Donderdag 29 October 1903. PHOENIX - BROUWERIJ. No. 5417. 53e Jaargang. Stadsnieuws. Feuilleton. H. MEURSING Co. AMERSFOORT. Export naar Oost- en West-Indië. AMERSFOOBTSCHE COURANT. UITGAVE: FIRMA A- H- VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt DinsdagDonderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden ƒ1. franco per post ƒ1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. ReclameB 1—5 regels 1.25; elke regel meer 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGRACHT Telephoon 19. KENNISGEVING. AMERSFOORTEE8TER 60 WETH0U1>ERS van brengen ter algemeene kennis, dat de Geineeute- ,n*'Jue verS*dering van 27 October II. aan de gegeven Wesen daarbij vermelde nameu heeft h dea weg aanvangende bij den ouden Utrecht schen weg nabij he. huis van Douairra Jhr. L Mar- teDs en loopende ongeveer in verlengiug van de Koninginnelaan naar den Utrechtschen straatweg tmma-laan (naar Hare Majesteit de Koningiu Moeder)]; - den yreg ongeveer rechthoekig op den vorigen en loopende van het huis van Douairra Jtir. L. Mar- tens naar den Utrechtschen straatweg Anna Paulowna- aan (naar Hare Majesteit de Koningin Anna Pau- lowna. De heriuuering aan dezen naam wordt hier Re'waarch jj00r de naar -Uare Majesteit genoemde Gedaau te Amersfoort, den 28. October 1903. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUIJTIER8. De Secretaris, B. W. Th. SAND BERG. Ds. J. J. van Noort, Ned. Hervormd pre dikant te Amsterdam, hoopt Zondagavond te 6 uur in de Sint Joris-kerk hier een opwek kende rede te houden voor de plaatselijke atdeeling van het Nederlandsch Bijbelgenoot schap. Door den welwillenden steun van leden en begunstigers der Evang. Lutherscbe gemeente hier is de Kerkeraad kunnen overgegaan tot aanschaffing van nieuw meubilair in het kerk gebouw. Een en ander zal in gebruik worden ge nomen in de godsdienstoefening welke Zon dagavond te 7 uur aanvangt en waarin de herdenking der kerkhervorming zal plaats hebben. De dienst zal worden opgeluisterd door or gelspel door mej. H. J. F. Mezger. Ds. U.Genouy,Waalsch predikant te Utrecht, hoopt Zondagavond weder in »De Zaaier" hier vóór te gaan bij de godsdienstoefening der Walen hier ter stede. godsdienstoefening voor jonge lieden van 9 tot 14 jaar, en om 11 uur oefening voorde gewone leden. Wat vermoed werd, is niet vervuld. Velen hadden Dinsdag op een avondzitting van den Raad gerekender was zóo'n groote Be schrijvingsbrief, met de Gemeente-begrooting nog wel als entremet, maar de besprekingen vooraf in de afdeelingen, neergelegd in rond 130 bladzijden druks, hebben het mogelijk gemaakt, dat de zitting reeds na even zeven kwaitier kon worden gesloten. Ingekomen waren: van den Minister van Binnenlandsche Zaken de goedkeuring dei- benoeming van den heer J. J. Vermeulen tol leeraar aan de Hoogere Burgerschool, een ander waarbij Z.Exc. verklaart te berusten in de benoeming der leeraren aan de Bur ger Avondschool en een missive waarbij hij ondanks het request van den Raad verklaart geen terme i te vinden om af te wijken van zijn plan om het buitengewoon Rijks-subsidie voor de Hoogere Burgerschool met f 1000 te verminderen. De Secretaris leest laatstbedoeld schrijven voor en hieruit blijkt, dat Z.Exc. niet wenscht te voldoen aan liet verzoek van den Raad om evenals in het vorige dienstjaar f5000 buitengewoon subsidie op de Staatsbegrootiug uit te trekken omdat het aantal paralel-klasseu is verminderd. Dat de uitgaven voor de Ge meente niet zijn verminderd, is een gevo g van de invoering der Rijks-regeling van de tractementen, doch de Minister acht deze te behooren tot de gewone exploitatie-kosten. De drie stukken werden aangenomen voor kennisgeving. Van Gedeputeerde Staten was ingekomen de goedkeuring van het Raadsbesluit omtrent het in gebruik geven der Gemeentegronden op den Leusderweg. Ook dit werd aangenomen voor notificatie evenals het proces-verbaal der kas-opneming bij den Gemeente-ontvan ger en een dankbetuiging van den Gemeente- architect voor de vprhooging van zijn salaris. Van B. en W. was ingekomen een voor stel tot reorganisatie der voe- en vleesch- keuring, voorwaar een zeer op prijs te stellen kermisgeschenk, als men bedenkt, dat de vigeerende verordening dateert van 24 Oc tober 1858. Het voorstel zal worden ge drukt, rondgezonden aan de leden en in een volgende vergadering worden behandeld. Ten slotte was ingekomen een schrijven van de heeren Van 't Hof en Van Achter berg waarbij zij kennis geven dat zij het door hen ontworpen straten-plan bij Monni kendam intrekken. Ook dit werd aangenomen voor kennisgeviug. De punten 1 en 2, het bleek uit ons vorig nummer, werden aangenomen z. d. of h.st. Punt 3, het rooien van 7 linden op den Zuidsingel, lokte het meeste debat van de heele zitting, volle veertig minuten. De heer Croockewit merkte op, dat alle oudere linden bol zijn maar daarom nog niet gevaarlijk. Iets anders is 't met den boom bij de brug die moet gerooid eer hij schade aanbrengt. De Voorzitter antwoordde, dat B. en W. juist het voorstel deden inet het oog op het gevaar. De beer Kleber herinnerde dat de prach tige beuk, die verleden jaar bij het Politie bureau werd gerooid, óok gevaarlijk heette, doch dal men een week heeft noodig gehad om den reus te vellen, en dat de linden die nu óok wrak heeten, met glans den gewel digen storm van half September hebben doorstaan, toen er toch een winddruk was van 100 K.G. per M2. Spr. vindt dat men hier wel wat lichtvaardig omspringt met het af kappen of omhakken. In andere plaatsen heeft men zulk wandalisme tegen oude en zoo mooie boomen aan den kant gezet en stut men die zelfs. Uit een plaatselijk onder zoek is spr. gebleken, dat er éen boom ge vaarlijk staatdeze doe men rooien, doch men spare de andere en spr. wil een amen dement voorstellen waarbij de tweede boom van de Heerenstraat naar de Sint Andries- straat wordt gerooid en de zes overige blijven gespaard. De heer Van Kek was aanvankelijk vóór het voorstel van B. en W. doch zal nu öok tegen stemmen. Uit vele gesprekken zoowel als langs anderen weg heelt spr. ervaren dat velen hier om zoo te zeggen verliefd zijn op deze oude stammen. Het zoogenaamd gevaar kan worden voorkomen door de hooge toppen flink uit te kappen en dit telkens te herhalen, waardoor ook de eventueele lichtbelemmering wordt weggenomen. Uok de heer Van Beek meent, dat in de laatste jaren zeer vreemd met de boomen wordt omgesprongen. Verleden jaar bijv. is er maar zonder oordeel op losgehakt en thans weer bij het R. K. pensionnaat. Daardoor wordt het pittoresque zeer geschaad en als B. en W. op die wijze wenschen voort te gaan, dan ware 't maar beier dat alles in eens werd opgesnoeid. De heer Plomp vraagt of de le Gemeen- In de Remonstrantsche kerk om half tien SGQAFER Go. 16.) „Je hebt gezegd, dat Kaltenborn je verzocht heeft de revolver te koopen" vervolgde Rabe zonder zich te storen san den praatjesmaker .dat is onwaar en die leugen heeft zeer ernstige gevolgen gehad. Houd je dien leugen vol, dan maak je je medeplichtig aan den moord, bedenk dat wel; door een eerlijke verklaring „Ik heb niets te verklaren" viel Frans hem on willig in de rede. „Iemand, dien ik ken, droeg me op de revolver te koopen en zei me, dat ik den naam Ernst Kaltenborn moet noemen. Hjj wachtte in de nabijheid." „Frans, Frans" waarschuwde Laura „zeg de waar heid." „Ik zeg de waarheid Dat doe je niet! Mijnheer, ik zal 't u zeggen „Zwijg!" bulderde Frans. „Als de tijd daar is, zal ik spreken; geen minuut vroeger." „En dus beken je niet?" vroeg Rabe. „Ik heb niets te bekennen." „Dan sullen we jo dwingen, te spreken. „Probeer dat maar eens." „Ik niet, maar de justitie." "Mjj goed. Ja, ik ben daar een kind, dat men bang maakt met de politie!" „Zooeveu was je by Hartwig" vervolgde Rabe na een lango pauze. „Je bent daar nogal lang geweest. Wat deedl Wat gaat dat aan?" viel l-rans hem honend in'de rede. „U lijkt wel een spion. Waarom wilt u alles zoo haarfijn weten? Ik behoef u toch geen tekst er. uitleg te geven van rnjjn doeu en laten?" De heer Rabe zag ten slotte in, dat hij op deze wnze niet verder zou komen; nog éen maal ver zocht hij Frans te zeggen wat hij wist en bood hem zelfs een ilink bedrag, maar Frans bleef weigeren, waarop Rabo vertrok onder bedreiging hem tot spreken te doen dwingen. Ik wou, dat die riep Frans woedend. „Hoe weet bij, dat ik die revolver kocht?" „De wapenhandelaar zal jo signalement hebben gegeven" antwoordde Laura, die nu niet langer trachtte haar angst te verbergen. „Je bent herkend en 't »«1 niet lang meer duren of de politie „Als die komt, vindt ze den vogel gevlogen" spotte Frans. „Ik bad me niet in dat wespennest moeten steken, maar nu ik eenmaal zoo dom was, moet ik zorgen dat ze mij uiet vinden vóór ik mijn doel heb bereikt. Hartwig wil het geld niet geven van avond moet ik weer bij hem komen, maar opdokken moet bij, of „Of vroeg Laura. „Of ik zal hom bewijzen, dat hij verplicht is voor mooder en jou te zorgen". „Waarom Ik begrjjp je niet, maar in ieder ge- "*vl speel je hoog spel, Frans en ik vrees, datje ver liezen zult. Al zeg je ook honderdmaal dat het niet waar is, toch blijf ik er bij dat Hartwig óf zelf den moord bedreven 5f althans den moordenaar gewa pend heeft. Ik ben er zeker van na je gesprek met dien ouden beer. Zeg de waarheid, Frans; ik zal zwijgen zoolang je dat wensebt en zoo lang bet le ven van een onschuldige niet in gevaar is." „ODzin" viel Frans haar in de rede. „Eerst moet Hartwig opdokken en dan En bovendien ik heb je al een paar maal gezegd, dat hij vannacht uit de stad was." „Ja, omdat hij elke verdeuking van zich'wilde afwerpenom een alibi te hebben." „Wie zal den rijken koopman durven verdenken Maar kom, ik moet weg eer Rabe hier met de poli tie is." „Watje ook doet, Frans, dit zeg ik je, dat moeder noch ik éen cent aannemen van het geld, waarmee de moordenaar je stilzwijgendheid koopt. Liever werken we beiden tot het holle van den nacht dan medeplichtig te worden aan zóo'n misdaad. En als jij je laat omkoopen, zal ik spreken." „Zooals mevrouw wil" antwoordde Frans koel, terwijl hjj de deur opende. „Maar houd ten minste zoo lang je mond tot ik de stad verlaten heb." Zonder te groeten, ging hij heen. 't Was hoog lijd, want nauwelijks wus hij weg of de heer Rabe kwam, van eenige rechercheurs vergezeld, terug. In 'teerste oogenblik wilde Laura alles zeggen wat zij wist, althans vermoedde te weten, doch de vrees dat haar verklaringen er toe zouden leiden, haar broeder tot medeplichtige te doen verklaren, deed haar terugkomen van dat voornemeu. Zij ver klaarde niets te welen en loen de heer Rabe haar opmerkte, dat zij kort te voren haar broer er mee had gedreigd, alles te zullen zeggon, zeide zij dat ze I het zich niet goed meer herinnerde, j Rabe ging dan ook spoedig heen, wel weiend, dat Frans zoo spoedig mogelijk moest worden uagegaan. Van diens arrestatie hing thans zóo veel af. De politie mocht er niet in slagen den kooper van de revolver te vindenFrans kende daarvoor de schuilhoeken der groote stad te goed. Om 8 uur trad hij als werkman gekleed het privé- kantoor van Hartwig binnen. Het kantoorper soneel was reeds vertrokkonalleen de jongste bediende, die op de laatste post moest wachten, was er nog. Hartwig verzocht Frans plaats te neineu toen hij naar hem omkeek, schrok hij van zijn vreemde kleeding. „Waarom ben je zóo gekleed 7 Wil je soms de aandacht trekken?" „Denkt u, dat ik 't pleizierig vind, zóo rond ie loopen De politie zit me op de hielende wapen handelaar heeft mijn signalement gegeven en een zekere mijnheer Rabe is al bij ons thuis geweest en wil niet allo geweld weten wio me opdroeg, de re volver te koopen; hij bood me zelfs geld als ik „Rabe vroeg Hartwig verschrikt „Hoe weet die, dat „Ja, hoe hij 't weet ik niet, maar diU hij 't weet, weet ik maar al te zeker. Ik heb hem natuurlijk niets gezegd en hij dreigde mij, dat bij me zou doen arre8teeren." „Maar als je dat dan weet, hoe kon je dan nóg bij me komen Je zuster had me toch op de hoogte kunnen brengen „Laura bij jou in huis?" vroeg Frans honend. „Bovendien acht ik het beter, persoonlijk te onder handelen." „Vanavond nog moet je vertrokken," meende Hartwig. „Best, als „We komen wel tot een accoord, zelfs al moet ik...." Frans knikte. „Jawel u kent mjjn eisch," zeide hij afgemeten, „geef mij het geld on ik zal alles doeu wat u wilt." „Je vraagt veel, onbeschaamd veel, maar goed, ik bataal" antwoordde Hartwig „maar nu heb ik niet zooveel contaut geld en als ik 't uit de kas nam, zou dat maar opzien wekken. Maar ik zal je vol komen zekerheid geven; je zult wel begrijpen, dat er geen schuldbekentenis of iets dergelijks van mijn hand op je moet gevonden worden, omdat, ingeval je gearresteerd wordt, dan aanstonds de verdenking op mij zou allen. Daarom zal ik je een clièque geven voor het halve bedrag op een huis te Londen of te Parijs en do andere helft betaal ik binnen acht dagen aan jo moeder.'' „Zoo. En wie waarborgt ine, dat dit gebeurt?" vroeg Frans achterdoohlig. „Ik zou je een schuldbekentenis voor het volle bedrag geven als ik zeker wist, dat je niet wordt ge arresteerd, maar ik geloof toch ivel dat het geheim dat je kent, waarborg in overvloed is. Als ik mijn belotte eens niet mocht nakomen, zou je immers nog altijd kunnen optreden." „Hm. Wat heb ik er aan, als u zich uit de voe ten hebt gemaakt." „Zou je dan deuken, dat ik hier alles in den steek zou laten?" „Ja, meu kan niet weten „Kom, dwaasheid ik ga eerst d&n op reis als ik alles binnen heb. Eu zelfs als ik morgen vluchtte, zou je injj tot aau hel einde der wereld kunnen doen vervolgen." „En ik zou 'tdoen als ik bemerkte dat je me be drogen hebt" viel Frans dreigend uit. „Maar kom- inuan, de tijd is kostbaar en we moeten dien niet verprateu. geeft me reisgeld en een chèquevoor een halve ton op een huis le Parijs." Hartwig had een kast geopend en er een flesch cognac met twee glazen uit genomen. „Zoo, en je wilt dus naar Parijs vroeg hij, ter wijl hij de glazen vulde. „Vooreerst, ja" antwoordde Frans terwijl hjj wan trouwend van den koopman naar de glazen keek. „Goed. Ga dan logeeren in het „Hotel de Ba- vière", daar vindt ie de chéque. Kom, drink een coguacje mee; 'tis koud eu je moet vannacht door reizen." Hartwig dronk zjjD glas in éen teug leeg. Het wantrouwen, dat Frans koesterde, verdween daar door en hjj dronk ook zijn glas leeg, dat Hartwig dadelijk weer vulde. M't Is nu maar, hoe je de reis zult doen. De politie tal nu zeker op eiken vertrek kenden reiier toezicht houden en desnoods een dozjjn verdachten aan houden. Misschien is de wapenhandelaar of die Babe zelf wel aan bet station. Die schjjnt niet te willen rusten eer hij het raadsel opgelost en den aanstaande van zijn dochter bevrijd heeft." Frans kon niet ontkenuen, dat er veel waars lag in belgeen Hartwig aanvoerde. „Ik zou je willen voorstellen, te voet de stad te verlaten" vervolgde deze „of nog beter. Daar valt me juist iets iu. Gisteravond is een Hollandsche schoener met huiden voor me aangekomenmorgen vertrekt die weer. Ga daar aan boordik zal wel met deu kapitein spreken. Binnen drie dagen ben je te Rotterdam eu van daaruit kan je zondereenig gevaar naar Parijs gaan." Wtrd! utrvoigd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1903 | | pagina 1