Maandag 28 Juni 1897. PHOENIX BROUWERIJ Specialiteit in Exportbier naar de Tropen. No. 4679, 46e Jaargang. Binnenland. VERGIFT. H. MEURSING Co. AMERSFOORT. Oitgave firma A. H. VAN CLEEPP te Amersfoort. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 4.franco per post 1.45. Advertentiën 4C regels 00 cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, olïicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 45 cent. Afzonderlijke nummers iO cent. Rij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. Bureau KORTEGRACHT50 Telephoon 19. KENNISGEVING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gelet op art. 98 der Kieswet, Brengen ter kennis der ingezetenen, dat een afschrift van den uitslag der op Vrijdag 25 Juni jl. gehouden herstemming is aangeplakt aan de bergplaats, wijk E. no. 60, nabij het Raadhuis en ter Secretarie voor een ieder ter inzage nederligt. Amersfoort 26 Juni 1897. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, F. D. SCHIMMELPENNINCK. De Secretaris. W. L. SCHELTUS. De herstemmingen op j.l. Vrijdag hebben het voor velen verrassend gevolg gehad, dat in de eerste vier jaren Nederland niet cle- ricaal zal worden geregeerd en geen graan rechten zal heffen. In herstemming kwamen 41 liberalen, 32 anti-revolutionriairen, 14 katholieken, radi calen, 4 sociaal-democraten en 3 Christelijk- historischen. Liberalen werden gekozen in 33 districten, anti-revolutionnairen in 9, sociaal-democraten in 4, radicalen in 3, Christelijk-historischen in 1 district, terwijl 4 candidaat der volkspartij werd gekozen. Bij de stemming op 45 Juni werden ge kozen, met inbegrip van de 7 op 1 Juni verkozenen, 22 katholieken, 14 liberalen, 43 anti-revolutionairen en 4 radicaal, zoodat de nieuwe Kamer op dit oogenblik bestaat uit 47 liberalen, 23 anti-revolutionnairen. 3 radi calen, 22 katholieken, 4 socialisten, 1 histo rische en 1 van de Volkspartij, aldus 42 cleriealen. Opgemerkt dient te worden, «lat de libe ralen 3 zetels veroverden, nl.Beverwijk, Enschede en Sneek. De sociaal-democraat, mr. Troelstra, werd in 3 districten gekozen, terwijl ook in Scboterland de sociaal-demo craten de meerderheid verwierven. Zeer op merkenswaardig mag het heeten, dat bij deze herstemmingen geen enkel roomsch-katholiek werd gekozen. Bij deze herstemmingen vielen uit de Kamer leden Mees, Gerritsen en Heemskerk. Nieuwe vrije verkiezingen moeten plaats hebben in 3 districten, aangezien de heer Tak van Poortvliet zoowel in Amsterdam als in Beverwijk werd gekozen, terwijl de heer Troelstra in Leeuwarden, Tietjerkstera- deel en Winschoten de meerderheid ver Feuilleton. 21). Zij was zeer eenvoudig gekleed, maar toch zag Max in haar een meisje van hoog aanzien. Geruimen tijd sloeg h'j haar in stomme bewondering gade. Hij kon geen woorden vinden om uiting te geven aan liet geluk, dat zijn hart deed trillen. Je bent st'l geworden, Max, zeide Dolores, vindt je ook, dat wij een ongeoorloofden weg be wandelen Een ongeoorloofden weg? herhaalde Max. Je beschouwt de dingen wel met Btrengen blik. Het geen wij doen, is zelfs zeer onschuldig, want ik heb de eerlijkste bedoelingen. Ik geloof je, maar laten wij daar niet weder over spreken, zeide Dolores en weer ging haar een rilling door al haar leden. Waarom mag ik niet tegen je zeggen, dat ik niet meer zonder je zou kunnen leven en dat ik daarom vast besloten ben je tot mijn vrouw te maken en je op de handen door het leven te dragen Dolores bloot' staan eu zag den schilder in het gelaat. Alsof hij iets ongehoords,'iets vrocselijks gezegd had, riep zij uit Wil je met mij huwen Is dat dan zulk een vermetel voornemen van mij vroeg Max, en hij verbleekte, want de oogeu van het meisje joegen hem schrik aan. Ik ben een man, die zijn vrouw een aangenaam, onbezorgd leven bieden kan en Spreek er niet van, Max, zeide Dolores sniee- koud. wierf. Mr. Troelstiu nam aan voor Tjietjerk- steradeel. Er zijn dus 58 districten, die zich voor anti-clericalen bebben verklaard. In 4 daarvan: Leeuwarden (dat den heer Gerritsen niet herkoos), Scboterland (waai de heer Pyttersen viel), Winschoten (waai de heer Tydens uitviel), en Tjietjerksteradeel (dat den 'heer De Kanter niet weder nam) zijn candidaten der sociaal-democratische arbeiderspartij gekozenmr. Troelstra is in drie dezer districten de uitverkorene, de heer Van der Zwaag in éen (Schoterland). Eén zetel viel ten deel aan de Chr. Histo rische partij van dr. Bronsveld. In Rotterdam I moest nl. de heer Mees, een der voortref felijkste liberale Kamerleden, plaats maken voor den predikant dr. De Visser. De radicalen hebben in Leeuwarden den heer Gerritsen verloren. Zij wonnen echter Deventer, waar de heer Stoffel (voorstander van landnationalisatie) den heer Van Delden (liberaal) vervangt, Amsterdam V (waar de meerderheid aan den onderwijzer Ketelaar de voorkeur gaf boven mr. Pierson) en Amsterdam VIII, waar de lieer Nolting, het vverkmanslid van den A msterdamschen Ge meenteraad werd gekozen. Met den lieer De Boer (Zaandam) zal de nieuwe Kamer dus 4 radicalen tellen. De overige 47 leden zijn liberalen van verschillenden tint. Van dez- ,i is de heer Tak van Poortvliet tweemalen gekozen, in Am sterdam IX en in Beverwijk. In een van deze districten vermoedelijk Amsterdam IX moet dus herstemd wor den, evenals in twee der districten waar de heer Troelstra is gekozen, en waar vermoe delijk geestverwanten zijn plaats zullen in nemen., tenzij Leeuwarden zich thans ver klaart voor den heer Gerritsen, die slechts 69 stemmen in de minderheid bleef. Noch in Amsterdun, no.ch in Rotterdam, noch in Utrecht, noch in de beide districten van Den Haag, waar moest worden herstemd, zijn cleriealen gekozen. De meerderheid hebben de liberalen in de nieuwenjKamer echter óok niet. Zij tellen de heeren Van Karnebeek en Bastert medege- rekend 47 leden op de 100, maar zij vormen de sterkste partij en zullen aan de regeering blijvende bij de meeste maatregelen op den steun kunnen rekenen van de vier radicale leden en het Chr his torisch lid. Er zijn in de nieuwe Kamer van 400 leden die in September haar vierjarigen zittings- tijd begint, een groot getal nieuwe leden gekozen nl. 49, zelfs 22 als men de heeren Fokker, Pierson en Van Raai te medeteit, die wel in de laatste maanden reeds in de oude Kamer zijn gekozen, maar nog geen zitting hebben genomen. De nieuwe leden zijn «Jan: 7 liberalenGroen van Waarder, Fokker, Pierson, De Klerk, Van Raalte, Verheij en Van Gilse. 3 radicalenStoffel, Nolting en Ketelaar. 8 antirevolutionnairenMalefïjt, Van de Velde, L. van Asch van Wijck, Krap, Van Heemstra, Brummelkamp, Van der Borch, II. van Asch van Wijck. 4 katholiekMerkelbach. 1 Chr.-bistoriscbedr. De Visser. 2 sociaal-democratenmr. Troelstra en Van der Zwaag. Van de aftredenile leden die zich herkies baar hadden gesteld, zijn uitgevallen de vol gende 45: 7 liberalenMees, Kerdijk, Van Borssele, Guyot, Pyttersen, De Kanter en mr. W. H. de Beaufort. 2 radicalenGerritsen en Tijdens. 1 antirevolutionnairHeemskerk. 3 KatholiekenBorret, Vos de VVael, en Van Berckel. 2 Christ.-hist.Huydecoper en Quarles van Ufford. In het Vaderland geeft Lodewijk Mulder een historischen terugblik op het einde van de vier laatste eeuwen. Hij vergelijkt het tegenwoordig einde der eeuw, met zijn als »(in de siècle" aangeduide kenteekenen en gebeurtenissen, met dat der drie vorige eeuwen, dus sedert ons land een onafhan- hankelijke Staat werd. Het eerst een blik geslagen op het einde der zestiende eeuw. De verrichtingen van den grooten krijgskundige Prins Maurits, het bekende jaar 4597, aanvang van een serie overwinningen, die besloten werden niet de schitterende zege bii Nieuwpoort in 1600. Honderd jaar later is weder een Oranje vorst de hoofdfiguur op het wereldtooneel, Willem de Derde, de Stadhouder. Evenals zijn doorluchtige voorzaat Maurits de staatkundige en go«fsdienstige vrijheid van een kleinen Staat had verdedigd tegen het machtige Spanje, zoo beschermde Willem III de vrijheid van een geheel we relddeel tegen de brutale willekeur van den niet minder machtigen Franschen despoot. En dien strijd hield hij vol lot zijn «Jood, kort na het einde van de eeuw, waarvan hij de laatste jaren met zijn roemrijken naam had opgeluisterd. Dan -komt het fin de siècle van de acht tiende eeuw. Een vluchtigen blik slaat de schrijver op den droevigen innerlijken toe stand van het landverdeeldheid van alle kanten en het einde was »In 1795 rukte Pichegru metzijn Fransche troepen Amsterdam binnen; Staats-Vlaande- ren, Staats-Limburg, met Venloo en Maas tricht, wei Jen aan Frankrijk afgestaan, dat honderd millioen gulden ontving, omdat het ons aan de oplossing van het sociale vraag stuk aangaande de rechten van den mensch had geholpen". En nu, staande voor het einde van de negentiende eeuw, vraagt Lodewijk Mulder: met welk van de drie voorgaande kunnen we het vergelijken? Zeker niet met de beide eerste, maar wel in vele opzichten met het laatste. Even de groote vraagstukken aanstippend, die geheel Europa bezighouden, komt hij tot éen vraagstuk, dat in ons land volstrekt moet worden opgelost: Het is niet de vraag, hoe wij in vervolg zullen bestaan, maar of wij, wanneer onze onaf hankelijkheid mocht bedreigd worden, in staat zijn dat bestaan te behoudenniet of Mejuffrouw hij durfde geen „Dolores" meer zeggen mejuffrouw, u maakt mij angstig. Heb ik mij vergist Haat u mij Neen, Maxzou ik dan bij je ziju gekomen Zij zag hem teeder aan en tranen welden in haar oogen op. Dolores, wat moet ik van je raadselachtige woorden denken vroeg Max, Zij nam zijn hand en zeide met smeokende stem Max, laien wij spreken over wat je wilt, maar niet over de toekomst. Laten wij elke gedachte daaraan verdrijven en gelukkig wezen met de oogen- blikken, die we met elkaar kunnen doorbrengen laten we doen zooals de kinderen, die genieten van het heerlijke zomerweer en er niet aan deuken, dat het weder zoo spoedig winter zal worden. OMax, spreek over niets dan over het tegenwoordigeik wil niets zien dan je beeld, dat onuitwischbaar in mijn hart gegrift staat, ik wil niets hooren dan je stem. Dolores hing aan den arm van Maxzij drukte zich zacht tegen hem aan en hij had haar kunnen meevoeren, waarheen hij maar wilde. Sedert dien avond kwamen Max en Dolores iede- ren dag te zamen zij aarzelde niet zijn atelier te betreden, want zij wist dat de liefde van Max veel te groot en te edel, veci te oprecht en onbaatzuch tig was dan dit zij iets had te vreezen. In dat atelier brachten zij heerlijke uren door. Het was hun reeds voldoende, als zij elkaar in dc oogen kouden zien, eikaars stem hooron. Adolphi had nooit getracht te ontdekken, wie het beminde meisje eigenlijk was. Slechts éen enkele maal had hij, terwijl hij bezig was haar portret te schilderen, gevraagd Zal ik dan nooit dien sluier van geheimzin nigheid, waarin ge u hult, mogen oplichten Zij had hem daarop aangezien met een blik, die hom deed 'miveren en on stroeven toon geantwoord n op strocven toon geantwoord Wanneer je ook slechts éen poging doet om mijn geheim te doorgronden, dan zal je mij nimmer weerzicD. Denk aan het sprookje van de schoone Melusine; ook onze tijd heeft zijn sprookjes. Max had daarop slechts met een zucht kunnen antwoorden. Sedert had hij Dolores er nooit meer naar gevraagd. Het was het zonderlingste verliefde paar dat men zich denken kan. Max en Dolores beminden elkaar zonder vooruitzichten, maar zjj beminden elkaar zij begeerden niets, zij hoopten niets, hun liefde was hun voldoende. Zij dachten aan geen huwelijk, het woord „toekomst" was zelfs door Max niet meer uitgesproken. Zoo is de toestand waarin Adolphi aan onze lezers voorstellen, terwijl hij in zijn atelier voor den ezel zit, waarop het portret van Dolores staat. Waar blijft Dolores? mompelde hij. Zon zji niet komen? Eeu uitdrukking van droefheid vertoonde zich in zijn trekken, maar een oogenblik later klaarde zijn gelaat op, want bij hoorde maar al te zeer bekende voetstappen de deur van liet atelier naderen en een melodieuse stem zeide Hier is zij, uw Dolores. Met eeu kreet van vreugde breidde Max de armen uit en het beminde meisje wierp zich aan zijn borst. Je bent vandaag zeer laat gekomen, zei Max ten slotte, met een znolit verwijt. Ik was zoo on gerust. Moet ik mjj verantwoorden vroeg Dolores lachend. Ik smeek je er om. tenminste, als geen bij zondere belangen je het stilzwijgen opleggen. Het gelaat van Dolores werd weer zoo ernstig en droefgeestig, als Max het op het doek gebracht had. Haar donkere oneen zagen hem strak aan, terwijl in spanning luisterde. Met dofi'e stem zcido zij Waarom ik zoo laat gekomen beu Oprecht gesproken, ik heb geaarzeld. Geaarzeld om bij mij te komen vroeg Max verschrikt. Ja. Dolores was uitorlijk kalm, maar het zenuwachtig trillen van haar lippen bewees, dat zij haar ontroe ring met geweld onderdrukte. Doleres, riep Max uit. Ik overlegde met mijzelve, giug zij voort, of het niet beter zou zijn, nooit terug to keeren. Dolores, wil ie mij krankzinnig makenriep Max. Zou je zonder mij kunnen of willen leven De oogen van Dolores begonnen te fonkelen en zij zeide zacht En wnuueer ik nu eens, door omstandighedon bniten mijn wil, gedwongen wordt je voor altijd te verlaten Dolores, dat zou ik uiet overleven, riep Max. Ik betwijfel of ik het ook overleven zou, zeide het schoone meisje, maar er zijn maatschappelijke wetten, die onbarmhartiger zijn dan de wetten voor misdadigers. Die wetten vragen er niet nanr of haar bepalingen door ons, arme menschenkinderen, knnnen gedragen worden. Dolores, klonk het sidderend van de lippen van Adolphi, bestaat er dan geen uitweg voor ons, en mogen wij, die elkaar toch zóo oprecht en vurig beminnen, elkaar nooit voor het geheele leven toe- behooreu Ik geloof nooit. Je gelooft het, maar dan houdt je toch nog niet elke mogelijkheid uitgesloten. Zoudeu wri niet naar een ver land, naar een ander werelddeel kunnen vluchten Dolores nam de beide banden van den beminden

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1897 | | pagina 1