Maandag 8
Augustus 1898.
No. 4795.
47e Jaargang.
OP REIS.
DAGMEISJES.
De ware Jacob.
Binnenland.
PHOENIX-BROU W ERIJ.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
Specialiteit in Exportbier naar de Tropen.
Uitgave
Firma A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 1.franco per
post 1.15. Advertentiën 16 regels GO cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar
plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Afzonderlijke
nummers iO cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KORTEORACHT 5 0.
Tolephoon 19.
Wij zijn gaarne bereid om, tegen ver
goeding van liet porto, aan geabon-
neerden die voor korten of langeren
tijd op reis gaan, de Amersfoortsehe
Courant en de bladen welke zij door
onze tussclienkomst ontvangen' na te
zenden.
Opgave van duidelijk adres js vol
doende.
kennisgeving.
W EEK MARKT.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT,
Brengen ter kennis van de ingezetenen, dat
wegens de feestelijkheden op 2 September
a. s., de op dien dag invallende Weekmarkt
alleen voor boter en eieren op den Hol' zal
worden gehouden en gocne uitstal li neen
aldaar kunnen worden toegelaten, doch daar
toe, na aanwijzing door den Mark meester,
gelegenheid zal worden gegeven op de
Beestenmarkt; terwijl voor oen handel in
groenten 'net plein aan de Groenlenmarkt
bestemd blijft.
Amersfoort, den 3. Augustus 18118.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
E. L. VISSER,
Woth, 1". Br.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
Mevrouw Overberg woont in een fraai
huis. Ze is een achtenswaardige dame en
staat bij baar beide dienstboden goed aan
geschreven. «Scènes met de meiden" komen
in haar woning niet voor en ze stelt er prijs op,
ook tegenover haar talrijke kennissen, den
naam te hebben, dat ze haar ondergeschikten
goed behandelt.
Reeds lang had ze er over gedacht, het
haar dienstpersoneel wat gemakkelijker te
maken door een z. g. dagmeisje te nemen.
Zonde al te groote kosten, die haar niet
convenieerdcn, zou ze daar veel gemak van
kunnen hebben. Naar de bel loopeu, bood
schappen doen, en allerlei weinig beteekenen-
de bezigheden, waardoor de keukenprinses
en de binnenmeid telkens werden opgehou
den, zou zoo'n aankomend ding evengoed
kunnen doen.
Feuilleton.
9).
Nu werd ik een oogenblik vreeselijk in het
nauw gedreven- Grauf René begon met zijn
moeder Engelsch te spreken. Mijn eerste opwel
ling was natuurlijk oin to zeggen, dat ik die
taal verstondmaar een burgermeisje,dat Engelsch
verstaat, zou natuurlijk argwaan hebben gewekt
Bovendien waren reeds de-eerste woorden voor
mij zóo belangrijk, dat ik de verzoeking niet
kon weerstaan om ook naar do rest te luisteren.
Wat een bijzonder lief en mooi meisje hebt
u daar, moeder 1 zoo begon René.
Vind-je? Ja, ze is niot onaardig, luidde het
antwoord. Ze vertelde me ook juist, dat ze al
verloofd is, met een hoefsmid of zoo iets.
Hoe jammer 1
Jammer? Waarom? Zou je willen, dat zo
wachtte tot een prins haar ten huwelijk vroeg
Maar nu we tóch over trouwen praten, René
Alweer hetzelfde moeder? U denkt zeker,
dat ik toegcellijker zal zijn, nu u ziek is; foei,
dat is misbruik maken van mijn goedheid en
uw ongesteldheid I
Neen, jongenmaar als men ziek is, denkt
men natuurlijk aan de mogelijkheid van dood
gaan, cn je weet wel, dat ik alleen rustig zou
:unnen sterven, als ik wist, dat je goed en ge
lukkig getrouwd was-
Op zekeren dag las rneu de volgende ad
vertentie
Gevraagd
Eeu Meisje,
lol het doen van boodschappen enz.
van 0-1 uur.
Zich in persoon aan te molden bij Mevrouw
Overberg, straat.
Het (Tuurde niet lang of mevrouw was
voorzien. Een net. handig meisje, de oudste
uit een mlryk gezin, had ze gekozen uit de
velen, die zich waren komen presenteeren.
En !mt ging uitstekend mei Mina. Ze was
gezeglijk en bijzonder aardig voor de kinderen,
die allen reeds ter school gingen. Mevrouw
had er heusch spijt van, dat ze er al niet
lang eerder toe overgaan was, zoo'n meisje te
nemen. En wat een gemak had ze er van
Mevrouw was onuitputtelijk als ze daarover
begon te vertellen. En ze raadde al haar
kennissen aan, haar voorbeeld te volgen.
«Toe Mina, maak voort, anders kom je te
laat bij mevrouw. Hier heb je je boterham.
Eet maar gauw op."
Mina repte zich wat ze kon en at, terwijl
ze haar jongste broertje aankleedde, een paar
sneedjes oudbakken brood, waarbij een kopje
slappe thee, als 't ten minste den naam van
thee kon dragen, moest dienen om het slikken
mogelijk le maken. Eindelijk fas'ze klaar;
als ze vlug liep, kon ze nog juist om negen
uur in haar «dienst" zijn.
Het ging Mina niet gemakkelijk af dien
dag. Ze was al mop, toen het eindeloos ge
loop naar de voordeur pas begon. Eerst
kwam de melk, daarna brood, groenten, enz.,
te veel om op te noemen. Tegen elf uur
bracht de slager de hielstuk voor het t weede
ontbijt en een halfuur later genoot, Mina van
de heerlijke geur, terwijl ze een paar flinke
boterhammen at. De gedachte aan de bief
stuk was echter de oorzaak, dat ze haar volstrekt
niet beter smaakten dan de oud-bakken
sneden brood van 's morgens. Ontevreden
heid bedierf haar eetlust.
's Middags moest Mina in de keuken helpen.
De familie dineerde om vijf uur. Om vier
uur, toen Mina naar huis ging, stonden al
verschillende pannen en pannetjes te vuur.
Mevrouw zelf was in de keuken geweest oin
een pudding klaar te maken en had tegen
Mina gezegd «nu Mina, 'tis vier uur, je kunt
wel gaan." En ze svas gegaan, maar ook de
heerlijke gedachten aan de beerlykc soep,
die er al zoo smakelijk uitzag, toen ze
op lust van Botje liet deksel oen eindje op
den kant moest schuiven om het overkoken
te voorkomen, ou aan al het andere, dat ze
had zien klaarmaken of waaraan ze geholpen
had, verlieten haar niet meer. De koude aard
appels, die haar moeder van 'smiddags bewaard
had, kon ze haast niet door de keel krijgen.
Een zeer bekend gebouw is de Gevangen
poort te 's-Gravenhage met haar vele her
inneringen aan de folteringen, welke men
in lang vervlogen dagen de beklagenswaur-
digen deed ondergaan, die terecht of te on
recht, in hechtenis waren genomen.
Onder de vele strutlokalen, destijds in ge
bruik, behoorde zoogenaamde «hongerkamer,"
het verblijf van «le veroordeelden, die den
hongerdood moesten ondergaan.
Een van stevig traliewerk voorzien doch
overigens geheel open venster zooals
duidelijk te zien is, eerst vóór weinige jaren
dicht gemetseld bevond zich in de on-
midellyl'o nabijheid van oen keuken, waar
iederen dag allerlei gerechten werden klaar
gemaakt. zoodat de geur van gebraden vleesch
en andere uitgezochte spijzen het lyden der
veroordeelden nog ondraaglijker maakte.
Terecht koint een gevoel van afschuw by
ons op, als we deze dingen hooren vertellen
en we prijzen ons gelukkig, dat de tijden
voorbij zijn, waarin dergelijke onmensclioly-
ke wreedheden konden plaats hebben.
Maar uw dagmeisje, mevrouw Overberg.
Wat ik u bidden mag, mevrouw, stuur uw
dagmeisje niet naar nuis voor ze baar deel
heeft gehad van den maaltijd, dien ze heeft
zien of helpen bereiden. Zou het te ver
wonderen zijn als uw gedienstige, bij wie de
begeerte naar een goeden maaltijd is opge
wekt zonder dat die bevredigd wordt, zich
op ongeoorloofde, zondige wyze trachtte scha
deloos te stellen
Zoudt gij u in dat geval van schuld durven
vrypleiten Zoudt go het voor God kunnen
verantwoorden als door uw toedoen uw dag
meisje aan snoeplust leerde toegeven en
aan diefstal gewend raakte
Uw antwoord kan niet twijfelachtig wezen.
Laat dan ook uw handelwijze er niet mee
in strijd zijn.
Ria
AT JEI1.
Aan do X. Roti. GW. wc .1 Donderdag uit
Batavia geseind
«Luitenant-kolonel Willems is Maandag
morgen nuar Telok Soma wé vertrokken om
er een legerkamp in te richten voor twee
en een half balaillon, die een tocht gaan
maken door Pasungan.
«Tookoo Oemar en Panglima Polim, zyn
op het oogenbltk, naar het heet, in Langga."
Een deputatie van tal van leden uit de
Commissie tot reorganisatie der Kamers van
Koophandel werd Donderdag door don Minis
ter van Waterstaat, Handel en Nijverheid
ontvangen. De voorzitter der Commissie, do
heer A. Hendrichs, schetste de aanleiding tot
den arbeid der commissie, gaf verschillende
mededeelingen omtrent de wijze waarop zy
had gewerkt en verklaarde namens de com
missie Imogen «rijs te stellen op de gelegon-
heid door tien Minister gegeven tot persoon-
lyko aanbieding en toelichting van net rap
port.
De Minister verkluarde reeds tydens hy
deel uitmaakte van oen vorig Kabinet aan
het onderwerp zijn aandacht te hebben ge
geven hij hoopte thans in de gelegenheid
to zijn een ook door hem noodig gooordeelde
reorganisatie tot stand te brengen en be
schouwde den arbeid der commissie, waarin
ïl
ki
Uw ziekte ia gelukkig niet zóo ernstig, dat
we aan doodgaan behoeven te denken. Morgen
is u weer beter, hoop ik. Maar ik wil u nu nog
wel eens pleizier doen en met u praten over uw
geliefkoosd onderwerpvertel iue echter eerst
eens, wat noemt ugoed cn gelukkig getrouwd zijn-
Och, ik zou al heel tevreden wezen als ik
wist, dat je getrouwd was met een braaf, jong,
mooi meisje uit onze kringen.
U verlangt veel, maar ik vraag nóg
iets bovendien, liet eenige wat ik eigenlijk ver
lang ia, dat ik miju vrouw lief heb en dat myn
vrouw mij lief heeft.
Als al het overige in orde is, dan komt
dat van zelf. Ik weet iemand, die ik uitstekend
voor je geschikt vind.
En wie dan
Je kent ons nieuw buurvrouwtje, de pas
getrouwde Elsa von Litoff,
O ja I een aardig vrouwtje!
Welnu, zo heelt een vriendinnetje, freule
Von Stern Altheim, over wie ze nooit is uit
gepraat. Dat schijnt een heel lief meisje
te zijnze is achttien jaar, heel mooi, en,
wat ons lang niet onverschillig moet zijn in
verband inet onzen eigen minder gunstig fi-
nancieelcn toestand, zo is heel rijk- Zooals je
weet, zijn onze goedoron zeer bezwaard.,.
Maar ik weet ook, dut ik zonder de hulp
van andoren ze vrij zal kunnen maken van alle
lasten; ik heb niet voor niets mijn studiën ge
maakt van land- en bergbouw. Als ik eenmaal
onze rijke steengroeven in ontginning zul heb
ben gebracht.
Om dat goed te kunnen doen, zou zeker
het vermogen van je vrouw jezeer van dienst wezen.
Wel mogelijk, moeder, maar ilc denk er
toch geen oogenblik aan om daarom een rijke
vrouw te nemen. Ik heb u al ineer gezegd, dat
ik alleen wil trouwen met de vrouw, die ik met
heel mijn hart en ziel begeer, die ik boven alle
anderen zal uitverkoren hebben, en nis ik die
eenmaal gevonden heb, al is zy niet van hoogen
stand of heeft zij geen cent in de wereld, dun
zal ik haar en geen andere de mijne noemen.
Ook tegen mijn wil, René?
Laten we er niet weder over spreken, moe
derlief we svinden elkander noodeloos op, zon
der éen van beiden overtuigd te worden.
Beloof mij ten minste écn ding, Renózoo
dra ik weder gezond bon en wat sterker, is het
mijn plan om op reis te gaan en eenige onzer
familieleden te bezoeken. Ik ben dan in do na-
hijheid der ploegouders van het bedoelde meisje
on zou dan gaarne kennis maken met die familie.
Beloof je mij, dat je dan met me mee zultguan
Dat beloof ik u.
En als je op haar verliefd wordt?
Dan... nu dan... maar daar is niet veel
kans op, want ik heb juist in den laatsten tijd
een moisjo ontmoet, dat mij boven alle andere
vrouwen uantrektzij is zóo mooi en lief, dat
ik aan geen andere kan denken.
Zoo En wie is dat «1h ik vragen mag
Dat kan ik u niet zeggen, maar hot doet
er ook weinig toewant het bedoelde meisje is
zelvo niet moer vrij.
Met ingehoudeu adem had ik zitten luisteren,
cn ik weet niet waarom juist by de luutate woor
den miin hurt sneller begon te kloppen. Was
het omdat ik er een voorgevoel van hnd, dat ik dat
bewuste meisjo was, of was hot een opwelÜDg van
jaloezie, dat een andere dien gunstigen indruk
op den jongen graaf kon gemaakt hebben?
Een oogenhlik later zag ik in hoe dwaas het
van me was om zóo veel belangstelling te koeste
ren voor de liefdesgeschiedenissen van graaf René,
ik, die verloofd was met mijn Hansmaar
toch hield de gedachte aan den jongen graaf me
veel bezig. Wat was Hij beminlijk en eenvoudig
en hoe juist en verstandig dacht hn over een
huwelijk ter wille van 't gold. Maar hoo moest
het gaan, indion do gravin haar plan ten uit
voer bracht om mijn pleegouders te bezoeken?
I)an moest do zaak tusschca lluns en mij toch
in orde wezen.
In orde! Maar hoe? Nn hot er op aan kwam
om al myn fantasieën tot werkelijkheid to maken,
look me dat toch niot zoo héél gemakkelyk.
Zou ik ooit tegenover de gohcelo wereld durvon
vorklaren, dat ilc de vrouw wilde wordcrv van
eon tuinmansknecht? Ik begon te voelen dat ik
mijn krachten had overschatmaar wus ik niet
reeds te ver gegaan om nog terug te kunnen
treden Als het uitkwam welk geviuirlyk spel
ik had gespoeld, zou ieder woldenkend mensoh
my zeker veroordeelen en in de eerste plaats
graaf René. IIy zou zeker vinden, dut ik my
I voorgoed had gecompromitteerd.
Neen, het eenige wat mij te doen overbleef,
was voortgaan op den eenmaal ingeslagen weg
cn dc zaak zoo spoedig en flink mogelijk ten
einde te brengen mot andere woorden my zoo
spoedig mogelijk verloven niet Huns.
y Wordt vervolgd).