Donderdag 29
October 1903.
PHOENIX - BROUWERIJ.
No. 5417.
53e Jaargang.
Stadsnieuws.
Feuilleton.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
Export naar Oost- en West-Indië.
AMERSFOOBTSCHE COURANT.
UITGAVE:
FIRMA A- H- VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt DinsdagDonderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden ƒ1.
franco per post ƒ1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-,
oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. ReclameB 1—5 regels 1.25; elke regel
meer 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT
Telephoon 19.
KENNISGEVING.
AMERSFOORTEE8TER 60 WETH0U1>ERS van
brengen ter algemeene kennis, dat de Geineeute-
,n*'Jue verS*dering van 27 October II. aan de
gegeven Wesen daarbij vermelde nameu heeft
h dea weg aanvangende bij den ouden Utrecht
schen weg nabij he. huis van Douairra Jhr. L Mar-
teDs en loopende ongeveer in verlengiug van de
Koninginnelaan naar den Utrechtschen straatweg
tmma-laan (naar Hare Majesteit de Koningiu Moeder)];
- den yreg ongeveer rechthoekig op den vorigen
en loopende van het huis van Douairra Jtir. L. Mar-
tens naar den Utrechtschen straatweg Anna Paulowna-
aan (naar Hare Majesteit de Koningin Anna Pau-
lowna. De heriuuering aan dezen naam wordt hier
Re'waarch jj00r de naar -Uare Majesteit genoemde
Gedaau te Amersfoort, den 28. October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIER8.
De Secretaris,
B. W. Th. SAND BERG.
Ds. J. J. van Noort, Ned. Hervormd pre
dikant te Amsterdam, hoopt Zondagavond te
6 uur in de Sint Joris-kerk hier een opwek
kende rede te houden voor de plaatselijke
atdeeling van het Nederlandsch Bijbelgenoot
schap.
Door den welwillenden steun van leden en
begunstigers der Evang. Lutherscbe gemeente
hier is de Kerkeraad kunnen overgegaan tot
aanschaffing van nieuw meubilair in het kerk
gebouw.
Een en ander zal in gebruik worden ge
nomen in de godsdienstoefening welke Zon
dagavond te 7 uur aanvangt en waarin de
herdenking der kerkhervorming zal plaats
hebben.
De dienst zal worden opgeluisterd door or
gelspel door mej. H. J. F. Mezger.
Ds. U.Genouy,Waalsch predikant te Utrecht,
hoopt Zondagavond weder in »De Zaaier"
hier vóór te gaan bij de godsdienstoefening
der Walen hier ter stede.
godsdienstoefening voor jonge lieden van 9
tot 14 jaar, en om 11 uur oefening voorde
gewone leden.
Wat vermoed werd, is niet vervuld. Velen
hadden Dinsdag op een avondzitting van den
Raad gerekender was zóo'n groote Be
schrijvingsbrief, met de Gemeente-begrooting
nog wel als entremet, maar de besprekingen
vooraf in de afdeelingen, neergelegd in rond
130 bladzijden druks, hebben het mogelijk
gemaakt, dat de zitting reeds na even zeven
kwaitier kon worden gesloten.
Ingekomen waren: van den Minister van
Binnenlandsche Zaken de goedkeuring dei-
benoeming van den heer J. J. Vermeulen tol
leeraar aan de Hoogere Burgerschool, een
ander waarbij Z.Exc. verklaart te berusten
in de benoeming der leeraren aan de Bur
ger Avondschool en een missive waarbij hij
ondanks het request van den Raad verklaart
geen terme i te vinden om af te wijken van
zijn plan om het buitengewoon Rijks-subsidie
voor de Hoogere Burgerschool met f 1000 te
verminderen.
De Secretaris leest laatstbedoeld schrijven
voor en hieruit blijkt, dat Z.Exc. niet wenscht
te voldoen aan liet verzoek van den Raad
om evenals in het vorige dienstjaar f5000
buitengewoon subsidie op de Staatsbegrootiug
uit te trekken omdat het aantal paralel-klasseu
is verminderd. Dat de uitgaven voor de Ge
meente niet zijn verminderd, is een gevo g
van de invoering der Rijks-regeling van de
tractementen, doch de Minister acht deze te
behooren tot de gewone exploitatie-kosten.
De drie stukken werden aangenomen voor
kennisgeving.
Van Gedeputeerde Staten was ingekomen
de goedkeuring van het Raadsbesluit omtrent
het in gebruik geven der Gemeentegronden
op den Leusderweg. Ook dit werd aangenomen
voor notificatie evenals het proces-verbaal
der kas-opneming bij den Gemeente-ontvan
ger en een dankbetuiging van den Gemeente-
architect voor de vprhooging van zijn salaris.
Van B. en W. was ingekomen een voor
stel tot reorganisatie der voe- en vleesch-
keuring, voorwaar een zeer op prijs te stellen
kermisgeschenk, als men bedenkt, dat de
vigeerende verordening dateert van 24 Oc
tober 1858. Het voorstel zal worden ge
drukt, rondgezonden aan de leden en in een
volgende vergadering worden behandeld.
Ten slotte was ingekomen een schrijven
van de heeren Van 't Hof en Van Achter
berg waarbij zij kennis geven dat zij het
door hen ontworpen straten-plan bij Monni
kendam intrekken. Ook dit werd aangenomen
voor kennisgeviug.
De punten 1 en 2, het bleek uit ons vorig
nummer, werden aangenomen z. d. of h.st.
Punt 3, het rooien van 7 linden op den
Zuidsingel, lokte het meeste debat van de
heele zitting, volle veertig minuten.
De heer Croockewit merkte op, dat
alle oudere linden bol zijn maar daarom nog
niet gevaarlijk. Iets anders is 't met den boom
bij de brug die moet gerooid eer hij schade
aanbrengt.
De Voorzitter antwoordde, dat B. en
W. juist het voorstel deden inet het oog op
het gevaar.
De beer Kleber herinnerde dat de prach
tige beuk, die verleden jaar bij het Politie
bureau werd gerooid, óok gevaarlijk heette,
doch dal men een week heeft noodig gehad
om den reus te vellen, en dat de linden die
nu óok wrak heeten, met glans den gewel
digen storm van half September hebben
doorstaan, toen er toch een winddruk was
van 100 K.G. per M2. Spr. vindt dat men hier
wel wat lichtvaardig omspringt met het af
kappen of omhakken. In andere plaatsen
heeft men zulk wandalisme tegen oude en
zoo mooie boomen aan den kant gezet en
stut men die zelfs. Uit een plaatselijk onder
zoek is spr. gebleken, dat er éen boom ge
vaarlijk staatdeze doe men rooien, doch
men spare de andere en spr. wil een amen
dement voorstellen waarbij de tweede boom
van de Heerenstraat naar de Sint Andries-
straat wordt gerooid en de zes overige blijven
gespaard.
De heer Van Kek was aanvankelijk vóór
het voorstel van B. en W. doch zal nu öok
tegen stemmen. Uit vele gesprekken zoowel
als langs anderen weg heelt spr. ervaren dat
velen hier om zoo te zeggen verliefd zijn op
deze oude stammen. Het zoogenaamd gevaar
kan worden voorkomen door de hooge toppen
flink uit te kappen en dit telkens te herhalen,
waardoor ook de eventueele lichtbelemmering
wordt weggenomen.
Uok de heer Van Beek meent, dat in
de laatste jaren zeer vreemd met de boomen
wordt omgesprongen. Verleden jaar bijv. is
er maar zonder oordeel op losgehakt en thans
weer bij het R. K. pensionnaat. Daardoor
wordt het pittoresque zeer geschaad en als
B. en W. op die wijze wenschen voort te
gaan, dan ware 't maar beier dat alles in
eens werd opgesnoeid.
De heer Plomp vraagt of de le Gemeen-
In de Remonstrantsche kerk om half tien
SGQAFER Go.
16.)
„Je hebt gezegd, dat Kaltenborn je verzocht heeft
de revolver te koopen" vervolgde Rabe zonder zich
te storen san den praatjesmaker .dat is onwaar en
die leugen heeft zeer ernstige gevolgen gehad. Houd
je dien leugen vol, dan maak je je medeplichtig
aan den moord, bedenk dat wel; door een eerlijke
verklaring
„Ik heb niets te verklaren" viel Frans hem on
willig in de rede. „Iemand, dien ik ken, droeg me
op de revolver te koopen en zei me, dat ik den
naam Ernst Kaltenborn moet noemen. Hjj wachtte in
de nabijheid."
„Frans, Frans" waarschuwde Laura „zeg de waar
heid."
„Ik zeg de waarheid
Dat doe je niet! Mijnheer, ik zal 't u zeggen
„Zwijg!" bulderde Frans. „Als de tijd daar is, zal
ik spreken; geen minuut vroeger."
„En dus beken je niet?" vroeg Rabe.
„Ik heb niets te bekennen."
„Dan sullen we jo dwingen, te spreken.
„Probeer dat maar eens."
„Ik niet, maar de justitie."
"Mjj goed. Ja, ik ben daar een kind, dat men
bang maakt met de politie!"
„Zooeveu was je by Hartwig" vervolgde Rabe na
een lango pauze. „Je bent daar nogal lang geweest.
Wat deedl
Wat gaat dat aan?" viel l-rans hem honend
in'de rede. „U lijkt wel een spion. Waarom wilt u
alles zoo haarfijn weten? Ik behoef u toch geen
tekst er. uitleg te geven van rnjjn doeu en laten?"
De heer Rabe zag ten slotte in, dat hij op deze
wnze niet verder zou komen; nog éen maal ver
zocht hij Frans te zeggen wat hij wist en bood hem
zelfs een ilink bedrag, maar Frans bleef weigeren,
waarop Rabo vertrok onder bedreiging hem tot
spreken te doen dwingen.
Ik wou, dat die riep Frans woedend. „Hoe
weet bij, dat ik die revolver kocht?"
„De wapenhandelaar zal jo signalement hebben
gegeven" antwoordde Laura, die nu niet langer
trachtte haar angst te verbergen. „Je bent herkend
en 't »«1 niet lang meer duren of de politie
„Als die komt, vindt ze den vogel gevlogen" spotte
Frans. „Ik bad me niet in dat wespennest moeten
steken, maar nu ik eenmaal zoo dom was, moet ik
zorgen dat ze mij uiet vinden vóór ik mijn doel
heb bereikt. Hartwig wil het geld niet geven van
avond moet ik weer bij hem komen, maar opdokken
moet bij, of
„Of vroeg Laura.
„Of ik zal hom bewijzen, dat hij verplicht is voor
mooder en jou te zorgen".
„Waarom Ik begrjjp je niet, maar in ieder ge-
"*vl speel je hoog spel, Frans en ik vrees, datje ver
liezen zult. Al zeg je ook honderdmaal dat het niet
waar is, toch blijf ik er bij dat Hartwig óf zelf den
moord bedreven 5f althans den moordenaar gewa
pend heeft. Ik ben er zeker van na je gesprek met
dien ouden beer. Zeg de waarheid, Frans; ik zal
zwijgen zoolang je dat wensebt en zoo lang bet le
ven van een onschuldige niet in gevaar is."
„ODzin" viel Frans haar in de rede. „Eerst moet
Hartwig opdokken en dan En bovendien ik
heb je al een paar maal gezegd, dat hij vannacht
uit de stad was."
„Ja, omdat hij elke verdeuking van zich'wilde
afwerpenom een alibi te hebben."
„Wie zal den rijken koopman durven verdenken
Maar kom, ik moet weg eer Rabe hier met de poli
tie is."
„Watje ook doet, Frans, dit zeg ik je, dat moeder
noch ik éen cent aannemen van het geld, waarmee
de moordenaar je stilzwijgendheid koopt. Liever
werken we beiden tot het holle van den nacht dan
medeplichtig te worden aan zóo'n misdaad. En
als jij je laat omkoopen, zal ik spreken."
„Zooals mevrouw wil" antwoordde Frans koel,
terwijl hjj de deur opende. „Maar houd ten minste
zoo lang je mond tot ik de stad verlaten heb."
Zonder te groeten, ging hij heen. 't Was hoog
lijd, want nauwelijks wus hij weg of de heer Rabe
kwam, van eenige rechercheurs vergezeld, terug.
In 'teerste oogenblik wilde Laura alles zeggen
wat zij wist, althans vermoedde te weten, doch de
vrees dat haar verklaringen er toe zouden leiden,
haar broeder tot medeplichtige te doen verklaren,
deed haar terugkomen van dat voornemeu. Zij ver
klaarde niets te welen en loen de heer Rabe haar
opmerkte, dat zij kort te voren haar broer er mee
had gedreigd, alles te zullen zeggon, zeide zij dat ze
I het zich niet goed meer herinnerde,
j Rabe ging dan ook spoedig heen, wel weiend, dat
Frans zoo spoedig mogelijk moest worden uagegaan.
Van diens arrestatie hing thans zóo veel af.
De politie mocht er niet in slagen den kooper van
de revolver te vindenFrans kende daarvoor de
schuilhoeken der groote stad te goed.
Om 8 uur trad hij als werkman gekleed het privé-
kantoor van Hartwig binnen. Het kantoorper
soneel was reeds vertrokkonalleen de jongste
bediende, die op de laatste post moest wachten, was
er nog.
Hartwig verzocht Frans plaats te neineu toen hij
naar hem omkeek, schrok hij van zijn vreemde
kleeding.
„Waarom ben je zóo gekleed 7 Wil je soms de
aandacht trekken?"
„Denkt u, dat ik 't pleizierig vind, zóo rond ie
loopen De politie zit me op de hielende wapen
handelaar heeft mijn signalement gegeven en een
zekere mijnheer Rabe is al bij ons thuis geweest en
wil niet allo geweld weten wio me opdroeg, de re
volver te koopen; hij bood me zelfs geld als ik
„Rabe vroeg Hartwig verschrikt „Hoe weet die,
dat
„Ja, hoe hij 't weet ik niet, maar diU hij 't weet,
weet ik maar al te zeker. Ik heb hem natuurlijk
niets gezegd en hij dreigde mij, dat bij me zou doen
arre8teeren."
„Maar als je dat dan weet, hoe kon je dan nóg
bij me komen Je zuster had me toch op de hoogte
kunnen brengen
„Laura bij jou in huis?" vroeg Frans honend.
„Bovendien acht ik het beter, persoonlijk te onder
handelen."
„Vanavond nog moet je vertrokken," meende
Hartwig.
„Best, als
„We komen wel tot een accoord, zelfs al moet ik...."
Frans knikte.
„Jawel u kent mjjn eisch," zeide hij afgemeten,
„geef mij het geld on ik zal alles doeu wat u wilt."
„Je vraagt veel, onbeschaamd veel, maar goed, ik
bataal" antwoordde Hartwig „maar nu heb ik niet
zooveel contaut geld en als ik 't uit de kas nam,
zou dat maar opzien wekken. Maar ik zal je vol
komen zekerheid geven; je zult wel begrijpen, dat
er geen schuldbekentenis of iets dergelijks van mijn
hand op je moet gevonden worden, omdat, ingeval
je gearresteerd wordt, dan aanstonds de verdenking op
mij zou allen. Daarom zal ik je een clièque geven
voor het halve bedrag op een huis te Londen of te
Parijs en do andere helft betaal ik binnen acht
dagen aan jo moeder.''
„Zoo. En wie waarborgt ine, dat dit gebeurt?"
vroeg Frans achterdoohlig.
„Ik zou je een schuldbekentenis voor het volle
bedrag geven als ik zeker wist, dat je niet wordt ge
arresteerd, maar ik geloof toch ivel dat het geheim
dat je kent, waarborg in overvloed is. Als ik mijn
belotte eens niet mocht nakomen, zou je immers nog
altijd kunnen optreden."
„Hm. Wat heb ik er aan, als u zich uit de voe
ten hebt gemaakt."
„Zou je dan deuken, dat ik hier alles in den
steek zou laten?"
„Ja, meu kan niet weten
„Kom, dwaasheid ik ga eerst d&n op reis als ik
alles binnen heb. Eu zelfs als ik morgen vluchtte,
zou je injj tot aau hel einde der wereld kunnen
doen vervolgen."
„En ik zou 'tdoen als ik bemerkte dat je me be
drogen hebt" viel Frans dreigend uit. „Maar kom-
inuan, de tijd is kostbaar en we moeten dien niet
verprateu. geeft me reisgeld en een chèquevoor
een halve ton op een huis le Parijs."
Hartwig had een kast geopend en er een flesch
cognac met twee glazen uit genomen.
„Zoo, en je wilt dus naar Parijs vroeg hij, ter
wijl hij de glazen vulde.
„Vooreerst, ja" antwoordde Frans terwijl hjj wan
trouwend van den koopman naar de glazen keek.
„Goed. Ga dan logeeren in het „Hotel de Ba-
vière", daar vindt ie de chéque. Kom, drink een
coguacje mee; 'tis koud eu je moet vannacht door
reizen."
Hartwig dronk zjjD glas in éen teug leeg. Het
wantrouwen, dat Frans koesterde, verdween daar
door en hjj dronk ook zijn glas leeg, dat Hartwig
dadelijk weer vulde.
M't Is nu maar, hoe je de reis zult doen. De politie
tal nu zeker op eiken vertrek kenden reiier toezicht
houden en desnoods een dozjjn verdachten aan
houden. Misschien is de wapenhandelaar of die Babe
zelf wel aan bet station. Die schjjnt niet te willen
rusten eer hij het raadsel opgelost en den aanstaande
van zijn dochter bevrijd heeft."
Frans kon niet ontkenuen, dat er veel waars lag
in belgeen Hartwig aanvoerde.
„Ik zou je willen voorstellen, te voet de stad te
verlaten" vervolgde deze „of nog beter. Daar valt
me juist iets iu. Gisteravond is een Hollandsche
schoener met huiden voor me aangekomenmorgen
vertrekt die weer. Ga daar aan boordik zal wel
met deu kapitein spreken. Binnen drie dagen ben
je te Rotterdam eu van daaruit kan je zondereenig
gevaar naar Parijs gaan."
Wtrd! utrvoigd.)