Feuilleton.
EE\ WEDDENSCHAP
PHOEMX-BBOUWEBIJ.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
Specialiteit in Exportbier naar de Tropen.
Punt 1 der voorstellenverandering van
het reglement op bet examen ter toelating
tot de Evangeliebediening in de Ned. Her
vormde kerk, in dien zin, dat wanneer het
oordeel der examinatoren over de toelating
niet eenparig gunstig is, de examinandus
wordt afgewezen, Werd niet goedgekeurd,
omdat de examens daardoor verzwaard zou
den worden.
Het reglement op de wijkgemeenten wordt
door de vergadering in strijd geacht met
het algemeen belang.
Tegen de toevoeging aan art. 38 van het
reglement op het godsdienstonderwijs, waar
van de bedoeling ishet wegnemen van het
misverstand, dat het betalen der verplichte
bijdrage aan de generale kas zou zijn de
voorwaarde, waaronder men het lidmaatschap
van de kerk verwerft, en als ware het den
toegang tot het H. Avondmaal koopt, maakte
de vergadering bezwaren. Zij wenschte dit
niet in stemming te brengen, en nam des
betreffende de volgende motie met algemeene
stemmen aan
«De classicale vergadering te Amersfoort
oordeelende dat het reglement van de ge
nerale kas op onwettige wijze is ingevoerd,
betreurt de weinige aandacht, die de synode
geschonken heeft aan de gemoedsbezwaren
van andersdenkenden, en wenscht de toe
voeging aan het artikel niet in stemming
te brengen."
Ds. H. J. ter Haar Romeny, te Amersfoort,
bracht verslag uit aangaande den arbeid
voor in- en uitwendige zending in onder
scheidene gemeenten dezer classis, t. w.
Baarn, Zeist, Austerlitz, Westbroek, Nieuw-
Loosdrecht en Amersfoort.
De rekening van den quaestor der classis
sloot met een batig saldo van f26.165.
Een voorstel van ds. Nahuis was ingeko
men om aan de synode slechts om de 3 jaar
uieuwe reglementen en reglementswijzigingen
voor te stellen en in te voeren. Alleen
spoedeisehende zaken, door een commissie
noodzakelijk geoordeeld, kunnen ieder jaar
in behandeling worden genomen. Dit voor
stel werd verworpen.
Ds. Couvée sloot de bijeenkomst met dank
zegging.
In tegenwoordigheid van de heeren J. C.
Fabius. Inspecteur van het Lager onderwijs,
A. J. Nijland, District-schoolopziener, rar. H
Th. s'Jacob, waarnemend Arrondissements-
scboolopziener, en dr. L. B. Fikkert, nieuw
benoemd schoolopziener in het arrondisse
ment Amersfoort, nam dr. K. W. van Gor-
kom Zaterdagmiddag afscheid van de onder
wijzeressen en onderwijzers van openbare
zoowel als bijzondere scholen in zijn arron
dissement, die daartoe in grooten getale zich
hadden vereenigd in de concertzaal van „De
Arend".
Woensdag was hem te zijnen huize, te
Baarn, namens alle onderwijzerressen en on
derwijzers bij monde van den heer N. van
Veen, als bewijs van erkenning en waardeering
voor hetgeen hij gedurende 16 jaar als
schoolopziener deed, ter herinnering aange
boden een keurige, kostbare inktkoker met
zilver gemonteerd en van toepasselijke in
scriptie voorzien.
Dr. Van Gorkom bracht zijn dank voor dit
zeer door hem op prijs gesteld geschenk en
zeide, dat wel een Kon. besluit hem op zijn
verzoek eervol ontslag verleende uit zijn
ambt als schoolopziener, doch zelfs geen
Koninklijke macht hem zou kunnen verhin
deren de scholen te blijven bezoeken en de
vriendschap met het onderwijzend personeel
te onderhouden.
Na zijn opvolger, dr. Fikkert, te hebben
voorgesteld, herinnerde spreker welke bij
zondere gevallen zich voordeden in het 16-
jarig tijdperk, en gaf hij een beschouwing
over de Leerplichtwet, die naar zijn over
tuiging geenszins door het nieuwe ministe
rie zal worden ingetrokken en slechts ver
8.)
„Wel, laat de heeren binnenkomen, riep de pastoor
Zij moeten zich óok overtuigen."
En zoo zaten wij weldra gezellig bij elkaar onder
een voortreflijk glas wijn.
Eerst toen het begon te schemeren, gingen wy
naar huis.
Na deze zoo schitterend volbrachte proeven had
men kunnen denken, dut mijn tegenstanders mij
den derden dag, zeiven zouden nebbeu uitgenoodigd.
Mis hoor! Op den derden dag, klokke halftwaalf,
kwam bet bevel, dat ik heden zou dineereu by me
vrouw Langen. Dat was te veel van mij gevergd I
Mevrouw Langen was een allerliefst jong weeuwtje
en had pas kort geleden haar man verloren. De we
duwe leefde sinds dien dag zeer eenzaam met haar
eenig kind en een oude meid. Ieder in de stad deelde
in het lot der stille en geachte vrouw, doch Diemand
waagde het, haar in haar droefheid te storen. Zy
wenschte alleen te zijn met haar kind en in haar
stil tehuis het aandenken aan den geliefden man,
met wieu zij nauwelijks drie jaar gehuwd was ge
weest, levendig te houden. Ik, de jolige grappenmaker,
had wel allerminst het recht oni een bezoek te bren
gen aan de treurende weduwe.
Reeds wilde ik my op genado of ongenade aan
mijn vjjanden overgeven, toen ik bedacht, dat or op
uaxde dikwijls de meest wonderlijke dingen plegen
te geschieden, dat een enkel iuan als Napoleon de
eenvoudiging behoeft om een weldaad te
worden.
Dr. Van Gorkom nam afscheid met de
woorden „Mocht iemand raad, voorlichting
of hulp willen vragen, dat hij koraeik zal
voor nem staan, gelijk ik steeds mij ten
plicht rekende dat te doen."
Inspecteur Fabius sprak vervolgens den
vertrekkende toe en wenschte, dat hem nog
vele jaren gegeven zouden zijn waarin hij
dankbaar zou kunnen terugzien op den 16-
jarigen zoo vruchtbaren arbeid. Spr. hoopte,
dat dr. Van Gorkom zou bewaren de herin
nering aan de hartelijke vriendschap, die bij
dit scheiden niet scheiden kon.
Dr. Nijland verklaarde, dat dit scheiden
hem buitengewoon pijnlijk waseen beter
schoolopziener kon spr. zich niet denken.
Geen enkel wolkje was in deze 16 jaar aan
den ambtelijken hemel en spr. achtte dit
heengaan dan ook een zeer groot verlies.
Zeer verheugd was hij, dr. Van Gorkura als
vriend te mogen behouden en hij hoopte,
nog in lengte van jaren een plaats te mogen
behouden in diens hart en diens huis.
Dr. Fikkert verklaarde, een man als dr.
Van Gorkom te moeten vervangen een zeer
lastige laak te achten, doch te hopen met
aller medewerking mettertijd een waardig
vervanger te zullen worden. Spr. bracht zijn
dank aan dr. Van Gorkom die hem reeds
zoo meningmaal met goeden raad diende,
den Inspecteur en den Districts-schoolopzie-
ner voor hun tegemoetkoming maar ook ook
"mr. s' Jacob, die door het ambt tot Augustus
waar te nemen, spr. gelegenheid gaf zich
geheel toe te rusten.
De heer N. van Veen, voorzitter van de
commissie voor het huldeblijk, herinnerde nu
hoe dr. Van Gorkom allen heeft gesteund,
geleerd, bemoedigd, geholpen en hoe zijn
naam onuitwischbaar geschreven staat in het
levensboek van menig onderwijzer. Allen
wensehen hem Gods besten zegen en een
lange, lange rust na een zoo werkzaam en
welbesteed leveD.
Dr. Van Gorkom dankte de verschillende
sprekers en stelde zijn opvolger voor aan de
Hoofden der scholen, waarna de bijeenkomst
werd opgeheven.
Dr. L. B. Fikkert, nieuwbenoemd school
opziener in bet Arrondissement Amersfoort, j
zal zich metterwoon vestigen te Baarn.
In ïStaats-courant" 148 komen voor drie
Kon. besluitentot wijziging der regeling
van de vergoeding voor bureau-kosten aan
de Colleges van zetters voor 's Rijks directe
belastingen en der prese-ntie-gelden voor de
leden dier collegesbetreffende die colleges
en betreffende de aanwijzing der kringen
van de Commissiën van aanslag voor de Be
drijfsbelasting en hun standplaatsen.
NopeDs Amersfoort wordt daarin bepaald,
dat voor elk duizendtal inwoners en voor
elk kalenderjaar als vergoeding voor bureau
kosten wordt toegekend f20 en aan de leden
te zamen voor elk duizendtal inwoners f21,
een en ander te rekenen van 1 Januari dezes
jaars.
De aandeelhouders der Deventer tapijtfa-
briek zullen tegen 6 Juli een vergadering
houden. Voorgesteld zal dan worden, den
heer Mouton, den tegenwoordigen Directeur
van de Amersfoortsche tapijtfabriek, te be
noemen als Directeur der Deventersche.
De Amersfoortsche tapijtfabriek zou dan
mogelijk met die te Deventer samensmelten
en uit Amersfoort naar Deventer worden
overgebracht. Nog eenigen tijd zouden ze
echter naast elkaar blyven bestaan.
Bij Kon. besluit zijn op hun verzoek eer
vol ontslagen uit den militairen'dienst kolo
nel J. van Wijk en kapitein W. Pulïius, van
het 5e regiment infanterie, onderscheidenlijk
met ingang van 1 Augustus en van 1 Juli,
terwijl aan beiden pensioen is toegekend.
Het 5e regiment infanterie zal van 28
Augustus tot 7 September najaarsoefëningen
houden in de omstreken van Amersfoort,
onder leiding van den commandeerenden
officier van het korps.
De sergeanten J. Busquet, G. Menken,
L. A. M. Ottenhoff en \V. Engelman, leer
lingen van het eerste studiejaar van den
Hoofdcarsus, zijn van heden tot 15September
gedetacheerd bij bet 5e regiment infanterie
tot het bijwonen der practische oefeningen.
De zilveren medaille voor 24-jarigen trou
wen dienst is toegekend aau fourier S. R. P.
Muuse, van het 5e regiment infanterie.
Adspirant-vaandrig E. S. Tillema is van
het 1e regiment infanterie overgeplaatst bij
het 5e, adspirant-vaandrig W. Croon gaat
over van het 5e naar het 7e.
De jongeling F. J. Broekman heeft bij het
5e regiment infanterie aangegaan de verbin
tenis als adspirant-vaandrig voor het Re-
serve-kader.
Door den Inspecteur van den geneeskun
digen dienst der landmacht is de paardenarts
2e klasse M. E. baron Bentinck, van liet le
regiment veld-arlillerie hier, aangewezen om
in plaats van den paardenarts 2e klasse D.
H. Goossen den staf der le afdeeling, bene
vens de le, 2e, 3e en 4e batterij van het 2e
regiment veld-artillerie te begeleiden op bun
marscii van 's-Gravenhage naar de Leger
plaats bij Oldebi'oek, van 17 tot 20 Juli.
Gelijk we Maandag meldden, werd hier
Vrijdag door de politie aangehouden G. C.
Tadema Wieland, wiens opsporing en aan
houding werd verzocht zoowel door den Hoofd
commissaris van Politie te Amsterdam als
door den Burgemeester van Baarn.
Men schrijft thans uit Baarn aan het «Han
delsblad"
Toen de aangehoudene naar Baarn was
overgebracht, bleek uit tal van officieeleaan
bevelingen ten duidelijkste, dat men.den
echten T. had gearresteerd, hetgeen te min
der kon worden vermoed omdat de gearres
teerde zich inderdaad zeer vreemd gedroeg.
De valsche T., die onder bedrieglijke voor-
gevens gelden inzamelt voor de gevangen
loeren of de vrouwenkampen in Zuid-Af-
rika, doch deze gelden ten eigen bate aan
wendt, is nog steeds op viye voeten.
Vreemd blijft het, dat deze «als heerge-
kleede persoon" Dinsdag wederom teScber-
penzeel gearresteerd werd, doch, weder naar
Amersfoort overgebracht, andermaal werd
losgelaten.
Is dit een zeer vreemde reclame-makerij,
dan wel een nieuwe manier om kosteloos te
reizen Y
Hoe genoeglijk rolt het leven des gerus-
ten landmans heen zong indertijd de dich
ter, die niet wist, dat het buitenleven ook
groole onaangenaamheden kan brengen, het
geen blijken kan uit het volgende.
Iemand te Stoutenburg moest Zaterdag
avond hier een vergadering bijwonen, waarop
hij noode gemist kon wordenVrijdagoch
tend werd de uitnoodiging hem gezonden
per gesloten brief, die tusschen 8 en 10
's ochtends aan het Postkantoor hier werd
afgestempeld.
De brief bereikte hemZaterdagmid
dag na 4 uur.
Men kan, langs de binnenpaden, van hier
naar Stoutenburg luopen in een vijf kwartier
de brief deed er dertig uren over.
Zeer terecht noemde de geadresseerde deze
inderdaad expedite bestelling »een waar ge
noegen van het buitenleven''
Donderdag sloeg een voor een boerenwa
gen gespannen paard bij de uitspanning «Oud-
Leusden" op bol en joeg voort in de rich
ting van Amersfoort, waar het eerst by
«Amicitia" gegrepen en tot staan gebracht
werd zonder ongelukken veroorzaakt te heb
ben. De eigenaar was bet per rijwiel na
gesneld en kon paard en wagen zonder averij
weder huiswaarts geleiden.
Tusschen eenige kooplieden van hier, die
van de markt te Nijkerk terugkeerden, ont
stond een hevige twist.
Van der B. werd in het «Panhuis" onder
Hoevelaken do deur uitgezet door B. en Van
der K., en op den weg een Hink pak slaag
toegediend. Hij besloot aanstonds zich te
wreken. Nabij Amersfoort wachtte hij het
tweetal op en gewapend met een stevigen
knuppel ging hij hen te lijf, trouw geholpen
door zijn groote trekhonden, die ook lang
niet malsch waren. Vooral B. werd door hem
zootLnig toegetakeld, dat hij zich onder ge
neeskundige behandeling moest stellen en
een week of wat er mooi :nee zal zijn. Geen
zijner ledematen kan hij gebruiken bij moet
geholpen worden als een kind. In hoofd en
handen moet hij door de honden gebeten
zijn. De oorzaak van den twist wordt ver
schillend opgegeven, doch de politie zal de
zaak wel tot klaarheid brengen.
De Kroonprins van Siam kwam Zaterdag
middag tegen 6 uur aan de halte «Soestdijk"
en vertrok weder tegen half tien.
Het diner ten Paleize werd opgeluisterd
door de stafniuziek van het 5e regiment in
fanterie, die Vrijdag ook bij het diner op
«liet Loo" speelde.
Morgen zal de zoon van den Kroonprins
van Zweden een bezoek brengen aan H. M.
de Koningin-Moeder.
De Vorstelijke familie van Bentheim wordt
in den loop dezer week op «Soestdijk" ver
wacht.
Voor rekening der Spoorweg-maatschappij
«De Veluwe'" is te Barneveld aanbesteed
Het maken der gebouwen en verdere in
richtingen langs fiet gedeelte Station-Barne-
veld tot Station-Ede ~(S. S.) van den spoor
weg Nijkerk—Ede.
Hoogste inschrijvers voor de massa waren
de hoeren Esser en Brands, te Ede, voor
f45 918; laagste de heer Jetz, te Apeldoorn,
voor 129 790.
In de Legerplaats bij Zeist zullen dezen
zomer kampeeren
van 21 tot 30 Augustus de 4 veld-batal-
jons van het regiment grenadiers en jagers
en de Koloniale reserve
van 2 tot 11 September het 4e regiment
infanterie
van 12 tot 21 September het le regiment
infanterie.
Op den grooten weg ontbreekt het niet
aan handwijzersop eenzame paden moet
gij echter uw eigen wegwijzer zijn.
Seheele wereld had veroverdwaarom zou het mij
an niet gelukken, een simpel middagmaal bij me
vrouw Langen te veroveren.
Ik begaf mij naar de Neugasse, waar zij woonde.
Haar huis zag er van buiten reeds zoo vredig en
plechtig uitvoor de venzters hingen witte gordij
nen, TJit de keuken klonk de stem van de meid,
zeggende, dat de deur openstond. Wat was er van
mijn dienst?
Of mevrouw te Bpreken was.
„Ach, lieve hemel, zei de meid, toen ze mij her
kend had, ze wil altijd alleen zijn maar het zou veel be
ter wezen, als ze eens wat verstrooöug had. Het goe
de mensch wordt nog ziek. „Probeer het maar eens,"
fluisterde ze mij toe en wees naar de kamerdeur.
Ik liet mij dit geen tweemaal zeggen. Na een paar
maal getikt te hebben, hoorde ik zacht „binnen."
Ik deed de deur open. Zy had juist, zooals ik meende
op le merken, haar driejarig zoontje wat getroeteld.
Nu stond z\j op en kwam mij bedaard een paar
schreden tegemoet. Haar gelaat was zeer bleek en
in haar oogen stonden nog de sporen van tranen.
Ik weet heelemaal niet meer, welke woorden ik
heb gestotterd eu wat zij mij ten antwoord gaf. Ze
ker ia het iets zeer onbeduide.ids geweest en ik zag
al heel spoedig, dat het best was, zoo gauw moge
lijk rechtsomkeert te maken. Ik verontschuldigde mij
er mee, dat ik mij in de deur vergist had, en met een
paar onhandige buigingen wilde ik mij verwijderen.
Toon ik de trap afging, riep zo my achterna:
„Nog een oogenblikje, mijnbeer. U komt zeker
om over do successierechten te spreken, en vindt
het te kiesch om.Als dat geval is, kom dan nog
even bovenik moet mij nu toch eenmaal in het
onvermijdelijke schikken, en het zou mij ook aan
genaam zijn, als die zaken eindelijk in ordo kwamen.
U is toch de vriend van rnyn man geweost, ging
de weduwe voort, eu ik moet u uog wol danken
j voor uw hartelijke deelneming."
I Wat een lief kereltje!" riep ik uit en boog mij
voorover naar hot blonde kind. Het keek mij cenigs-
zins verwonderd aan en vroeg toen aan zijn moe
der: „Is dat papa?"
Zij autwoordde niet, maar keerde zich om en
schreide.
Ik nam den jongen op mijn arm, droeg hem naar
zijn moeder en (luisterde:
„Zeg aan maatje, dat zy niet zoo moet schreien,
ze heeft zoo'u lief ventje, ze is nog zoo jong en zo
moet weer wat rroolijker worden."
„Ik dank u wel, zeide ze, terwijl ze een oogen-
blik hare hand op mijn arm lei; de menschen mee-
neu het zoo goed met my. Het zijn treurige da
gen voor mij."
Nu kwam de meid niet een bordje soep binnen,
en zei tot tien jongen
„Frits, hier ia jo soep."
„Lust niet," antwoordde Friis, terwijl hy heel ver
trouwelijk aan myn roodc das trok.
„Fritsjo, zeido zyn moeder, wees nu zoet en eet I
je soep op."
„Lust niet," hield do kleino vol.
„Kijk eens" Frits, hoe groot jc nl bent,zei ik, hem
in de hoogte hellend, wat hem bijzonder beviel, en
je wordt nog veel grooter, als je zoet je soep eet j
Dan wordt je wel zoo groot als een boom."
„Wordt jij ook zoo groot als een boom, nisje soep
eet?" vroeg de knaap.
„Zeker."
„Eet dan, dan eet ik óok."
„Bost, jongenriep ik vroolykwo zullen samen
eten 1"
Ik ging aan tafol zitten, nam don jongen op mijn
knie eti wtf lepelden met grooten yver het bordje
soep op. Toen sloeg Frits zjjn armpjes om mijn
hals en ze<
„I'apa,
Ik keet
mag jc met meer weggaan.'1
;eck de jonge weduwe aan en onze blikken
ontmoetten elkaar :óo plotseling, dat ik er van
schrikte. Ik geloof, dat het haar precies zoo ging.
Wij wisselden daarna weer een paar onverschil
lige woorden en ik zeide, dat ik wel eens zou te
rugkomen, om die ambtszaak in orde te brengen.
Het ventje beloofde ik. dat hij mij gauw zou terug
zien, en zoo verliet ik liet huis.
Op straat stond een mijner vrienden met een tri
omfantelijk gezicht
„Dat is nu toch eens mis geweest," zeide hij
lachend.
„Hoe dat zoo vroeg ikik ben genoodigd en
heb er gegeten."
Na dien dag bracht ik meermalen een bezoek by
de jonge weduwe.
Eens was het een heel gewichtig bezoek. Je zult
misschien raden waarom en niet zoo heel lang
daarna vierden wij bruiloft. Dienzelfden dag onthaal
den mijn vrienden de armen der stadsoep met morg
on lever, gebraden varkensvleesch met sla, rijstpud
ding eu wijn.
Ik bracht mijn jonge vrouw in de zaal om ons
eons te verblijden in het smakelijk eten der oude,
kreupele en doove gasten. Men bood ons een eere
plaats aan, wij dronken op hun gezondheid en op
bovel van een mijner vrienden dronken zij op de
gezondheid van den man, die niet nlleen door de
kinderen cn armen ten eten wordt gevraagd.
Voortaan hing do kooi van mijn kanarievogel in
inyn eigen woning. Ik wedde na dien dag nooit
weer, dat ik ergens ten eten zou gevraagd worden,
maar ut altyd thuis. En heel smakelijk ook.
