Dinsdag 24
Juni 1902.
No. 5206.
51e Jaargang.
B£ DOLLE nmr.
"A
1MEESFOORTSCQE COURANT.
FIRMA A H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement, per 3 maanden
franco per pose 1.15. Advertentiën 16 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-,
officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels/" 1.25; elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT9
Telephoon 19.
Wie zich met 1 Juli abon
neert, ontvangt de tot dien
datum verschijnende num
mers gratis.
II Sept. IV
Lourenpo
de
l)e Vrede.
De «France Militaire" komt ondanks de
tegenspraak terug op de geheime artikelen
van het vi edesverdrag en het blad verzekert,
dat ilie artikelen twee in getal zijn, waar
in van het eene 'de verbintenis bevat tot het
verleenen van volledige amnestie aan de
rebelien van de Kaapkolonie op den dag dei-
kroning van Fduard Vil co het andere liet
bedrag der schadevergoeding aan de Boeren
brengt op 7 millioen pond sterling oftewel
84 inillioe.ii gulden, voor welk peulschilletje
de Engelsche Regeering niet terstond durft
uitkomen.
De »N. Rott. Crt". besluit baar maande-
lijksche kronieken van den oorlog met het
volgend kort overzicht.
1899.
11 Oct. Begin van den oorlog.
15 Kimberley ingesloten.
20 Dundee.
21 Elandslaagte.
23 Mafeking gebombarbeerd.
30 Nicholsonsnek.
31 Bullei* komt te Kaapstad aan.
1 Nov. Inval in de Kaapkolonie.
2 Ladysmilh ingsloten.
28 Modderrivier.
10 Dec. Stormberg.
11 Magersfontein.
15 Colenso.
18 Roberts benoemd tot opperbevel
hebber
1900.
10 Jan. Aankomst van Roberts en Kitchener
te Kaapstad.
24 Spioenkop.
15 Febr. Ont2et van Kimberley.
27 Paardeberg.
28 Ontzet van Ladysmith.
13 Mrt. Roberts te Bloemfontein.
31 Sannaspost.
17 Mei Mafeking ontzet.
27 Roberts over de Vaal.
28 i De Vrijstaat ingelijfd verklaard.
31 De Engolschen in Johannesburg.
5 Juni De Engelsclien in Pretoria.
30 Juli Prinsloo onderwerpt zich.
15 Aug. De Wet ontkomt de groote vervol-
gin«-
isideut Kruger
Murquez.
29 Komatipoort bezet.
19 Oct. President Kruger aan boord
«Gelderland".
25 Transvaal ingelijfd verklaard.
29 Nov. Roberts draagt het hevel over aan
Kitchener.
1901.
18 Jan. Krijgswet afgekondigd in de geheele
Kaapkolonie.
14 Febr. De Wet in de Kaapkolonie.
27 Ontmoeting tusschen Kitchener en
Botha.
1 Mrt. De Wet is de Kaapkolonie weer uit.
29 Mei. Vlakfontein.
20 Sept. Itala en Prospect.
30 Oct. Bakenlaagle.
25 Dec. Tweel'ontein.
1902.
4 Febr. Bekendmaking van de riotu's, ge
wisseld tusschen Nederland en
Engeland.
25 Von Doriop's konvooi genomen, Me-
thuen gevangen.
Tweebosch.
Transvaalsclie regeering komt te
Pretoria.
31 Mei. Einde van den oorlog.
7 Mrt.
22
uiteenging, werden de £50 000 toegestaan,
met 227 tegen 48 stemmen.
Behalve dat besloten is, zich te onthouden
van deelneming aan de kroningsfeesten, als
proLest .tegen het stelsel vari bestuur waar
aan ladië onderworpen is, hebben de lersehe
parlementsleden besloten tot het bijeenroepen
van eau vergadering der lersehe nationale
partij te Dublin op den dag der kroning
om elf uur voormiddags, om even van ge
dachten te wisselen over den toestand in
Ierland.
Het is reeds zoo goed als zeker, dat de
Duitscbe bank in Zuid-Afrika er komen zal,
met een kapitaal van honderd millioen Mark
en Kaapstad als zetel. Zelfs wordt al ge
meld, dat de Bank geld zal voorschieten
aan de Boeren. Een hypotheekbank dus,
waardoor «ie Boeren niei af hankelijk zouden
worden van het Engelsche kapitaal, maar
van het Duitsche.
De «Westminster Gezette" herinnert, dat
de eerste schoten van den oorlog gevallen
zijn in den avond van 12 October 1899 te
Kraaipan, bij Mafeking, en «Ie laatste scho
ten 4 Juni hij Vereeniging.
Redmond maakte Donderdag in het Lager
huis aanmerking op de voorgestelde grati
ficatie van 50 000 (zes ton) voor Lord
Kitchener. Deze had eenvoudig zijn plicht
j gedaan en was er voor betaald, meende hij.
J Te midden van een doodsche stilte op de
I banken van de ministerieelen, herhaalde
Redmond vervolgens zijn vroegere verklaring,
I dat hij Kitchener persoonlijk verantwoordelijk
j stelde voor hetgeen er in de concentratie
kampen gebeurd is: vijftien duizend vrouwen
en kinderen zijn daar doodgemarteld.
Mac Neill vond het onzinnig, dat de 'e-
vensmiddelen der kiezers belast zouden
worden, opdat Kitchener goede sier kon ma
ken. In den loop van zijn rede werd dit
lersehe lid tot de orde geroepen, waarop
een ander nationalist riep «Weer een staaltje
van Engelscb fair-play".
De Speaker stond nu hevig gebelgd op
en zeide, dat zoo iets niet geduld kon worden.
Verder spraken nog Power en Keir llardie
tegen de gratificatie doch voor bet Huis
Feuilleton.
40.
Toen Lassow tegen den avond terugkwam, inula'
hij bij dokter Peters geweest was, vond hij Lena in
den tuin met Ilsingc.n, die zijn uiterste best deed
de wanhopige kleine gravin 'te troosten. Nu oven
gegroet te hebben, zocht Lex Elvi weer op in de zie
kekamer.
„Ilsiugen is in don tuin" zeido hij, „wil je er ook
niet heengaan Elvire knikte zwijgend van neen
„Je kunt anders gerust gaan; ik blijf bier."
Nu schudde zjj bijna driftig het hoofd „Ik wil niet
gaan."
„Heb je hem dan al gesproken?"
„Neen."
Lassow ging naar hot venster, en zeide toeD, zon
der zich om te keeren „Ik weet niet waarom je zoo
wreed bent tegen dien armen kerel. Verlos hem toch
eindelijk uit zijn onzekerheid zekerheid is altijd nog
beter, al is zij nóg zoo hard."
„Ik geloof, dat by wel weet waaraan hjj zich te
houden heeft."
I.assow keerde zich ommaar haar gelaat was
kalm en ondoordringbaar.
's Avonds kwam de dokter nog eens en zijn ge
laat stond zeer ernstig. „Het is mogelijk, dat van
nacht de crisis intreedt, zeide hij tot Laasow. maar
bet is een zeer ernstig geval en de gravin heeft geen
sterk gestel."
Elvi was moede en afgematbleek en mot koude,
bevende handen zat zij in de ziekekamer; Lena zat
bij haar op een voetkussen en had het hoofd op haar
Een correspondent van Reuter komt nu met
het verbaal, dat Pietermuritzburg in het be
gin van den oorlog (toen de commando's Na-
tal verder in trokken om te proviandeeren)
stellig verloren ware geweest, als de Boeren,
die slechts op een dagreis afstands waren,
er tegen opgerukt waren, doch dat Joubert.
de stad redde, omdat hij zijn roovende en
plunderende burgers iu de stad geen vrij
spei wilde laten.
Wel is het te betreuren, zóo te spreken
over de dappere, ruimhartige en edelmoedige
vijanden van gisteren en de trouwe onder
danen en vrienden van heden. Wij denken
dan ook, dat ook, dat Lord Melhuen en Lord
Roberts tegen zulke insinuaties protesteeren
zullen.
Ofschoon, 'tzijn «maar krantenpraatjes.'
Blijkens een telegram uit Colombo gaat
de eerste afdeeling Boerenkrijgsgevangenen
einde Juni van Ceylon nuar Zuid-Afrika te
rug. Deze afdeeling bestaat uit 400 burgers,
die zich vroeger reeds bereid hebben ver
klaard, zich aan de Engelsche beerscbappi
te onderwerpen en daarom al een maand o
tien geleden van de onverzoenlijken geschei-
waren.
De «Malta" is Vrijdagmiddag van de Royal
Albert Docks te Londen naar Zuid-Afrika
vertrokken met eenige manschappen van den
militairen geneeskundigen dienst en voor
raad. Na te Kaapstad gelost te hebben, gaat
het schip krijgsgevangenen van Sint Helena
balen.
De officieren onder de leden van het La-
schoot geleed Lassow dwong beulen iets warms te
eten cn een glus wijn te drinken.
„Ik blijf bij je, zeide hij; wo zullen elkaar aflossen
het v
Maar daarvan wilden de jonge meisjes n
ren aan slapen konden zij niet denken en zoo zat
het drietal den geheelcn nacht bij elkauder, in de
(lauw verlichte ziekekamer. Lassow wikkelde de jonge
meisjes in dikke omslagdoeken en tegen middernacht
bracht do keukenmeid op zijn hevel warme koffie.
Een paar maal scheen het alsof de dood zich reeds
van zijn prooi hnd meester gemaakt en alsof iedere
volgende minuut de laatste zou zijn; maar tegen
den ochtend nam do koorts af en werd de zieke
rustiger. I-ena, uitgeput van angst en opgewonden
heid, viel nu ook in slaap langzamerhand klaarde
haar gelaat op eu een glimlach speelde om haar
lippen.
„Zij schijnt een droom te hebben, zeide Elvi; zy
heeft toch een benijdenswaardig temperament, dat
zij in de treurigs'e omstandigheden toch nog altijd
een lichtstraaltje weet te vinden." Moede en afge-
tobt. liet zij het hoofd zinken, en haar oogeu werden
vochtig. Dadelijk wns Lassow by haar, en boog zich
over haar heen.
„Elvi, lieve, zoete kiudje," zeide hij zacht en tee-
der, terwijl hij haar hand nam. Daar sprak weer de
oude Lex, cn nu legde Elvire haar hoofd tegeu zijn
borat en weetMe stil voor zich heen. De dolle graaf
legde zijn hand op haar blonde lokken eu zag met
vochtige oogeu op haar neer.
Met den eersten trein kwam de pleegzuster uit
Kiel. Graal Lassow ontving haar en gaf haar de uoo-
dige inlichtingen. „Freule Krocker heeft dringeud
rust nondig," waren byna zijn eerste woordeD „wees
zoo goed, er voor te zorgen, zuster, dat cy zich niet
te veel iDspantzij heeft een teedor gestel, en
„Neem mij niet kwalijk, mijnheer de graaf, maar
bon ik niet geroepen om een gravin Rastellen le
verplegen
gevhuis hebben besloten, bij de Regeering
aan te dringen op hervorming van het le
gerbestuur, dat in den oorlog geblekenis niet
n orde te zijn, en er niet voor gezorgd,
heeft, dat elk wapen volkomen slagvaar
dig was.
Dat hadden ze wat vroeger moeten doen,
zou men zoo zeggen.
De «Westminster Gazette" berekent, dat
er thans een groote 17 000 geweren zijn ia-
geleverd, grootendeels Lee-Mettords. Waar
blijven de Mausers, die vroeger toch niet alle
of zelfs grootendeels ingeleverd of buitge
maakt zijn? Misschien zyn dat de geweren,
die de Boeren houden tot zelfverdediging
in den volgenden oorlog.
Labouchère's weekblad «Truth" waar
schuwt, de telegrammen over de plotselinge
genegenheid der Boeren voor de Engelschen
niet als ernstig gemeend op te vatten. Vóór
den oorlog vertelden ze ons, dat de Boeren
hun oude militaire hoedanigheden hadden
verlorentoen de oorlog drie maanden aan
den gang was, zeiden ze, dat de Boeren er
haast niet toe te krijgen waren om door te
vechten. Met de telegrammen van tegen
woordig zal het wel net zoo zyn.
Maar het vermakelijkst is, zegt het blad,
dat de zelfde bladen, die altijd riepen, dat
men de Boeren niet moest gelooven, dat zy
geboren leugenaars zijn, ons nu vragen, eik-
woord te gelooven, dat een Boer tegen een
Engelschman spreekt.
Milner is gister officieel opgetreden als
Gouverneur van Transvaal.
Kitchener vertrok gisteravond van Kaapstad
naar Londen.
Volgens het «Utr. Dbld." zijn dezer dagen
aan President Kruger de noodige bescheiden
als Rijks-belasting-schuldige toegezonden.
Hieruit mag worden afgeleid, dat hij thans
als gewoon burger van het Ryk en niet
meer als Hoofd van een Staat wordt be
schouwd.
Zaterdagochtend is uit Engeland te Vlissin-
gen een broeder van President Steun aan
gekomen. Hij ging naar President Kruger.
De heer Steijn zeide, dat na de kronings
feesten er wel meer van de voorwaarden
voor de overgave van de Boeren bekend
zal worden.
Er wordt in sommige berichten, die uit
Zuid-Afrika worden overgeseind, beweerd, dat
de krijgsmacht der Boeren een sterkte gehad
beeft van 81)000 man.
^lekeninj^houdendfwn^
„Ja, zeker. Mijn tante heeft typhus, maar mjju
nichtje heeft, juist door haar op te passen, te veel van
haar krachten gevergd zij heeft twee nachten ach
ter elkander gewaakt en de geheele verantwoorde
lijkheid kwam op haar neer."
Gr.iaf Lassow kwam hierop telkens terug en de
pleegzuster beloofde, zooveel mogelijk voor F.lvirt te
tc zorgen. Toen nam zij haar plaats aan hetziekbert
in eic Laasow besloot, nasr Domberg torug te keeren.
„Dank, duizendmaal dank, dat je gekomen bent,
zeide Elvire bij hel afscheid, wat zouden wij zonder
jou begouneD hebben."
Ilij hield haar handen vast: „Elvi, zeg my slechts
dit éene nog. hoe ben je er toe gekomen, juist mij
te laten roepen t"
Toen zag zij hem aan met een atralenden blik vol
liefde en vertrouwen „Tot wien zou ik mij wenden
iu Reval van nood, zoo niet tot jou, Lex."
„Elvi I" Een oogenblik scheen het wel, alsof hij
haar in -ij» armeu wilde sluiten, maar toon boog
hy zich slechts dieper over haar hand en drukte er
zijn lippen op.
Nog volgden er bange dagen. Lassow kwam bijna
dagelijks uit Domberg te Waldmühlcn en zoowel de
dokter als de verpleegster waren er reods aan gewend,
zich met alle vragen tot hom te wenden, maar ein
delijk was er toch bepaalde beterschap te bespeuren
(le Krocker's, die reeds op hun terugreis waren om
zoo spoedig mogelijk het ziekbed der gravin te berei
ken, kregeD tijding, dat hun overkomst niet meer noo-
dig was.
Ilsiugen kwam dikwjjls mee met den oudou dok
ter, wanneer deze de graviu bezocht, en het toeval
wilde, dat Lassow er dan ook meestal was.
„Die man is nu ook altijd en eeuwig hier," zeide
de graaf ecus by zulk een gelegenheid tot Elvire,
terwijl hy zijn wenkbrauwen dreigend sameutrok.
Er vloog een gelukkig, schalksch lachje over haar
gelaat zooals hy sedert zyn terugkomst nog niet had
■Er i:
zeker i<
i, dat hem hierheen trekt,an-
zou dikwijls komen" zei ze.
ders zou hij toch q
„Denk je?"
Zij hield het hoofd wat op zij en zag hem aan met
een vriendelijk lachje, zooals in don goeden ouden
tijd toen verliet zij hem.
Eindelijk was de gravin in zoover hersteld, dat zy
in een gemakkelijke» stoel in den tuin mocht zit
ten eu nu was Ilsingen er bijna altjjdzijn bloemen
stonden op de tafel, hy bezorgde de zieko lectuur
en gaf haar den arm als zij weer naar binnen wilde
gaan. latssow begon zich in dezen kring overbodig
te voelen en staakte zyn bezoeken. Greta en Li na
waren nog altijd te Domberg, omdat de gravin nog
de meest mogelijke rust moest hebben, en de twee
jongedames verklaarden iu de grootste verrukking,
dat zij cr nimmer meer vandaan wilden.
Eindelijk echter kwam hot uur van scheiden. Lss-
sow kreeg een brielje,doorde gravin met nog bevende
hand geschreven:
„Lieve Lex," zoo luidde het. „Ik verlang zoo uur
de kinderen en dokter Peters vindt het goed, dat
zy nu terugkomen. Doe mij het genoegen en breng
hen zelfik heb je in zoo lang niet gezien en vindt
dat je je oude tante wel wat negligeert. Dat moet
je niet doen, mjjn jongenals men ziek is, wordt
men zoo aauirekkelyk. Ik verheug mij op je komst;
er wacht je een heerlijke verrassing.
Je oude tante Louise Raate'tten."
Nog dienzelfdon namiddag hield de groote landauer
uit Domberg stil, vcor de villa te Waldmünlen.
„Hoe gaat het mevrouw de gravin?vroeg juffrouw
Maas san het dienstmeisje, dat naar bui en cwam
om te helpen by het ntiadon van het goed. De ijoede
Augusta lachto geheimzinnig. „O heel gotd; wij vie
ren vandaag een verlovingsfeest."
(Slot wint.)