Donderdag 28
November 1895.
No. 4514,
45e laargang
BEDROGEN!
üitgave
firma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- e
Dmdtrdaynamiddag met gratis Zowlngrblad. Abonnement per 3 maanden ƒ1.—Franco
regels <3
r"6»» w cnc regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
olhcieele- en onieigemngsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke, .nummert 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regel5 cent.
Bg adverteutiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KORTEGR ACHT 5€
Telephoou 19.
Haapthe medewerker van de Zutph. Ct
men fjnfaande.de Personeele belasting dat
men de aanneming er van verwacht, zn bet
ook met een kleine minderheid
De voornaamste klippen voor de Regeerine
waren gelegen in de eerste artikels, en viff
van de voornaamste artikels zijn met eenige
Wijziging reeds goedgekeurd, maar uit de
gehouden stemmingen bleek tevens, dat de
Kegeermg bij deze linariciëele wet niet op
een groote meerderheid kan rekenen. Woens
dagmiddag heeft het zelfs maar éen enkele
stem gescheeld of de Kamer had voorloopig
vacantia gekregen. Het gold toen de beslis
sing over de vraag of de haardsteden al dan
niet ook in de nieuwe wet een grondslag
van belastingheffing zouden uitmaken. Toen
de Minister bemerkte, dat het amendement
om de haardsteden te doen vervallen, groote
kans had van aangenomen te worden, be
zwoer bij letterlijk de Kamer om zich toch
aan de zijde der Regeoring te scharen, en
op plechtige» toon verzekerde hij, dat bij
aanneming, de beraadslagingen moesten wor
den afgebroken. Maar ondanks de plechtige
ministeriöele verklaring werd liet amende
ment slechts inet een meerderheid van éen
stem (49 tegen 48) verworpen, terwijl ook
nog 43 leden van verschillende richting zich
verklaarden tegen artikel 1, de basis der wet.
Had de Minister zich dus met hand en
tand er tegen verzet, dat éen van zijn grond
slagen uit liet ontwerp werd gelicht, veel
minder bezwaar bleek bij te hebben, dat er
nog een nieuwe grondslag werd bijgevoegd.
Immers, het rijwielen-amendement van den
heer Rutgers wel door den Minister bestre
den, maar zóo slapjes en zóo aarzelend, dat
die bestrijding op liet votum der Kamer niet
den minsten invloed kou uitoefenen. Het
amendement werd dan ook met 63 tegen 25
stemmen aangenomen. Of dit echter een
goede beslissing geweest is, meen ik voor
loopig nog te mogen betwijfelen. Het is wel
gemakkelijk als beginsel in de wet neer te
schrijven, dat ook rijwielen grondslag van
belastingheffing zullen uitmaken, maar zeer
moeilijk lijkt het mij aan dat beginsel een
goede, billijke uitwerking te geven. Wat de
heer Rutgers dienaangaande als schets
trouwens alleen als zeer voorloopige schets
aaii de Kamer heeft meegedeeld, lijkt
naar niets. Volgens die schets zou van alle
rijwielen, oud ut nieuw, duur of goedkoop,
voor kinderen of voor volwassenen bestemd,
jaarlijks f5 aan rijksbelasting worden gelie
ven alleen met deze reserve dat rijwielen,
in beroep of bedrijf gebruikt, zouden worden
Feuilleton.
1» 't niot vrecsolijk, op een goedeu of liever
een lieel kwaden' dag in den wintermantel van
ie vrouw, dien je haar nog wel zelf gekocht hebt
van je bespaard sigarengeld. een briefje te vinden,
waarvan do inhoud kort en bondig luidt
Waarde mevrouw,
hebt volkomen gelijk. We moeten iedere
gelegenheid aangrijpen, dat uw man afwezig is.
Ik geloof met u, dat hij lont begint te ruiken.
Snel handelen is dus hoog noodzakkelijk en
ik verwacht u dan ook bepaald morgen (Dins-
dagiochlond om elf uur.
De uwe. enz.
PETRELLI.
Anne, schandelijk bedrogen Willem van der Wolk.
Hij verbleekte, sidderde en streek zich de handen
door de haren en bediende zich toen van verschil
lende algemeen bekende uitroepon hij had er
moer 'te zijner beschikking, dan hij ooit had kunnen
denken die bij zulke bepaald onaangename ver
rassingen gebruikelijk zijn.
'foon ging hg niuir zijn kamer, wierp zich op zijn
aopha op een voor do springvocrou zeer weinigdoel
matige wijze en was minstens een hall uur buiten
Toen hö'weer zoo'u beetje bij kwam, bad hij een
gevoel alsof hij zich moest schamen, dat zijn hart
nog niet in duizend stukjes gebroken was.
Maar hij nam een kloek besluit.
Hij zou voorloopig doen alsof hu van mets wist,
om dan later des tc zwarter wraak te nemen. Hij
vrijgesteld. Vijf gulden per jaar voor een
vélocipède van misschien geen f'25 waarde!
Neen, al geniet dat nieuwe verkeermiddel
nog niet de algemeene sympathie, door zulk
een exorbitant recht zal men zeker aan velen
bet vélocipèdeeren niet onmogelijk willen
maken. Want men bedenke bet welbij die
vijf gulden zou bet niet blijven. Daar komen
dan nog de opcenten bij, die in vele ge
meenten 80 tot 100 bedragen. Dus 110 per
jaar voor een rammelkast van een véloci
pède. Neen, dat kan niet ernstig gemeend
zijn. En het allerslechtst zouden nog de ver
huurders van rijwielen er aan toe zijn, want
die zouden per stuk de volle belasting moeten
betalen. Alsof het niet duidelijk was. dat
op die wijze dat bedrijf geheel onmogelijk
zal worden. Maar, zooals ik reeds opmerkte,
zoover is het ook nog niet gekomen. De
heer Rutgers is een veel te verstandig man,
als dat hij een zoo vluchtig ontworpen schets
als definitieve regeling aan de Kamer zou
voordragen. liet voorstel zal wel tot beschei-
dene proportiën worden teruggebracht, men
zal dan ook aan de Schatkist niet veel op
brengen.
Een andere beschouwing, waarin de wer
king van de wet op liet Personeel wordt
nagegaan, wanneer die wordt aangenomen,
eindigt met de volgende opmerking:
Raadpleegt men de parlementaire geschie
denis, dan blijkt, dat waarschijnlijk reeds
lang bet Personeel geheel aan de gemeenten
zou zijn gegeven, indien er niet voortdurend
twee belemmeringen waren lo. het verband
met bet Kiesrecht, 2o. het belang van's Rijks
schatkist. Het eerste bezwaar nu kon ver
vallen na de nieuwe Grondwet, maar deze
Regeering wil het weer meer dan ooit op
den voorgrond plaatsen het andere bezwaar
bestaat niet meer, zoodra men niet terugdeinst
voor een herziening, die zal maken, dat bet
Personeel aan het Rijk toch geen cent. meer op
brengt. En toch dat zal het geval worden als
de nu voorgestelde wet tot stand komt. Dan
zal men hebben een Rijks-personeele belas
ting, die met een deuk kenden last ligt op de
bevolking, maar feitelijk aan de Schatkist
niets meer oplevert. Tegenwoordig brengt
zij f Tl 800000 op, maar daarvan wordt reeds
als (ixum elk jaar circa 81/2 millioen aan de
gemeenten uitgekeerddaar komt nu bij.,
(lat het nieuwe Personeel minstens 2 millioen
minder zal opbrengen dan het oude en dat
er den nog een millioen zal worden gebruikt
tot uitkeering voor de gemeenten. Telt men
die sommen bij elkaar, dan blijft er werke
lijk niets van belang voor liet Rijk over.
Een van de belangrijkste wijzigingen in
het belastingstelsel is geweest de verlaging
«Ier rechten van overdracht bij onroerend
goed, welke den l Mei 1893 werd ingevoerd
te gelijk met de Vermogensbelasting. Die
rechten werden toen van 6.27 pCt. (met de
38 opcenten en recht van overschrijving)
gebracht op 2.15 pCt., terwijl bij overdracht
binnen het jaar liet recht op x/4 pCt. bepaald
blijft, maar zonder de 38 opcenten.
De Economist geeft nu eenige cijfers over
de werking dier verlaging van belasting, uit
d§ «Bescheiden omtrent de geldmiddelen".
Men ziet daaruit, dat de overdrachten bin
nen bet jaar, die van 1890—92 gemiddeld
51/2 millioen 'sjaars bedroegen, in 1894 plaats
ba lden tot een bedrag van 6.6 millioen, dus
21 pCt, meer. De andere overdrachten, welke
in 1890, '91 en '92 over 96, 93 en 97 mil
lioen liepen, stegen in 1893 tot 109, en in
1894 tot 114.6 millioen, een stijging dus in
laatstgenoemd jaar met 20 pCt. boven het
gemiddelde van 189092.
De omzet van onroerend goed is dus reeds
zeer gestegen. Niet alleen in 1893, toen na
1 Mei veel werd geveild, dat met bel oog
op de verlaging der rechten was uitgesteld,
maar ook in 1894, toen het bearag nog 3^2
millioen hooger was.
De ruimere omzet is veel sterker geweest
bij huizen dan bij landerijen (met daarbij
behoorende gebouwen). Het bedrag der over
gedragen huizen was 56.2 millioen in 1892,
64.8 in 1893, en 70.3 millioen in 1894. Dat
der landelijke eigendommen was 40.9 mil
lioen in 1892, 44.4 in 1893, en 44.6 millioen
in 4894.
De grootere omzet heeft dus reeds een
deel van bet verlies voor de Schatkist ver
goed, en wel 20 pCt. van de 66 welke wer-
deu prijsgegeven.
lu de afdeelingen der Tweede Kanier is
opnieuw van verschillende zijden aangedron
gen op uauwgezetter handhaving van het
beginsel der geheimhouding bij de belastingen.
Zoo beweerden, onder meer, enkele leden,
dat di or inspecteurs der registratie aan nota
rissen inlichtingen zijn verschaft omtrent
aanslagen in de Vermogensbelasting, in ver
band rnet aangiften voor de successiebelas
ting. Den Minister verzochten zij er voor
te waken, dat dit niet meer geschiedde.
Ook bij de Bedrijfsbelasting werd over
onvoldoende geheimhouding geklaagd, vooral
omdat de kohieren aan de Burgemeesters
worden gezonden, die voor de plaatselijke
inkomstenbelasting belang er bij hebben van
den inhoud kennis te nemen. Andere leden
trok zijn gekloedc jas uit, streek zijn hoed glad,
borstelde zijn kraag af en stapte parmantig oen
grooten ijzerwiukel binnen.
Met sombere trekken, samengeperste lippen en
vasten tred ging hg op de toonbank af en vroeg den
besten revolver te mogen zien, dien men 'had.
Nauwelgks had de winkelbediende gehoord, waar
het om te doen was, of hy legde onzen vriend een
twintig van dergelijke moordwerktuigen voor, in
zakformaat, met 3, 4, 5 en 6 loopen, al naar ver
kiezing.
Willem begreep, dat het er nu op aan kwam,
goed uit zijn oogen te zien. Hij overlegde bij zich
zeiven
Petrclli, Emma en ik. Dus drie volwassen per
sonen. Dat's dus drie schoten. Maar daar hij in 't
schieten nu zoo'n baas niet was, vond hij hot doel
matiger een reserve-schot voor iedere persoon ie heb
ben cn vroeg er dus een met zes schoten.
„Vijftien gulden vijftig, meneer."
Was het nu niet strijdig met alle fatsoen geweest
zoo'n teere zaak publiek te behandelen, dan had
hij zijn geld zoo maar niet uitgeteld, maar hij be
greep en zeer terecht dat hij iets aan zijn eer
verplicht was.
En dan f 15.50; nog niet eens twee lapjes van tien.
En hij stak den revolver en de patronen in zijn zak,
maar het scheen hem, dat die poen van een win
kelbediende hem min of meer uitlachte en van
ile zaak niet het iiauwste begrip had, waarom hij
zich nog eens omkeerde en op een vrceselijken
l°" Veiliger is het nltgdgeef me cr nog een Hink
dolkmes bij."
Nu was hij tumclgk goed voorzien, de zakken vol
moordtuigen.
Toen hij thuiskwam, stond die ellendige, niets
waardige bedriegster, met een allerliefst japonnetje
aan 't lijf en het suoode verraad in 't hart, vóór
hem.
achtten ilit bezwaar wegens de daaraan ver
bonden gevolgen zoo groot niet, maar wilden
althans voorkomen, dat de ambtenaren ter
secretarie van den inhoud zouden kennis
nemen, en wel door óp den omslag te doen
schrijven: «uitsluitend door den Burgemees
ter te openen."
Van -zeer vele zjjden, bijna zou cfe Arnh.
Ct. zeggen van alle zijden, behalve natuur
lijk van de zijde van ar. Kuvper zelf, wordt
zijn stelselmatige afwezigheid uit de Tweede
Kamer algekeurd. Er bestaat echter geen
bepaling in eenige wet, die hem belet op
deze wijze zijn mandaat als Volksvertegen
woordiger waar te nemen. De heer Kuyper
doet dus niets dat ongeoorloofd is.
Maar als bij toch zijn tweeduizend gulden
schadeloosstelling aanneemt, dan zou het
blad willen vragen, waarvoor bij schadeloos
gesteld wordt Het is echter mogelijk, dat
de thuisblijvende afgevaardigde het geld niet
aanneemt dan heeft men in dit opzicht
niets aan te merken op dit stelselmatig
plichtverzuim.
Gelukkig, dat hij in zijn opvatting van de
taak eens Volksvertegenwoordigers alleen
staat en niet vele andere leden, specialiteiten
in militaire, juridische, economische, mari
tieme zaken enz., het voorbeeld van dezen
Kieswet-specialiteit volgen.
Door de Maatschappij tot Exploitatie van
Staatsspoorwegen zullen werkmanskaarten
geldig voor eenweek, tegen bilijken prijs
worden uitgegeven. De aanvrage daartoe
moet vergezeld gaan van een verklaring,
volgens een op de stations te verkrijgen
model, waaruit moet blijken dat men werk
man is.
Met deze kaart kunnen werklieden iederen
dag heen en weer reizen in den regel
heen met den eersten, en terug met den
laatsten trein.
De prijzen der kaarten zijnvan 1 tot 40
KM. f0.60, van 11 tot 20 KM. f 1.20, van
21 tot 30 KM. f 1.80 enz.
Staats-courant 275 bevat de Koninklijk
goedgekeurde statuten van den «Nationale
Zuiderzee-Bond". Het doel dezer vereeniging
isverbooging der volkswelvaart door de' uit
voering van de plannen der Staats-comrais-
sie tot drooglegging van de Zuiderzee te be
vorderen. Te dien einde streeft zij er naar,
om door het doen houden van besprekingen
en uitgeven van populaire geschriften, juiste
begrippen ingang te doen vinden omtrent de
gevolgen dier drooglegging. De vereeniging
tracht, om haar doel te bereiken, in zooveel
Wat zag zij er toch goed uit; 't was hem nooit
zoo opgevallen als nu.
Willem gaf haar een kus en deed, zooals hrj zich
kordaat voorgenomen had, alsof hij van niets wist;
maar als Hij aan den afsciiuwelgkeu Petrelli dacht,
smaakte hem deze kus als sodawater, dat een nacht
gestaan heeft en waarin asch gevallen is. -
Het aardige vrouwtje at, lachte, schorste, als een
eerzame huisvrouw met de beste consciëntie ter
wereld, maar Willem dronk alleen water en zetle
zoo'u wanhopig gezicht, dat hot scheen of een heel
regiment huzaren hem op zgn eksteroogen ge
trapt had.
„Maar eet toch, Willem."
„Nee, dank je."
„Beste mannetje, wat scheelt je tochtoch geen
kou gevat f"
„Je bent toch niet boos op je lieveling?"
„Oeh, schei uit."
Zgn liet, goed vrouwtje kwamen de tranen in de
oogen, toen zg zag dat haar man uit zijn humeur
„Morgen ga ik om negen uur naar het hof en
kom eerst om drie uur terug" zei Willem.
Met huivering zag hij, hoe een straal van vreugde
het gezicht der moeder van zijn toekomstig kind
verhelderdemaar zij trachtte zich goed te "houden,
liet het hoofd zinken eu zeide:
„En dan zit ik, arm vrouwtje, weer den hcclen
dag alleen."
O, jg slang, dacht Willem en greep in zijn ver
strooiing nog eens duchtig .in don schotel om zijn
leed te verzetten.
De nacht was verschrikkelijk.
Willem snorkte uiet als een os, maar als een
een heele kudde rundoren en transpireerde als een
student, die booze voorgevoelens heeft, den nacht
voor zijn examen. Emma vroeg hem, of lig tand
pijn had, of hg haar nog liefhad, of hij geloofde
dat een mosterdpleister hem goed zou doen, of hij
-at wonderolie noodig had, enz.
Willem antwoordde vriendelijk, maar ontwijkend
i dacht, zg kou niet liever zijn, zelfs wanneer die
l'otrelli een koliekaanval had.
Des ochtends na het ontbgt, toen Willem naar
de balie moest, klopte zgn hart als een stoomhamer
uit den ouden tijd. Bij hetaftcheid drukte hij Emma
vast in zijn armen, zoodat de pas gestreken kanten
der ochtendjapon plat werden hg vond het eigen
lijk zonde en jammer haar dood te schieten.
't Was een moeilijk geval, uiterst moeilijk. Maar
ik vraag u, wat is een man niet nan zijn eer ver
plicht
Op het kaartje had gestaanA. Petrelli, Wenaatraat
no. 27, 2e etage.
Kwart over elf stapte mr, Willem van der Wolk
het huis binnen.
Hg hield de hand op het hart -en voelde tranen
opkomen; 11 uur 10 stond bij op de eerste verdieping
eu zuchtte„o, jij misleide vrouw," nam den re
volver iii de hand, bekeek hem nog eens terdege
en sidderde11 uur 18 stond hij voor de deur
en hoorde twee vroolijke stemmen, van welke hjj de
éenc onmiddellijk herkende als töebehoorende aan
mevrouw Emma van der Wolk; op de deur stond
Antonio Petrelli.
De bcdiegster daarbinnen lachte en seherste„Is
bet niet aardig, dat mijn vriendelijk jnaunetje tot
drie uur wegblijft? Wij hebben uu vier heerlijke,
rustige uurtjes voor ons."
„O juli slang" knerste Willem buiten, vóór de deur;
hij nam het dolkmes uit hel papier, wischtc het af aan
zijn pantalon en droogde zijn oogen af met de mouw
van zijn jas.
Hoor, daar sprak de verleider
„Den kleinen mond meer hierheen. Prachtig.- En
uw man merkt housch nergens iets van?"
(Slot volgt).