Zaterdag 28
November 1903.
No. 5430.
53e Jaargang.
Eerste blad.
Feuilleton.
srssftu
UITGAVE;
FIRMA A- H. VAM CLEEFF
te AMERSFOORT.
franco n«r Jt9'' JJonderdaH- Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden
^0S Advertentiën 1—6 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-,
mee. ^0 9^ °°tei8enif88advertentiën per regel 15 cent. Raclamea 1-5 regels/'1.25; eikeregel
rrohi-o Lt i r0°te ters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
g bracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
IORTEGRAGHT
Telephoon 1».
Dit nummer bestaat uit
TWEE bladen.
7"" die zich met ingang
#11 van 1 Jan. 1904 op
■[I dit blad abonneeren,
ontvangen de in Decem
ber verschijnende nummers
GRATIS.
Dc Gemeente-begrooting.
v.
Kosten van het Bestuur der Gemeente.
Het salaris van den Burgemeester is op
de Begrooting nog uitgetrokken op f'2400,
doch bij Raadsbesluit van 26 September
voorgesteld te verhoogen tot f2500. De jaar
wedden voor de beide Wethouders zijn ge
laten op f900 voor ieder hunner. Het trac-
tement van den Secretaris werd uitgetrok
ken op f 2000, doch door den Raad verhoogd
tot f2400. Evenzoo zijn de gezamenlijke
jaarwedden van het personeel ter Gemeente-
Secretarie, 8 ambtenaren en beambten en 2
bodeD, van wien éen tevens concierge van
het Raadhuis, bij Raadsbesluit van 27 Octo
ber verhoogd met f 1368.75.
De post is thans f 14818.75, tegen f 12 750
begroot voor 1903 en f 11 900.13 uitbetaald
in 1902.
In de eerste afdeeliug vond de Verorde
ning tot regeling van de rangen en jaar
wedden der ambtenaren en bedienden bij de
Gemeente-Secretarie niet in allen deele in
stemming. Eén lid heeft het getroll'en, dat
aan de groote meerderheid der ambtenaren
mooie namen worden verleend en het aantal
klerken in vergelijking daarmee zeer beperktis.
Dit lid had eerder het tegendeel verwacht,
daar z. i. toch het meeste werk door klerken
kan worden verricht. Indien echter deze
titulatuur als een vergoeding moet worden
beschouwd voor minder hoogetractementen,
heeft dit lid er vrede mee.
De afzonderlijke belooning voor het bezit
van het diploma wordt afgekeurd. Deze wordt
onnoodig geacht; immers voor klerken be
hoeft het diploma niet te worden geë.scht,
terwijl B. en W. voor de benoeming voor
hoogere rangen het bezit als voorwaarde
kunnen stellen.
Ook de termijn van 12 jaar, waarop men
het maximum bereikt, komt te kort voor.
i en aanzien van menschen met goeden aan
leg is het stellen van dezen korten termijn
niet noodig, omdat zij toch geen 12 jaren in
ue zelfde betrekking blijven. Voor anderen j
daarentegen is een lange termijn juist een
voordeeldeze moeten niet te gauw pro
motie maken.
De aideeling geeft met 7 tegen 2 stemmen
in overweging, de laatste alinea van art. 2
(bezoldiging voor dipioma) te doen vervallen.
Bij artikel 3 wenscht zij de eerste ver
hooging na 3 jaren, doch de overige '.eikei.s
na 5 jaren te doen intreden. Daar «1e boden
hierdoor aanmerkelijk terug zouden gesteld
worden, komt het wenschelijk voor, hun ver
hoogingen in plaats van op f25 op f50 te
brengen.
Over extra-toelagen tijdens vacaturen be
hoort de Raad te beslissen.
Vinden B. en W. wegens extra-werkzaam
heden van 't personeel een toelage wensche
lijk, dan kuunen zij dit in ieder geval aan
den Raad voorstellen.
Ten aanzien van leeraren is wel een der
gelijke bepaling, doch dan is het geheel iets
anders; dan worden alleen geilen toegekend
als werkelijk meer lessen zijn gegeven. Hier
kan 't best mogelijk zijn, dat de ambtenaren
volstrekt niet meer uren moeten werken,
bijv. in tijden van slapte van werk, welke op
ieder bureau voorkomen. Men vreest, dat als
aan Burgemeester en Wethouders de beslis
sing staat, hun college altijd toelagen zal toe
kennen.
Bij artikel 6 wordt herinnerd, dat 't blij
kens de toelichting op de verordening de
bedoeling is, met 1 Januari a.s. ook den ouden
diensttijd te bezoldigen, hetgeen uit de ver
ordening niet blijkt. Het is dus noodig hier
b.v. bij te voegen: »op dat tijdstip (1 Januari
1904) worden de jaarwedden van de in functie
zijnde ambtenaren in overeenstemming met
deze verordening gebracht." De juiste re
dactie laat men gaarne aan B. en W. over.
Eenige inlichtingen worden nog gevraagd en
verstrekt omtrent de wijze waarop men voor
nemens is, de nieuwe rangen aan de be
staande titularissen toe te kennen.
Het voorstel tot verhooging van de jaar
wedde van den Burgemeester en den Secre
taris gaf tot verschillende beschouwingen
aanleiding.
Van de eene zijde werd herinnerd, dat de
•egeling van de jaarwedden zóo onlangs heeft
plaats gehad (in 1898) dat het tijdstip tot
nadere regeling alsnog niet is aangebroken,
doch opgemerkt, dat bij die regeling hetna-
laris van den Secretaris in verband met zijn
werkzaamheden te laag is vastgesteld, zoodat
gelijkstelling van salarissen, zooals door Bur-
Frieda Warnsdorf.
Waarover is u too verdrietig, uioeder?" vroeg
Mary von Schmolling toen «ij li «ar lieve moeder Mg
W'Aof kind, laat me dat maar niet «eggen. Waar
om tal ik jou óok verdrietig maken 7
"»d do,° je
D.nï, '1 om Eraddy 1" .o
u.ry »o to«J .a b"»! 11
u°ïn™Sd"™dTo, -do» r
"Maar ik bad het bem moeten besparen. Moet
ik'beni als moeder niet beschermen
„Toch niet tegen papa iich
^"üL.d.r"moéS.:PO!.«fk «j-S
steeds deed, iweeg■fei£n eee„ vrolijk geveu".
.In dit J>*Je*Sr«n;TOÏtdeeet.te
Hum moeder keek bker „ol<ch0ii trek op
SiA.'ïï.'SMÏ koe h.,d werd dit geitel;
gemeester en Wethouders wordt voorgesteld,
en wel tot het bedrag, thans door den Bur
gemeester genoten, gaarne zal worden be
vorderd, terwijl van andere zijde de meening
werd voorgestaan, dat de salarissen niet gelijk
moeten zijn en de uitgaven van den Burge
meester als zoodanig niet onaanzienlijk waren.
In stemming, verklaarden van de 9 leden
zich 2 vóór het voorstel van Burgemeester
en Wethouders, 3 vóór f2500 (Burgemees
ter) en 2400 (Secretaris) en 4 voor gelijk
stelling op f2400.
Bij de hierover gehouden besprekingen
was de Secretaris niet tegenwoordig.
Het voorstel gaf in de tweede afdeeling
aanleiding tot de volgende opmerkingen
Eén lid vindt iets eigenaardigs in de rege
ling er zullen 6 hooggeplaatste ambtena
ren zijn, tegen 2 klerken. Gewoonlijk ziet
men toch betrekkelijk weinig hooggeplaat-
sten en veel klerken.
Ook acht dit lid de opklimming tot het
maximum in 12 jaren wel wat erg gauw
een maximum van 20 jaren, dus 4 verhoo
gingen telkens na 5 jaren, zoude ook meer
in overeenstemming zijn met andere ambte
naren (onderwijzers). Ook acht dit lid de
voorgestelde regeling een beetje onregelmatig
ii.I. weinig systematisch. Ook acht dit lid
de toekenning van een extra-bezoldiging voor
het bezit van een diploma minder noodig.
Men kan bij de oproeping van ambtenaren
den eisch stellen, dat zij in 't bezit van 't
diploma moeten zijn. Opgemerkt wordt nog,
dat de vergelijking met de tractementen van
de andere Gemeenten, in liet voorstel ge
noemd (Alkmaar met 18638, Middelburg
met 18949, en Zaandam met 22022 inwo
ner) niet opgaat, omdat vele daarvan beter
in de financiën zitten dan wij.
Een ander lid, zich iu hoofdzaak met bo-
vermelde beschouwingen vereenigende, is van
oordeel, dat de toekenning van extra-bezol
diging voor hen, die dipioma hebben, een on
billijkheid medebrengt voor de bestaande
andere ambtenaren, die geen gelegenheid
meer hebben om dit diploma te verwerven.
De jongeren worden dan bijzonder bevoor
deeld.
Dit lid kan in 't algemeen met de voor
gestelde regeling zich wel vereenigen, indien
de bezoldiging voor diploma wordt wegge
laten en de maxima niet eerder dan na 20
jaren worden bereikt.
Gaarne zal hij echter eerst van het Dage-
lijksch Bestuur vertrouwelijke inlichtingen
ontvangen aan welke personen men voorne
mens is de verschillende titels toe te kennen.
Van andere zijde wordt opgemerkt, dat 't
voorstel wel degelijk ernstig is overwogen.
Een verlijking van deze ambtenaren rnet on-
wat leek te nu reel op h»ar vader.
„Mary
„Ja, mama, löch is 't zoo. Wat moet die come-
diante in onte familie? Hoe kan Fred zóo iets on
mogelijks in tijn hoofd halen."
„Hij houdt xooveel van haar!"
„Och kom, mama, over een maand is hij haar
weer vergeten."
„En als jij iemand lief hadt, kind, on iemand
dwong jon je liefde te vergeten 1"
„Dan zou ik bet doen, mama; tegenwoordig sterft
men niet meer aan een gebroken hart."
„Maar kind vrat praat je nu? Fred is, uf liever
wordt, diep te biklagenhij heeft haar too innig
lief."
„Dat kan allemaal waar weten, mama, maar
trouwen kan hij haar toch niet."
Onttet staarde tij haar dochter aan. Zoo had
i'ii haar nog nooit hooren spreken, zóo iets had tij
niet uit zichzelve. En haar moeder wist óok wie
haar tóo gemaakt had, Olga Oehnhausen, het mooie
weeuwtje van den schatrijken ouden bankier, dat
een week of wat op Schmollingshausen gelogeerd was.
Waarom bleef dat levenslustige steeds, naar genot
jagend mensch zoo lang bij hen, waar zij zich toch
moest vervelen? Had zij daar een plan mee. En
welk? Nog toen Olga ongetrouwd was, mocht zij
haar maar half lijden. Alfred interesseerde zich
toen voor haar en zij misschien een beetje voor hem
maar zij aarzelde toch niet, den burgergelgken
inillionnair te trouwen, die wel oud en leclijk en
op en top parvenu was, maar elke slechte eigenschap
met «ra tsSlliou. bedekte. Hij »u .00 goed, heel
„oedili te sterven en l.«»r s.jn vele millioenen o.
u lftton. Nu 10 ruk en -.eeti prendre.M.mcbien
d.oht li we) een Alfred nu hrwr meddelen heer
derwijzers is minder juist. Dikwijls toch
moeten de ambtenaren ter Secretarie ook 's
avonds werken. Zij hebben bet werkelijk
heel druk. De vergoeding voor 't diplo
ma komt zeer wenschelijk voor, ook
als prikkel voor bestaande ambtenaren,
die dit nog niet bezitten en zich dan
ook theoretisch beier op de hoogte der Ge
meente-administratie zullen stellen. Wat de
vergelijking met andere Gemeenten betreft,
tliene opgemerkt, dat in den staat niet uit
sluitend de rijke Gemeenten zijn vermeld en
dat toch het werk. dat van de ambtenaren
in rijke Gemeenten gevorderd wordt, niet
verschilt van dat in Gemeenten met een
minder gunstigen iinancieelen toestand. Hoofd
zaak is toch, dat voor 't werk, dat geëischt
wordt, een behoorlijke bezoldiging moet wor
den gegeven.
Ten aanzien van de voorgestelde tracte-
mentsverhooging van den Burgemeester en
den Secretaris tot f2500 is de afdeeling van
oordeel, dat eenig verschil tusscben jaar
wedden van deze titularissen muet blijven
bestaan zij geeft mitsdien in overweging,
de jaarwedde van den Burgemeester op
f2500 en van den Secretaris op f2400 te
brengen.
Tijdens de behandeling dezer zaak was de
Secretaris afwezig.
B. on W. antwoorden
Het deed ons genoegen, dat de voorge
stelde regeling van de rangen en jaarwedden
der ambtenaren en bedienden ter Secretarie
in het algemeen instemming vond, zoodat
thans én titulatuur én bezoldiging meer in
overeenstemming met andere Gemeenten en
met de diensten, welke de ambtenaren be
wijzen, kunnen worden gebracht.
De verkregen verbetering zal echter
I grootendeels te loor gaan, als men hieraan
I verbindt een verlenging van don termijn
waarop 't maximum wordt verkregen. Zooals
uit den vergelijkenden staat, overgelegd bij
I het voorstel van 2 Juli 1.1., blijkt, hebben
I zij de jaarwedden eerder lager dan hooger
I uitgetrokken als elders.
In verband hiermede wordt de verhouding
nog ongunstiger, indien dan tevens de ter-
mijn van 12 jaren wordt verlengd. Waar
I hier een nieuwe regeling, wordt getroffen,
1 is het zeer onwenschelijk om in alle opzich
ten de bezoldigingen lager dan elders te ma
ken. Er zijn van de Gemeenten van ongeveer
gelijken omvang slechts 2 welke een termijn
van 16, en dan nog wel alleen voor de in
férieure rangen, kennen. Alle overige hebben
de termijn op 12 of veel minder dan 12 jaren
gesteld. Wij meeuen dan ook ten sterksto
op aanneming van dit gedeelte van ons voor
stel te moeten aandringen.
veroorloofden een man naar haar keuze te kuuneu
neineu.
Haar eenige zoon getrouwd met die harteloote
coquette! Dat mocht nooit gebeuren. En waarom
was die vrouw hier? Waarom vleide zij haar zoo en
•telde zij zooveel belang iu alles'.' Haar man had zij
al in haar netten gevangenwat waa die vroolijk ala
zij druk zat te babbelen, en stil xoodra zij uit rijden
waa. En Mary! Hoe kwam dat jonge, onschuldige
ding aan zulk een leveuaphiloaophie. Die kon ze
onmogelijk uit zicbxelven hebben.
Angstig liet mevrouw Von Schmolling het hoofd
zinaeo. Wat kon ze doen om haar Freddy, haar
lieveling te bewaren voor leed? Zij was immerazoo
ziekelijk en afhankelijk van anderen. Reeda lang
geleden had zij in haar groote goedhartigheid alles
aan haar man overgelatennu was ze te oud en te
zwak om de teugels van het bewind weer over te
nemen. Een diepe zucht ontvlood baar borat cn
tranen liepen over haar wangen.
Dat kon Mary niet zien.
„Mama, lieve mama", riep ze, haar moeder om
helzend, „ik heb 't heusck niet zoo bedoeld."
„Dat weet ik, kind; 'tis alweer over."
Luid lachend en pratend, kwamen haar man on
Olga Oehnhauaen de kamer binnen.
Olga had tal van attracties voor mannen. Haar
mooi gelaat was Blechta ieta te veel gepoederd,
had, door de kersroode lippen iets verleidelijks;
haar steeds half gesloten oogen verslonden voor-
treflijk de kunst, de mauneu aan te trekken, eu
haar lach was zóo meeslepend, dat zelfs mevrouw
Von Schmolling telkenmale er door bekoord werd,
ook nu weer, toen Olga op haar toetrad eu op deel-
nemeuden toon haar vrcieg„Wat hoor ik, lievo
mevrouw, govoelt u zioh onwel? U is zeker angstig?"
„Angstig?"
„Ja, bang voor uw zoon. Ik vind het ook volstrekt
niet aardig, dat hij u sóo tioncbalieert. Zelfs met
de Pinksterdagen kwam bij niet thuis dat zou mijD
Papa niet hebben goedgekeurd."
Mevrouw Von Schmolliug moest lachen. Hoe de
huiselijke omstandigheden waren in Olga's buis en
hoe haar vader nooit iets in te brengen bad, was
overbekend; maar eer ze kou antwoordden, zeide
haar man
„U heeft volkomen gelijk, lieve mevrouw ik heb
't Alfred ook geschreven en hem gezegd, dat hij ver
lof moet vragen."
Olga's oogen werdeu van blijdschap wel eens zoo
groot. Dat had ze niet verwacht. 'tWas hier zóo
vervelend.
Mevrouw Von Schmolling zuchtte.
Du strijd zou dus spoedig beginnen en nu reeds
was ze zoo doodmoe. Hoe zou zij, zwakkelijke vrouw,
haar jongen beschermen tegen de plannen van zijn
doldrifiigen vader en meer nog tegen die vrouw. Zn
itad gezien hoe Olga's gelaat ophelderde en zij had
er van gerild. Ook Mary stond aan den kant van
Olga. Zij stond geheel alleen. Arme, arme Freddy.
„Weent u, mevrouw? Ziet u wel, dat ik gelijk
had? Maar hij zal nu wel heel spoedig hierwezon."
Theatraal had Olga zich naar mevrouw Von
Schmolling geneigd en met veel ostentatie baar de
hand gekust. Onwillekeurig trok Fred's moeder
haar hand terug; 't was alsof een adder haBr had
gebeten. O! wat kon die vrouw huichelen 1 Wel
verlangde zij naar haar zoon, maar nu toch had xg
hem gaarne duizend mijlen ver geweten.
(Wordl iifrvolpd.)
