Maandag 28
Mei 1900.
to. 4983.
49e Jaargang.
Binnenland.
De derde vrouw!
Phoenix-Brouwerij H. MEURSING Co.
Export naar Oost- en West-Indié.
UitgaveVerschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 1.—franco por
A. H. VAN CLEEFF ^St Advertentiën 1—6 regels 60 cent; elke regel meer '10 cent. Grootfi lettors naar
plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel '15 cent. Afzonderlijke
te Amersfoort. nummers 10 cent.
Hij advertentie!) var buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KORTEORACHT 0.
Telophoon 10.
IV Memorie van antwoord op bet ver
lag der Eerste Kamer betreffende de Onge
vallenwet is verschenen.
De Regeering verwacht, op grond van de
rkenning in liet algemeen van do juistheid
an liet beginsel van schadeloosstelling van
den werkman tegen de geldelijke gevolgen
van een ongeval, hem in verband met de
uitoefening van het bedrijf overkomen, dat
de Eerste Kamer haar medewerking zal ver-
leonen aan het tot stand komen der voor
gestelde regeling.
Woensdag en volgende dagen zijn ter be
handeling in de ulbeelingen der Tweede Ka
mer ontwerpen aan de orde gesteld, welke
eindigen met de militaire wettenhet ont
werp op de leger-organisatie, dat tot wijzi
gingder Militiewet, duttotoprichting der Land
weer en afschaffing van de Schutterijen, en
de ontwerpen betreffende bevordering, ont
slag en pensionneering van officieren bij land
en zeemacht. Wij verheugen er ons in, dat
tot de behandeling der militaire wetten zon
der cenig verzet besloten isde twee eerst
genoemde werden reeds in October inge
diend
De Minister van Oorlog heelt op het adres,
houdende verzoek om te verhinderen dat de
dienstweigeraar De Bruin voor dezelfde zaak
andermaal zou worden gevonnist, geantwoord,
dat wanneer genoemde milicien zich ander
maal mocht schuldig maken aan een feit als
dat waarvoor hij is gestraft en er weder
termen aanwezig zijn om te dezer zake een
strafvervolging tegen hem in te stellen, het
recht zijn loop moet hebben en het niet op
den weg ligt van den Minister van Oorlog
om daarin tusschenbeide te treden.
Bij beschikking van 19 Mei 1000 heeft de
Minister van Oorlog, op een desbetreffend
verzoekschrift van het Bestuur der «Konink
lijke Vereeniging van Nederlandsche Scherp
schutters" goedgevonden, nog eenige meer
dere uitbreiding te geven aan de bestaande
gelegenheid tot deelneming aan de schiet
oefeningen, die gedurende den zomer van
dit jaar, in elke garnizoensplaats, waar met
scherpe patronen kan worden geschoten,
door mannelijke ingezetenen van 10- tot
■W|jangiuMeefl\j(Mvordm
Feuilleton.
naar IIENRYK SIENKIEWICZ,
schrijver van „Quo Vadisenz.
De huur van het atelier, waar Antek Svyatetsky
en ik woonden en schilderden, bleef onbetaald,
ten eerste omdat wij bij elkaar nog maar juist
vijf roebel hadden en ten tweede omdat wij het
betalen van huishuur strijdig rekenden met onze
waardigheid.
Gewoonlijk worden wij, artistcn, door do men-
Bchen uitgescholden voor zwendelaarswat mij
aangaat, ik zou liovor mijn geld verbrassen dan
bet te verspillen aan een huisbaas
Onze hospes was tóch geen kwado kerel, en,
daarbij hadden wij tal van middelen van tegen
weer.
Als hij ons kwam manen wat hij gowoon-
hjk 's ochtends vroeg deed placht Antek, die
®P e«n matras op den grond sliep onder een
lurksch gordijn, dat altijd gebruikt word als
achtergrond voor portretten een zittende hou-
d'ng aan te nemen en op een diepen graftoon
te zeggen
Ik ben blij, dat ik u zie, want ik heb ge
droomd, dat u dood was.
«Jize huisbaas, die org bygeloovig was en bij
zonder veel vrees koesterde voor den dood, was
dan met <jen slag buiten gevecht gesteld. Antek
?lnf dan weer liggen, strekte zijn beenen uit,
«mme de handen over de borst en vervolgde
n"K zwaurwichtiger
U lag net zooals ik nu; u hndt witto
oandschotnen aan, maar do vingers waren ie
i aan uw voeten zaten vetleoron schoenen,
Die uitbreiding hetrelt liet doen vallen der
beperkende voorwaarde dat men moet kunnen
aiintoonen lid te zijri van de Vereeniging
«Volksweerbaarheid," zoodat de gelegenheid
tot deelneming ann voormelde schietoefenin
gen thans algemeen is opengesteld voor man
nelijke ingezetenen van 16-24 jarigen leef
tijd, die overigens aan de gestelde eischen
voldoen, zonder dat daarvoor het lidmaat
schap van die, of welke andere vereeniging
ook, wordt gevorderd, welk lidmaatschap
evenmin gevorderd wordt voor degenen, die
in de wintermaanden aan het voorbereidend
militair onderricht wenschen deel te domen.
Deze ministerieele beschikking zal eerst
daags in het «Receuil Militair" worden op
genomen.
In de «Standaard" werd onlangs de won-
sehelijkheid uitgesproken van het zenden
van een predikant naar de gevangen Boeren
op St. Helena.
Thans deelt de heer Byleveld, Voorzitter
van het Chr. Boeren-comité, mede, dat van
wege het comité reeds is besloten tot uit
zending van een predikant, dat het meteen
predikant in onderhandeling is, en dat. het
hoopt, spoedig te kunnen berichten, dat hij
gaat.
Met volgende is een sprekend staaltje van
de fijngevoeligheid en beschaving van enkele
Engelsche journalisten.
Het Perskantoor van het «Algemeen Ne-
derlandsch Verbond'' te Dordrecht zond aan
de redacties van enkele groote Londensche
bladen twee communiqués, nl. de Engelsche
vertaling van het, artikel in den «Figaro'' van
den schilder RalTaëlli en een gedicht van
mevr. E. A. de Jong-Johns.
Dezer dagen ontving het Perskantoor van
een der bladen vermelde stukken terug, thans
echter vermeerderd met een schoone pot-
loodvrucht, want op beide prijkte in groote I
Betters het met zwart potlood geschreven
woord «rot".
In hun vreugde ever dit voortbrengsel
van vernuft hadden de afzenders vergeten
hun brief te frankeerenook hadden zy
zeer kiesch, hun namen verzwegen.
Over de Ringvaart te Amsterdam wordt
thans een brug gebouwd, die voor ons land
nieuw is, nl. een brug, waarvan liet gewelf
is gemaakt uit een cement-yzerconstructie.
Eerst is een houten gewelf gebouwd en
daarop wordt nu het ijzeren gewelf met ce
ment gemaakt, dat tegen beide oevers van
den weg is bevestigd. Wanneer dat, gewelf
voldoende gehard is, wordt het houten mo
del daaronder weggehaald en op doooment-
ijzerconstructie de brug verder afgewerkt.
Het werk, dat door den Rijkswaterstaat wordt
uitgevoerd, wordt herhaaldelijk door inge-
neurs uit binnen- en buitenland bezichtigd.
De werkloosheid onder de diamunthewer-
kors te Amsterdam is nog weinig verminderd,
hetgeen hieruit kan blyken, dat in de fa
brieken der «Vereeniging van eigenaren van
diamantslijperijen" op dit oogenhlik van de
7200 molens er slechts 2450 loopen.
Te Amsterdam had een jong timmerman
kennis gemaakt met, eon zeventienjarig meisje.
Al spoedig wenschten zy te huwen. Er was
echter een moeilijkheid. De ouders van het
meisje leefden gescheiden en nu wilde de
vader maar niet zoo gemakkelijk zyn toe
stemming geven tot het huwelyk zijner doch
ter met een hem onbekend persoon. Do hu-
welykscandidaat wist echter raad. Hij haalde
een hem bekenden tapper en danshuishou
der over, als vader te l'utigeeren. Zoo gin
gen de timmerman met zijn ouders en het
meisje met den als vader dienstdoende» tap
per naar het Stadhuis. Aan het Stadhuis werd
verklaard, da! de ouders van bruid en brui
degom hun toestemming gaven, maar dat
de moeder van het meisje niet bji de plech
tigheid aanwezig kon zyn, daar zy ziek was.
De tapper teekende alle stukken met don
naam van den eigenlijken vader van het meisje
en het huwelyk word gesloten.
Toen echter do vader van de bruid in de
courant las, dat zijn dochter gehuwd was,
kwam do valschhoid uit en als gevolg daar
van had Donderdag de danshuishouder zich
te verantwoordon wegens valschheld in oen
acte, met het doel die te gebruiken of te doen
gebruiken, terwijl daaruit schade kon ont
staan,
Het huwelyk is nietig verklaard en tegen
den pseudo-vader negen maanden gevange
nisstraf geöiscbt.
Do redactie van «De Grondwet" ontving
j. I. Donderdagavond met do laatste post een
briefkaart uit Grave, welke daar volgens den
poststempel oj» 17 September 1S86 op (te post
was gedaan, 18 September daaraanvolgonde
te Rozendaul was aangekomen en nu eorst,
na 14 jaren, Is bustuld 1
Late haver komt óok op.
Het jongmensch uit Maassluis, dat naar
'sGravenhuge werd opgezonden ter inlijving
voor do Nutionule militie, toon by zijn in
ondertrouw opnemen gebleken was, dat hy
hieraan niet had voldaan, hoeft hot geluk
gehad te worden afgekeurd, zoodat hy nu
nog op tyd in het huwelijksbootje kan stappen
Aan de Londensche postkantoren bestu
deert men thans, volgens het «Journal des
Débat8," een nieuw automatisch toestel
met twee openingenin de eone werpt men
het geldstuk, in du andere den brief en op
deze drukt oen eenvoudig inwendig mecha-
AMERSFOORT.
die onaangenaam riekten anders was u vrijwel
onveranderd.
En dan kwam ik er bij met een vriendelijk
Soms komen zulke droomen uit.
Klaarblijkelijk werd do man door dat woord
„soms" vernietigd.
Eindelijk werd hij woedend, sloeg de deur
achter zich in het slot en wij hoorden hem,
al vloekende, do trap afstormen met vier tre
den tegelijk. En toch wilde die brave ziel ons
den deurwaarder niet op het dak sturen. Trou
wens, veel was er niet in beslag te nemen en
hij bedacht zeker, dat andere kunstenaars het
misschien nög bonter zouden maken.
Onze venijnige manior van doen verloor ech
ter langzamerhand veel van haar waarde. De
hospes raakte vertrouwd met de gedachte aan
den dood. Antek kwam nu op den inval, drie
sohilderijen to maken, zooals die van Wirtz:
„Dood", „Begrafenis" en „Opwekking uit deu
Doodslaap." Natuurlijk kwam onze huisbaas op
alle drie voor.
Zulko naargeestige onderwerpen werden het
genre van Antek, die, zooals bij zelf zegt, „Uj-
kon schildertdik middelsoort klein." En
dit is natuurlijk do reden, waarom niemand zijn
schilderijen kooptwant zijn keuze van on-
derwerpen ter zijde gesteld hij heeft onge
twijfeld talent, llü zond naar den Salon te
Parijs twee „lijken1' en daar ik zelf mijn „Jo
den aan den Weichsel" welke naam in Frank
rijk veranderd werd in „Joden op den Baby-
Ion" ingediend had, verbeidden wy beiden
in anstige spanning de uitspraak van de Jury.
Natuurlijk had Antek een voorgevoel, dat
het ergsto gebeuren zou, dat de Jury bestond
uit idioten en zoo niet. dan was ik toch idi
oot, hij zelf ook evenals onze schilderijen
en het toppunt zou zyn, als wij bekroond werden I
Hoe dikwijls die ezel my de gal deed over-
loopen in do twee jaren, dot wy in 6en kamer
samenwoonden, mag de Hemel weten I
Antek wilde nu eenmaal moreel beschouwd wor
den als een lijk. In gezelschup doot hy zich
voor als een volslagen dronkaurd, wat hy toch
niet is. Hij drinkt tweo of drie glaasjes vodka
en kyki dan, of wy dat wel gezien hebbenan
ders stoot hy een van ons met den elleboog aan,
slaat zijn oogon ten hemel on zucht met een
grafstem
Wat ben ik toch diep gezonken Hoe is
het toch mogelyk I
Als wij hem dan antwoordden, dat hij zich
aanstelde, werd hij bepaald nydigniets kon
hem meer uit zijn humeur brengen dun twijfel
nan zijn zedelijken val. Toch was hy een beste
kerel.
Eens dwaalden hij en ik in de bergen van
Salzkammergut, dicht bij Zell-am-See. Daar de
nacht al langzamerhand gevallen was, liepen wij
steeds meer gevnar, armen of beenen to breken.
Zeg eens, hoorde ik Antek beweren, jij
hebt veel meer talent dan ik, duurom zou hot
veel meer zonde zijn, als jy omkwam. Ik zul
voorop gaan. Als ik vul, dan blyf jij maar waar
je bent en wacht, tot de zon weer is doorgebroken.
Neen, jij gaat niet voorop; ik kun veol be
ter zien.
Als ik vandaag myn hals niet breek, zoido
Antek, dun verdrink ik toch nog eens het bljjft
hetzelfde.
Ondertusschen was het pikdonker geworden.
Ten laatste besloten wij, muur op goed geluk
af verder te gaan. Het ging voetje voor voetje,
In het eerst ging alles prachtig, maar later
word het pad ateeds nauwer. Zoover wy konden
zien, wuren or aan weerskanten vun den weg af
gronden, waarschijnlijk onpeilbaar.
De bergrug werd steeds smaller en wat
erger was door den hovigon wind werden her
haaldelijk brokken Bteon voor onzo voeten ge
slingerd.
Zeg, ik ga op handen on voeten, anders
vallen wy nog, zeide Antek.
liet was inderdaad noodzakelijk geworden en
wij kropen voort uls oen paar chimpansees.
Maar ook dozo manier moesten wy weldra op
geven het pad werd zoo «mal als do rug van
een puurd. Antek ging or schrijlings op zitten,
ik volgde zijn voorbeeld on zoo wipten wij
telkens met do huilden vooruit voelend lang
zaam vorder, zoor tot nadeel van onzo kloeren.
Plotseling hoorde ik do stem van mijn baan
breker
Vladek
Wat is er
Het pad houdt hier op.
En wat komt er dan 7
Niit» daar moet een afgrond zijn.
Gooi eens met een steen, dan kunnen wy
hooron hoe lang hij va!',.
Ik hoorde in du duisternis Antek naar oen
los stuk grabbelen.
Let nu op, zoido hij.
Ik spitste myn ooren,
Voortdurende stilte!
Hoorde jy niets
Neenl
Wn zitten hier wol op ons gemak I Dio af
grond is minstens honderd vadem diep.
Gooi nög eens.
Antek nam nu een grooter brok.
Geen golnid I
Wnt moet dat nu vroeg Antek.
Ik kan or niets aan doen 1 Wij dienon
wel hier te blyvon, tot het weor dag wordt.
Daar zaten wij nu. Antek gooide nog een
paar keer; alles te vergeefs.
lien uur kroop voorbij, en nog oonoindo-
lyk hoorde ik myn lotgenoot:
Vladok, vul niet nu in slaap heb jo oon
cigarette voor mo 'l
Wordt vervolgd.)
