roeene tentoonstelling van 1851, volgens <1e
plannen van den tuinman van den hertog
van Devonshire, Joiaph Paxton, gebouwd.
Later zou het gebouw afgebroken worden,
toen het gekocht werd door een maatschappij
en stuk bij stuk overbracht naar den heuvel
by Sydenham.
Er werden de meest pessimists voor
speilingen gedaan. Het glas zou den wind
niet kunnen wederstaan; de stappen der be
zoekers ol het afschieten van een geweer zou
het doen instortende trilling van het reus
achtige orgel in de groote gehoorzaal zou zeker
een catastrophe veroorzaken. Op deze manier
redeneerden de ongeluksprofeten. Vele jaren
zyn sedert verloopen en behalve de brand,
die in December 1866 een gedeelte van het
gebouw veroialde, is er geen enkel ongeluk
voorgekomen.
Het Marcoui-station te Coltano (Pisa) zal
het meest uitgebreide van de geheele wereld
wordenhet wordt geheel van steen opge
trokken en zal in Augustus of September
gereed zijn. Dan wi-rden de machines en
de overige toestellen geplaatst, zoodat begin
1905 de dienst wel Kan geopend worden.
Dit station zal kunnen seinen naar Engeland,
Canada, de Vereenigde Staten en Nederland
en met alle voor draadlooze telegraphie in-
§erichte vaartuigen in de MiddellandscheZee,
e Oostzee, de Roode Zee, den Allantischen
Oceaan en den Stillen Oceaan.
Men weet, dat het hoofd van Olivier Crom
well dit met de zeeslangen gemeen heelt, dat
het eiken zomer aanleiding geeft tot nieuwe
berichten en geruchten. Nu heet het weer,
dat het hoofd van den grooten Protector in
de Westminster-abdy zal worden bijgezet,
gelijk men weet, is het hoofd het emige
gedeelte van het lyk, dat is bewaard gebleven
na de onthoofding van het lijk door toedoen
van de Stuarts. Het hoofd heeft toen '25
jaar op een lans in Westminster-hall gestaan.
In een sturmachtigen nacht kwam het naar
beneden vallen op een schildwacht.
Deze nam het hoofd mee naar huis doch
daar hij liet niet durfde verkoopen, stopte
hij het in den schoorsteen. Ten slotte werd
het toch aan bloedverwanten van den Pro
tector verkocht. Ken nakomeling van hen,
die zeer arm was geworden, liet het zelfs
voor geld zien. Ten slotte kwam het in het
bezit van familie Wilkinson te Seal, waarin
het nu ruim een eeuw is. Het schijnt, dat
de tegenwoordige bezitter het aan den Staat
wil afstaan.
De wijze van opruiming der verschillende
afvalstoffen is in iedere groote stad teer in-
Italië kan tegenwoordig trotsch gaan op
een burger die 500 talen kent, zóo kent, dat
hy vergelykende onderzoekingen er in doet.
Het is de leeraar aan het Gymnasium te
Cuneo, Trom belt). In 1866 te Bologna geboren
uit ouders die zóo arm waren, dat de stad
ze in het bedelaarsasvl moest opnemen, sprak
de jongen toen hij 7 jaar was al Fransch en
Duitsch, dat hy zich zelf had geleerd uit
oude leerboeken, die hij in handen had ge
kregen. (Zou 'twaar ziju?) Tot zyn 18e jaar
werkta hy als pakjesdrager, barbier en goud
werker; intusscheu bestudeerde hij vele talen,
doode en leveude, en ook wiskunde eu sterre-
kunde. Toen maakte hy konnis met prof.
Giosuè Carducci en onderwierp zich op diens
voorstel aan een examen, waarbij hij stukken
Grieksch, Latijn, Duitsch en Etigelsch las en
verklaarde en woordenafleidingen gaf, en ook
Fransch, Spaansch, Portugeesch, Hebreeuwsch
en Arabisch bleek te kennen. De stad Bologna
gal hem een jaargeld van 600 lire; hy
studeerde nu en nam in 1891, om zyn familie
te onderhouden, het leeraarschap te Cuneo
aan. Hij heeft zich in zijn werken vooral
beziggehouden met de vergclyking van taal
groepen en wil trachten te bewyzen, dat
alle talen éen oorsprong hebben. Hij meent
dat van de Bantoe-talen éen weg loopt naar
de Kaukasische talen over de Semitische
deze zou ook de Japansche, Chineesche en
Maleisch-Polynesische talen onderweg aan
doen.
Daar de stad New-York dicht by zee ge
legen is, scheen dit vraagstuk daar nogal
Semakkelyk op te lossen en vroeger werd
an ook de vuilnis voor bet grootste deel in
zee gestort. Door de groote boeveelheid af
valstof ontstonden er echter op den duur
toch moeilijkheden en sinds eeDige jaren is
daarom het opruimen dezer stoffen op een
andere wyze geregeld.
Thans zyn de inwoners gedwongen, de
afvalstoffen in drie verschillende bakken te
sorteeren, en wel: 1. de afvalstoffen uit de
keuken2. asch en ander stoffig materiaal,
benevens kleine harde voorwerpen 3. papier
en groote voorwerpen. De vuilnis wordt op
wagens en schuiten vervoerd, waarbij de
afvalstoffen uit de keuken door een maat
schappij chomisch worden verwerkt. De
maatschappij betaalt naar verhouding een
geringes om voor dit afval.
De asch wordt aan bouwondernemers als
opvnlmateriaal verkocht of aan het zeestrand
gestort.
Voor de groote voorwerpen is onlangs, bij
wyze van proef, een verbrandingsinrichting
opgericht, die op de volgende wijze werkt.
Er staan daar twee stoomketels van 50
en 150 pk., dte een stoommachine voeden.
Deze machine beweegt een breeden riem,
welke 50 voet lang is, waarop de voorwerpen
naar den verbrandingsoven worden vervoerd.
Aan weerszijden van dezen riem staan sor
teerders, meestal Italianen, die de voor
werpen, welke nog eenige waarde hebben,
uitzoeken. Terwyl de riem langzaam aan hen
voorbij gaat, zoekt de een papier, de andere
schoenen, een derde flesschen, een vierde
blikken voorwerpen en een vijfde lompen
uit en op deze manier wordt het materiaal
vóór het io den oven komt met 60 pet. ver
minderd.
De ondernemer, die deze sorteerders aan
stelt, betaalt per week 240 dollar pacht en
daar de heele inrichting 20000 dollar gekost
heeft, werpt zij een aardige rente af, terwijl
de verwijdering van deze producten, die
anders veel moeilijkheden veroorzaakt, thans
zoo goed als niets kust.
liet spreekt wel van zelf, dat de kosten
voor het vervoer der vuilnis zeer hoog zijn.
Per dag worden ongeveer 8000 M3 asch,
2''00 Ms groote voorwerpen en 1100 M3
keukenafval vervoerd. Do lengte der gezamen
lijke strateD bedraagt 1520 K.M. De uitgaven,
die de stad jaarlijks voor het vervoer heelt
te doen, bedragen 1 648000 dollar, waarby
dan nog 2000000 dollar voor de reiniging
der staten kornt.
Een reuzenbruiloft is dezer dagen gevierd
is het Fransche stadje Trévoux, in Provence.
De dochter van den Burgemeester trouwde
met een groothandelaar en duizenden waren
samengestroomd om de pracht en den praal
te bewonderen, waarmee het huwelijk ge
vierd werd. Er waren niet minder dan 1200
gasten uitgenoodigd, die in 300 keurig ver
sierde rijtuigen het bruidspaar naar de kerk
vergezelden. Voor het bruiloftsmaal moesten
'20 schapen, 5 zware ossen en 10 varkens
het leven laten.
Daarbij werd in het geheel 8000 Liter wijn
gedronken. Het feestmaal, dat in de open
lucht plaats vond, bood een prachtigen aan
blik, daar alle gasten verschenen waren in
de fraai gekleurde costuums, die in den loop
der eeuwen in Provence mode zyn geweest.
Er is meer aangetoond, dat is te zeggen
men heeit meer trachten aan te toonen, dat
er verband bestaat tusschen de kleeren en
den man, die ze draagt. Het is niet bekend,
ot men dit verband zóo scherp doorvoert,
dat men ook verwantschap vindt, of tracht
te vinden, tusschen onze hoeden en ons.
Maar waar een nauwe samenhang valt
waar te nemen tusschen 's lands mode van
hoofdbedekking en 's lands wijze, dat is in
Korea Want zeer opvallend zijn in Korea
èn hoofdbedeksels èn volkskarakter; de hoe
den zijn er geweldig groot en de meest op
vallende karaktertrek is er de luiheid. Zoo
staat als een paal boven water, dat als men
iemand van opvallende luiheid onder een
opvallend zonderlingen hoed ontmoet, men
tien tegen éen kan aannemen een Koreaan
voor zich te hebben.
En tusschen beide bestaat een nauw ver
band.
De Koreaansche hoeden hebben een eer
bied waardigen ouderdom; zy dagteekenen
utt de regeeringsjaren van den wetgever-
koning Ki-Tjn.
Het was in 1001 vóór Chr., dat de losban
digheid der Koreanen'de spuigaten uitliep
en dat alle politiemaatregelen machteloos
blaken op zooveel onstandvastigheid. Het
volkskarakter diende verbeterd; maar hoe?
De Koning stelde verplicht het dragen van
een porseleinen hoed van zeer grooten om
vang, en zware straffen werden uitgesproken
over elk burger, wiens porseleinen hoed
mocht breken.
De nieuwe wet had de schitterendste ge
volgen de vrees van de teere hoofddeksels
te zien breken, maakte van elk Koreaan een
toonbeeld van voorzichtigheid en waardigheid.
Dat deze uitnemende eigenschappen over
gingen in langzaamheid, vadsigheid en spreek
woordelijke luiheid was niet Ki-Tja'sschuld;
maar de andere ondeugden legden zy voor
goed af.
En de Koreaan is zyn buitenmodel hoed
hoewel niet meer van porselein blijven
dragen, misschien wtl, omdat het voor de
onafscbeidenlijk bij zijn hoofdbedekking pas
sende Koreaansche luiheid zou kunnen gelden
als excuus.
Een vreemdsoortige strijd is onlangs door
een natuurkundige gevolgd. Hy zag een rups
zoo snel mogelijk voortkruipen, achtervolgd
door een aantal zwarte mieren. Daar de
mieren sneller voorwaarts kwamen dan de
rups, haalden zij haar weldra in en een kroop
op dan rug van de rups en wilde haar by ten,
maar den rups draaide snel den kop om en
bracht de plaaggeest een doodelyken beet
toe. Nadat zij op de zelfde wijze een dozijn
of meer mieren had gedood, toonde de rups
sporen van vermoeienis en de mieren ver-
eenigden zich nu tot gemeenschappelyken
aanval. De rups was echter een goed generaal.
Zij vluchtte naai- een grasstengel en kroop
diarlangs naar boven, altijd vervolgd door
de mieren, die echter slechts ieder voor zich
tegen den stengel konden oploopon. Zoodra er
een de rups dicht naderde, pakte die de mier
met den bek ea wierp haar naar beneden.
Toen de mieren zagen, dat hun vijand een
te vaste stelling had ingenomeD, namen ook
zij hun toevlucht tot strategie; zij begonnen
den grasstengel rondom af te knagen. Na
eenige minuten viel hy reeds neer en hon
derden mieren vielen nu op de neergevallen
rups aan, wier laatste uurtje nu spoedig had
geslagen.
Zulke «domme" dieren.
Aardbeziën mogen by bet plukken en ver
der behandelen nooit met de vingers worden
aangeraakt, zoo waarschuwt de Praktische
Ratgeber ftir Obst- und Gartenbau". Reeds
de minste aanraking veroorzaakt moeten op
de vrucht.
Men moet alleen den steel vatten, dien
afknypen en dan de aardbeziën, zonder iets
anders dan den steel aan te raken, in het kistje
of mandje leggen. De aardbeziën, door oner
varen, onvoorzichtige handen geplukt, zijn
altijd terstond van de andere te onderscheiden.
Voor den groothandel is liet plukken met
de plukschaur, welke de vrucht bij den steel
vast houdt tot zy in het mandje of kistje is
gelegd, de eenvoudigste en beste manier.
Van ASCH van WIJCK Co.
Commissionairs in Effecten,
Boothstraat 12, Utrecht.
•ivraa|d
8 OpriobUribew. W»«tl. Hyp.-banlc
flOOO few. aand. Koreie Nsderl. Mij. tot
Toriokering van risico in loterijen (ine.
div. no. 2).
Aaud. Gezamenlijke Buskruitmakers van
Noord-Holland, Utrscht en Zeeland
AaodJUtr, Hypotheekbank 102 gestort
Aand. Amsterdamsche Hypotheekbank
AaigsbedM
f1000 aand. 'sGraveuh. Smyrna Tapytfabr.
.1600, 8 A f600, l'/t pCt. Haagsohe KuD»t-
1 Df.
volf. aand. N. V. „Het Familieblad"
.10000 (coupures A f 100) aand. Eerste
Ned. My. tot verzekering; van Risico io
Lotergen
,500 I1/, pCt. Gem. Nieuwe Pekela
2 A flOOO (10% gestort) aand.
Oraoje Nassau Hyp. bank
f 5000 5 pCt. Hollandaohe Kans-Export M."
,2000 1V, pCt. Hsagsche Maatschappij
van Onroerende Goederen
,14000 (coupures f500) 4 pCt. Gem.
Lonneker
2 A t 500 8 pCt. Geeombineerden Veen-
polder onder Zwammerdam enReeuwjjk
2 A f1000 aand. Koninkl. Grofsmederij
f 8000 aand. Cultuur-Mij. ,B»joelor"
,1000 (20 pCt. gestort) aand. Mij Laan
Meerdervoort
1000 8% pCt. Arnhemsche Hyp.-bank*
1 aand. Geb. voor Kunsten "en Weten-
sobappsn, met vaste sitplaats
1 Aand. Dierentuin
12000 aand. Haagsche Incassobank
.47 000 3% pC Gera. Vlaardingen*
Waterbrieven Waterschappen Loosdjeobt
en Loenderveen
Acivertentiën.
MimsvMinu,
THEEHANDELAREN
te hri ncbem
hebben de eer te berichteD, dat hunne bekende
THEESOORTEN, afgewogen in pakjes van 1,
2i en 5 Hectogrammen, te Amersfoort uit
sluitend verkrijgbaar zijn, bij
Jlej. de wed. J. van OMMEN-Ockhuisen
Langestraat F 54.
fin n Pederlandsche
LI I Hj pot li eek- en Crediet-
Vereenigiug,
VI hr L# PRINSENGRACHT 708,
AMSTERDAM,
verstrekt gelden op le en '2e hypotheek,
rente 4 it 5 pCt.
Ook voorschotten en bedrijfskapitaal op
langen termijn van at f'3ÜU tot elk bedrag,
aflossingen in 5—10, 15—20 jaren.
«t5X1
£?,fbeWi
11 e tau's
I Xo- a öS2,e,-M»*£ln"ff
POPULAIR TIJDSCHRIFT
voor Nederland.
YÜAGëN van dek dag
Redacteur dr. H. BLINK.
Prijs per jaargang van 12 af
leveringen met gekleurde
platen f5.40.
Men teekent in bij eiken boek
handelaar en bij den uitgever
S. L. van LOOY.
Amsterdam,
Keizersgracht 198.
bod
Coupons betaalbaar ts Amsterdam.
Alle Provinciale-, Gemeente- en WaUrichaps-Obli-
gaties worden steeds vot de hoogste koersen gekocht.
Vragen en Aanbiedingen worden kosteloos geplaatst.
Bij uitvoering wordt '/s pCt. provisie in rekening
gebracht. Alle opgaven te adresseeren aan de hseren
Vak A8CH vak WIJCK A Co.. Boothstraat No. 11,
Utrecht. Telefoon No. 87. Telegram-adres, Asoo.
IftlXliCIt Ar BUDniitiH
Arnhem.
KONINKLIJKE
f 'si IIIII Kfi
van
WEEG- EN
MEETWERKTUIGEN-
Matliem. Instrumenten.
BERICHT
aan de
KOPPERS van PINKPILLEN.
Gelijk alle goede produkten worden de Pinkpillcil van dl'. Wil*
liams ook reeds nagemaakt. Deze namaaksels worden in sommige
plaatsen aangeboden, welke goedkooper zyn dan de echte Piiikpilleil,
zelfs veel goedkooper. Evenwel niet éene enkele genezing is ooit door
deze goedkoope namaaksels verkregen geworden.
Men geve acht, dat de echte Pink pillen van dr. Williams
zich in een houten kokertje bevinden, met rooskleurig papier omwikkeld,
waarop met blauwe letters gedrukt staat: Pilules Pinlc Pour Personnel
Pdles du dr. Williams, Verder moet zich op ieder uitwendig omhulsel
bevinden een wit strookje papier, over de lengte der étui geplakt, waarop
staat: Prijs 1.75 de doos, 9 Gld. per 6 doozen. Eenig depóthouder voor
Reder landSNABILIÉ, Steiger 27, Rotterdam. Voor de gebruikswijze
raadplege men de ingeslotene Hollandsche circulaire.
Verder geve men acht, dat de echte Pinkpillen bij geene
andere personen te verkrygen zijn dan die onder de artikels als depót
houders zyn aangegeven.
Zoo gy twijfelt, bestelt ze alsdan rechtstreeks aan den heer Stia-
biiié, Hoofdepóthouder voor Nederland, Steiger, 27, Rotterdam.
Afbeelding der doos
hiernevens.
