Juni 1902.
PHOEMX BROUWERIJ.
DE DOLLE GRAAF.
No. 5202.
51e Jaargang.
Feuilleton.
Stadsnieuws.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
Export naar Oost- en West-Indië.
ÈinORTSCIE COURANT.
FIHRJA A- r V/N CLEFFF
AMERSFOORT.
v'oi'sr.tiijnt ïKnsdaij-, Donderdagon Zaterdagmiddag. Abonnement por muandori/ l.
tranen |n!i post 1.15. Advertentién 16 repels 00 cent; elke repel meer 10 cent. Lügule-,
nllicieële- <.mi unteipeninpsudverierilifin per repel 15 cent. Reclames 1—5 regels f 1.25; olko regel
meer 0,25, Grooto loiters nuur plnulsruimte. U«vvjjsnuminors naar builen worden in rekening
gebracht eu korten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
'ij aiiverii'iilién var builen de stad worden de incasseerkoston in rekening gebracht.
KORTEGRACHT9
Telephooit 1».
Wie zich «iet 1 Juli aiion-
ncert, ontvangt de tot dien
datum verschijnende num
mers gratis.
11e Vrede.
Labouchöre lieert toch nog in luit Lager
huis gevraagd of er een geheim prutoofu ol'
iets dei-gelijks bestond bij de vrc-'es-onder
handelingen.
Minister Halfuur zei-Ie, dat de Ihgcering
van niols wisi.
Adiliiomieele itrtikolen plegen anders zon bij
elk vrmlesvordi'ig l< Ie-inn-it'll.
-lijkt wel ten
nog si- eds op
Iht er wat te verh.-rg.-n i
volle hieruit, da- de eenso
de iclegr.-al'di'iideii zii
Uk gedelegi orden le Utrecht weien nog
altijd evf-ii weinig als allo ove; igeu in Kuropu,
die hun licht moeien opstoken aan Kngelsclie
couranten.
Er wordt braai' op los gelogen en alles
wordt in scène gezet om eens preliig het
kroningsfeest te vieren.
Kitchener seint, dat de Hoeren die zich
komen onderwerpen, uit alle macht »Öod
save the King" zingen, maar geeft wpI het
aantal geweren, dat wordt «buitgemaakt"
doch nimmer hot aantal zingende Hoeren op.
Lilian seint, dat de meeste Boeren in uit
muntende conditie vorkeoren en overvloed
van «kost" hadden. Zij gaven zich slechts
over omdat zo slecht in de k loeren zaten
Alsof er geen proviand-tremen meer liepen.
En er wordt ook braai' gelasterd.
Renter's correspondent van Keuter te
Pretoria seint
«Het is eigenaardig om do Hoeren te hoo-
ren over de vreemdelingen, die hen gehol
pen hebben. Over hot algemeen spreken
zij hun hartelijke minachting voor hou allen
uit, behalve voor do Amerikanen. Een groot
aantal, zeggen zij, waren zuivere avonturiers,
die allen op gold uit waren. Van de Duif-
schors sprekende, zei-Ie een dor voorname
commandanten »ze waren allen goed om do
paarden oen zeeren rug te bezorgen".
De «National-! Verkenners", de Boeren die
nog tijdens den oorlog -le wapens hebben
gevoerd tegen hun eigen lan l-vMootoii, heb
ben dezer -lagen -. n- lord Ki'.-heiinr gepa
radeerd. De liritsi.-i-' npperb.wi lln-bher sprak
hen toe, zijn erkentelijkheid betuigend voor
hot opnemen der wapenen tegen hen wier
Iweepznchl hen iu het vuld had gehouden.
Ilij gal' do verzekering, dat hun diensten
niet. zouden worden vergelen.
Er namen 500 man aan de parade doel
met de generaals Amines (jroiijé, Colliers,
Snijinan en Breytenbaoh. Toen de mannen
hoorden, dat lord Kitchener hen zou insnec-
toeren, lieten zij zich onmiddellijk drillen,
eerst, dooi' een Hrilsch sergeant, later door
een der hunnen. Volgons «Reuter" zijn zij
en de Hoeren in liet aluemeen verzot op
drillen zelfs krijgsgevangenen waren druk 1
bezig, elkander te. drillen.
Bezeilde Renter-corrospoiiilont verzekert
nok, dal, de Moeren die zich rui onderwor
pen op den bosten voet staan niet de «Na
tional Scouts". Ilij had verwacht, dat lus-
sc'ieii bei-Ie groepen een gespannen verhou
ding zon beslaan, doch kon niets daarvan
bern,erken. Iu logen-leel zochten d'e Boerwn,
die zich pas iiaddon overgegeven, onmiddel
lijk onder de verkenners hun vrienden op
en begroetten dezen hartelijk.
Geloovo, wie 't kan.
De «Westminster Gazette" is verstandiger
en waarschuwt het Eugclsche volk, de be
richten over de tevredenheid der Hoeren met
den loop van zaken niet al te gril te ge-
looven eu herinnert hoe ruim twee jaar ge
leden, toen Lord Roberts Bloemfontein was
binnengetrokken, dn telegrammen vol ston
den van hot vreugdebetoon der Boeren, en
de ontgoocheling die er op gevolgd is.
liet, is niet waarschijnlijk, zegt het blad,dat
\(f Roeren buitensporig blij zijn over bet ver
lies van luui afhankelijkheid, /ij zijn geen
mensi.-iien om zóo snel van gevoelen t.e ver
anderen. Het besluit, dut. te Vereoniging ge
nomen is, toont genoeg lioo zij dozen afloop
van den oorlog beschouwen. Wal men er uit
kan opmaken, is dal de Hoeren zich in liet
onvertnijdelijve schikken en nu de dingen
den besten kant bekijken willen. N-u heeft
Engeland een kans om de twee volken sa-
i te smelten; hel logge zich nu mot allo
stand in de liepuhlieken, op de vermeerde
ring van de welvaart in deu lande en ves
tige rechtvaardig on stevigde politieke grond
slagen. Het blad noemt vijl jaar als don tijd
die daarvoor nooilig is. Gedurende die jaren
zal men geen militaire of politieketroebolon
te vrei-zon bobben, maar is do welvaart na
vyf jaar niet verbeterd en de weg bereid
voor de politieke voorrechten die Engeland
beloofd heelt (dus in geen vyI' jaar is vol
gens hot blad aan invoering van zelfbestuur
te denken) dan zal Engeland zich tegenover
een nieuwe Afrikaander-kwestie bevinden,
die nauwulljks minder ernstig kan wezen dan
de oude.
„Hm ju," Hol wns alsof bij zich eerst eens
bedenken moest, ol' hij eigenlijk mmr Wiild-iuiihlou
had willen gaan.
„Naar gr-iotmnnm
„Ja boil-je bij tnnle Kastellen gelogeerd
„Ja, Grot-i, Line en ik: l'apu lioel't ontslag geno
men en gaat met- iniunu dezen zomer op reis en nu
zijn wij ilriciiii, met do gouvernante van do kinde
ren, zoolang bij grootmama ingekwartierd,"
„Zoo? En hoe lang hen je al hier?"
„Sedert eergisteren.1' Zij keek op haar horloge.
„Moor nu miieicn wij gaan, andere konion wij telnat
voor do Irollie. Wil jij den rijweg daar inslaan Dun
volg ik zon spoedig ne-gelijk langs het voed pad."
Tot antwoord ving zij een blik ->p uil de zwarle,
schitterende nogen van den -lollen graaf, die haar
deed yorstoinmen toon wikkelde, bassnw de teugels
van zijn paard om zyn arm en zij daalden samen
den weg af tiunr Waldmtihlen.
Lox Icon geen blik van Klvirc afwenden. Ja, hot
was Elvi, KI vi mot do goudblonde lokkon eu de don-
kerblnuwo oogon, maar er lag iels vreemds over ge
heel haar wezen nooit had zij vroeger hot hoofd
zóo lior on trotsch opgeheven als nu, en om den
vroeger zoo zuchten kindermond lag nu oen harde,
bijna bittere trok. En voortdurend hoorde de dolle
graaf oon verwijlende «torn, die hem zeiile „Dat Is
jou werk, jij hebt van hot kind e-n vroegrijpe vrouw
geniaakl."
Hot kwam hein nog steeds voor als een droom dat
hy zon naast Elvi voortwandeldo, zij n Elvi, dio toch
Aan het Lagerhuis is meegedeeld luie groot
(In militaire uitgaven zullen /yu gedurende
de jaren 11)02 en 1003 iti Zuid-Afrika, by bu- j
nadering althans. Relative du 145 000 000 g tl-
don, uit,gegeven in April en Mei, blij ft or nog J
te betalen een som van 350 inillinon gulden, j
Hiervan is ruim 100 millioen bestemd voor
soldijen en belooningen, ruim 50millioen voor
terugvoer der troepen naar Engeland, 25 mil-
lioen voor transport naar de koloniën en 00
tnillioen voor levensmiddelen.
dracht van grondgebied in den eigenlijken
stand van zaken geen verandering zou komen.
William Stead schrijft in de «Review of
Reviews"
De 31e Mei, sinds lang een vermaarde dag
in den Engeischen kalender, is nu dubbel
beroemd of berucht. Deu 31 en Mei 1431 ver
brandden de Engeischen Jeanne d'Arc te
Rouen en zjj verheugden zich in de volvoe
ring van een der ergste misdaden sinds de
kruisiging, gnloovnml, dat zij daarmede hun
macht over Frankrijk beklonken huilden. Den
3Rn Mei 1002 ontwrongen de Engeischen
den Boeren hun toestemming voor het op
houden van hun volks vrijheid. Hot gevolg
van hot eerste was liet güheele verlies van
onze l'Yanscho bezittingen, behalve Canada.
Wat zal hot gevolg zijn van het tweede?
Als do vergelijking volgehouden mag worden:
hot geheele verlies van at onze Zuid-Afri-
kuaiiHcho bezittingen, hehulvu Simonsbaai.
Uit Lissabon wordt gemold, dat daar een
levendige ontroering hecrsclit naar aanlei
ding van eon gerucht, dat Engeland wil
trachten van Koning Carlos oon territorium
te Lorenco Marquez to koopen.
liet blad «Mundo" herinnert er aan, dut
de Portiigeescho gezant te Londen onlangs
lo Lissabon is teruggekeerd om daarna we
der huustig to vertrekken, en brengt deze
reis in verband met genoemd gerucht.
Dit gerucht is niet onwaarschijnlijk, teo-
kent -Ie «Petit Bleu" hierbij aan, in verband
met de houding van den Koning van Por
tugal in don oorlog, mot de Boeren en zyn
geregelde vriendelijkheid jegens Groot-Brit
ten ië. Do autoriteit, waarmede Engeland
tijdens den oorlog to Loronyo Mtytquez is
opgetreden, heeft reeds het terrein zóo goed
voorbereid, dat by de eene of andere over
Ds. J. Cramer, Ned. Hervormd predikant
te Hoenderloo, hoopt morgenochtend voor te
gaan by do godsdienstoefening in do Lut-
hersche kurk hier.
In de Remonsti'unscho kerk hoopt voor
te gaan ds. P. Eldering.
Dr. Joh. W. Pont, consulent der Evang.
Luthersche gemeente hier, is benoemd tut
docent aan het Seminarie van het Hersteld
Luthersch kerkgenootschap, te Amsterdam.
Door Burgemeester en Wethouders is voor
vleu tijd van óen jaar benoemd tot Keur
meester der rijtuigen do heer C. M. van
Beek, wagenmaker hier.
Met de havenverbotei'iog zal roods iu het
begin der volgende maand oen aanvang
worden gemaakt. Dan toch zal worden aan
besteed de vernieuwing van den kademuuruan
don Kleinen Koppel, met bijhohoorende wer
ken, over oen lengte van 21)0 M.
ilu zijne niet meer wns. Hot was alsof er oen zware
last op hein drukte, die hem boletto, juist to don
ken en le voelen.
/ij hadden nu het einde van het hoseh bereikt on
Elvi re bloot' even staan om haar parasol to openen.
Lassow zag hou zij met denlinkerarm eon styvo, on-
handige beweging maakte en toen toch ten slotte
den rechterarm te hulp moest nemen. Hij kon een
woeston kreet van smart niet weerhouden, wonddozioh
af en verborg een oogenblik zijn gelaat iu do han
den.
„Vindt je niet, dat Waldmtihlen heerlijk ligt?"
vroeg Elviro onbevangen, alsof zij niets gemerkt
had.
Ilij klemde do tandon op elkaar en knikte, zonder
eon woord le sproken.
„Nu z(jn wij er dadelijk,"
Gravin Uastetton huwnondo alleen hot parterre mot
haar dochter; dc fraaie kamers op do eerste verdie
ping waren logeerkamers, die zjj uit vriendelijkheid
nek wol eens afstond aan gaston, die geen onderko
men meer hadden kunnen vinden. Dezen zomer wa
ren haar drio kleindochters haar „logóos".
Lex werd door (Ie jongo meisjes niet luido jubel
kreten ontvangen; do gravin en Lena verheugden er
zich ook over, hein weer eens bij zieh te zion eu zoo
lotte nieiuami er op, dat Elviro steeds blocker on
stiller werd, Ook Lex was niet meer do oudedik
wijls ;-af liij verkeerde antwoorden, of koek afgetrok
ken voor zieh noor. Mon dronk Icolllo in don fraai
aangelegdon tuin waarlangs do hoek ruisohte. Nadat
do tafel afgenomen was, moest I-assow do bezitting
van zijn taiito tot in do geringsto kleinigheid bowon-
-leren, huls, hof, tuin, ju zelfs do waaohkoukonon do
houtsolniur worden bezichtigd, en toon waren Lassow
en Elviro plotseling woer alleen in don tuin. Do gra
vin ou Lona waren naar huis gegaan om over liet
avondeten te boraa lslagou Lassow was sedert lan
gen tijd voor het eerst woor hun gast ou bovendien
als bozittor vnu Duinberg on erfgenaam van Arende-
berg oen persoonlijkheid dio door moedors van vol
wassen dochters naar waarde geschat word Na voel
mooiio was hot do gouvernante van Liso on Greta
gelokt,i haar leerlingen moe naar binnen to krijgen
om getij paar lossen to looron.
Lassow on Elviro liopm langzaam op hot smalle
paadje tussohou do aalbosn-nstruikon,
„Hoe lang bon jo eigenlijk alwoor inliet land?"
vroeg Elviro om toch iots to zoggon.
„Hodort vijf maanden."
„Was jo in Denemarken
„Ja, op eon good om don landbouw to looron." I
„Ik dacht, dat jo don Oooaan was overgestoken on
mot dio vrouw getrouwd zou zijn."
Plotseling stond hy voor haar on zag haar mol j
vlammende blikken aan. „Dat is niet waar, Elvi, dat
kan jo niet van >ny gedooht bobben I
„Jawel." Zy hield Kjjn blik bedaard uit, „Je was
plnUoling verdwenen het huis te Mossolm stond
ook eensklaps loog or word zooveel g,praat en
waarom zou hol ook niet zijn
„Ik dacht, datje tonmim-to nog vertrouwen iu mij
gesteld zoudt hebben, Elvi mijn ouders, mijn
bloedverwanten ou vrienden, allen lu-hbon mij mot
open armen ontvangen, niemand hooft ine iets go,
vruagd, niemand hooft rekenschap van mij verlangd,
on jij Elvi jij bijna boguf hom zijn stom
„van jou had ik oon andoro ontvangst verwaoht."
Ilij leunde togen oon boom on zag haar aan. „Zoo
lang ik iu den vroomde was, la er geen uur voor-
bijgogaan, waarin ik niet aan jo godaoht bob, Elvi
ik bob aan jo godaoht mot brandend, onuitspre
kelijk hoimweo mot bittor berouw. Juist do ge
dachte aan jou hoeft my staande gehoudenik wil
de iels doen, ik wilde oen man worden on daardoor
hot recht vorkrygon, jou te bezitten, Ik geloof, dat
ik mijn dool bereikt hob, on mi
Z|| maakte oon gebaar, om iioiu hot KWygen op
te leggen.
„Ga niot verder. Ik seido jo in hol oosch al, dat
Wij alloB moeten vergoten wat vroogor is voorgeval-
iou alles I Dat is voor ons heiden h-1 hoste I" Hij duso
woorden bodokio oon vale bleekheid haar gelaat en
oen siiiariolyke trek vortooudo zieh om haar mond,
„Voor ons belden? Elvi, Jo wool, dat ik jo liefheb,
byna zoo lang als ik kan donken. Ik heli togen je
gOZOlidlgd, maar toch heb ik Ju altyd bemind. En
nu ia mijn liufdo g-iluuturd en vaster guw ir-lou zij
zal my niot verlaten, zoolang ik loof inoarjy hebt
jo vertrouwen iu mij verloren, niet waar
Elviro boog hot hoofd ou zwooir. Toon keerde Lox
zieh om on verliet don min. Hy keerde mot ijjn
paard terug, maar op du pluats, waar hy Etvire -uit-
mout had, wierp hy zich iu hut gras noor en woonde
om z|jn vurloreu geluk.
Torzolfder lyd zat Elviro lil haar katucr voor hel
venster en tuurde met droeve oogon onafgewend In
de vertOi
iiy was van haar weggegaan, Lex Lassow, dienst
meer dan ooit beminde, weggegaan omdat zy hem
van zieh luid gewezen. Maar zij had niet underage-
koud haar vrouwelijke trots was ontwaakt op den
dag, waarop zU gohoord had, dat hy vertrokken wee.
Eerst was zy bereid geweest lioiu alle» le vergeten
maar, dat hy haar zoo verliet, zonder een enkel
woord tot afscheid, voor weken, maanden, wellicht
jaren, dat brak haar byna h«t hart. Wist hy dan
niot, dat haar verlangen naar heul haar «ou verte
ren, dat hy haar leven, licht en zonneschijn ont
roofde. Wat hielpen haar tyn alseheidswoorxiin ww»
Nora hy was voltrokken, zonder te «eggen waar
heen. En op denselfdou -lag was die vrouw ook ver
dwenen Zy gelooide wol niet, dat het een met bet
ander iu verhand stond, neen, volstrekt niet - imutr
hot was zoo mooliyk, het niet te gelooven.
En tin hy teruggekomen was, sou t\j moeten doen
alsof or niots was voorgevallen, zou «ij hem ontvan
gen mot ooit hart vol liefde on vortvouwon, ovonals
vroogor I Noon, dat kon zy niet; dat liet h«tr trots
niot toe. Zy klemde do lippou vast op elkander ty
wilde niet wuunen.
I Wordt vervofpd.)
