Donderdag 22 1st Maart 1900. Openings-étalage Zaterdagavond en Zondag. 1 c GEBROEDERS LEVY J L 1" U SPECIALITEIT 4964. 49e Jaargang. AMERSFOORT 's-HERTOGENBOSCH, GORINCHEM, BREDA, Zij den stoffen, Passementerieën, Modenaaisters-fournituren, Heerenmode-artikelen, Dameshand werken. J Alle artikelen worden in het klein tegen grossiersprijs verkocht. Oitgave A. H. VAN CLE EPF te Amersfoort. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 4.franco per post f 4.45. Advertentiën 46 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 45 cent. Afzonderlijke nummers iO cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. Bureau KORTEGRACHT 9. Telephoon 19. Laagestraat 40. Langend ijk. 11 i n th am nierstraat. MES- ij GLACÉ HANDSCHOENEN fj ËN EN. [I j STül'TEN HANDSCHOENEN. VBi SPOKT-BLOUSES, zijden DAME BLOUSES, COSTUÜ.MROKKEN, 5NGELSCHE HEMDEN, FRONTS BOORDEN en MANCHETTEN. BALLAYEUSES, LINT, KANT en KANTSTOFEEN. FLUWEEL, PELUCHE, BRODERIES. KOUSEN, SOKKEN. FESTONS, ZAKDOEKEN, BOEZELAARS. K IN DER I IO E1J ES, IA RETS KAPERTJES. STOFROKKEN, WITTE ROKKEN. I KINDEI KINDERJURKJES, ONDERGOEDEREN. REGATTES, PLASTRONS, Dl PLO MATES, SPORTD ASSEN. STRIKJES, JABOTS, BOA's, Tl LAVALLIÈRES, FICHUS. DAMES-, II EER EN- en KINDER PARA PLUIES. FRANSCHE CORSETS, CORSETL1JFJÊS. Alle mogelijke garen- en bund- artikelen enz. enz. enz. ."•V< .A: :A: (A-. ,A..A\-,rv; .iV ,-V. ;A. A Feuilleton. EN SPAANSCUE VROUW. (Uit de biographic van Sherlock Holmes). We daalden nu den heuvel af, Holmes en voegden ons bij den staf, wanneer ik drietal van de voornaamste insurgenten, "t te paard zat, zoo inag noemen. We volg en hen in den tuin van het klooster. Da Jlva bleef op den heuvel. De tuin was praeh- .g aangelegd, met mooie palmen en varens us de breede paden, maar tusschen de groote nrken met bloeiende rozen gluurden nu de en zwarte gezichten der insurgenten. chendig trokken zij partij van alles, wat kon iienen om zich verdekt op te stellen en uit un schuilplaatsen onderhielden zij een leven- lig vuur op het klooster. Daar echter waren lonniken en soldaten in alle haast bezig om leuren en vensiers te barricadeeren. Ik zag on matrassen, stoelen en banken en zelfs eelden uit de kapellen voor de ramen op- tapelen. Van achter een groot verguld Ma- iu-beeld, dat zegenand de armen uitstrekte, uurden soldaten op de opstandelingen, die te vergeefs trachtten, de zware poort open te oopen. Holmes en ik hielden ons begrijpelijker wijze p den achtergrond en zooveel mogelijk ge- ektwe stonden tamelijk veilig, half achter en tuinmuur, op eenige honderden Meters van het eigenlijke strijdperk, toen plotseling de insurgenten teruggedrongen werden naar ons toe. De Spanjaarden deden een uitval, en, verschrikkelijk schouwspel, een aantal monniken, gewapend met koperen kandelaren, met gereed- j schappen, en eenige zelfs met zware houten crucifixen, bevonden zich onder den troep. Met I hun kaalgeschoren kruinen, hun bleeke gezich- ten met zware baarden en fonkelende oogen mannen in lange grijze pijen, vreeselijk om te zien, en de opstandelingen in hun onmiddellijke nabijheid weken verschrikt terug. Maar niet lang duurde dit, want van alle kanten werd het ge weervuur op hen gericht, en zij vielen neer. met hun vreemdsoortige wapenen grimmig in de vuist geklemd. Terwijl de Spanjaarden ziehweer binnen het ge bouw temgtrokken, volgden de insurgenten hen op den voet, on ik zag er eenigen vaatjes met petroleum door de poort naar binnen slingeren. Toen wierpen ze brandende fakkels en plotse ling scheen de breede gang van het klooster een rivier van opvlammend vuur. Een paniek ont stond onder de Spaansche soldaten sommigen kwamen als waanzinnig naar buiten snellen en werden dadelijk afgemaakt, anderen verbrandden levend voor onze oogen. De zware poortdeuren vielen dicht, maar daarachter klonk een ontzet tend gegil en geschreeuw, dat aantoonde dat bet vuur veid won. Op dit ocgeblik klonk er trompetgeschal en begonnen de insurgenten zich te verzamelen, maar niet om den laatsten aanval te doen. Ze trokken terug, naar buiten het klooster. Onze hoofdman reed naar ons toe, „De Spaarjaarden komen uit Bannanos" riep hij ons toe. „Gijlieden en de officier die bij u was, zijt vrij om te gaan waarheen ge wilt. Denk om uw belofte." Hij nam beleefd zijn hoed af, en reed weg achter zijn mannen, die langzamerhand ver dwenen achter de rotsen. Het was te laat om het klooster te redden. De vlammen sloegen overal uit en de weinige bewoners, die zich hadden kunnen redden, ston den buiten, met gebogen hoofd op hun wapenen geleund. Ver in den omtrek verkondigde de roode gloed, dat geen vrome kerkzangen meer in het klooster van San Antonio zouden oprij zen. Reeds vloog een eskadron Spaansche lanciers langs ons heen in galop in de richting van den bergketen, maar de insurgenten verspreidden zich als kaf voor den wind en verdwenen overal tusschen de rotsen, vanwaar ze een levendig ge weervuur openden. Onverrichter zake, met de I lans in rust, keerde het eskadron terug, terwijl j een afdeeling infanterie halt hield en de gewe- i ren in rotten zette. Pelotons doorzochtten ech ter den kloostertuinde gewonde Cubanen, die zij er vonden, werden zonder vorm van proces afgemaakt. Da Silva kwam met een somber gelaat naar den Snaanschen kolonel en stelde zich te zijner i beschikking. Dit tooneel als lijdzaam toesehou- wer te hebben moeten bijwonen, was dan ook een vreeselijk lot voor een officier. lloluies stelde zijn aanbevelingsbrieven aan den Spaanschen kolonel ter hand en wij gingen met hem naar Bannanos. Waartoe verder onzen tocht te beschijven? Ik kon niet nalaten, dit gedeelte van de reis door Cuba, dat ons zoo eigenaardig in aanraking bracht met den verbitterden strijd die daar werd gestreden, eenigszins uitvoeriger te verhalen, maar overigens staat het niet in verband met de moeilijke quaestie, die wij bezig waren te ontwarren. Wij reden dan met de Spaansche cavalerie naar Bannanos en namen daar de boot naar Santagio. Men deelde ons mee, dat onze steamer wel de laatste zou zijn. die de reis ondernam, want spoedig zou de Amerikaansehe vloot ook de Zuidkust blokkeeren. Toen eindelijk wij de nauwe haven van San tagio binnenstroomden, waar de Spaansche oor logsschepen voor anker lagen, had ik het heer lijke gevoel van iemaud, die na een lange en moeilijke reis zijn einddoel bereikt. Het was volstrekt niet zeker, dat wij zouden slagen; töcb, na al onze avonturen, scheen San tiago, dat zich daar amphitheaters-gewijze voor ons verhief, badend in het zonlicht, als een vriendelijk vrouwegelaat, dat met een glimlach ons toeriep „Eindelijk rust." We bespraken kamers in een hotel, dat een kwartiertje buiten de p'-.ad lag, omdat dit niet ver van de verblijfplaats van mevrouw Del Mauro was. Na geluncht te hebben in onze kamer, die op zee uitzag, namen we een rijtuigje van het hotel om ons naar de villa van onze schoone vijandin te brengen. „Is de dochter van mevrouw Dei Mauro óok thuis?" vroeg Holmes droogweg aan den koet- (Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1900 | | pagina 1