Zaterdag 24
December 1904.
No. 5596.
54e Jaargang.
Eerste Blad.
MUZIKALE BLOEMLEZING
Feuilleton.
Kerstmis.
ssüra °v«'
UITGAVE:
FIRMA A- H- van cleeff
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden
lranco per post f 1.15. Advertentiën 16 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-,
olïiciQële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels/" 1.25; elke regel
meer 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar builen worden in rekening
gebracht -ju kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9-
Telephoon 19.
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
Zij, die zich met 1
Januari a.s. op dit
blad abonneeren, ontvangen
de nog voor dien tijd verschij
nende nummers GRATIS.
Heden verzenden wij aan de daarop ge-
abonneerden aflevering 6 van den Derden
jaargang van onze premie »De Muzikale
B 1 o e m 1 e z i n g".
Deze aflevering bevat, behalve de gewone
>Wenken van een ouden muziekmeester",
kunstenaars-biographieën en berichten, bene
vens [zeer lezenswaardige mededeelingen op
muzikaal gebied, de volgende muziekstukken
1. Mary's Traum, voor piano, door Gustav
Lange; 2. Barcarolle, voor piano, Mendels
sohn; 3. Ernteliedchen, voor piano, Schu
mann 5. Wiegenlied im Winter, voor piano
en zang, E. Boho.
De iMuzikale Bloemlezing" kost voor de
abonné's op ons blad slechts 60 cent per
kwartaal, voor welk luttel bedrag men in de
drie maanden 0 afleveringen met 30 a 35
muziekstukken ontvangt.
KENNISGEVINGEN.
De BURGEMEESTER vao AMERSFOORT,
Gexien artikel 41 der Gemeentewei,
Brengt ter kennis van de ingexetenen, dat de Raad
dezer Gemeente zal vergaderen op Woensdag den
28. December aanstaande, des namiddags te l'/i
Amersfoort, 23 December 1904.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
AMERSFOORT,
brengen ter algemesDe kennis, dat bij bun besluit
Van beden, ingevolge art. 8 der HINDERWET,
aan L. J. HONTELÉ, wonende albier, vergunning
is verleend tot do oprichting van eene bewaarplaats
van petroleum in het perceel aan de Koningsstraat
kadastraal bekend Gemeente Amersfoort, Sectie E.
No. 4581, onder voorwaarden
1. dat iu de gemelde bergplaats hoogstens yyf
raten petroleum voorbanden mogen xijn;
2. dat die bergplaats n& zonsondergang gesloten
oet xyn en daar geen vuur gebexigd of licht ont
stoken worde.
Amersfoort, 22 December 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIER8.
De fd. Secrelaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJ8.
OP DEN ENZM0LEN.
14.)
.Zijn de letters C. M. voorhanden
Ik zal een» kijken, mijnheer. Wy hebben ver
schillende harten van die soort en schakelen te m
den ketting naar de keuxe der koopers. Iu teder
geval kunnen wij binnen vieren twintig uur leveren,
wat u verlangt. Hier xjjn de ringen."
Ernst deed een keuxe, betaalde en stak de ringen
büxicb Een baxt met de letter. C. M. was met
voorhandendat speet hem geducht. Gaarne had
hij bet geschenk dadelijk meegenomen en het aan-
uü,» ..r, H«n cnudsmid om den ketting te laten
ich bringe euch groxxe
Freude, Woune und Heil
allen Vólkern denn euch ist
heut der Heiland geboren, in
Davids Stadt, der Heiland,
Jesus Chrisi, der Herr.
HAENDEL, Meeeias.
Hoezeer ik me ook met de kleinen ver
heug over de viering van het eigenaardig
Sint Nicolaasfee3t, toch heeft voor mij
het Kerstfeest meer aantrekkelijks. En al
dadelijk moet mij iets van 't hart; ver
geef 't me als op 't oogenblik mijn natio-
naliteits-gevoel niet bovenkomt, maar ik
zou wenschen, gedurende de Kerstdagen
in een of ander afgelegen Duitsch dorpje
te vertoevende weldadige rust en de
heerlijke kalmte daar op het platteland
zjjn thans onontbeerlijk en slechts in
Duitschland wordt het Kerstfeest gevierd
met dien ernst welke er zoo volkomen
juist bij past, omdat de Kerstdagen daar,
nög meer dan in Engeland, plechtige,
heerlijke dagen zjjn, voor oud en jong,
arm en rjjk.
Koud is het buiten de kale hoo
rnen steken hun dorre takken spichtig
in de lucht natuur is in diepen win
terslaap. Het vriest dat het kraakt, en de
sterretjes tintelen in al hun pracht aan
den helderen hemelhet is alsof ze op
den „Christabend" nög helderder, nög
grooter zijn dan anders.
We treden een woning binnen. Een
aangename warmte straalt ons te gemoet
hoe recht gezellig ziet het er in die bin
nenkamer uit, waar vader en moeder met
alle kinderen vereenigd zjjnalle kinde
ren Welk een genot voor de ouders, ze
nu bij zich te hebbenwat een voorrecht
voor de kinderen, bovenal voor hen, die
den huiselijken haard reeds verlaten heb
ben, nog een ouderhuis te bezitten, waar
Mnd.n cl.t spe« had
hij bel geschenk dadelijk meegenomen «n het un-
bod van deD goudsmid om den ketting
huis bezorgen, kon hij niet aannemen. Vóór het
Kerstfeest moest by dus nogmaals naar de stad ryden.
Hii wist dst xijn meesteres daags vóór het feest zou
re.'d hü door h.t bo.ch. D»rboU.o
K 'i«h d' hold",e
kriaUll.n Hier «chter, lunchen de hoege, met rgp
3 denVbOomen, heem*.. «JJ
OT o.ichikt om te peinzen en Ernst aie
inering, juist gewrnxi om en meni|,.
Tf07'en kVmeïLed h»d bespot, omdat hij met zulk
ze zich gelukkig gevoelen!
O, heilig, heilig KerstfeestGe brengt
ons weer samenge versterkt den heer
lijken familiebandOf is het niet roerend,
doet het ons niet weldadig aan, als de
groote jongens het. zijn reeds mannen
met snorren en baarden geworden vol
verlangen naar die dagen uitzien, er een
reis voor over hebben
En hoe onuitsprekelijk gelukkig voelt
moeder zich als ze met tranen in de
oogen -- haar kinderen, die in den
vreemde de ouderlijke woning niet ver
geten hebben, aan hel harte drukt, en
ze, de wangen kussend, welkom heet!
Vader heeft plan gehad zich ferm te
houden, maar nu hij voor zijn jongens
staat en ze in-blijde de handen schudt,
nu komen ook bij hem de waterlanders
voor den dag!
De pret begint eerst recht, als het licht
in de huiskamer neergedruaid en de deur
der achterkamer langzaam geopend wordt.
In volle pracht majestueus staat de
Kerstboom daar De groene takjes, waar
aan loodrecht bengelende ijspegels han
gen, zijn met een kuostmatige sneeuw
laag bedektde gekleurde kaarsjes komen
fantastisch uit tusschen al dat groen
een engeltje, de vleugelen wijd-uitsprei-
dend, kroont zegenend den boom, en deze
zelf is behangen met tal van gouden
noten, zilveren appels, versierd suikergoed
en ozoo veel geschenken voor ieder
watEn vóór de kleinen die stom van
verbazing, nog op een afstand zijn ge
bleven tijd kunnen vinden om iets te
zeggen over al dat moois, klinkt het „o,
Tannenbaum, o, Tannenbaum" door de
kamer. Als ze het zoo bekende lied uit
volle borst hebben meegezongen en dan
jubelen en juichen rond den schitterenden
Kerstboom, vormen ze een kring, en een
huivering vaart ons door de leden nu ze.
begeleid door het oude huisorgel, Gade's
eenvoudigen maar roerenden Kerstzang
aanheffen.
Nauwelijks zijn de laatste tonen weg
gestorven, of de geschenken worden van
den boom genomeu; de oudere broers en
zusters helpen dapper, want och, ze vieren
ook nog zoo graag dat huiselijk feest
medeHet ouderpaar heeft zich terug
getrokken en ziet glimlachend uit hun
eunstoelen naar al die pret, al dat geluk
Een traan welt in hun oogen een zalig
gevoel van weelde komt over hen.
We gaan weer naar buiten.
Ziet ge die kaarsjes, die lichtjes, die
boompjes, zelfs iu de nederigste woning
Hoort! Bim-bam!.... bim-bam!....
de Kerstklokken luiden
Plechtig luiden ze het Kerstfeest in
over bosch en veld klinkt hun gebeier.
Nog altoos tintelen de sterren aan het
firmament; de maan heeft zich bij het
sterrenheir gevoegd en spreidt haar zil
verglans over het aardrijk, en een on
zichtbare, een wonderlijke stem van boven
roept ons toe„In de menschen een
welbehagen
HoortDe Kerstklokken luiden
Bim-bamBim-bam
_Alljahrlich naht vom Hiramel eine
Taube" zegt Lohengrin. Ze wordt gezon
den ginds naar dat verre land, otn
op Montsalvat den Heiligen Graal te
sterken.
O, mocht er ook telken jare, op het
Kerstfeest een bode dalen, naar den
mensch uit den Hemel gezonden, een
vredebode, die ons het geloof doet be
houden in deze hoogtijden, een bode, die
ons de grootsche gebeurtenis in dankbare
herinnering brengt, die ons jubelend doet
uitroepen de woorden uit Beethoven's
.Negende"
„Brüder, überm Sternenxelt
Musx ein lieber Valer wohuen".
iioh tY twisten op het gebabbel
op baar hebben dsn ik slleen."
Op onxschte wyxe werd hij aan de werkelijkheid
herinnerd. Zijn paard maakte xóo haastig een xjj-
sprong, dat Ernst verschrikte en onwillekeurig de
teugels vaster aantrok. Het dier meende, dat hel
moest bleven stilstaan en gehoorxaamde, maar keerde
den kop naar den kant, waar achter de boomen bet
open land xich uitstrek te.
Ernst volgde met het oog de bewegingen van het
paard en uitte een kreet.
Helder beecbenen door de stralen der xon etond
daar de vrouw, die al zijn gedachten vervulde. De
verbazing deed bijna xijn hart stilstaani; maar in xjjn
oogen was duidelijk te lexen, wat xijn mond niet
uitsprak.
Het volgende oogenblik was by van den bok ge
sprongen en stond naast Cbrista Maria die in be
koorlijke verlegenheid naar bom opzag.
„U ie vroeger teruggekomen dan u hebt gezegd,
juffrouw", begon Ernst op onzekeren toon. „Hoe
komt dat xoo?"
„Verlangen", anttwoordde zij oprecht en streelde
het paard, dat haar herkende en xyn neus langs
haar mouw streek.
„Verlangen herhsalde Ernst, terwyl een gevoel
van zaligheid xiju borst doorstroomde. „Verlangen,
juffrouw 1 Naar wat?"
Een schal keche trek «peelde om Chnela Maria's
reinen mond, en xóo vroolijk plagend als hij haar
nog nooit gexien had, antwoordde xy:
„Dat is niet moeilijk te raden. Verlangen naar
het geklepper van den molen, naar het plassen van
het water, naar den waakhond en naar de mueichen,
die xoo mak xijn!"
Op den xelfden luchtigen toon tei Ernst nu
„Ei, ei, dat «elfde verlangen wae het zeker ook,
wat u drong naar het boscli te gaan, juiat op den
tüd waarop ik uit de etad terugkeerde
Chriita Maria wendde verlegen het gelaat af.
„O, neen, ik wae alleen nieuwsgierig, hoe het met
de leverantie ie gegaan", xeide zjj «acht.
„U hebt gelijk; dat «ou ik byna vergeten. Neem
mij niet kwalyk, juffrouw, maar hier ia het bewys,
dat alles iu orde is gekomen," xeide by, en daarbij
zocht hij in xijn portefeuille naar een papier,
Zyn band had ook weer het pakje met deringen
aangeraakt, 011 daarbij wae bet bem alsof hem een
electrische stroom hem door de leden voer. Zijn
bart klopte stormachtig.
Cbrista Maria las bet bewijs door, zonder te
moeden hoe hy zich moest bedwingen, en gaf hem
het papier terug met oen blik, waaruit haar onbe
perkt vertrouwen sprak. De uitdrukking van baar
gelaat was ernstig, bijna plechtig, toen xy bleef
xeide
Hoe zal ik u ooit mijn dankbaarheid kunnen
toonen voor allo» wat ge in mijn belang bobt ge-
i Mahler 1 Nu eerst xie ik duidelijk in, dat het
voor ons vrouwen toch heel moeilijk is, xich liink
staande te houden. Toen ik de zaak overnam, wae
ik vol vertrouwen op myzelve, en uu
Zij bleef steken en staarde peinxend voor xich.
„En uu, juffrouw? Wat is de oorzaak, dat u r
langer op eigen kracht vertrouwt?"
Wanneer zij de waarheid had willen bekennen,
dan had zij moeten antwoorden
„De lielde beneemt my dat zelfvertrouwenik heb
nu geen ander verlangen dan my over te geven aan
u, dien ik liefheb en dien ik als meester en heer
w'il stellen op de plaats, die ik heb ingenomen.
Doch xoo iets kon men toch niet uitspreken, zonder
onvrouwtlyk" te xijn, en daarom antwoordde xy:
„De gebeurtenissen van de laatste dagen hebben my
alle begeerte naar xelfatandigheid doen verliezen."
Zij hadden nu de plek bereikt, waar de weg uit
het boxch omhoog naar den molen loopt.
Bij de deur van het woonhuis, waar Ernst voor
de allereerste maal Cbrista Maria gexien had, stond
een bejaard echtpaar, dat het oog op hen gevestigd
„Dat xyn myn oudere", verklaarde Christa Maria,
toen xy den verwonderden blik van Ernst gewaar
werd, „ik heb hen meegebracht, om... om..."
„Om het Kerstfeest moe te vieren, niet waar?"
vroeg Ernet, om haar uit den pijnlijken toestand te
helpee. Hij begreep Wel, waarom xjj
Kamer van Koophandel
Bij de Donderdagavond onder voorzitting
van den heer J. Ger. Kleber gehouden 119de
openbare vergadering van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken waren tegenwoordig
4 leden en de Secretaris, de heer Hs. P. van
Haseleuhet zesde lid, de heer H. van Haseleu
was afwezig met kennisgeving.
Nadat de notulen der vergadering van 3
September waren gelezen en ongewijzigd vast
gesteld, stelde de Voorzitter aan de orde het
haar I
ouders had meegebracht; de blos op baar wangen
zeide hem genoeg, en dit vervulde xyn hart met
innige vreugde. Zy beminde hem!
Hy had het wel willen uitschreeuwen om xyn hart
luebt geven doch hij moest kalm naast de ge
liefde voortstappen en zich aan haar ouders laten
voorstellen.
„Dat is by I" waren de woorden van Christa Maria,
waarmee zij hem voorstelde; meer scheen niet noodig.
Een oogeublik keek de oude man hem onder
zoekend aan eu reikte hem toen de hand.
„Wij hebben veel goeds van u geboord en, naar
het schijnt met recht, U is echter nog heel jong;
waar hebt ge zooveel ondervinding opgedoaD?"
„In den molen my ner ouders en verder in de wijde
wereld", antwoordde Ernst vrijmoedig, terwyl hij den
kraohtigen handdruk van den ouden man en de
zachtere van de oude kleine vrouw, beantwoordde.
Onderzoekend rustte zjjn oog nu eens op de oudere,
dan weer op de dochter. Cbrieta Maria had de
hooge gestalte en de heldere oogen van haar vader,
het gelaat en den vriendelijken lach van haar moeder.
Het goede van hen beiden was in hun kiud ver
eenigd. Geen wonder, dat xij stormenderhand zijn
hart had veroverd.
„Neen; ik sla alleen in de wereld."
„Alleen; dus nog niet getrouwd?"
De blikken van Ernst trachtten die van Christa
Maria te ontm >eteu er lag een zwijgende vraag
in, doch deze werd niet beantwoord. Toch ant
woordde hjj onmiddellijk vol vertrouwen:
„Nog nietmaar ik hoop den langsten tjjd alleen
geweest te xyn. Wie weet, wat er binnen weinig
lijd* gebeurt I"
„Zoudt ge het paard nietiu den stal laten brengen,
Mahler?" vroeg ae molenaarster om aan het gesprek
een wending te geven. „Het sou ook beter xjjn,
wanneer wjj niet te lang in den bedrieglijken zonne
schijn bleven staan."
Ernst leidde het paard weg en intueschen be
gaven de anderen xich naar do huiskamer.
(Wordt vervolgd.)