Donderdag 17
September 1896.
No. 4598,
45e Jaargang.
Vermaak.
Een noodlottig geheim.
Binnenland.
üitgave
Firma A. H. VAN CLE EFF
te Amersioort.
Verschijnt Maandag- en Donderdag-namiddag met gratis Zondagsblad, Abonnement per 3 maanden 1.Franco
per post 1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 cl., voor het binnenland 50 ut. pet
,1^u5l;l.lïl'en- Advertonliën 1—0 rogels 00 et.; elke regel meer 10 ut. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
olhcieële- en onteigoningsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 et. Afzonderlijke nummers 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regel5 cent.
Bij adv rtentiën van bnitcu de stad worden de incusseerkosteu in rekening gebracht.
Bureau
KORTEGRACHT 56
Telephoon 19.
kennisgeving.
Schietoefeningen.
I)e BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat op
den 23eu en den 24en September aanstaande door
de •troepen van liet 5e Regiment Infanterie op
de terreinen der Legerplaats bij Zeist eene oefe
ning in bet gevecktschieten zal worden gehou
den waarbij met scherpe patronen wordt gevuurd.
Het schieten zal plaats hebben van ongeveer
"J uur des voormiddag/, tot- 3 uur des namiddags
in de richting van N.W. naar Z.O.
Het terrein ten O. en ten Z. der legerplaats
voornoemd, zal dientengevolge gedurende die
uren onveilig zijn.
Op de toegangswegen zullen op onderlinge
afstanden van 1000 M. palen geplaatst wor
den waaraan een rood vlagje en een plankje
niet het opschrift „ONVEILIG".
Gedaan te Amersfoort, den 16. September 1X96.
De Burgemeester voornoemd,
F. D. SCHIMMELPEN"N'INCK.
Brillat-Savarin heelt, nu een kleine
tachtig jaar geleden, gezegd: Dis-moi
ce que tu manges, je te dirai ce que tu
es". In navolging daarvan zou men, zich
van den zelfden vorm bedienend, kunnen
zeggen„Zeg mij waarmede gij u ver
maakt, en ik zal u zeggen wie gij zijl."
Vermaak, wel verre van een woord te
zijn, dat bij ernstige menschen in dis-
crediet verdient te komen, is een heerlijk
woord, een dat onophoudelijk mag voor
komen in 't boek onzes levens. Het komt
er maar op aan, in welken zin wij het
opvatten. Taalkundig heeft het. een zeer
schoone beteekeniszich vermakeu is
zich overmaken, zich zeiven herschep
pen, dat is, aan lichaam en geest nieuwe
frischheid schenken, de verloren krachten
herstellen, den levensmoed weder opwek
keu, iemand tot een nieuw wezen maken.
Helaas! de oorspronkelijke beteekenis
van dit edele woord is bij velen onzettend
verminkt en onkenbaar geworden. Onder
zoek bij velen onzer medemensclieu, wat
hun vermaken zijn en men zal u voeren
naar muffe lokalen, waar in een atmos
feer, van alcohol doortrokken en met
dikke rookwolken bezwangerd, vuile kaar
ten tussehende vingers gehouden worden.
Of men zal u voeren door hossende, klot
sende, schreeuwende en tierende volks
menigten, die bezig zijn hun kolen to
bederven en ziehzelveu langzamerhand te
brengen tot een toestand, beueden dien
van liet dier. Of wel men zal u brengen in
gezelschappen, waar de avond gesleten
Feuilleton.
82) Slot.
Luister eens unar mij, hernam Kenneth op
een toon vau gezag. Je mag je niet in liet hoofd
r.etten dat je ter wille van je zuster verplicht bont,
nooit te huwen. Gertrude zal wei de laatste zijn
om te willen, dat je je voor haar opoffer,t en mijn
moeder heeft haar en Phillis even lief als ze mij
lief heeft.
Lord Chatterly liet geen testament na.
Kenneth Ford en Cecil Monk ton werdon door de
overheid, op hun eigen verzoek, tot voogden over
lady Phillis Chutterlv benoemd. Daar zij do wet
tigheid der aanspraken van hun nicht Beatrix
Chatterly erkenden, verzette zich niemand tegen
do erfopvolging van de laatstge- noemde en met
Paschen' had liet kasteel Chatterly een nieuwe
meesteres. Lady Beatrix Chatterly was thans de
rijkste en aanzienlijkste jonge dame vau geheel
In het begin van de lente vertrokken Cecil en
zijn zuster met een zeilschip naar Australië, daar
de dokter tot herstel van Gertrude een lange zee-
wordt met onbeduidende, zouteloozepraat
jes. wellicht ook met. lasteren en kwaadspre
ken van de afwezigen. En misschien zal
men, zijn onderzoek voortzettende, hij I
sommigen op de vraag: „hoe vermaakt
gij u gewoonlijk, of waarmede V' ten ant- j
woord krijgen: „wij vermaken ons in 't
geheel nietwij vervelen onshet leven
is nu eenmaal criant vervelend, en na
in onze jeugd van alle zoogenaamde ver
maken volop genoten to hebben, schiet
voor ons thans niets over dan verveling."
Te beklagen is hij, die ongepaste ver
maken najaagtte beklagen is hij, die
uit levensmoeheid zich niet meer ver
maken kan. Maar te beklagen is ook
degeen, die niet met eenvoudige, nede
rige middelen zich kan vermakenhij
voor wien de vroolijke, huiselijke kring
geen vermaak aanbiedthij, die in een
opgewekt en geestig gesprek, in sclioone
muziek, in een prettig uitstapje geeu
vermakende, dat is herscheppende en
verlrissclieude kracht voor zijn geest vindt.
Hij is gelijk aan den man, wiens ver
hemelte voor die van sterk prikkelende,
uithcemsche specerijen ongevoelig gewor
den is.
Het zenuwachtig jageu naar genot,
dat onzen tijd kenmerkt, is geen gunstig
teeken.
„Panern et circenses" (brood en spelen)
was de leus en de eisch van het Romein-
sclie volk in den Keizertijd het lijkt wel
een weinig van of in onzen tijd die leus,
een beetje gemoderniseerd, herleeft en
bij velen uit de hedendaagsche kriugeu
schijnen de „spelen" nummer éen en het
werken voor „brood" nummer twee.
Laten alle ouders en opvoeders door
hun lessen en ook' door hun voor
beeld hun kweekeliugen, die gewis
bij brood alleen niet kunnen leven, er
toe brengen om te haken naar eenvou-
voudige, reine, edele vermaken, naar
vermaken, die niet verlagen maar ver
heffen, die den geest niet afstompen of
overprikkelen, maar hem verfrisschen.
Laten zij hen afhouden van de ver
maken, die geput worden uit den beker
der bedwelming (deze uitdrukking mag
men zoowel in den letterlijken als in den
figuurlijken zin opvatten) en lien waar
schuwen, dat ze met de zoete teugen
binnenkrijgen den bitteren droesem, die
onderaan ligt en onvermijdelijk walging
doet ontstaan.
ATJEIl.
Hij luit Departement van Koloniën is Maan
dag ontvangen liet volgend vau 131lezer ge-
dagteekend telegram van den Gouverneur-
Generaal van Nederlandsch-lndië betrelfende
de krijgsverrichtingen in Atjeh
»ln IV Moekims keert bevolking in grooten
getale terug.
»Uit Sarnahani worden dagelijks kampongs
dooiwocht.
»Een korporaal gewond in heuvels van
Tjot Basatoel."
In verband met de oprichting, naast een
hoofdcomité, van provinciale commissies, die
allerwegen plaatselijke commissies in het le
ven zullen roepen, tot aanbieding in 1898
van een Nationaal huldeblijk aan de Konin
gin-Moeder zegt ile Haagsche kroniekschrij
ver der N. Gron. Ct, o. a.
«Omtrent den aard van 't geschenk is nog
niets bepaald, doch ik hoor, dat men er zeer
toe overhelt om het te doen bestaan in een
geldsom, uit vrijwillige bijdragen bijeenge
bracht zonder bepaling van maximum maar
met een zeer lang minimum, opdat elkeen
zijn penningske kunne offeren liet kapitaal
zon dan ter beschikking van H. M. worden
gesteld om er zelf een bestemming aan te
geven en als blijvend souvenir voor de Re
gentes zou er dan een prachtig album, kost
baar georneerd, worden bijgevoegd, behel
zende de namen van alle deelnemers zeker
een reusachtige lijstzonder vermelding
van het door elk gestorte bedrag in dat album
zouden allen gelijk zijn, de schenkers van't
kleinste en het grootste bedrag. Ze zouden
allen op dezelfde wijze, alphabetisch gerang
schikt en plaatselijk ingedeeld vermeld wor
den als Staatsburgers en burgeressen, die
de Koningin-Regentes huldigen en eerbiedi-
Wij ontvingen een circulaire in oranje-
enveloppe en met een driekleurige streep
schuin er door heen, waaruit blijkt, dat uit
voering zal worden gegeven aan het reeds
vermeide plan om ook vanwege de Handels
reizigers in 1898 aan H. M. Koningin Wil-
lielinina een geschenk aan te bieden.
De commissie van uitvoering bestaat uit
de hh. Johs. Meijerink, Henri A. van Eijsden
en J. J. de Kort, allen te Amsterdam.
Reeds is gemeld, dat onze jonge Koningin,
na Hare kerkelijke aanneming, in 't laatst
van October, Haar eigen hofstaat krijgt
grootmeesteres, kamerheeren, hofdames enz.
Dit houdt volgens de Haagsche kroniek der
.V. ti'. Ct, ook verband met 't voornemen,
dat II. M. in het, volgend winterseizoen aan
de Hoffeesten zal deelnemen en zich ook
met de Regentes meer bij publieke ver
makelijkheden zal vertoonen. In het Paleis
tr 's-Gravenhage worden nu ook meer ver
reis had voorgeschreven. Zij bleven langer dun een I
jaar weg on toen het koren ten tweede tnale sedert
den doocl van lord Reginald begon te rijpen, keer-
den heiden te Chatterly terug, waar zij als gasten
hun intrek namen op 'Lauc-house. Daar bekende I
Kenneth op zekeren dag aan de eenige vrouw, die j
hij ooit had bemind, dat het le
ledig
Ik /.al niet hertrouwen antwoordde Gertrude.
En ik /.al nooit een vrouw nciucu tenzij gij
van gedachten veraudert, zeide Kenneth.
'Ut ben te oud voor u, hernam Gertrude; ik
beu twee-en-devtig, maar ik voel mij zoo vermoeid
en afgeleefd als een oude vrouw.
En ik bon veertig.
Ik had vroeger altijd gedacht, zeide Gertrude
treurig, dat Phillis nog eenmaal uw vrouw zou
worden.
Wel, ik zal al over de vijftig zijn wanneer zij
eerst twintig is en dan zal er wel con jonger en i
passender echtgenoot voor Phil gevonden kunnen
worden. Neen, Gertrude, ik wil geen weigering van
je aannemen, of je moet zeggen, dat je mij niet
lief luidt.
En dat kon Gertrude uiet.
Lady Edith wenschtc bel jonge paar hartelijk en
verheugd geluk, toen zij zich als verloofden aan
haar voorstelden. Zij zeide tegen Gertrude,dat zij
al sedert maanden er in stilte naar had verlangd,
haar nog eens dochter te mogen
Phillis was verrukt over het nieuws, maar in haar
blijdschap bracht zij ecnigen van de aanwezigen in
groote verlegenheid.
Ik vind het heerlijk, zeide zij tegen Kenneth,
want ik geloof wel, dat u goed voor moeder zult
zijn, maar het zal mij moeite kosten, papa tegen u
tc ieeren zoggenik vind het zoo gek; ik heb mij
steeds verbeeld, dat u mijn groote broer waart. Oom
Cecil zal moeder erg missen; hij moest nu ook nu
trouwen eu dan zou hij geen mooiere, geen liev<
vrouw kunueu nemen dan nicht Trix.
Lady Beatrix verliet haastig en' met hoogrood ge
kleurd gelaat het vertrek.
Het was Zondag toen Phillis deze schalksche op
merking daar Beatrix, als zij te Chatterly was, voo
haar genoegen nog altijd het kerkorgel bespeelde en
Cecil weder lid van het koor geworden was, waren
7,ij in de niiddagkcrk, verscholen achter het groene
gordijn van het orgel, hij elkaar.
Toende godsdienstoefening geëindigd was, speelde
zij nog eenige minuten voort en verliet de kerk
toen deze reeds geheel ledig was. Niet weinig ver
schrikte zij, toen zij in de gang Cecil ontmectte,
die op haar gewacht had. Zwijgend liepen zij naast
elkaar voort, eu eerst toen zij halverwege Lme-house
waren, zeide hij eensklaps
Beatrix, je hei.', thans een rijke erfgename,
maar toch zou ik je we! iets willen zeggen. Wan
neer je niet de aanzienlijkste jongedame van North-
shire waart, dan zou ik jo reeds laug geravagd lieb-
trekken voor Maar ingericht en de eigen
lijke speelkamer vervalt. Met opzicht tot
het onderwijs worden groote veranderingen
gemaaktde muzieklessen'zijn geëindigd en
Het godsdienst-onderwijs loopt nu ook weldra
af. Er zal dan meer tijd zijn voor de be
oefening van Geschiedenis en vooral ook voor
Staatswetenschappen, waartoe eerlang de
nian, die er rnede belast zal zijn, wordt aan
gewezen.
De Troonrede pleegt telken jare door de
kranten tc worden uitgeplozen om hier of
daar in de woordenkeus''éen diplomatiek in
gewikkelde, verborgen beteekenis te vinden.
Wij slaagden daarin niet.
Het eenige, dat naar onze meening de
aandacht, waard schijnt, is de officiëele aan
kondiging van een wetsontwerp tot regeling
van de verplichte verzekering van werklieden
tegen ongelukken.
Tegen ongelukken alleen. Pensioenverze-
zekeriug bij ouderdom dus nog niet.'
Het ontwerp is reeds sedert een paar
weken in onderzoek bij den Raad van State.
Volgens de Haagsche bladen is het Ont-
vverp van wet tot herziening der Gemeente-
financiën bij de Tweede Kamer ingekomen.
Terwijl de opbrengst der Rijksmiddelen over
Juli die van de correspondeerende maand
over 1895 met f334211 overtrof, is er in
Augustus jl. slechts f 120 45U meer ontvangen
dan in Augustus des vorigen ja ars, nl.
f 8 877 340.825, terwijl de raming over eene
maand bedraagt fit) 994858. De minder
gunstige uitkomst wordt ditmaal niet gecom
penseerd, maar mede veroorzaakt aoor de
rubriek der indirecte belastingen, in welke
de successierechten een zoo belangrijke rol
plegen te vervullen. De bedoelde groep gaf
in Augustus jl. f1549005 tegen fltj"
in Augustus 1895.
Merkwaardig is 't, en verblijdend tevens
voor de algemeene uitkomst, dat ook in ver
gelijking rnet Augustus van 't vorige jaar,
toen de verscherpte douanebepalingen voor
hef. eerst in werking traden, de rechten op
den invoer nog steeds een steigende bewe
ging aanwijzen. Zij brachten f709 497.705 op;
hoewel Augustus 1895 reeds een belangrijk
hooger cijfer gaf boven het vroeger normale,
overtreft de opbrengst in de afgeloopen maand
oog met circa 21/2 ton die van de corres
pondeerende maand van 1895. Overigens
gaven de directe belastingen ook f 125 000
meerde aecijnzen bleven daarentegen circa
een j,on beneden deopbrengst van Oogstmaand
1895de waarborg-rechten gaven een klei
nigheid minder, de domeinen evenzeerde
posterijen leverden 1' 11 000 meer op de
Rijkstelegrafen schommelden een f-4000 terug
en de loodsgelden gingen een 1 0000 vooruit.
Alles dus kleine mutatiën, gelijk dan ook het
eindcijfer weinig verschil in de uitkomsten
aanwijst. De stand vau zaken aan 't einde
der achtste maand van het jaar is, dat
ben, in ij n vrouw te worden.
Zij zag hem met haar schoone oogen vrijmoedig
aau en antwoordde
Cecil, dat ik rijk en aanzienlijk ben, heb ik
alleen nan u te dankener kan dus tussehen ons geen
kloof bestaan.
Je moot niet donken aan hetgeen ik voor je
deed, Beatrix. Ik zou, niet willen, dat je mij je
hand schonk als een belooning.
Neen, Cecil, dat zou ik ook niet kunnen of
willen doen; liever ver- iet ik heden nog Chatterly,
dat mij lief gewordeulis en deed ik afstand van al
mijn rijkdom, dan da ik een man zou toebehooren,
dien ik niet beminde.
En wil je mij toebehooren, Beatrix?
Ja, Cecil, ruet heel mijn hart.
Zij legde haar hand in de zijue.
In dc volgende maand was Chatierlv in feestdos
gehulii eti in de slotkapel werden door Jim Cart-
wright twee huwelijken ingezegend, dat van Ken
neth Ford met Gertrude Mnnkton eu dat van Cecil
Monkton met Beatrix Chatterly. Cecil zou, mettoe-
stemraiug der overheid, den naam aannemen van
lord Chatterly, opdat het familietlouiein niet iu han
den zou overgaan van een landheer, die een anderen
naam droeg van dien van !tct roemvolle geslacht,
welxs laatste mannelijke afstammeling er bijna een
bloedige smet op had geworpen.
