Donderdag 3 December 1896. No. 4620, 46e Jaargang. Wantrouwen. Binnenland ültgave A. H. VAN CLEEPP te Amersfoort. rVerschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag met gratis Zondagsblad. Abonnement per 8 maanden ƒ1.Franco J Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 ct,, voor het binnenland 60 ct. pei ?^üen- v?rtentiën 16 regels 60 ct.elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, omeieele- en onteigenmgsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent. uieiMtBMbledlnQen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, In het PW 'egel 5 oent. - advertentiën van buiten de Btad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. Zondagsblad, Bureau KORTEGRACHT56 Telephoon 19. kennisgevingen. Kostelooze Inenting. amersfoort™™™ wethoüders (sSlïbiïï Sus? d" "M v"°4 Brengen ter algemeene kennis, dat voor een ieder de gelegenheid tot Kostelooze Inenting wordt gegeven nU 28 Deceml,er telkens Z V urf' ln de daartoe bestemde lokaliteit, gelegen aan de Breedestraat wiik F no 133 Amersfoort, 2 December 1896, Burgemeester en Wethouders voornoemd. De Burgemeester, D. Sfi.retaris, D' ^IMMELPENNISCK. W. L. SOHELTÜS. NATIONALE MILITIE. aSISK™™1" ^hoodeee Gelet op de artt. 87 en 88 der wet betrekkelijk de nationale militie van den 19. Augustus 1861 (Staats blad No. 72) en de artt. 25 en 26 van het koninklijk besluit van den 8. Mei 1862 (Staatsblad No. 46) „Gezien de kennisgeving van den heer Kolonel, Mi li tie-Commissaris in de provincie Utrecht, van den 14 November 1896 Doen te weten, dat de eerste zitting van den Mi litieraad voor deze gemeente op Dinsdag den 22 DE CEMBER 1896, des voormiddags te 10 uren in het openbaar wordt gehouden in eene der zalen van het stadhuis te Utrecht, en bestemd is tot het doen van uitspraak: omtrent de verschenen vrijwilligers voor de militie; de lotelingen die redenen van vrij stelling hebben ingediend, de lotelingen die van den dienst uitgesloten of daarbij voorloopig niet toe gelaten worden, en alle overige lotelingen, behoorende tot de lichting van het jaar 1897. Voorts, dat de tweede zitting van den Militieraad, bestemd tot liet doen van uitspraak omtrent alle in de eerste zitting niet afgedane zaken, en ten opzichte van hen die als plaatsvervanger of nummer- verwisselaar verlangen optetreden, ter voormelde plaatse in het openbaar gehouden wordt op Woens dag, den 13 JANUARI 1897, des voormiddags te 10 uren. En brengen tevens ter kennis van de belangheb benden, dat de tijd en plaats der zittingen aan eiken loteling zullen worden Dekend gemaakt door middel van een aan zijne woning of aan die van zijnen vader of voogd te bezorgen biljet, alhoewel het niet- ontvangen van zoodanig biljet, niet ontheft van de verplichting tot het verschijnen voor den Militieraad, of tot het indienen van de tot -staving der redenen van vrijstelling gevorderde bewijsstukkenzullende de loteling, die vrijstelling verlangt wegens ziekelijke gesteldheid, gebreken of gemis van de gevorderde lengte, en de plaatsvervanger of nummervervvisselaar in persoon voor den Militieraad moeten verschij nen, ieder op het voor hem hierboven vermeld tjjdstip. AMERSFOORT, den 2. December 1896. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, F. D. SCHIMMELPENNINCK. De Secretaris, W. L. SCHELTUS. Feuilleton. Vrij naar het Duitsch. Een sigaar of een ptfp tabak s. v. p.? (INGEZONDEN.) De twee honderd oud-varensgezellen, die in de Prins Hendrik-Stichting le Egmond- aan-Zee een laatst onderkomen gevonden hebben, doen bij deze nog eens een beroep op de goedhartigheid en welwillendheid hun ner landgenooten. Dankbaar zijn ze voor het beschermend dak, voor kleeding en voedsel, dat ze daar in hun laatste jaren genieten mogen. Zij weten en gevoelen, hoeveel zij den edelen stichter en den weldoeners dezer inrichting verplicht zijn, die zorgden, dat zij vóór de bui binnen waren en hun oud karkas nog bijtijds uit de branding konden halen. En nu nu spitsen zij zich nog slechts op éen genot, dat hun niet door de «Stich ting» kan verschaft worden, om de zeer eenvoudige reden, dat de directeur, hoe hij ieder dubbeltje ook omdraait, immer te kort komt, waar het niet absoluut het noodige geldt. En helaas! een sigaar, een pijp tabak, zij bebooren niet tot het noodige, zucht de oude Janmaat,, en bijt, in zoete herinnering aan vroegere jaren, op een eindje piktouw. Sigaren-puntjeshij is er zoo dankbaar voor. maar voor heele sigaren, voor een onsje tabak, gevoelt hij zich een schout-bij nacht te rijk. Daarom doet hij in deze dagen, ter gele genheid van het Sint Nicolaas-feest, nog eens een beroep op allen, die hem een goed hart toedragen. Hoe licht wordt een sigaar weggegeven, een pijp tabak aangeboden! Voor velen is de gave zelfs geen dankje waard en voor den ouden zeeman is 'thet toppunt zijner begeerte, de droom van zijn levensavond. Mocht zijn beleefd verzoek ingewilligd worden, dan belasten de heeren A. van dei- Velden en Co.. Prins Hendrikkade 121 te Amsterdam, zich gaarne evenals vorige jaren vóór 5 Dec. met de inzameling en expeditie naar Egmond aan-Zee en de directeur is na tuurlijk daar aan de Prins Hendrikstichting niet te bewegen, om een Sint Nicolaas-cadeau- tje voor zijn arme, oude, verweerde jongens af te wijzen. Volgens nauwkeurige inlichtingen zullen pijpen, sigaren, tabak, chocolade, wor sten, wijn, kortom, alle versnaperingen (al cohol uitgezonderd,) in hooge mate welkom zijn. Navigator. Nelly krees: tranen in de oogen „Je bent toch waarlijk al te goed," zeide zij met een bevende stem. „Ik doe mijzelf telkens al ver wijten „Laten we daar nu niet over spreken 1 Breng de zaak maar vlug in orde, dan is het eenige, waarover wij nog niet gesproken hadden, uit den weg geruimd." Nog denzelfdeu avond begon Nelly met het voor haar zoo vreeselijk werkhet bedrag van al de rekeningen, die in de schuiflaaadjes van haar keurig bureautje netjes bij elkander lagen, op te teekenen, met aanwijzing van de som, die reeds betaald was en die, welke nog betaald moest worden. Een bepaalde schrik overviel haar, toen zij begon op te tellen. Op zulk een hoog cijfer, was zij niet bedacht geweest. Haar schulden be droegen veel meer dan zij zich had voorgesteld, maar daar was nu eenmaal niets aan te doen. Zij moest met de pijnlijke waarheid voor den dag komen. Zij had Martin op haar woord beloofd, dat zij niets achter zou houden. Hoe moeilijk het haar viel, zij had alles bekend alles, tot op Cen post naden ongelukkigen salaman der, dien Ottrott haar had opgedrongen. Zij durfde Martin niet bekennen, dat zij zoo lichtzinnig geweest was dit kostbaar sieraad, waarvoor Ottrott haar vijfduizend gulden in rekening had gebracht, voor zichzelf te koo- pen. Dat zou zulk een verkeerde en akelige gedachte van haar geven Het was im mers maar een tijdelijke dwaling geweest I Nu waren haar oogen opengegaan. Zij wilde het verkeerde zelf weer goed maken, zonder den armen Martin, die tóch al genoeg te doen had met het betalen van al haar andere Bchulden, ook nog hiermee lastig te vallen. Bovendien was Ottrott zulk een schappelijk man. Hij had gezegd, dat de aankoop eigenlijk slechts een inominale beteekenis had het sieraad vertegenwoordigde veel meer dan de waarde, die hij er voor berekende, en als zij het op den duur niet wilde behouden, zou het over een paar weken of maanden met genoegen weer terugnemen en zich tevreden stellen met een kleine schadevergoeding, een som die gelijk stond met het verlies van de rente. Nog dienzelfden avond schreef zij aan Ottrott met verzoek om bij haar te komen. Daarmee zou die zaak wellicht in eens agedaan zijn. Het was haar een groote verlichting toen zij den brief had geschreven. Alweer viel haar blik op de tamelijk lange lijst van schuldeischers en op het groote bedrag Zij kon er niet toekomen, Martin al die keningen met het opgetelde bedrag zoomaar in handen te geven. En daar nu toch eenmaal het ergste voorbij was, wilde zij op eens en voor goed een einde aan de zaak maken. Als Martin morgen bij baar kwam, moest bij reeds alleB HH. MM. de Koninginen hebben zich eergisteren naar Pallanza begeven. Zij zullen Donderdag 10 dezer te 's-Gra- venhage terugkeeren. Iemand vroeg, jaren geleden, aan een zes jarig knaapje: »En wat moet jij worden, kereltje Het kloeke antwoord luidde»Ik word Rurgemeester van Amsterdam, Minister en Commissaris des Konings." De knaap heeft woord gehouden; Maandag mocht rnr. C. Fock, commissaris der Koningin in Zuid-Holland den dag herdenken waarop hij, na Burgemeester en Minister te zijn ge weest, 25 jaren geleden benoemd werd tot eerstgenoemd ambt. De aandacht van het publiek wordt bij vernieuwing gevestigd op artikel 13 der Postwet, volgens hetwelk bank- en munt- papier niet mag verzonden worden in ge wone brieven, zooals thans nog herhaaldelijk voorku»W.. Brieven, welke zoodanige waarde inhouden, moeten volgens het wettelijk voorschrift ter aanteekening aangeboden worden. Ook het belang van de afzenders brengt mede, dat de aanteekening van brieven met bank- of rauntpapier niet wordt ver zuimd; het onderzoek toch naar aanleiding van klachten over beweerde of werkelijke vermissing van niet-aangeteekende brieven kan uit den aard der zaak zelden tot een bevredigenden uitslag leiden. De Haagsche bladen weten mee te deelen, dat de groote meerderheid van de Staats commissie voor de regeling der arbeiders pensioenen zeer gunstig gestemd is vóór ver plichte verzekering. Het ontwerp tot verzekering van werklieden kan in het begin van Januari verwacht worden, verklaarde de Minister in de gistermiddag voortgezette zitting der Tweede Kamer. Het Nederlandsch beeft in België een groo- ten stap voorwaarts gedaan. De Belgische Kamer heeft bijna eenparig het wetsvoorstel aangenomen, waarbij de Nederlandscbe taal als tweede olliciëele taal van het land wordt erkend, dus gelijk gesteld met het- Fransch. Men herinnert, dat Maandag de 10e ver jaardag gevierd zou kunnen worden van het ontwerp van het Eerste boek van het her weten. Zij wilde niet meer zulk een vervelenden dag hebben. Daarom schreef zij nog een zeer langen brief aan Martin, waarin zij met een aandoenlijke openhartigheid alles zeide, wat zij dacht en gevoelde. Toen deed zij alle rekeningen met haar brief in een groot couvert, deed er een lak op en zond het pakket nog 's avonds laat, tegen tien uur, aan Martin. Haar zenuwen waren zóo geducht overspan nen door dat werk, dat zij des nachts weinig sliep. Vroeger dan gewoonlijk, juist zooals Nelly gehoopt en verwacht had, kwam Martin den volgenden ochtend bij baar. Toen hij lachend binnenkwam en haar wangen kuste, omhelsde zij hem onstuimig en weende en snikte hevig. Martin kon haar eerst niet tot bedaren krijgen; zy was zoo innig bedroefd en werkelijk roerend in haar berouwvolle aanklachten tegen zich zelf. Telkens zeide Martin, dat zij die zaak niet zoo zwaar moest opnemen, maar ondanks al die vriendelijkheid herhaalde Nelly toch telkenB de vraag: „Niet waar, het is veel meer dan je gedacht hadt?" Martin was eerlijk genoeg, daar geen „neen' op te zeggen, maar eindelijk gelukte het hem toch, Nelly tot kalmte te brengen. Hij legde het haar nog eens uit, dat die bespreking onver mijdelijk geweest was. „Daar je spoedig een eenvoudige, getrouwde vrouw zult zijn," zeide hij, terwijl hij haar han den hartelijk in de zijne nam, „moesten wij noodzakelijk open kaart spelen. 'tWas voor jou natuurlijk niet aangenaam, je schulden te biech ten! liet ellendige geld heeft nu eenmaal de ziene Burgerlijk Wetboek, dat den 30 No vember 4896 aan den Koning aangeboden en algemeen verkrijgbaar gesteld werd. Velen, die het zich toen hebben aangeschaft, in de verwachting het eerlang tot wet verheven te zien, zijn hierin bitter teleurgesteld. De gemeenteraad van Amsterdam heeft iets dergelijk gedaan als te dezen opzich te de Landsregeering. Zondag was het namelijk 6V2 jaar geleden, dat de Raad met algemeene stemmen een motie aannam ten gunste van deptramaan- leg in de nieuwe wijken der Hoofdstad. In al die jaren is men met deze zaak niet verder gekomen dan tot een verklaring van den Burgemeester, die 24 Mei II. de spoedige indiening eener voordracht beloofdeMen praat daar te veel en handelt te weinig! Ten einde eenigermate den omvang te schet sen, dien de drankbestrijding in ons land heeft genomen, laten wij hier eenige cijfers vol gen, ontleend aan de lange lijst van aan dien strijd deelnemende bonden, vereenigingen en afdeelingen, welke men vindt in den Almanak voor 1897 van de Vereeniging tot afschaffing van sterkedrank. Bovenaan staat de Nationale Christen ge- heelonthoudersvereeniging met 95 afdeelingen en 8000 leden; dan volgt het Leger des Heils met 5 a 6000 ledende Volksbond met 22 afdeelingen en 3825 ledende Vereeniging tot Afschaffing van Sterken Drank, met 25 Afdeelingen, die (zonder Amsterdam en Haar lem, waaromtrent geen cijfer staat opgegeven) 785 leden tellen, en§3correspondentschappen; de Nederlandsche Onderwijzers-Propaganda Club met 48 afdeelingen en 449 ledende Vrouwen Christen-geheelonthouders Unie, met 4 afdeelingen en 67 ledentwee plaatselijke Amsterdamsche vereenigingen metsameu390 ledenhet kort geleden opgerichte »Kruis- verbond" waarvan de twee afdeelingen Enschedé en Ameloo samen 232 leden tellen, en een 11 tal plaatselijke vereenigingen, over het geheele land verspreid, samen met 490 leden. Voorts heeft men nog de volgende veree nigingen, waarvan het ledental niet is opge geven de Nederl. Christen-geheelonthouders- bond met 40 afdeelingen de Nederl. Studen- ten-geheelonthoudersvereeniging met 4 af deelingen en een 4-tal plaatselijke vereeni gingen. De Hooge Raad heeft beslist, dat de Ge meente-wetgever, krachtens art. 82 der Wet op het Lager onderwijs, bevoegd is bij Ver ordening te bepalen, dat kinderen beneden ongelukkige eigenschap om alles te bezoedelen wat er mee in aanraking komtNu is die on verkwikkelijke „entr'acte" voorbijwe wasschen onze handen en de zaak is afgeaoan." „Je bent veel te goed!" riep Nelly, evenals den vorigen dag tot tranen geroerd. „Het zou voor mij eigenlijk aangenamer geweest zijn, als je my terdege beknord hadtIk begrijp het nóg niet, hoe ik zoo lichtzinnig kon zijn! Ik heb er maar op toe geleefd, alsof ik millioenen te wachten had! Ik kende de waarde van het geld niet ,;Dat weet ik immers well Dat heb je mij in je aandoenlijken brief zoo goed uitgelegd 1 Mil lioenen bezitten wij nu wel niet, maar morgen ochtend is alles tot de laatste cent betaald." „Maar daarmee is bet voor mij toch nog niet afgedaan," hernam Nelly. „Ik weet maar al te goed, dat het je heel wat kost 1" „Och komDat zal wel losloopen 1" antwoordde Martin op eenigszins gedwongen vroolijken toon, en hij herhaalde nog eens, alsof hij zichzelf ge rust wilde stellen: „Ja, ja, dat zal wel losloopen! Maar nu nog éen vraag, Nelly" voegde hij er ernstig bij. „Het is de laatsteheb je mij nu werkelijk alles opgegeven, alles?" „Alles!" zei Nelly eenvoudig. „Dus hebt je geene ander schulden meer?" vroeg Martin nog eens, met zekeren nadruk. „Neen." Eenigzins onzeker en wat zachter zeide hij: „Wordt niet boos, lieveling, maar heb je de geschenken ook niet meer, die aan de kunste nares mochten gegeven worden, zoolang zij niet verloofd was, maar die mijn aanstaande vronw niet mag behouden?" Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1896 | | pagina 1