Maandag 11 April 1898. No. 4761. 47e Jaargang. Paasch-eieren. STIJFKOPJE. Binnenland. PHOENIX-BROÜWERIJ. H. MEURSING Co. AMERSFOORT, Specialiteit in Exportbier naar de Tropen. Oltgave Firma A. H. VAN CLEEFF te Amer8ioort. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f franco per post /"1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht Bureau KORTEGR CHT 5 6. Telephoon 10. KENNISGEVING. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT brengt ter kennis van de belanghebbenden, dat de blanco verzoekschriften tot het bekomen van jachtacten, vischacten en kostelooze vergunnin gen om te visschen, benevens voor de registratie van eendenkooien en duiventillen, alle werkda gen vr.n '8 voormiddags 10 tot 1 uur des na middags, ter secretarie verkrijgbaar zijn, en maakt hen opmerkzaam op het belang dat er voor hen in gelegen is de bedoelde verzoekschriften, be hoorlijk ingevuld, vóór den 10. Mei aanstaande ter voormelde plaats inteleveren, opdat men tijdig voorzien zij van eene acte of vergunning voor het seizoen 1898/99. Amersfoort, den 7. April 1898. De Burgemeester voornoemd, F. I). SC'IIIMMELPENNINCK. Reeds vóór Confucius, misschien reeds vóór den Zondvloed, in ieder geval reeds in de grijze oudheid, bestond bij de Chincczen de gewoonte om in de eerste lenteweek elkander eieren aan te bieden. En dit gebruik, dat lijd genoeg gehad beeft om langzamerhand te verdwijnen, heelt zich staande gehouden tot in onzen tijd. In het kleinste gehucht, zoowel als in de grootste stad is het populair. Toen de menscben zich nog tevreden stel den met een keuken, die vrij wat eenvou diger was dan de onze, gold een versch ei. als ile beste spijs, die men iemand kou aan bieden. Vandaar, dat liet ei een zinneteeken van vriendschap is gebleven. Evenals in China bewijzen ook wij, vooral aan damesenjongemeisjes eenbeleefdbcid door de aanbieding van een Paascbei. Het is toch inderdaad zonderling, dat wij van de lang staarten in het Hemelsehe Rijk zoolang miskend en door ons, bewoners van het «be schaafde" werelddeel, behandeld als de »quan tité négligeable'' hebben overgenomen verschillende lieve gebruiken'en gewoontetjes van smaak. Zoo zijn wij bun verschuldigd de zijde, het porselein, den waaier, de parapluie, den draagstoel onzer grootmoeders, de con soles, den vischhengel en de Paascheieren. De oude Puaseheier-spelen waren zeer ver schillend zij zijn niet meer in zwang. In Frankrijk komen zij hier en daar in liet ge bied van de Loire echter nog voor en kan men vlugge jongelingen nog een oparti carrée" zien spelen, waarvan de inzet gewoonlijk een dozijn eieren bedraagt. Twee hunner partners gaan met het gelaat naar elkander staande afstand tusschen ben in moet een pas of vijl blijven. Zij zijn met hun beiden voorzien van drie bardschalige eieren, die zij elkander toewerpen en telkens opvangen, op zulk een wijze, dal er steeds een ei in de hoogte zweelt. Hun beide tegenstanders plaatsen zich »eu carré" en doen hetzelfde, Feuilleton. 6). En nu wiesch bij den doek zorgvuldig uiten spreidde hem in de zon uit, nadat bij de hand weder verbonden had, zoo goed en zoo kwaad als het. ging met de tanden en do linkerhand. Toen wierp hij zich op zijn bed en sloot de oogen. De volle maan wekte hem uit zijn lichten slaap, tegelijk met een stekende pijn aan zijn hand. Hij cprong juist op om net klopper in het water een weinig te doen bedaren, toen hij i«ts aan de deur hoorde. „Wie daar?" riep hij, terwijl hij de deur opende. Laurella stonavoor hem. Zonder veel te zeggen trad zij binnenzij deed den doek af, dien zij zich om het hoofd geslagen had en zette een mandje op de tafel Toen baalde zjj diep adem. Je komt zeker om ie doek te halen, zeide. hü je had je die moeite kunnen besparen, want ik had Giuseppe morgen heel vroeg willen vra gen, hem bij je te bregen. Het is niet voor dien doek, antwoordde zg zoodat de eieren elkaar kruisen, terwijl eeu jong meisje midden in gaat staan, dat niet van plaats mag veranderen en dat moet trachten met de band het ei te grijpen dat over haar heen geworpen wordt. De partij is twaalf punten. Een punt is verloren, door hein die een der eieren laat vallen of laat grijpen door het meisje. Niet zelden ook gebeurt het, dat twee eieren boven het hoofd van bet meisje met elkaar in botsing komen, zoodat zij, als ze niet erg bard van schaal zijn, bet meisje op gelaat en kleeren verschillende gele vlekken bezorgen, die »de schuldige met de tong moet aflikken een niet onaangename straf, als alleen het gelaat van bet meisje is bezoedeld". Als er. wat ook gebeurt, vescheideneu Dcarée" spelen en de jongelui een beetje handig zijn, dan wordt liet verinaak vooral zeer geanimeerd en levert beleen zeer scliil- derachtigen aanblik op. Van de twaalf met liet spel verloren eie ren wordt ten slotte eeo copieuse omelet gemaakt, die met een glas landwijn wordt besproeid. Dergelijke spelen en honderd andere zijn nog steeds hoog in aanzien bij de Baskicrs en in Rearn, het land der mannen zonder wederga, waar het op kracht, vlugheid en lenigheid aankomt. Pausch-Maandag is daar oen dag van amusementen, een dag. zooals te Parijs de Halfvasten met haar confetti. Dan werpt men de dames met bloemen en dezen verweren zich dapper met gierst- en andere planten. Die onder baar wat schalksch van aard zijn, doen bet ook met inais-korrels of bonnen, die dan ais een hagelbui in Maart op de hoofden der aanvallers nederkome». Maar men ontvangt die projectielen galant; het is een privilegie van het schoone ge slacht in Navarre en in Frankrijk. Het gebeurt ook omdat een groot aantal per sonen zeer gewenscht is dat men van dorp tot dorp trekt en niet zelden kan men de geestelijke voorgangers eener gemeente zien optrekken aan liet hoofd hunner ge trouwen, de tegenstanders uit een naburig dorp tegemoet. Maandag a.s. zullen in de Pvreneëntallooze duels van deze soort plaats hebben. Aan den eenen kant de meisjes, aan den anderen de jongelingen. Het strijdperk is de groote weg. De jury, bestaande uit bezadigde lieden, meestal ouden van dagen, meten mot bet oog eeri afstand van 1200 Meter Eén hunner is aangewezen <tooi%dejongelingen, de andere door de meisjes terwijl bun een derde scheidsrechter wordt toegevoegd, om i in geval men het niet eens is, te beslissen. Er wordt dan een mand met vijf dozijn eieren gebracht, welke op éen lijn worden gelegd, op elke Meter een, zoodai op een afstand van 00 Meter, 60 eieren liggen. De jury maakt bij loting uit, wie de kampioen der jongelingen zal zijn: de meisjes kiezen j de drie vlugsten ondér baar uit en op een I gegeven teeken snellen dezen heen met vluggen tred, een kruik met water op het hoofd. De jongelingen volgen haar, trachten baar in «Ie war te brengen en aan 't lachen te maken, zoodat zij roet de hand naar de kruik grijpen moeten, in welk geval zij de j partij verliezen evenals wanneer de kruik I valt. j Zoo gaat bet tot aan liet eind van den weg en dan terug, evenzoo in denzelfden vluggen pas. Gedurende dien tijd raapt de kampioen der jongelingen de eieren op en legt ze in de I mand. Zooveel eieren, zooveel keeren gaans. De eerste keer is de afstand éen Meter heen cn terugmaar de laatste is die 60 Meter heen en terug, te zamen 120 Meters. Hij kan zoo i gauw loopen als hij wil, maar altijd in den i pas. Een gebroken ei is een verloren partij, i Zoo legt hij over den afstand van 60 Meter een weg af van meer dan 2 Kilometer,door- i dien hij telkens heen en terug moet. Het tijdverlies, dal hij heeft, doordien hij de eieren voorzichtig in de mand moet leggen, opdat ze niet breken, is niet gering. Hij moet dus vlug eu voorzichtig te werk gaan, ter wijl het er op aankomt, dat hij zijn laatste ei heeft opgeraapt, vóór de drie jonge meisjes terug zijn, die een 400 Meter langeren weg dan iiij hebben af te leggen. Indien hij niet gereed is, dan zetten de meisjes haar kruiken op het ei dat is blijven liggen en de kosten daarvan komen weer voor rekening der verliezers. Zooals van zeil spreekt, dansen winnaars en winnaressen na alloop van de vijande lijkheden een farandole en wordt van de overgebleven eieren een heerlijke Paascn- omelette gebakken, die men zich goed laat smaken. Van dat oogenblik is de vrede weder geteekend en men lacht nog wel een week over de pret. HH. MM. de Koninginnen zullen Donder dagavond over Parijs en Cannes naar Noocd- Italië vertrekken. Te Parijs zullen door HH. MM. eenige musea en merkwaardigheden worden bezocht. Te Cannes hopen Hare Majesteiten H. K. H. de hertogin van Albany te ontmoeten. Na oponthoud in enkele plaatsen van Noordelijk Italië, zijn HH. MM. voornemens een langer verblijf te maken in Zwitserland, om in de eerste helft van Juni in het Vaderland terug te keeren en alsdan het paleis «Soestdijk betrekken. Er is een wetsontwerp in voorbereiding omtrent een Slaatsleening van 60 a 70 mil- lioen, waaruit o. a. de overneming der Bel gische spoorlijnen bekostigd zal worden Bij de troonbestijging van H. M. de Ko ningin zal Haar uit naam der Nederlandsche sportwereld een adres van hulde worden aangeboden, waarin de namen van alle ver- eenigingen die sport beoefenen, zullen wor den vermeld. Niet éen tak van spoit zal worden uitgezonderd. De verschillende besturen van hondtn en vereenigingen in eiken tak van sport hebben daartoe reeds meermolen vergaderd. Besloten i«, aan elke sportvereeniging recht te geven haar naam in dat album te doen vermelden, benevens de gemeente, waar zij gevestigd is. Het aantal namen zal dan tevens een af spiegeling zijn van de plaats, welke dip tak van sport' in ons land inneemt. Dr. Siemons, die geschorst werd als Raads lid te Hoogezand wegens leverantie van loor het Armbestuur aan hem als Gemeente arts betaalde geneesmiddelen, is bij Koninklijk besluit als lid van den Gemeenteraad ge handhaafd. snel, ik ben op den berg geweest om kruiden voor io te halen, die goed zijn voor het-hloeden. Daar 1 En zij nam het deksel van het mandje af en bood hem de kruiden aan. Te veel moeite, zeide hij zonder bitsheid, te veel moeite. Het gaat al beter, veel beteren al was het erger, dan had ik niets dan mijn verdiend loon. Wat moet je hier op dit uur van den dag? Als men je hier eens zag! Je weet toch, hoe zu altijd babbelen, ofschoon ze niet weten, wat ze zeggen. Ik stoor mij aan niemand, zeide zij heftig, maar ik wil je hand zien om er de kruiden op te leggen, want met je linkerhand kan je dat niet doen. Ik zeg je immers, dat het niet noodig is, zeide hg. Zonder te antwoorden greep zij zijn hand, die zich niet verweren kon en deed de lappen er af. Toen zij de sterke zwelling zag, kromp zij ineen en riepIleiligenvader Gods Het is een beetje opgeloopen, maar dat is binnen vier-en-twintig uur weg. Zij schudde Let hoofd: Zoo kan je een week niet op zee gaan. Ik denk overmorgen al weerwat komt het er op aan Inmiddels had zij een kom gehaald »n de wonde opnieuw gewasschen, wat hij als een kind toeliet, vervolgens legde zij er de heilzame blu op, wat hem reeds dadelijk verlichting schonk, en verbond de hand met reepen linnen, die zij ook medegebracht had. Toen het klaar was zeide hijIk dank je. En hoor eens, als je me nóg een gunst bewijzen wilt, vergeef mij dan, dat ik zoo iets krankzin nigs deed vandaag en vergeet alles, wat ik ge zegd of gedaan heb. Ik weet zelfs niet, hoe het kwam je hebt er mg nooit aanleiding toe ge ven, waarachtig niet, en ik beloof je, je zult nooit meer iets krenkende van mij hooren. Ik b'.b je vergeving te vragen, viel zij in, ik had je alles anders beter moeten zeggen, ik had je niet zoo moeten opwinden door mijn domme handelwijze. En nu nog die wonde Je moest je zelf verdedigen eu het was hoog tijd, dat ik weer bij mijn verstand kwam, en zooals ik reeds zei, het heeft niets te bedui den. Spreek niet van vergevenje bebt me goed gedaan en daar dank ik je voor, en ga nu slapen, een daar daar is je doek, dien kan je meenemen. Hij gaf haar den doek, doch zij bleef staan en Bcheen met zichzelve te kampen. Eindelijk zeide zij I Je beDt je buis óok kwijt geraakt door mij, en ik weet, dat het geld voor de sinaasappelen er in zat.; dat alles kwam mij onderweg eerst te I binnen. Ik kan je alles niet dadelijk terug- j ge ven, want wjj hebben het niet, en als we het hadden, dan zou het van moeder zijn maar ik heb hier het zilveren kruis, dat de schiller voor mij op tafel legde, toen hij voor de laatste maal bij ons was. Sinds dien tijd heb ik er i iet naar omgezien, en ik wil niet langer in dekaBt hebben liggen. Als je het verkoopt moeier zeide toen, dat het wel een paar piasters wa;ird zou zijn dan heb ie tenminste schadelooss el- ling en wat nog ontbreekt, zal ik 's nachts, als moeder slaapt, met spinnen er bij trachten te verdienen. -- Ik neem niets, zeide hij kortaf, en schrot het kruisje weg dat zij uit den zak gehaald h id. Je moet het nemen, zeide zij, wie weet, l oe lang je met die hand niets verdienen kuat. Gooi het dan in zee. Het is geen geschenk, dat ik je geef; liet is niets meer dan je recht en het komt je t >e. Mijn recht? ik heb geen recht op sat ook van jou. Als je mij later soms nog e«ns mocht ontmoeten, doe mij dan het genoegen an kijk mij niet aan, -.oodat ik niet behoefte denkt n, dat je me er aan wilt herinncen dat ik je zooveel schuldig ben. En nn goeden nacht; laat het nu maar uit zgn. (Slot volgt).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1898 | | pagina 1