Zaterdag 24 December 1904. No. 5596. 54e Jaargang. Eerste Blad. MUZIKALE BLOEMLEZING Feuilleton. Kerstmis. ssüra °v«' UITGAVE: FIRMA A- H- van cleeff te AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden lranco per post f 1.15. Advertentiën 16 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-, olïiciQële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels/" 1.25; elke regel meer 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar builen worden in rekening gebracht -ju kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGRACHT 9- Telephoon 19. Dit nummer bestaat uit twee bladen. Zij, die zich met 1 Januari a.s. op dit blad abonneeren, ontvangen de nog voor dien tijd verschij nende nummers GRATIS. Heden verzenden wij aan de daarop ge- abonneerden aflevering 6 van den Derden jaargang van onze premie »De Muzikale B 1 o e m 1 e z i n g". Deze aflevering bevat, behalve de gewone >Wenken van een ouden muziekmeester", kunstenaars-biographieën en berichten, bene vens [zeer lezenswaardige mededeelingen op muzikaal gebied, de volgende muziekstukken 1. Mary's Traum, voor piano, door Gustav Lange; 2. Barcarolle, voor piano, Mendels sohn; 3. Ernteliedchen, voor piano, Schu mann 5. Wiegenlied im Winter, voor piano en zang, E. Boho. De iMuzikale Bloemlezing" kost voor de abonné's op ons blad slechts 60 cent per kwartaal, voor welk luttel bedrag men in de drie maanden 0 afleveringen met 30 a 35 muziekstukken ontvangt. KENNISGEVINGEN. De BURGEMEESTER vao AMERSFOORT, Gexien artikel 41 der Gemeentewei, Brengt ter kennis van de ingexetenen, dat de Raad dezer Gemeente zal vergaderen op Woensdag den 28. December aanstaande, des namiddags te l'/i Amersfoort, 23 December 1904. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS AMERSFOORT, brengen ter algemesDe kennis, dat bij bun besluit Van beden, ingevolge art. 8 der HINDERWET, aan L. J. HONTELÉ, wonende albier, vergunning is verleend tot do oprichting van eene bewaarplaats van petroleum in het perceel aan de Koningsstraat kadastraal bekend Gemeente Amersfoort, Sectie E. No. 4581, onder voorwaarden 1. dat iu de gemelde bergplaats hoogstens yyf raten petroleum voorbanden mogen xijn; 2. dat die bergplaats n& zonsondergang gesloten oet xyn en daar geen vuur gebexigd of licht ont stoken worde. Amersfoort, 22 December 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUIJTIER8. De fd. Secrelaris, VAN REIGERSBERG VERSLUIJ8. OP DEN ENZM0LEN. 14.) .Zijn de letters C. M. voorhanden Ik zal een» kijken, mijnheer. Wy hebben ver schillende harten van die soort en schakelen te m den ketting naar de keuxe der koopers. Iu teder geval kunnen wij binnen vieren twintig uur leveren, wat u verlangt. Hier xjjn de ringen." Ernst deed een keuxe, betaalde en stak de ringen büxicb Een baxt met de letter. C. M. was met voorhandendat speet hem geducht. Gaarne had hij bet geschenk dadelijk meegenomen en het aan- uü,» ..r, H«n cnudsmid om den ketting te laten ich bringe euch groxxe Freude, Woune und Heil allen Vólkern denn euch ist heut der Heiland geboren, in Davids Stadt, der Heiland, Jesus Chrisi, der Herr. HAENDEL, Meeeias. Hoezeer ik me ook met de kleinen ver heug over de viering van het eigenaardig Sint Nicolaasfee3t, toch heeft voor mij het Kerstfeest meer aantrekkelijks. En al dadelijk moet mij iets van 't hart; ver geef 't me als op 't oogenblik mijn natio- naliteits-gevoel niet bovenkomt, maar ik zou wenschen, gedurende de Kerstdagen in een of ander afgelegen Duitsch dorpje te vertoevende weldadige rust en de heerlijke kalmte daar op het platteland zjjn thans onontbeerlijk en slechts in Duitschland wordt het Kerstfeest gevierd met dien ernst welke er zoo volkomen juist bij past, omdat de Kerstdagen daar, nög meer dan in Engeland, plechtige, heerlijke dagen zjjn, voor oud en jong, arm en rjjk. Koud is het buiten de kale hoo rnen steken hun dorre takken spichtig in de lucht natuur is in diepen win terslaap. Het vriest dat het kraakt, en de sterretjes tintelen in al hun pracht aan den helderen hemelhet is alsof ze op den „Christabend" nög helderder, nög grooter zijn dan anders. We treden een woning binnen. Een aangename warmte straalt ons te gemoet hoe recht gezellig ziet het er in die bin nenkamer uit, waar vader en moeder met alle kinderen vereenigd zjjnalle kinde ren Welk een genot voor de ouders, ze nu bij zich te hebbenwat een voorrecht voor de kinderen, bovenal voor hen, die den huiselijken haard reeds verlaten heb ben, nog een ouderhuis te bezitten, waar Mnd.n cl.t spe« had hij bel geschenk dadelijk meegenomen «n het un- bod van deD goudsmid om den ketting huis bezorgen, kon hij niet aannemen. Vóór het Kerstfeest moest by dus nogmaals naar de stad ryden. Hii wist dst xijn meesteres daags vóór het feest zou re.'d hü door h.t bo.ch. D»rboU.o K 'i«h d' hold",e kriaUll.n Hier «chter, lunchen de hoege, met rgp 3 denVbOomen, heem*.. «JJ OT o.ichikt om te peinzen en Ernst aie inering, juist gewrnxi om en meni|,. Tf07'en kVmeïLed h»d bespot, omdat hij met zulk ze zich gelukkig gevoelen! O, heilig, heilig KerstfeestGe brengt ons weer samenge versterkt den heer lijken familiebandOf is het niet roerend, doet het ons niet weldadig aan, als de groote jongens het. zijn reeds mannen met snorren en baarden geworden vol verlangen naar die dagen uitzien, er een reis voor over hebben En hoe onuitsprekelijk gelukkig voelt moeder zich als ze met tranen in de oogen -- haar kinderen, die in den vreemde de ouderlijke woning niet ver geten hebben, aan hel harte drukt, en ze, de wangen kussend, welkom heet! Vader heeft plan gehad zich ferm te houden, maar nu hij voor zijn jongens staat en ze in-blijde de handen schudt, nu komen ook bij hem de waterlanders voor den dag! De pret begint eerst recht, als het licht in de huiskamer neergedruaid en de deur der achterkamer langzaam geopend wordt. In volle pracht majestueus staat de Kerstboom daar De groene takjes, waar aan loodrecht bengelende ijspegels han gen, zijn met een kuostmatige sneeuw laag bedektde gekleurde kaarsjes komen fantastisch uit tusschen al dat groen een engeltje, de vleugelen wijd-uitsprei- dend, kroont zegenend den boom, en deze zelf is behangen met tal van gouden noten, zilveren appels, versierd suikergoed en ozoo veel geschenken voor ieder watEn vóór de kleinen die stom van verbazing, nog op een afstand zijn ge bleven tijd kunnen vinden om iets te zeggen over al dat moois, klinkt het „o, Tannenbaum, o, Tannenbaum" door de kamer. Als ze het zoo bekende lied uit volle borst hebben meegezongen en dan jubelen en juichen rond den schitterenden Kerstboom, vormen ze een kring, en een huivering vaart ons door de leden nu ze. begeleid door het oude huisorgel, Gade's eenvoudigen maar roerenden Kerstzang aanheffen. Nauwelijks zijn de laatste tonen weg gestorven, of de geschenken worden van den boom genomeu; de oudere broers en zusters helpen dapper, want och, ze vieren ook nog zoo graag dat huiselijk feest medeHet ouderpaar heeft zich terug getrokken en ziet glimlachend uit hun eunstoelen naar al die pret, al dat geluk Een traan welt in hun oogen een zalig gevoel van weelde komt over hen. We gaan weer naar buiten. Ziet ge die kaarsjes, die lichtjes, die boompjes, zelfs iu de nederigste woning Hoort! Bim-bam!.... bim-bam!.... de Kerstklokken luiden Plechtig luiden ze het Kerstfeest in over bosch en veld klinkt hun gebeier. Nog altoos tintelen de sterren aan het firmament; de maan heeft zich bij het sterrenheir gevoegd en spreidt haar zil verglans over het aardrijk, en een on zichtbare, een wonderlijke stem van boven roept ons toe„In de menschen een welbehagen HoortDe Kerstklokken luiden Bim-bamBim-bam _Alljahrlich naht vom Hiramel eine Taube" zegt Lohengrin. Ze wordt gezon den ginds naar dat verre land, otn op Montsalvat den Heiligen Graal te sterken. O, mocht er ook telken jare, op het Kerstfeest een bode dalen, naar den mensch uit den Hemel gezonden, een vredebode, die ons het geloof doet be houden in deze hoogtijden, een bode, die ons de grootsche gebeurtenis in dankbare herinnering brengt, die ons jubelend doet uitroepen de woorden uit Beethoven's .Negende" „Brüder, überm Sternenxelt Musx ein lieber Valer wohuen". iioh tY twisten op het gebabbel op baar hebben dsn ik slleen." Op onxschte wyxe werd hij aan de werkelijkheid herinnerd. Zijn paard maakte xóo haastig een xjj- sprong, dat Ernst verschrikte en onwillekeurig de teugels vaster aantrok. Het dier meende, dat hel moest bleven stilstaan en gehoorxaamde, maar keerde den kop naar den kant, waar achter de boomen bet open land xich uitstrek te. Ernst volgde met het oog de bewegingen van het paard en uitte een kreet. Helder beecbenen door de stralen der xon etond daar de vrouw, die al zijn gedachten vervulde. De verbazing deed bijna xijn hart stilstaani; maar in xjjn oogen was duidelijk te lexen, wat xijn mond niet uitsprak. Het volgende oogenblik was by van den bok ge sprongen en stond naast Cbrista Maria die in be koorlijke verlegenheid naar bom opzag. „U ie vroeger teruggekomen dan u hebt gezegd, juffrouw", begon Ernst op onzekeren toon. „Hoe komt dat xoo?" „Verlangen", anttwoordde zij oprecht en streelde het paard, dat haar herkende en xyn neus langs haar mouw streek. „Verlangen herhsalde Ernst, terwyl een gevoel van zaligheid xiju borst doorstroomde. „Verlangen, juffrouw 1 Naar wat?" Een schal keche trek «peelde om Chnela Maria's reinen mond, en xóo vroolijk plagend als hij haar nog nooit gexien had, antwoordde xy: „Dat is niet moeilijk te raden. Verlangen naar het geklepper van den molen, naar het plassen van het water, naar den waakhond en naar de mueichen, die xoo mak xijn!" Op den xelfden luchtigen toon tei Ernst nu „Ei, ei, dat «elfde verlangen wae het zeker ook, wat u drong naar het boscli te gaan, juiat op den tüd waarop ik uit de etad terugkeerde Chriita Maria wendde verlegen het gelaat af. „O, neen, ik wae alleen nieuwsgierig, hoe het met de leverantie ie gegaan", xeide zjj «acht. „U hebt gelijk; dat «ou ik byna vergeten. Neem mij niet kwalyk, juffrouw, maar hier ia het bewys, dat alles iu orde is gekomen," xeide by, en daarbij zocht hij in xijn portefeuille naar een papier, Zyn band had ook weer het pakje met deringen aangeraakt, 011 daarbij wae bet bem alsof hem een electrische stroom hem door de leden voer. Zijn bart klopte stormachtig. Cbrista Maria las bet bewijs door, zonder te moeden hoe hy zich moest bedwingen, en gaf hem het papier terug met oen blik, waaruit haar onbe perkt vertrouwen sprak. De uitdrukking van baar gelaat was ernstig, bijna plechtig, toen xy bleef xeide Hoe zal ik u ooit mijn dankbaarheid kunnen toonen voor allo» wat ge in mijn belang bobt ge- i Mahler 1 Nu eerst xie ik duidelijk in, dat het voor ons vrouwen toch heel moeilijk is, xich liink staande te houden. Toen ik de zaak overnam, wae ik vol vertrouwen op myzelve, en uu Zij bleef steken en staarde peinxend voor xich. „En uu, juffrouw? Wat is de oorzaak, dat u r langer op eigen kracht vertrouwt?" Wanneer zij de waarheid had willen bekennen, dan had zij moeten antwoorden „De lielde beneemt my dat zelfvertrouwenik heb nu geen ander verlangen dan my over te geven aan u, dien ik liefheb en dien ik als meester en heer w'il stellen op de plaats, die ik heb ingenomen. Doch xoo iets kon men toch niet uitspreken, zonder onvrouwtlyk" te xijn, en daarom antwoordde xy: „De gebeurtenissen van de laatste dagen hebben my alle begeerte naar xelfatandigheid doen verliezen." Zij hadden nu de plek bereikt, waar de weg uit het boxch omhoog naar den molen loopt. Bij de deur van het woonhuis, waar Ernst voor de allereerste maal Cbrista Maria gexien had, stond een bejaard echtpaar, dat het oog op hen gevestigd „Dat xyn myn oudere", verklaarde Christa Maria, toen xy den verwonderden blik van Ernst gewaar werd, „ik heb hen meegebracht, om... om..." „Om het Kerstfeest moe te vieren, niet waar?" vroeg Ernet, om haar uit den pijnlijken toestand te helpee. Hij begreep Wel, waarom xjj Kamer van Koophandel Bij de Donderdagavond onder voorzitting van den heer J. Ger. Kleber gehouden 119de openbare vergadering van de Kamer van Koophandel en Fabrieken waren tegenwoordig 4 leden en de Secretaris, de heer Hs. P. van Haseleuhet zesde lid, de heer H. van Haseleu was afwezig met kennisgeving. Nadat de notulen der vergadering van 3 September waren gelezen en ongewijzigd vast gesteld, stelde de Voorzitter aan de orde het haar I ouders had meegebracht; de blos op baar wangen zeide hem genoeg, en dit vervulde xyn hart met innige vreugde. Zy beminde hem! Hy had het wel willen uitschreeuwen om xyn hart luebt geven doch hij moest kalm naast de ge liefde voortstappen en zich aan haar ouders laten voorstellen. „Dat is by I" waren de woorden van Christa Maria, waarmee zij hem voorstelde; meer scheen niet noodig. Een oogeublik keek de oude man hem onder zoekend aan eu reikte hem toen de hand. „Wij hebben veel goeds van u geboord en, naar het schijnt met recht, U is echter nog heel jong; waar hebt ge zooveel ondervinding opgedoaD?" „In den molen my ner ouders en verder in de wijde wereld", antwoordde Ernst vrijmoedig, terwyl hij den kraohtigen handdruk van den ouden man en de zachtere van de oude kleine vrouw, beantwoordde. Onderzoekend rustte zjjn oog nu eens op de oudere, dan weer op de dochter. Cbrieta Maria had de hooge gestalte en de heldere oogen van haar vader, het gelaat en den vriendelijken lach van haar moeder. Het goede van hen beiden was in hun kiud ver eenigd. Geen wonder, dat xij stormenderhand zijn hart had veroverd. „Neen; ik sla alleen in de wereld." „Alleen; dus nog niet getrouwd?" De blikken van Ernst trachtten die van Christa Maria te ontm >eteu er lag een zwijgende vraag in, doch deze werd niet beantwoord. Toch ant woordde hjj onmiddellijk vol vertrouwen: „Nog nietmaar ik hoop den langsten tjjd alleen geweest te xyn. Wie weet, wat er binnen weinig lijd* gebeurt I" „Zoudt ge het paard nietiu den stal laten brengen, Mahler?" vroeg ae molenaarster om aan het gesprek een wending te geven. „Het sou ook beter xjjn, wanneer wjj niet te lang in den bedrieglijken zonne schijn bleven staan." Ernst leidde het paard weg en intueschen be gaven de anderen xich naar do huiskamer. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1904 | | pagina 1