Januari 1896.
Maandag 20
No. 4529,
45e Jaargang.
Binnenland.
DE WONDERKUUR.
Stadsnieuws.
Een noodlottig geheim.
iMERSFQORTSGHE COURAIT.
Uitgave
Firma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag niet gratis Zondagsblad. Abonnement per 3 maanden 1.Franco
per post ƒ1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 ct„ voor het binnenland 50 ct. per
3 maanden. Advertentiën 16 regels 60 ct.'; elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
officieële- en onteigeningsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, In het
Zondagsblad, per regel5 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KORTEGHACHT56
Teloplioon 19.
compagne hier kennis te maken.
De perzik smaakt naar meer.
Zal daartoe gelegenheid komen
F,en bijna 83-jarig verpleegde in bet Diaco
nie oude mannen en vrouwenhuis is sedert
den 12tlen in een lethargiscben toestand ge
raakt en trots alle pogingen nog niet uit
dien slaap ontwaakt.
Ook vroeger bad hij nu en dan aanvallen
van slaapziekte, doch nimmer zoo lang als
dezen keer.
We verwijzen naar de advertentie in dit
nummer betreffende de soiree door hetlta-
liaarische opera-ensemble Cospi den 28sten
hier te geven.
Hoe dan ook, zij die hun leven hebben veil ge
had voor het vaderland, die het ter zee of in de
Koloniën meermalen soms in de waagschaal stelden,
worden, als ze fe iufirm of te oud geworden zijn
om den lande langer te dienen, voor broodsgebrek
77 werden gepensionneerd, de openbare liefdadigheid,
ingeroepen soms ook wel zorgen de Arrpbesturen,
dat de oud-soldaten niet geheel en al verhongeren
maar ze komen er toch.
Hun weduwen en weezen echter blijven geheel
onverzorgd achter en zeker is het geen groot bewijs
van dankbaarheid van de natie, dat zij den ouden
dag van den ihan, die toch ieder oogenblik gereed
stond om zijn leven te geven voor de verdedig.ng
van de rechten dier natie, nog zoo bezwaard met
de gedachte„wat zal er van de mijnen worden
als ik de oogen sluit?"
De burgerlijke ambtenaren hebben 't is waar,
na jarenlangen strijd in dit opzicht gezegevierd;
hun achterblijyenden worden gepensionneerd.
Waarom die der militairen vooral der minde
ren (van adjudant tot soldaat) niet?
Deze overwegingen leidden verleden jaar eenige
flinke mannen er toe, de zaak eens ter hand te
nemen. Indachtig aan het „eendracht maakt macht"
kwamen zij bijeen, pleegden zij overleg, en zoo ont
stond de „Nederlandsche Bond van gepensionneerde
en gegageerde onderofficieren en minderen van land,
zeemacht en koloniën, onder de zinspreuk: Insulinde."
Haar doel isden weduwen en weezen van haar
leden, tegen een korting op pensioen of gagement,
pensioen te verzekeren en tevens steun te verieenen
aan hen die vóór 77 werden gepensionneerd. Ook
actief dienenden kunnen toetreden, als donateur
en tegen betaling een er. contributie van fl.50 per
jaar. Komen dozen die dus óok lid zijn te
overlijden, dan hebben ook hun weduwen en wee
zen recht op pensioen.
'tls waar, reeds bestaan „Vaderland en Koning"
en het „Marinefonds", maar waartoe die versnippe
ring Te velde zijn leger en vloot immers óok éen
Voor de Koloniale troepen bestaat zelfs nog geen
fonds. Daarom eendrachtig saamgewerkt en bij de
Regeering aangehouden, en „Insulinde" slaagt zeker.
Reeds hebben de statuten Koninklijke goedkeuring
mogen erlangen en zijn de luitenant-generaals Van
der Heijden en Van Zijl de Jong en het Kamerlid
Van Vlijmen bereids als eerelid toegetreden.
Er zijn reeds 8 afdeelingen, van welke Amsterdam
alleen ruim 500 leden telt.
^Dj^jongsti^itdeelinfj^ai^lier^Iondweri^iier
H. M. de Koningin-Regentes heeft, mede
namens H. M. de Koningin, aan de commisie
tot oprichting van een gedenkteeken voor
Constantijn Huygens een bijdrage geschonken
van f150.
Een onhandig reportertje wist mee te dee-
len, dat H. M. de Koningin op het Haar in
Twenthe geschonken weeftouw servetten
zou weven voor H. D. moeder, 's Mans
betreurenswaardige fantasie treedt in nog
sterker licht, wanneer men weet, dat het
toestel slechts te gebruiken is tot het weven
van lint.
Het eiland Marken is Donderdag doorliet
hooge water weer ondergeloopen. De be
woners van dit eiland zijn in den laatsten
tijd niet gelukkig, daar dit in korten tijd
reeds de vierde maal is.
Te Rotterdam is een 1G-jarige knaap in
ondertrouw opgenomen. Voor het huwelijk
van dit kind is de toestemming van H. M
de Koningin gevraagd.
De bevolking van Amsterdam bedroeg op
1 Januari 215 958 mannen en 240 234 vrou
wen, totaal 450192, of 6012 meer dan een
jaar te voren.
Door bet Burgelijk armbestuur werden
bedeeld 5785 personen, hetgeen een uitgaaf
vorderde van f96084.
Men leest ir> de Ned. Staats Ct:
Onlangs is in verschillende Nederlandsche
bladen een advertentie verschenen van ze
keren H. da Sylva Morten, zich noemende
generaal-agent der American Manufacturing
Company te New York, en als zijn adres
opgevende 179 Strand en 1 Norl'olkstreet,
London, W. C.
In die avertentie worden op voordeelige
voorwaarden agenten voor den verkoop van
Amerikaansche remontoir-horloges gevraagd.
»Op grond van aan het Departement van
Buitenlandsche zaken ontvangen inlichtingen
wordt bet publiek gewaarschuwd, geen gel
den aan genoemden Morten te zenden, zon
der vooraf van hem referentiën aan bekende
huizen in Nederland te hebben gevraagd en
bekomen."
Als wij ons niet bedriegen, hebben wij
hier te doen met een eerste openlijke optre
den der Regcering tegen de flessetientrekkers.
Hulde!
Dat er ten plattelande vreemde toestanden
voorkomen, bleek uit een mededeeling van
Feuilleton.
Naar hel Duitsch.
12). (Slot).
„Wij hebben, ik zweer liet n," ving Otto aan,
„niet het plan gehad u te bedriegen. Jobau's over
moed alleen is van alles de schuldwij wisten niet
wat hij uitgevoerd had."
„Doktef", antwoordde de oude hoer, „mijn doch
ter zal je hebben, maar je bent toch geen goede
dokter 1 Je wil me vertellen, dat mijn schoonzoon.
a, hm, ik meen dien Quirl, niet gek was? Nou als
die niet van zijn zinnen beroofd is, dan weet ik het
niet, Iemand die zich driemaal op een dag de koorts
laat aan- en afpraten en die dan zijn aanstaanden
schoonvader voor gek houdt, nou die moet niet
recht snik zijn, geloof ik Zoo'n vent wou mijn
dochter trouwen? Ik zou hem zien aankomenI De
duivel hale hem 1 Wat dien slungel van een Johan
aangaat," ging de oude heer voort, „die mout zijn
verdiende loon hebben. En daarom," voegde hij er
op ironischen toon aan toe, „ziet u, zal hij huwen
met zjjn waardin uit „Do Rondo Hoek", met wie
hjj, zoo ik hoor, trouwen wil. Ik geef hem om dat
plan te volvoeren 1500 Mark!"
„Hoera, leve de gekke Quirlriep Johan jubelend
uit,
„Johan, Johan klonk het vermanend aan alle
kanten.
„En do wonderdokter Johan zal óok leven ging
Johan voort.
„Vandaag over Vier weken is 't bruiloft, kinderen"
zei mijnheer Brahmer vriendelijk.
„Hoera, mijnheer Brahmer leve 1" riep Johan op
een der leden van den Geneeskundigen raad
van Limburg en Oostelijk Noord-Brabant,
op de vergadering door dien raad Dinsdag
jl. te 's Herto»enboseh gehouden, waar dat
lid medeelde, boe een geestelijke te Meer
sen, zijn prieel voor lijkenhuisje heeft alge-
staan en hoe te Geul het lijkenhuisje in be
zit is genomen door een behoeftig gezin, dat
maar niet te bewegen is om het weer te
verlaten.
Sedert Januari wordt te Utrecht vermist
een omstreeks 40 jarige dame, van middel
matige lengte, met blauwe oogen en bruin
haar, gekleed met zwarte japon, bruinen man
tel en zwarten hoed met geel gegarneerd; het
ondergoed is vermoedelijk gemerkt C. De
familie vermoedt dat haar een ongeluk is over
komen en looft een belooning uit van honderd
gulden voor haar opsporing of het vinden van
haaa lijk.
Inlichtingen worden beleefd verzocht door
den Commissaris van Politie in de le Afdeeling
te Utrecht.
De (oude) Amsterdammer is Vrijdag door
den curator verkocht aan een radicaal, die
aan liet bestuur van den Radicalen Bond heeft
verzocht de redactie van het blad te willen
regelen.
Reeds tot tweemaal is verleden week door
den Officier van Justitie te Rotterdam ontvan-
ge een met potlood geschreven mededeeling
betreffende den moord op den jongen Hoog
steden. Uit deze publiekmaking door den rech
terlijken ambtenaar moet men afleiden, dat
die mededeelingen wel van gewicht zijn. De
inhoud echter is verborgen gebleven voor
het publiek.
De officier heeft in de dagbladen den schrij
ver verzocht zich bij hem te vervoegen. Ge
heimhouding wordt verzekerd.
Donderdag vertoonde zich in de omstreken
van Schipluiden reeds een ooievaar.
Zou de lente nu al komen
Er bestaat te Breda zeker geen gebrek
aan ontspanning. Men vindt daar zes mu
ziekkorpsen of gezelschappen, die concerten
geven, drie liedertafels, een rederijkerskamer
en nog vier andere tooneelvereenigingen,
tal van schaak-, dam-, kaartgezeischappen,
ja zelf een doorrookersclub (van pijpen na
melijk") en allerlei ambaehtsvereenigingen
die alle hun «avondje" hebben, soms met
dames.
Dat de uithuizigheid daardoor bevorderd
wordt, is licht te begrijpen, maar dat er
I voor ieder die er geen bezwaar in ziet, alle
1 gelegenheid is om pret te maken, eveneens.
nieuw jubelend uit.
„Van avond echter", verklaarde mynheer Brahmer
lachend, „vier je je verloving, Johan
„En mijn dikke waardin van „de Ronde hoek"
ook I" riep Johan, terwijl hij in ae hoogte sprong
van pleizier.
„Nu, heb ik het u niet gezegd, dat u hier een
wonderkuur zou verrichten zei Johau zachtjes
tegen den dokter „en heb ik het niet geraden, myn-
„Dat heb je hoor, beste jongen" nntwoordde de
dokter lachend, terwyl hy den vroolijken knecht de
hand drukte, waarop deze de deur uitsnelde om aan
de dikke waardin uit „de Ronde hoek" de goede
tyding te gaan overbrengen.
i).
INLEIDING.
In de met ruwe meubelen gestoffeerde gelagkamer
van een borglogement, in een afgelegen Engelsche
kolonie van Afrika, zaten twee jonge menschen,
broeder en zuster, tegenover elkaar en waren ver
diept in een ernstig gesprek.
Eén oogopslag was voldoende om op hun gezich
ten te lezen, dat' zij in moeilijke omstandigheden
verkeerden.
Zij waren Engelschen, duizenden mijlen van hun
vaderland verwijderd, en hadden niemand die voor
hen zorgde; het was dan ook duidelijk aan hen te
merken, dat het verdriet dat hen kwelde, armoede
heette.
Het Provinciaal reglement op het rijden
met hondenwagens in dit gewest is thans
afgekondigd. Het treedt in werking op den
OOsten dag na den datum van het Provin
ciaal-blad, waarin het opgenomen is, dat is
dus den zestienden Maart.
Wij vestigen bij vernieuwing de aandacht
van belanghebbende ingezetenen, die in het
jaar 1877 geboren zijn, of van hun ouders
of voogden, op de verplichting om zich aan
te melden ter inschrijving voor de Nationale
militie.
Ieder, die dit jaar in de termen valt voor
inschrijving voor de Nationale militie, en
de aangifte ter inschrijving op de daar
voor aangewezen dagen heeft verzuimd, is
alsnog, op straffe van boete, gehouden zich
vóór of uiterlijk op 31 Januari a.s. ter Se
cretarie dezer gemeente voor de Nationale
militie te doen inschrijven.
Al heeft het symphonie-orkest van het 5e Don
derdagavond een vry ondergeschikte rol vervuld,
toch mag een enkel woord van lof voor de keuze
en de uitvoering van de ten gehoore gebrachte
nummers hier een plaats vinden vooral de Serenade
van Tittl, voor fluit en clarinet.
Madame Thénard heeft weer getoond wat zy als
conférencière vermag. Hoe hekelde zij de mode
kwalen van ons eindje-eeuw I Hoe scherp afgezon-
rond gaf ze te aanschouwen hoe ontzettend ziekelijk
de inode-menschjes zijn, die zich niet durven uiten,
noch in vreugde noch in droefenisdie nergens
vermaak in scheppendie lompheid en kwasterig
heid vóór alles stellendie zich kleeden als aap-
menschjesdie rusten als een ander arbeidt en op
hun manier leven als een ander rust; die eten als
het lieele menschelijk organisme zich verzet tegen
zóo'n etenstijdenz. enz. Hoe heerlijk was haar
onmogelyk groeten: „mamselle"hoe koddig kaar
shake hands I Hoe juist haar meening over de would-
be journalisten I
Maar ook in de vlug te vlug soms gespeelde
comedie, die den titel droeg „Los souliers de bal",
was ze een uitstekende femme de chambre. Koddig
haar „j'ai nies nerfs" wat mile Lepage, die ook in
„La mort du brave" toonde wat zij kon. eindelijk
deed uitvalleu„Mais qu'avezvousdouc? Ilmcsem-
ble que vous parlez TAllemand", een aardig staaltje
van Prusophobie.
Welk een verschil mad, Thénard's verhaal van
de zeereis van Calais naar Dover en hetzelfde van
een onzer „voordragers". Hoe vermakelijk haar
„Voyage de uoee" en hoe innig waar haar opmer
kingen over het moderne theater.
Een woord van dank mag hier wel gebracht wor
den aan kolonel De Petit, die met het Bestuur
der Garanten-vereeniging ons in de gelegenheid
heeft gesteld, met madame Thénard et sa gt'acieuse
r tweehonderd pond had, sprak de
uur, dan zou ik jou de helft daarvan
Als ik
jonge man
geven, Gerty, opdat jij daarmee naar Engeland zoudt
kunnen terugkeeren, terwijl ik met de andere helft
mijn geluk in de goudmijnen zou gaan beproeven,
maar ik bezit zelfs geen bankje van vyf pond meer,
ik ben gisteravond totaal uitgeschud. Dwaas, die ik
was, om met zulke kerels te spelen en het en ergste
is nog, dat ik niet alleen mijzelf, maar ook jou in
het ongeluk heb gestort. Wat moet er nu van ons
worden, Gerty? Ik heb niet eens geld genoeg over
gehouden om onze rekening in het logement te be
talen.
Zijn zuster lachte hem vriendelijk toe als wilde
zij wat moed in hem opwekken, hoewel ook zij de
toekomst donker inzag, Zy was een schoon meisje
van ongeveer twintig jaarnog niet lang geleden
was zij het zonnestraaltje van een Engelsche dorps
pastorie geweest, maar na den dood van haar vader,
was zij, ter wille van haar broeder, met hem naar
het zwarte werelddeel getrokken en had al haar
vrienden in het vaderland vaarwel gezegd. Verstan
dige menschen hadden het hoofd geschud en gezegd,
dat Cecil Monkton een lichtzinnige knaap was en
niet geschikt om zijn mooie zuator te beschermen,
maar Gertrude had hem lief en geloofde wel, dat
haar invloed voldoende zou zijn om hom op den
rechten weg te houden, Helaas, het was haar niet
gelukt.
Den vorigen avond, lmlf zinneloos door het onge
luk dat hem aan de speeltafel vervolgde, had Cecil
Monkton zich van het leven willen berooven; hy
had hot pistool reeds op zyn hoofd gericht, toen een
landgenoot, die in hetzelfde hotel logeerde, hem had
overvallen en hem nog intyds het wapen ipt de hand
rukte.
Misschien dacht Gertrude daaraan, toen zij zacht
voortging;
Mood, Cecil, wij zullen nog wel een uitweg in
deze moeilijkheden vinden. Ik voel mij sterk genoeg
om aan alle bezwaren het hoofd te bieden, nu ik jou
nog heb.
Hij streek haar lief koo'zend over het schoone
blonde haar.
Je bent veel te goed voor mij.Ger ty, zeide hij,
het zou veel beter voor je zijn, wanneer je niet zulk-
een ellendeling tot broeder hadt.
Stil, hernam zij zacht, ik wil niet dat je op je
zelf scheidt. Zeg mij eens, Cecil, ken je niemand, die
je wat geld zou willen leenen
Niemand. De meeste menschen hier bezitten
te nauwer nood genoeg voor zichzelf en die wat
meer hebben, zijn veel to gierig.
En je wilt dus, dat ik naar Engeland zal terug
keeren
Zie je dan zelf niet in, lief kind, dat dit het
eenige is wat er voor ons overblijft? Je moet naar
Engeland terug en mij hier achterlaten. Er kunnen
maanden, jaren verioojieu vóór ik in staat zou zyn
voor je te zorgen en jij kunt in een zoo woest land
als dit toch niet alleen leven. In Engeland heb je
vrienden, die je met open armen zullen ontvangen,
wanneer je terugkeert zonder je nietswaardigen
broeder.
Cecil 1
Zij zag hem met zacht verwijtenden blik nnn, maar
eensklaps kwam er weer glans in. haar schoone
oogenhaar gelaat was wel bleek, maar onrust en
en bezorgdheid verdwenen daarvan, alsof zij een
kloek besluit had genomen.
Hij keek haar angstig aan er was iets in hnar
toou, dat hem ongerust mankte, en hij vroeg
Jc wilt toch geen onberaden stap doen, Gerty
Zij schudde het hoofd.
Wordt vervolgd.)
