uit liet ontwerp werd gelicht, veel minder bezwaar bleek bij te hebben, dat er nog een nieuwe grondslag werd bijgevoegd. Immers, het rijwielen-amendement van den heer Rutgers wel door den Minister bestre den, maar zóo slapjes en zóo aarzelend, dat die bestrijding op liet votum der Kamer niet den minsten invloed kou uitoefenen. Het amendement werd dan ook met 63 tegen 25 stemmen aangenomen. Of dit echter een goede beslissing geweest is, meen ik voor loopig nog te mogen betwijfelen. Het is wel gemakkelijk als beginsel in de wet neer te schrijven, dat ook rijwielen grondslag van belastingheffing zullen uitmaken, maar zeer moeilijk lijkt het mij aan dat beginsel een goede, billijke uitwerking te geven. Wat de heer Rutgers dienaangaande als schets trouwens alleen als zeer voorloopige schets aaii de Kamer heeft meegedeeld, lijkt naar niets. Volgens die schets zou van alle rijwielen, oud ut nieuw, duur of goedkoop, voor kinderen of voor volwassenen bestemd, jaarlijks f5 aan rijksbelasting worden gelie ven alleen met deze reserve dat rijwielen, in beroep of bedrijf gebruikt, zouden worden Feuilleton. 1» 't niot vrecsolijk, op een goedeu of liever een lieel kwaden' dag in den wintermantel van ie vrouw, dien je haar nog wel zelf gekocht hebt van je bespaard sigarengeld. een briefje te vinden, waarvan do inhoud kort en bondig luidt Waarde mevrouw, hebt volkomen gelijk. We moeten iedere gelegenheid aangrijpen, dat uw man afwezig is. Ik geloof met u, dat hij lont begint te ruiken. Snel handelen is dus hoog noodzakkelijk en ik verwacht u dan ook bepaald morgen (Dins- dagiochlond om elf uur. De uwe. enz. PETRELLI. Anne, schandelijk bedrogen Willem van der Wolk. Hij verbleekte, sidderde en streek zich de handen door de haren en bediende zich toen van verschil lende algemeen bekende uitroepon hij had er moer 'te zijner beschikking, dan hij ooit had kunnen denken die bij zulke bepaald onaangename ver rassingen gebruikelijk zijn. 'foon ging hg niuir zijn kamer, wierp zich op zijn aopha op een voor do springvocrou zeer weinigdoel matige wijze en was minstens een hall uur buiten Toen hö'weer zoo'u beetje bij kwam, bad hij een gevoel alsof hij zich moest schamen, dat zijn hart nog niet in duizend stukjes gebroken was. Maar hij nam een kloek besluit. Hij zou voorloopig doen alsof hu van mets wist, om dan later des tc zwarter wraak te nemen. Hij vrijgesteld. Vijf gulden per jaar voor een vélocipède van misschien geen f'25 waarde! Neen, al geniet dat nieuwe verkeermiddel nog niet de algemeene sympathie, door zulk een exorbitant recht zal men zeker aan velen bet vélocipèdeeren niet onmogelijk willen maken. Want men bedenke bet welbij die vijf gulden zou bet niet blijven. Daar komen dan nog de opcenten bij, die in vele ge meenten 80 tot 100 bedragen. Dus 110 per jaar voor een rammelkast van een véloci pède. Neen, dat kan niet ernstig gemeend zijn. En het allerslechtst zouden nog de ver huurders van rijwielen er aan toe zijn, want die zouden per stuk de volle belasting moeten betalen. Alsof het niet duidelijk was. dat op die wijze dat bedrijf geheel onmogelijk zal worden. Maar, zooals ik reeds opmerkte, zoover is het ook nog niet gekomen. De heer Rutgers is een veel te verstandig man, als dat hij een zoo vluchtig ontworpen schets als definitieve regeling aan de Kamer zou voordragen. liet voorstel zal wel tot beschei- dene proportiën worden teruggebracht, men zal dan ook aan de Schatkist niet veel op brengen. Een andere beschouwing, waarin de wer king van de wet op liet Personeel wordt nagegaan, wanneer die wordt aangenomen, eindigt met de volgende opmerking: Raadpleegt men de parlementaire geschie denis, dan blijkt, dat waarschijnlijk reeds lang bet Personeel geheel aan de gemeenten zou zijn gegeven, indien er niet voortdurend twee belemmeringen waren lo. het verband met bet Kiesrecht, 2o. het belang van's Rijks schatkist. Het eerste bezwaar nu kon ver vallen na de nieuwe Grondwet, maar deze Regeering wil het weer meer dan ooit op den voorgrond plaatsen het andere bezwaar bestaat niet meer, zoodra men niet terugdeinst voor een herziening, die zal maken, dat bet Personeel aan het Rijk toch geen cent. meer op brengt. En toch dat zal het geval worden als de nu voorgestelde wet tot stand komt. Dan zal men hebben een Rijks-personeele belas ting, die met een deuk kenden last ligt op de bevolking, maar feitelijk aan de Schatkist niets meer oplevert. Tegenwoordig brengt zij f Tl 800000 op, maar daarvan wordt reeds als (ixum elk jaar circa 81/2 millioen aan de gemeenten uitgekeerddaar komt nu bij., (lat het nieuwe Personeel minstens 2 millioen minder zal opbrengen dan het oude en dat er den nog een millioen zal worden gebruikt tot uitkeering voor de gemeenten. Telt men die sommen bij elkaar, dan blijft er werke lijk niets van belang voor liet Rijk over. Een van de belangrijkste wijzigingen in het belastingstelsel is geweest de verlaging «Ier rechten van overdracht bij onroerend goed, welke den l Mei 1893 werd ingevoerd te gelijk met de Vermogensbelasting. Die rechten werden toen van 6.27 pCt. (met de 38 opcenten en recht van overschrijving) gebracht op 2.15 pCt., terwijl bij overdracht binnen het jaar liet recht op x/4 pCt. bepaald blijft, maar zonder de 38 opcenten. De Economist geeft nu eenige cijfers over de werking dier verlaging van belasting, uit d§ «Bescheiden omtrent de geldmiddelen". Men ziet daaruit, dat de overdrachten bin nen bet jaar, die van 1890—92 gemiddeld 51/2 millioen 'sjaars bedroegen, in 1894 plaats ba lden tot een bedrag van 6.6 millioen, dus 21 pCt, meer. De andere overdrachten, welke in 1890, '91 en '92 over 96, 93 en 97 mil lioen liepen, stegen in 1893 tot 109, en in 1894 tot 114.6 millioen, een stijging dus in laatstgenoemd jaar met 20 pCt. boven het gemiddelde van 189092. De omzet van onroerend goed is dus reeds zeer gestegen. Niet alleen in 1893, toen na 1 Mei veel werd geveild, dat met bel oog op de verlaging der rechten was uitgesteld, maar ook in 1894, toen het bearag nog 3^2 millioen hooger was. De ruimere omzet is veel sterker geweest bij huizen dan bij landerijen (met daarbij behoorende gebouwen). Het bedrag der over gedragen huizen was 56.2 millioen in 1892, 64.8 in 1893, en 70.3 millioen in 1894. Dat der landelijke eigendommen was 40.9 mil lioen in 1892, 44.4 in 1893, en 44.6 millioen in 4894. De grootere omzet heeft dus reeds een deel van bet verlies voor de Schatkist ver goed, en wel 20 pCt. van de 66 welke wer- deu prijsgegeven. lu de afdeelingen der Tweede Kanier is opnieuw van verschillende zijden aangedron gen op uauwgezetter handhaving van het beginsel der geheimhouding bij de belastingen. Zoo beweerden, onder meer, enkele leden, dat di or inspecteurs der registratie aan nota rissen inlichtingen zijn verschaft omtrent aanslagen in de Vermogensbelasting, in ver band rnet aangiften voor de successiebelas ting. Den Minister verzochten zij er voor te waken, dat dit niet meer geschiedde. Ook bij de Bedrijfsbelasting werd over onvoldoende geheimhouding geklaagd, vooral omdat de kohieren aan de Burgemeesters worden gezonden, die voor de plaatselijke inkomstenbelasting belang er bij hebben van den inhoud kennis te nemen. Andere leden trok zijn gekloedc jas uit, streek zijn hoed glad, borstelde zijn kraag af en stapte parmantig oen grooten ijzerwiukel binnen. Met sombere trekken, samengeperste lippen en vasten tred ging hg op de toonbank af en vroeg den besten revolver te mogen zien, dien men 'had. Nauwelgks had de winkelbediende gehoord, waar het om te doen was, of hy legde onzen vriend een twintig van dergelijke moordwerktuigen voor, in zakformaat, met 3, 4, 5 en 6 loopen, al naar ver kiezing. Willem begreep, dat het er nu op aan kwam, goed uit zijn oogen te zien. Hij overlegde bij zich zeiven Petrclli, Emma en ik. Dus drie volwassen per sonen. Dat's dus drie schoten. Maar daar hij in 't schieten nu zoo'n baas niet was, vond hij hot doel matiger een reserve-schot voor iedere persoon ie heb ben cn vroeg er dus een met zes schoten. „Vijftien gulden vijftig, meneer." Was het nu niet strijdig met alle fatsoen geweest zoo'n teere zaak publiek te behandelen, dan had hij zijn geld zoo maar niet uitgeteld, maar hij be greep en zeer terecht dat hij iets aan zijn eer verplicht was. En dan f 15.50; nog niet eens twee lapjes van tien. En hij stak den revolver en de patronen in zijn zak, maar het scheen hem, dat die poen van een win kelbediende hem min of meer uitlachte en van ile zaak niet het iiauwste begrip had, waarom hij zich nog eens omkeerde en op een vrceselijken l°" Veiliger is het nltgdgeef me cr nog een Hink dolkmes bij." Nu was hij tumclgk goed voorzien, de zakken vol moordtuigen. Toen hij thuiskwam, stond die ellendige, niets waardige bedriegster, met een allerliefst japonnetje aan 't lijf en het suoode verraad in 't hart, vóór hem. achtten ilit bezwaar wegens de daaraan ver bonden gevolgen zoo groot niet, maar wilden althans voorkomen, dat de ambtenaren ter secretarie van den inhoud zouden kennis nemen, en wel door óp den omslag te doen schrijven: «uitsluitend door den Burgemees ter te openen." Van -zeer vele zjjden, bijna zou cfe Arnh. Ct. zeggen van alle zijden, behalve natuur lijk van de zijde van ar. Kuvper zelf, wordt zijn stelselmatige afwezigheid uit de Tweede Kamer algekeurd. Er bestaat echter geen bepaling in eenige wet, die hem belet op deze wijze zijn mandaat als Volksvertegen woordiger waar te nemen. De heer Kuyper doet dus niets dat ongeoorloofd is. Maar als bij toch zijn tweeduizend gulden schadeloosstelling aanneemt, dan zou het blad willen vragen, waarvoor bij schadeloos gesteld wordt Het is echter mogelijk, dat de thuisblijvende afgevaardigde het geld niet aanneemt dan heeft men in dit opzicht niets aan te merken op dit stelselmatig plichtverzuim. Gelukkig, dat hij in zijn opvatting van de taak eens Volksvertegenwoordigers alleen staat en niet vele andere leden, specialiteiten in militaire, juridische, economische, mari tieme zaken enz., het voorbeeld van dezen Kieswet-specialiteit volgen. Door de Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen zullen werkmanskaarten geldig voor eenweek, tegen bilijken prijs worden uitgegeven. De aanvrage daartoe moet vergezeld gaan van een verklaring, volgens een op de stations te verkrijgen model, waaruit moet blijken dat men werk man is. Met deze kaart kunnen werklieden iederen dag heen en weer reizen in den regel heen met den eersten, en terug met den laatsten trein. De prijzen der kaarten zijnvan 1 tot 40 KM. f0.60, van 11 tot 20 KM. f 1.20, van 21 tot 30 KM. f 1.80 enz. Staats-courant 275 bevat de Koninklijk goedgekeurde statuten van den «Nationale Zuiderzee-Bond". Het doel dezer vereeniging isverbooging der volkswelvaart door de' uit voering van de plannen der Staats-comrais- sie tot drooglegging van de Zuiderzee te be vorderen. Te dien einde streeft zij er naar, om door het doen houden van besprekingen en uitgeven van populaire geschriften, juiste begrippen ingang te doen vinden omtrent de gevolgen dier drooglegging. De vereeniging tracht, om haar doel te bereiken, in zooveel Wat zag zij er toch goed uit; 't was hem nooit zoo opgevallen als nu. Willem gaf haar een kus en deed, zooals hrj zich kordaat voorgenomen had, alsof hij van niets wist; maar als Hij aan den afsciiuwelgkeu Petrelli dacht, smaakte hem deze kus als sodawater, dat een nacht gestaan heeft en waarin asch gevallen is. - Het aardige vrouwtje at, lachte, schorste, als een eerzame huisvrouw met de beste consciëntie ter wereld, maar Willem dronk alleen water en zetle zoo'u wanhopig gezicht, dat hot scheen of een heel regiment huzaren hem op zgn eksteroogen ge trapt had. „Maar eet toch, Willem." „Nee, dank je." „Beste mannetje, wat scheelt je tochtoch geen kou gevat f" „Je bent toch niet boos op je lieveling?" „Oeh, schei uit." Zgn liet, goed vrouwtje kwamen de tranen in de oogen, toen zg zag dat haar man uit zijn humeur „Morgen ga ik om negen uur naar het hof en kom eerst om drie uur terug" zei Willem. Met huivering zag hij, hoe een straal van vreugde het gezicht der moeder van zijn toekomstig kind verhelderdemaar zij trachtte zich goed te "houden, liet het hoofd zinken eu zeide: „En dan zit ik, arm vrouwtje, weer den hcclen dag alleen." O, jg slang, dacht Willem en greep in zijn ver strooiing nog eens duchtig .in don schotel om zijn leed te verzetten. De nacht was verschrikkelijk. Willem snorkte uiet als een os, maar als een een heele kudde rundoren en transpireerde als een student, die booze voorgevoelens heeft, den nacht voor zijn examen. Emma vroeg hem, of lig tand pijn had, of hg haar nog liefhad, of hij geloofde dat een mosterdpleister hem goed zou doen, of hij -at wonderolie noodig had, enz. Willem antwoordde vriendelijk, maar ontwijkend i dacht, zg kou niet liever zijn, zelfs wanneer die l'otrelli een koliekaanval had. Des ochtends na het ontbgt, toen Willem naar de balie moest, klopte zgn hart als een stoomhamer uit den ouden tijd. Bij hetaftcheid drukte hij Emma vast in zijn armen, zoodat de pas gestreken kanten der ochtendjapon plat werden hg vond het eigen lijk zonde en jammer haar dood te schieten. 't Was een moeilijk geval, uiterst moeilijk. Maar ik vraag u, wat is een man niet nan zijn eer ver plicht Op het kaartje had gestaanA. Petrelli, Wenaatraat no. 27, 2e etage. Kwart over elf stapte mr, Willem van der Wolk het huis binnen. Hg hield de hand op het hart -en voelde tranen opkomen; 11 uur 10 stond bij op de eerste verdieping eu zuchtte„o, jij misleide vrouw," nam den re volver iii de hand, bekeek hem nog eens terdege en sidderde11 uur 18 stond hij voor de deur en hoorde twee vroolijke stemmen, van welke hjj de éenc onmiddellijk herkende als töebehoorende aan mevrouw Emma van der Wolk; op de deur stond Antonio Petrelli. De bcdiegster daarbinnen lachte en seherste„Is bet niet aardig, dat mijn vriendelijk jnaunetje tot drie uur wegblijft? Wij hebben uu vier heerlijke, rustige uurtjes voor ons." „O juli slang" knerste Willem buiten, vóór de deur; hij nam het dolkmes uit hel papier, wischtc het af aan zijn pantalon en droogde zijn oogen af met de mouw van zijn jas. Hoor, daar sprak de verleider „Den kleinen mond meer hierheen. Prachtig.- En uw man merkt housch nergens iets van?" (Slot volgt).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1895 | | pagina 1