Dinsdag 15 !©s Juli 1902.
No. 4153.
Feuilleton.
EEN BEPROEVING.
Stadsnieuws.
1MEESFOORTCGHE COUROT.
FIRMA A H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi.
iranco per post 1.45. Advertentiën 1—6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-,
oflicieëie- en ontoigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reolames 15 regels f 1.25elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incusseerkostun in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEQRACHT 9-
Tolephoon 10.
O PRE I S.
Aan onze abonné 's, die tijdelijk elders,
hetzij binnen- oi'buitenlands, vertoeven, wordt
op aanvrage en met duidelijke opgave van
adres, de courant eiken verschijndag tegen
vergoeding van porto toegezonden.
De frankeerkosten bedragen per keer f 0.02°
voor het buitenland. Ook niet-geabonnecrden
kunnen zich op dezelfde wijze de toezending
van de «Amersfoortsche Courant" verzekeren.
De considerans der vredesvoorwaarden.
Met de jongste mail is hier te lande ont
vangen de woordelijke tekst van het besluit,
genomen op het Volkscongres te Vereeniging,
op Zaterdag den Sisten Mei 1902, dat leidde
tot den in den avond van denzelfden dag ge
sloten vrede.
Dat besluit luidt woordelijk aldus:
Deze vergadering van volksvertegenwoor
digers voor beide Z.A.R. en O.V.S. gehouden
te Vereeniging van 15 Mei tot 31 Mei 1002,
beeft met leedwezen kennis genomen van bel
voorstel door Z. M. regeering gedaan in ver
band met het beëindigen van de bestaande
vijandelijkheden en van hare mededeeling
dat dit voorstel onveranderd moet goed- of
afgekeurd worden.
Zij betreurt het, dat Z. M. Gouvernement
absoluut gewoigerd heeft, met de regeeringen
der Republieken te onderhandelen op de ba
sis onzer onafhankelijkheid, of onze regee
ringen toe te laten met onze deputatie in
communicatie te komen. Ons volk toch heeft
steeds gemeend, dat niet alleen op grond van
recht maar ook van de groote stoffelijke en
persoonlijke opofferingen, voor zijn onafhan
kelijkheid gebracht, net een gegronde aan
spraak op die onafhankelijkheid heeft.
Deze vergadering heeft den toestand van
ons land en volk ernstig overwogen en heeft
vooral op de volgende feiten gelet:
1. Dat de krijgspolitiok, door de Britscho
militaire autoriteiten gevolgd, geleid heeft
tot algeheele verwoesting van het grondge
bied der beide Republieken, met afbranding
van plaatsen en dorpen, vernieling van alle
middelen van bestaan en uitputting van alle
hulpbronnen, noodig voor het onderhoud
onzer families, het bestaan onzer legermach
ten en het. voortzetten van den oorlog.
2. Dat bet plaatsen onzer gevangen fami
lies in de concentratiekampen geleid heelt
tot een ongehoorden toestand van lijden en
ziekte, zoodat in betrekkelijk korten tyd
ongeveer 20Ü00 onzer dierbaren aldaar ge
storven zijn en het afgrijselijk vooruitzicht
ontstaan is, dat bij voortzetting van den
oorlog ons gansche geslacht op die wjjzezul
kunnen uitsterven.
3. Dat de Kafferstammen buiten on bin
nen de grenzen van liet grondgebied der
beide Republieken meest alle gewapend zijn
en deelnemen aan den strijd tegen ons en
door het plegen van moorden en het aan
dichten van allerlei gruweldaden een onbo-
staanbaren toestand in vele districten dor
beide Republieken veroorzaken, zooals nog
onlangs gebeurd is in bot distriet Vrijheid,
alwaar 56 burgers op gruwelijke wijze by
de zelfde gelegonheid vermoord en verminkt
werden.
4. Dat door proclamaties van den vijand,
waaraan hij reeds begonnen is uitvoering te
geven, de nog vechtende burgers bedreigd
worden met het verlies van al hun los on
vast eigendom en dus met totalen stoffelijken
ondergang.
5. Dat het door de omstandigheden van
den krijg voor ons reeds lang onmogelijk ia
geworden, de velo duizenden krijgsgevange
nen. door onze krijgsmachten genomon, aan
te houden en dat wy dus betrekkelijk wei
nig schade aan do Britsche legermachten
kunnen toebrengen, terwijl de burgers, die
gevangen genomen worden, door do Britsche
legermachten buitenslands gezonden wordon,
en dat na het woeden van don oorlog voor
bijna drie jaren er slechts een gering ge
deelte overblijft van de strijdmachten, waar
mede wij den oorlog zijn begonnen.
6. Dat dit strijdend overblijfsel, hetwelk
maar een kleine minderheid van ons geheelo
volk vormt, te vechten heeft tegen een
overweldigende overmacht des vyauds en
bovendien in een feitelijke!» toestand van
hongersnood en ontbering van noodzakelijke
levensbehoeften verkeert en dat, niettegen
staande het aanwenden onzer uiterste po
gingen en het opofferen van alles wat ons
lief en dierbaar was, wy redelykorvvnza niet
op een eventueele overwinning kunnen
uitzien.
Deze vergadering is dus van tnoening, dat
er geen redelijke grond is to verwachtun,
dat door bot voortzetten van den oorlog het
volk zyu onafhankelijkheid zal blyveu be
houden en beschouwt dat onder deze om
standigheden het volk niet gerechtvaardigd
is, met den oorlog voort te gaan, daar zulks
alleen kan strekken tot den maatsehuppulij-
Zfjn collega deelde zijn zienswijze. De beide ge-
neeshoereu verbondon ook de kwetsuren van Emil
zijn wnanzinufgo vader had hem met de uugols bij
na de polsader der rechterhand vaneengeroton.
Tegon middoruuchtstak de president in een dwang
buis en werd lijj in een bijzondoren wagen naar bot
krankzinnigengesticht gebracht, onder goloide van
verscheidene oppassers ou eerst in de morgenuron
kwam rust iu het huis.
Naast Lucy's bed, die bowegingloos, stom en slechts
zwak ademhalend iu onmacht lag, zat Emil. De huis
houdster, welko wegens Lucy's kwetsuren en hot-
5een verder gebeurde, ten einde rand was, had niet
e kracht om zich aan do ziekenverpleging te wijden.
Biunen weinige uren had de toestand eon belang
rijke wijziging ondergaan. Daar lag Lncy nu zelf ziek,
zy die nog voor weinige oogenblikken zelve zieken
verpleegster geweest was.
In don chaos zijtior gedachten poogdo Emil de
orde te herstellen, maar zijn hoofd was wegens de
verwonding zóo pijnlijk, de opwiuding was zoo hevig
geweest, dat hij in den doolhof vnn gedachten ziou
te nauwer nood kon oriënteeren. Hij wilde zichzelf
verwijten, dat hy Lucy aan het ziek bed gebracht had.
Had bjj haar niet geroepen, dan ware zü niet ge
wond; maar kon hij weten, dat het zoo erg niet ziju
vader was?
Maar zii zou niet stervenwolk lijden de hemel
ook over hem beschoren had, hy hoopte dat hot
schrijflyk leed, Lucy to zieu sterven, hem zou
spaard blijven. Hij gevoelde hoe ook hjj Luoy lief
had hot was hom, alsof deze liefdo niet eerst in do
laatste uren in hem ontwaakt was, muur eedortjnron
in zjjn borat •ofde; h\j wist, dat in dit oogenblik
fcên en stoffelijkan ondergang niet alleen I
van ons, maar ook van ons nageslacht.
Gedrongen door bovenstaande omstandig
heden on beweegredonen draagt deze verga
ring beiden regocringen op, bet voorstel van
Z. M. regeering aan te nomen en namens
bet volk dor beide Republieken te onder-
toekenen,
Deze vergadering van afgevaardigden drukt
buur vertrouwen uit, dat do toestanden, thans
in bot leven geroepen door de aanneming
van het voorstel van Z. M. regeering, spoo-
dig op die wyzo mogen verbeterd worden,
dat ons volk daardoor zal geraken tol liet
genieten van die voorrechten waarop bot,
op grond niet alleen van zyn verleden maar
ook van zyn opofferingen in dozen oorlog,
rechtmatig aanspraak meent te kunnen
maken.
Deze vergadering beeft mot groot genoe
gen konnis genomen van bet besluit van
1. M. regeering om een groote mate van
umnestie toe te kennen aan die Britsche
onderdanen, dio de wapens aan onzen kant
hebben opgenomen en aan wie wy door
banden van bloed en eer verbonden zyn en
drukt den wensch uit dat het Z. M. mogo
behagen, deze amnestie nog verder uit te
breiden.
de wereld niets koslbaardors voor hom bad dan Lucy.
Dacht hy dan in hot gehoel niet aan zijn vader?
Do doktoren haddon, toen do waanzinnige in be-
waiiug gebracht werd, hom verklaard, dat hij zich
op het ergsto moest voorberuidon eu alvorens do
huisdoktor hoonging, had <iozo Emil tor zydo geno-
uieu on gezegd:
„U kont my voldoende om te woten, dat ik niet waan
wijs bon wannoor ik u thnns zog, dat uw vador my
reeds goruimpn tyd liiot rooht heldor voorkwam. IU
wildo u niet verontrusten toon u my aan zijn zlult-
bed riep en ik bemerkte, dat oon zonuwkoorta in
aantocht was; ik kau u cchtor verzekeren, dat ik
reods sodert weken on maanden uw vador gade
el oeg die immers niet alleen myu patiënt maar ook
mijn vriend was. Wat ik daarby van hom gezion
hob, was menigmaal zoo opvallend, vole zyuer spreek
wijzen on woorden waren zoo merkwaardig, zoo on
samenhangend, dat in mij reeds sedert ge rui raeu tjjd
het vroeselijk vorinoodcn is ontstaan, dat uw vader
aan een horseukwuol lijdende was, welke zioh lang
zaam maar zokor ontwikkelde."
Emil was aan een zwnroii tweestrijd ton prooi;
hij sLrocd met hot gevoel, dat sedert hot oogonblllc,
waarin de doktor hem gezegd had, dat zijn vador
roeds sedert weken en maanden krankzinnig was ge
weest, voor hein alle aanleiding vordwoen, hot woord,
zijn vador gegoven, gestand te doen. Dit offer was
overbodig. Een waanzinnige kon niet ter verantwoor
ding geroepen worde- .vegons liet vreeselyk deficit
zelfs op hein, den zoou, viel geen smetmen kon
hom niet veroordeelon wegens do handelingen zijns
vaders. Do waanzin was ongotwyfold uon uitvloeisel
vau de oneerlyke handelingen van deu grysaard, do
zinsverbijstering, een gevolg van berouw; angstvoor
ontdekking, schaamtegevoel voor ziohzolvon was mis-
sohien de laatste aanstoot tot razernij, tot hot hart
roerend tooneol met den zoon geweest. Voor de wo-
reld b68toud er nu een verontschuldiging. Emil be
hoefde zich niet door een leugen tot medeplichtige
zijns vaders te makenhy behoefde niet nog zyn
eer te verliezen om de wereld cn zyn toekomstige
gado te bedriegen, om een huwelijk aan to gaan
ij ruk zal verschijnen en voorzeker een bij
zonder interessante bijdrage zal vormen voor
de handelsgeschiedenis van Amersfoort.
Mochten daarby ook de gehoimo notulen
kunnen worden gevoegd natuurlijk mot
weglating van allo persoonnatnen en indica-
tiön dan zou de latere geschiodbeschry ver
van Amersfoort eer» hoogst kostbaar materiaal
hebben.
De Voorzitter, die do vergadering niet
wildo vermoeien uiot folten en cyfers, te meer
omdat het résumé toch zul clrculeeren by de
leden, herinnerde er aan, dat do Kamer dik
wijls mocht slagen in haar pogingen ten be
hoeve van handel of nijverheid. Spr. moest
nochtans erkennen, dat do Kamer niet is wat
ze wezen moest on weet dit deels aan de
goringe bevoegdheid, deels aan de wijze van
samenstelling. Spr. kwam zoo vanzelf tot de
Algemeene vergadering van Kamers van Koop
handel, te Amstonlam gehouden, waar sp»\ ae
Kamer to Amersfoort vertegenwoordigde en
waar 45 Kamers waren, terwyi 4 udhaesie
betuigden. De toen aangenomen motie is be
kend en spr. hoopte, dut de Kamers thans
woldra zullen worden gereorganiseerd en dat
ook de Kamer to Amersfoort in navolging
van haar voorgangster veel werkkracht zal
toonen in hot belang van handel en nijver-
heid. (Toekenen van instemming.)
De Voorzitter herinnerde vervolgens
hoe de Gemeenteraad in zake de haven b®>
sloot tot algoheelo en afdoende verbetering
in den zin als do Kamer zulks wenschte.
Een toevallige coïncidentie is wei, dat de
Kamer 10 Juli 1845 verzocht om een los
plaats aan den Kleinen Koppel wegens on-
voldoende ruimte aan don Grooten Koppel,
Ter Zaterdagavond onder voorzitting van
den heer J. Ger. Kleber gehouden 102de
openbare vergadering van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken waren alle leden
tegenwoordig mot den Secretaris.
Vooraf zy gezegd, dat voor dit salie" ge- torwyi 10 Juli 1002 do gunning plaats had
lezen dient te wordon: zes, hot zelfde aantal .».b
dus als bij de oprichting in 1842, terwyl in
dien tyd hot aantal inwoners der Gemeente
toegenomen van 13000 tot 21 000 en
handel en ny verheid zich in die zestig jaren
aanzienlijk hebben uitgebreid.
Na het lozen der notulen van de vorigo
zitting herdacht de Voorzitter met oen
enkel woord het 50-iarig bestaan der Kamer
in haar georganiseerde!) toestand. Maar loden,
29 Mof 1852 voor do eerste maal niet door
den Koning benoemd, doch gekozen door
door neringdoenden, werden 4 Mei d. a. v.
door den Burgemeester plechtig {geïnstalleerd.
De Secretaris, de hoor Ms. v. van Mase-
len, hoeft uit do Notulen-boeken oen hoogst
belangrijk résumé der «faicts et gestes" van
de^atmu^uarn^
dat hom nu zoo afschuwelijk, zoo weerzinwekkend,
zoo ontzettend voorkwam, dat hy ziohzelvou Imd
kunnen voruohton, omdat hy to zwak tegenover do
beden zyns vaders geweest was.
Maar sleehts ëou blik behoefde hy op Lucy's ga
laat te werpen om gerustgesteld te zyu, om de go-
voolons van do verlossing ou bevrijding oenor vroo-
soljjko last to ondervinden.
dokter had hem gozes.
dat op deze razorny«anval spoedig atuloro
zoudon volgen en daardoor do naaste toekomst liet
eind brongen zou. Wol waren hut voor hom nog
moeilijke urenhet hart dreigde hom to borsten,
wanneer hy er aan docht wat van zyn vador gewor
den was, en tooi», was voor don ongelukkige niotdo
macht dor waanzin bolor dan hut heldor bewustzijn
van hetgeen hy misdreven had?
Voor hom, voor Emil, braoht de toekomst weinig
heuglijks. Hij moest immers al hetgeen zijn vador
hem naliot voor diens sohuldoiiohers beschikbaar
houden on dan zelf do stad verlaten om elders zich
oen nieuw bestaan to voreuhaflen. Maar hij was luoh
bevrijd van do knellende banden, dio hem iu du
laatste dagen gedrukt luidden. Iiy had eon dool voor
oogon dat hy vorwoM.nlykon kou, en dit was: voor
Lucy te zorgen, dio zijn vrouw worden en hem ou-
gulwyfold tot hot einde dor Worold volgen zou. Niet
om zijnentwil dacht hy aan do toekomst, slechts ter
wille van do vrouw, dio hom in waarhold nu do
kostbaarste schat op aardo geworden wob.
Vier dagen warou sodort do versohrlkkelyko ge
beurtenis verloopon Luoy ging goed vooruit; zy
was ontwaakt en een gelukkige lach zweefde over
haar gelaat, toen zij Emil opmorkte.
doen woord wora tusschon hen gesproken do
tiuesheereii hadden dringend rust aanbevolen. Emil
moest zelfs baar nabyheid vermijden, touoiodo haar
niet op te winden en Lnoy verviel In dlepeu slaap,
dio haar echter genezing moest brengen. i
Do plotseling!) krankzinnigheid van don president
had iu de stall eon kolossaal opzien gebaard. Do bo-
langen van autoriteiten, particulieren en maatschap-
vooi' dio havoiikado, tevens het eorsto werk
van do grondige liavenverbeteriog, mei
welko spr. don handel geluk wenschte.
Dc heer M. van Hagelen feliciteerde
Inzonderheid deu Voorzitter, die als lid dor
Ruads-commissie zooveel bijdroeg tot deze
gelukkige oplossing.
Van het Gemeentebestuur was ingekomen
de mededeeling, dat de heer E. J. Ruiten
berg (Wevorssingel) is benoemd tot make
laar in on roerende goederen. Aangonoraen
voor kennisgeving.
Een ganscno reeks van periodiekon, mede
ingekomen, zal clrculeeren by de loden en
later, na afkondiging in dit blad, ter lezing
liggen voor gegadigden.
Aan do orde word nu gestold een schryvor
van hot Bureau vau liet 3e Internationaal
pjjon, welke hy behartigde, Blonden op hot spel;
hot was dringend noodzakelijk, dal Emil do zaak
des vaders ovornani on daartoe was het maken van
eon Inventaris onvermijdelijk. Iiy deze inventarisatie
zou het reusachtig tekort nan hot llobl komen, maar
er bleef goen andere kous. Emil schreef nnn twee
notarissen iu du stud, vrienden zy nu vaders, achten»,
waardige lieden, dio hom als getuigen bij hot op
maken van don inveularis on hot visooren der akten
moeiten bijstaan.
Do lange afwezigheid van huis was oorzaak, dal
hy mot do zaken niet vertrouwd was en ze als oen
vreemde in behandeling nomun moest.
De ochtond was gekomen, dio aan belanghebben
den oon beslissing moest brengen. Iu hot studeer
vertrek zyns vadert stond Enui aan het venstor en
staarde naar buiten. Hij herinnerde ziel» de ver-
schrikkelijke uren, die hy hior voor weinige dagen
doorleefd hadhier had hy do eorsto vreoselyke
ziclostryd gestreden, die na don terugkeer in het
ouderlijk huls hem voorbehouden was; liier stroed
hij hodou don laatsteu zioloslryd, want heden zoo
over zyn lot, dat van zbn vador, dat van hun gr
achten naam worden beslist.
Over twoo uren wollicht kwamen do ontboden
nntarlssou eu dun werd do kolossale verduistering
zyn» vaders ontdekt. Kmil wist wat dan volgeu zon
en tooli moest by doen. als wist hh van niets. Hij
moest zich er op voorbereiden, zolf schrik en ver
rassing to toonen, wannoor men do vreeslijke te
korten ontdekte. Hy was voor (lion laatsteu strUd
gewapendzohdorliog. de liefdo tot Luoy ou ae
horinuoriug aan hour blekou zóo machtig, hy kwam
zich zóo kalm voor, als had er in de laatste weken
niets buitengewoons plaats gogropeu. Maar took,
wanneer hij aan het pogenblik aaoht, waarin de
beslissing over vermogen, toekomst, naam en maat
schappelijke positie ook voor hem zou vallen, beefdn
hy toch onwillekeurig.
(Stol volui.)