Maandag 23 Juli 1900. Ho. 4999. 49e Jaargang. OP REIS. De derde vrouw! Phoenix-Brouwerij H. METJRSING Co. Export naar Oost- en West-Indië. Uitgave Firma A. H. VAN CLEEFF te Amersfoort. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maandeD f 1.franco per post 1.15. Ad verten tiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, olïieieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën vap buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. Bureau KORTEGRACHT Telephoon 19. Wij zij" gaarne bereid om, tegen vergoe ding van hut porto, de geabonneerden die voor korten of langoren tijd op reis gaan, de Amersibortsclie Courant en de hladen welke zij door onze tusschenkomst ontvangen, na te zenden. Opgave van duidelijk adres is voldoende. K K N N 1 S E V 1N G. Do BURGEMEESTER van AMERSFOORT, Brengt ter keimes van de ingezetenen dezer ge meente, dat liet door den Directeur van 's Rijks di recte belastingen enz. te Amsterdam executoor ver klaard kohier No. 1 van de belasting op bedrïjfs-en andere inkomsten over het dienstjaar 1900/01 aan den Ontvanger van 's Rijks directe belastingen alhier is ter hand gesteld, aan wion ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen aangeplakt te Amersfoort, den 20. Juli 1900, Do Burgemeester voornoemd, CELOSSE, Weth., 1». Br. Amersfoort in 1899. VI. Omtrent het Bijzonder onderwijs zegt het Gemeenteverslag Het gemiddeld aantal leerlingen aan de Roornsch-Katholieke scholen voor jongens gedurende 1S99 was 483. De vorderingen tier leerlingen waren over het algemeen voldoende. Met ijver en toewijding vervullen de 10 onderwijzers hun taak. Het gedrag der leerlingen was over liet algemeen zeer goed. Slechts van een vijftal kwam herhaaldelijk opzettelijk schoolverzuim voorde overige absenten kwamen meestal voort door huise lijke omstandighededen of door ziekte. liet onderwijs aan de Christelijk Natio nale school werd gegeven door het Hoofd, bijgestaan door onderwijzers, waarvan 2 met hoofdacte. De ijver en toewijding der onderwijzers gaf reden tot tevredenheid. Uit de hoogste klasse deden in het afge- loopen jaar 2 leerlingen examen voor de Normaallessen, 1 voor de Hoogere Burger school en 6 voor de Burgeravondschool. Het aantal leerlingen bedroeg op 31 December 357. Sedert het vorige jaar wordt er onder wijs gegeven in drie moderne talen. Het gelal leerlingen, die in 1899 de R. K. Bijzondere school voor meisjes (Heeren straat) bezochten, bedroeg 173. Hieronder zijn 2 kinderen die nog niet den leeftijd van 6 jaren bereikt hebben. Het onderwijs wordt gegeven in twee ruime, trissche lo kalen in elk lokaal bevinden zich 3 klas sen. In elk lokaal zijn 's morgens 2 onder wijzeressen voor de verschillende vakken van liet Lager onderwijs werkzaam, terwijl s middags in elk lokaal door 3 onderwijze ressen klassikaal onderwijs wordt gege ven in de handwerken volgens de nieuwe methode. Woensdag en Zaterdag ontvangen de kinderen, die het verlangen, van twee lot vier uur onderwijs in de Fransche taal. De ijver en toewijding der onderwijzeres sen laat niets te wenschen over. IJver en vorderingen der leerlingen zijn over 't alge meen zeer bevredigend. Wat de gezond heidstoestand der leerlingen betreft, deze is over 't algemeen vrij goed. Het schoolver zuim is gemiddeld 2 a 3%. Tijdens de laat ste influenza-epidemie steeg dit tot 9%. Omtrent het Middelbaar onderwijs zegt het verslag Op ultimo December 1899 werd aan de H. B. S. met 5 jarigen cursus onderwijs ge geven aan 190 leerlingen, waarvan 19 vrou welijke; 2 mannelijke en 14 vrouwelijke leerlingen volgden als toehoordei's slechts enkele lesuren. Tengevolge der groote toeneming van leerlingen werd bij Raadsbesluit van 12 Juli 1899 besloten tot splitsing van de lste klasse in 3 deelen, van de 2e, 3e en 4e klasse in 2 deelen en tengevolge daarvan het aantal leeraren uit te breiden door aanstelling van tijdelijke leeraren voor: Wiskunde, Fransch, F.ngelseh, Staatswetenschappen, Geschiede nis en Aardrijkskunde, Hoogduitsch, en Ge schiedenis en Nederlandsch. In de Koestraat werden dientengevolge 5 schoollokalen en een Directeur-leeraren ka mer in gebruik genomen. Aan de Burger-avondschool werd op den zelfden datum onderwijs genolen door 25 leerlingen, waarvan 9 leerlingen ook les kre gen in het voortgezet teekenonderwijs. De uitgaven voor het Middelbaar onderwijs bedroegen f 31 318.40. Het Rijks-subsidie bedroeg f9000. Hel geheven schoolgeld voor onderwijs aan de tl. B. S. bracht f8613 op, dat aan de Burger-avondschool f48. De C. v. T. op het M. O. rapporteerde: Aan de Hoogere Burgerschool rnet vijf- j jarigen cursus genoten het onderwijs in De cember jl. 188 leerlingeu. In vergelijking met December 1898 wijst het aantal mannelijke leerlingen een ver meerdering aan van 35, dat der vrouwelijke een vermeerdering van 15. Van de hierbo ven vermelde 188 leerlingen zijn 82 zonen of dochters van ingezetenen, 37 zijn bij in gezetenen inwonende, terwijl dagelijks 69 uit omliggende Gemeenten ter sehole komen. Voor het toelatings-examen bij den aan vang van den loopenden cursus hebben zich aangemeld: 88 mannelijke leerlingen en 11 vrouwelijke voor den volledigen cursus voor enkele lessen 1 mannelijke en 8 vrouwelijke candidaten. Toegelaten zijn 71 mannelijke en 8 vrouwelijke voor volledig onderwijs, en 1 mannelijke en 8 vrouwelijke voor enkele lessen. Van de 84 geëxamineerde mannelijke can didaten voor volledig onderwijs zijn in het geheel niet toegelaten 13 adspiranten, waar van 9 voor de 12 voor de III en 2 voor de IV klasse. Van de 9 vrouwelijke adspi ranten is éeu niet toegelaten tot de I klasse. De candidaten voor enkele lessen werden allen toegelaten tot de klassen waarvoor zij zich hadden opgegeven. Zonder examen zijn toegelaten, als volledig leerling, 4 man nelijke en 2 vrouwelijke candidaten komende van Hoogere Burgerscholen met vijfjarigen cursus. Het overgangs-examen aan het einde van den vorigen cursus is afgelegd door de 96 in klasse I tot IV aanwezige leerlingen voor volledig onderwijs. Van de 26 geëxamineerde mannelijke leer lingen der le klasse werden bevorderd 22, van de 17 der 11e klasse 15, van de 26 der Ille klasse 24, en van de 27 der IVe klasse 19in het geheel dus 80 van de 96 geëxa- mineerden. Van de 9 vrouwelijke leerlin gen slaagden 3 der Ie klasse, 3 der 11e klasse, 1 der Ille klasse en 1 der IVe klasse, ter wijl éen leerlinge der IVe klasse de lessen dier klasse bleef volgen. De 4 mannelijke en de 5 vrouwelijke leerlingen voor enkele lessen legden allen met gunstig gevolg het overgangs-examen af. Het eind-examen der Hoogere Burger scholen in de provincie Utrecht, ditmaal evenals in 1898 omvattende de Hoogere Bur gerscholen in de provincie Overijsel, werd afgenomen te Deventer, onder voorzitterschap Feuilleton. naar I1ENRYK SIENKIEWICZ, schrijver van „Quo Vadis'',enz. 16. (Sloi). Na het eten gingen wij naar Hela Kolehanovski. Sedert hel oogenblik, waarop Eva inij kon voor stellen als haar verloofde, werd de verkleedpartij van den minstreel oen onschuldige grap en was alle re den voor verkoeling tussehen de beide dames opge heven en, zooals ik dachl, ontving Hela ons rnet open armen, toen zij omtrent ome verloving hoorde en was zij dolblij met Eva's geluk. Wij lachten als drie waanzinnigen ont den „grootvader" en ont wat die „grootvader" tc hooren kreeg van den schilder Ma- goraki. Gisteren had ik uog zoo graag Ostrynski doorstoken, vandaag sta ik verbaasd over zijn ver stand en doorzicht. Hela lachte zóo van harte, dat haar heldere oogen vol tranen kwamen. Tussehen twee haakjes gezegd, zij was hemolseh zooals zij haar hoofd hoog aan hel einde van ons bezoek ik kon er nnjn oogen niet van afhouden en Eva zelf was zóo onder tie bekoring, dat zij den hcelen dag onwillekeurig die buiging van den lials en dien bhk nadeed. Wij kwamen overeen, dat ik, na afloop van mijn reis mei Eva, het portret van Hela zou schilderen, maar eerst wilde ik mijn Eva te Rome schilderen als ik die trekken maar kou weergeven, die zöu leer zijn, en dat gelaat, zóo levendig van uitdruK- hing dat elke gedachte weerkaatst wordt als een wolk in helder water. Maar ik wilde slagen: waarom niet7 Het avondblad van den „Vlieger" d.schte ongo looflijke verhalen op van de bestellingen, die ik ont vangen bad; mijn inkomen werd bij duizenden ge rekend. Dat was misschien eenigermate de aanlei ding, dat ik den volgenden dag een brici van Kazia ontving, waarin zij schreef, dat zij den ring m ce vlaag van jaloezie teruggezonden had, maar dat haar ouders te vermurwen zouden zijn, als ik met haar nederig aan hun voeten knielde. Ik kreeg langzamerhand genoeg van die knieva le» en vergevingen. Ik antwoordde niet. L'uRwm de voeten van Snslovski vallen, die willaat Kazui met Ostrynski trouwenik heb mijn Eva. Maar mijn zwijgen bracht ontsteltenis bij de bus- AMERSFOORT. tek. Antek liet mij den brief lezen. Kazia smeekte hem een oogenblik te mogen spreken over een aange- legcnheid, waarvan haar geheele toekomst afhing zij deed een beroep op zijn hart, op dat rechtvaar digheidsgevoel, dat zij bij den eersten oogopslag in hem geraden had. Zij voedde do hoop, dat hij het verzoek van een ongelukkige vrouw niet zou weer staan. Antek vloekte, mompelde iets in zijn baard van laaghartige Filistijnen en over de noodzakelijkheid om hen en hun nakomelingschap bij de eerste, goede gelegenheid op te ruimen, maar hij ging. Ik wist, dat zij mij door hem zouden willen overhalen. Antek, die in waarheid zacht van inborst is, werd werkelijk gewonnen. Een wec-k lang ging hij go regeld naar du Snslovski' s, drie dagen lang zwiert hij om mij heen, bromde en keek mij aan als eeu wild dier. Eindelijk vroeg hij op een goeden dag gemelijk Wat denk jij ru te doen met dat meisje Welk ineisjo Met die Snslovski, of hoe heet zij Ik denk hoegenaamd niets te doen tuet die Snslovski, of hoe heet zij. Een oogenblik stilte dau weer Antek Zij huilt den heelen dag, totdat ik het niet meer kan aanzien. Wat een eerlijke ziel Bij deze woorden beefde waarlijk zijn stemmaar hij snoof als een rhinoceros en voegde er bij Eeu fatsoenlijk man handelt niet op zoo'n Jijko'ijk yoor jou ]jover op papa Suslovsk, dan dat ik zijn dochter onrecht aandoe. Oók goedik bcgryp je tóch nooit. Hiermee eindigde liet gesprek en van dat oogen blik sprak ik niet meer tegen Antek Wij dreunen 's morgens samen thee en wij gingen geen van beiden verhuizen. Mijn huwelijk naderde steeds. Door den „Vlieger' natuurlijk wist heel Warschau het. Iedereen keek ons na: iedereen bewonderde Eva. Toen wij op de tentoonstelling waren, omringden zij ons zoo, dat wij uiet voortkonden. Mijn onbekende vriendin zond mij weer een onge- teekendeu brief, waarin zij mij waars- huwde, dat Eva niet de geschikte vrouw was oor een man als ik. „Ik geloof niets, van wat er beweerd wordt over de verhouding tussehen I'ana Adatni en Pan Ostrynski, schreef mijn vriendin; maar gij, meester, hebt een vrouw noodig die zichzelf wegcijfert voor uw grootheidPana Adami is zeli kunstenares, en zal altijd zichzelf in de eersle plaats verheerlijken." Antek ging geregeld naar de Suslovski 'szeker als trooster wnnt de Suslovski 's moesten reeds van mijn plannen gehoord hebben. Voor Eva kon ik een onbepaald verlof krijgen. Zij begon beur haar te kappen als een dorpsmeisje, kleedde zich zeer eenvoudig en droeg japonnen, die tot den hals dicht gingen. Dat stond haar uitste kend. Het tooneel van de kleedkamer mocht nooit meer herhaald worden. Eva wilde het niet hebben. Het eenige wat ik doen mocht, wa3 haar handen kussen. Ik werd ongeduldigmaar ik vleide mij, dat zij het zelf óok vervelend vond. Zij beminde mij onuitsprekelijk. Wij brachten heele dagen samen door. Ik was begonnen met baar teekenlessen te geven. Zij ging er in op. I deringen. Ik kreeg een gouden medaille te Pesth. I Ken rijke Kroaat kocht mijn schilderij. Ik trad in onderhandeling met Goupil i Te Verona werd mij een zoon geboren. 1 Eva zeide zelf, dat zij nog nooit zoo'n kind ge- zicu had. Buitengewoon. Wij zijn nu al weer een paar maanden te Warschau. Ik heb een prachtig atelier laten bouwen. Wij zoe ken de Ostrynski's nogal dikwijls op. Hij heeft den „Vlieger" verkocht en is nu President van de „Ver- eeniging ter Verschaffing van gerstenmccl aan ar beiders zonder werk". Niets kan u een denkbeeld geven van zijn waardigheid of van de dankbaarheid, waarmede men naar hem opkijkt. Hij klopt mij op den schouder en zegt dan: „Zoo, weldoener!" Hij beschermt ook litteraire talenten en ontvangt eiken Woensdag. J Zn is zoo schoon als een droom. Zij hebben geen I kinderen. Bliksemsehieteude Zeus, heerlijke donderaar, waar kijkt gij heen van den top van den Olympus Er gebeurden dingen, waarvan de wijsgeeren nooit ge- droontd hebben. Op den avond vóór mijn huwelijk kwam Antek I eensklaps naar mij toe, stiet mij met zijn elleboog aan en zeide norsch, terwijl hij zijn warbos van een hoofd afwendde Vladek, weet je, dat ik een misdaad begaaD heb? Zeker, sedert je het mij gezegd hebt. Welke misdaad Antek keek strak naar den grond en zeide, als voor zichzelf: Dat zoo'n moreel en lichamelijk nietswaardi ge, in het huwelyk gaat treden met zoo'n meisje als Kazia. Ik durlde mijn ooren niet gelooven, maar ik vloog mijn vriend ont den hals zonder er op te letten, dat hij mij vau zich afduwde. Zijn huwelijk werd een paar dagen later gesloten. Na een verblijf van een paar maanden te Rome ontvingen Eva en ik een sierlijk kaartje, waarbij wij uitgenoodigd werden om op de bruiloft te komen vaD Pan Ostrynski en Pana Helena Turno, primo voto Kolehanovski. Wij konden niet, want do gezondheid van Eva liet het niet toe. Eva schilderde vlijtig en maakte reusachtige vor- Help, helpof ik ga nog dood van het lachen I Antek en zijn vrouw zijn uit Parijs teruggekomen. Zij stelt zich aan als de vrouw van een artiest uit het schoone Boheme hij draagt zijden hemden, heeft een haarlok op zijn voorhoofd en draagt zijn baard wigvormig. Ik begrijp alles; ik begrijp, dat zij zyn gewoonten en zijn karakter de baas is geworden maar hoe overwon zij zijn haren? Dat blijft voor mij een diep geheim. Antek schildert nog steeds „lijken", maar tegen woordig ook grepen uit het dorpsleven. Hij heeft veel succes. Hij schildert ook portretten, echter min der' gelukkig, want de gelaatskleur herinnert altijd aan de „lijken." Ik vroeg hem, uit oude vriendschap, of hij geluk kig was met zijn vrouw. Hij antwoordde, dat hij nooit van zulk eeuoardsch geluk had durven droomeu. Ik zou eveneens volmaakt gelukkig zijn, als Eva niet zoo zwakjes werd. En daarbij krijgt het arme ding spijt: ik hoorde haar eens 's nachts huilen. Ik weet waarom. Zij heeft heimwee naar het tooneel. Zij zegt niets, maar zij smacht. Ik ben een portretbcgonnen van mevrouw Ostrynski. Zij is eenvoudig onvergelijkelijk Achting voor Os trynski zou my natuurlijk uiet tegenhouden als het niet was, dat ik ontzettend voel van Eva houd, dan weet ik niet, of Maar ik bemin Eva vurig, onuitsprekelijk!

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1900 | | pagina 1