Donderdag 26
Juli 1906.
No. 7227.
55e Jaargang.
Reis-exemplaren.
Feuilleton.
De misdaad zijas broeders.
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag- Donderdagen Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\.
franco per post 1.45. Advertentiën 46 regels 00 cent; elke regel meer 40 cent. Legale-
oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 45 cent. Reolames 15 regels/" 4.25; elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekoning
gebracht en koston evenals afzonderlijke nummers 40 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT9
Postbus O. Telephoon 19.
Aan onze abonné's, die tijdelijk elders,
hetzij binnen- of buitenlands vertoeven, wordt
op aanvrage en met duidelijke opgave
van adres, de Courant eiken verschijndag tegen
vergoeding van het porto toegezonden.
Ook niet-geabonneerden kunnen op de
zelfde wijze de geregelde toezending van de
«Amersfuortscbe Courant" tjjdens hun uitste-
digheid zich verzekeren.
11. M. de Koningin.
De «Staatscourant" no. 174, van Dinsdag
avond, bevat het volgende bulletin
Eene lichte ongesteldheid van Hare Majes
teit de Koningin gedurende eenige dagen
heeft aanleidiug gegeven tot verijdeling der
hoop, welke gedurende korten tyd werd ge
koesterd.
De toestand van Hare Majesteit geeft geen
reden tot ongerustheid.
Dr. ROESSINGH.
Arts POT.
Een officieus communiqué bericht verder
Wjj vernemen, dat Hr. Ms. toestand niet
ernstig en gelukkig zeer bevredigend is en
bet zich voorzi n laat, dat de Koningin
spoedig herstellen zal. Men verwacht dan
ook geen geregelde bekendmaking van bul
letins. Heden het eerste en wellicht tegelijk
bet laatste.
Dr. Roessingb, die nabij Het Loo zyn
vacantie doorbrengt, kon zich ook van het
Paleis naar zyn buitenverblijf begeven.
Een geruststellend ieit na het alarm eerend
gerucht van Dinsdagmiddag was stellig wel,
dat H. M. de Koningin-Moeder reeds vóór
zevenen Dinsdagavond per automobiel van
Het Loo hier weder doorkwam.
De «Staatscourant" no. 472, van gister
avond, bevat het volgende bulletin
De toestand van Hare Majesteit is tot
heden bevredigend.
De nacht werd rustig doorgebracht.
Dr. ROESSINGH.
Arts POT.
Heden zal geen bulletin over de gezond
heidstoestand van H. M. de Koningin worden
uitgegeven.
ij.
Stel u voor het inwendige van een koopmanskan
toor te Londen. Het behoort aan een oude reedera-
flrma. Het is geeu kantoor, zooals we dat in boeken
beschreven vinden, met kalen vloer, verflooze schrijf
lessenaars en hooge kantoorkrukken, waarop magere
klerken zjjn gezeten, die dag in dag uit eindelooze
reeksen van getallen neerschrijven, maareeu nieuwer-
wetHch, gerielljjk gemeubeld vertrek, toebehoorend
aan den chef eener groote reederij.
Aan een groote, notenhouten schrijftafel is een
oudachtig heer gezeten, een der voornaamste koop
lieden vaD Londen. Hjj beeft klaarblijkelijk den mid
delbaren leeftijd reeds lang achter den rug. Zjjn haar
is grijs en zijn gelaat is doorploegd met rimpels,
waarvan zorg en angst de oorzaak zyu. In dezo dagen
van scherpe concurrentie, in den zwaren strijd om
hel bestaan, wordt de mensch oud vóór zijn tijd.
De heer Wilson, hoofd der firma Wilson A Co., Le-
derhuis-straat, Londen, is druk bezig.de vorsohillendo
laden van zijn schrijftafel te sluiten en zijn papieren
te rangschikken, daar hy op bet punt staat, zjjn
kantoor te verlaten. Nadat hjj alles naar genoegen
heeft geborgen, sohelt hjj en een klerk verschijnt
uit het aangrenzende vertrek.
«Heb je vandaag nog iets voor mij, Clifford?"
«Neen, mijnheer", antwoordde do aangesprokeue.
„Zeg aan mijnheer Frauk, «lat ik gereed ben om
te vertrekken en vraag hem, of hij met mjj meegaat."
«Ja, mijnheer", zeide de klerk, terwijl bij de deur
sloot en verdween.
«Laat ik eens zien", mompelde de heer Wilson,
«ik moet bjj Herbert aangaan om over diesoheepe-
Luisteren met (le ziel.
Daar is een tijd van komen,
Daar is een tyd van gaan,
Dat hebt gy meer vernomen,
Maar bobt gij 'took verstaan?
Dat woord van De Geneatet herinnert ons,
dat er is een luisteren met het oor alleen
en een luisteren met de ziel, met heel ons
innerlijk.
Worden er vele woorden, frasen, klanken
en termen gezegd, die geen indrukken wekken
omdat ze zoo arm zyn aan inhoud en ze
vrywel gedachteloos worden geuit of ook
geschreven, zoodat zy slechts by allerlei ge
legenheden in dagen van vreugd en in
nachten van smart als gemeenplaatsen
dienst doen, het is evenzeer waar, dat er
woorden gesproken en aan het papier toe
vertrouwd worden, die verdienen te worden
bewaard en gewaardeerd als kostbare paarlen,
omdat zy wezenlijk iets te zeggen hebben
en te overdenken geven, maar die helaas
dikwyls alleen worden aangehoord met het
oor en daarom langs den mensch heengaan.
't Goede zaad viel bij den weg.
Ouders, vrienden, ieermeesters richtten
zich tot ons, zóu hartelijk, zóo ernstig doch
voor ons bleven hun woorden geweld uit
het warm gemoed slechts klanken, ten
hoogste wekkend een oppervlakkigen, voor-
bijgaanden indruk.
't Goede zaad viel op den rotsgrond.
Woorden van levenswijsheid zy
werden gesproken, maar lieten dikwijls niets
blijvends achter.
Wij luisterden alleen met het ooi.
Zoo gaan aan ons voorbij, ons nauwelijks
aanrakend, woorden van schrijvers en zangers
en redenaars, woorden van levenden en van
dooden ook.
Leer te hooren, maar vooralleer te ver
staan, in u op te nemen om het vernomone
te verwerken, le laten doorwerken. Leer te
luisteren met de ziel.
Het gemoed zy daartoe ontvankelijk, het
hart geopend, ons binnenste ontsloten.
Het kan een ander toeschijnen, dat woorden
langs ons heengaan, terwyl zij juist diep n
ons doordringen, even good als iemand kan
meenen, dat geen woord vo tr ons verloren
gaat, terwijl zy niet den weg vinden naar
ons innerlijk.
Schijn bedriegt vaakEen onderwijzer
weet hiervan mee te spreken, ja, wie niet
Ach ons voorbarig, ongegrond oordeelen
lading to spreken en dun bob ik Isabella beloofd,
dat ik wat vruchten voor haar zou meebrengen
Hij knoopte zyn jas zorgvuldig diobt en, na zyn hoed
en bandschoenen te hebben opgenomen, begaf bjj
zich naar het kantoor van zyn compagnon, Frank
Muurae.
Frank Muuree was een lang, flink gebouwd jong-
mensch, met donkerbruin haar. Hy was een vau die
vriendelijke meegaande personen, die zoogemakkely k
door dit loven gaan, als maar mogelyk is. Hy had
een eerlijk, manly k karakter en was niet tot eenige
elechte handeling in staal, in den woord hy was een
man, die algemeen geacht en bemind was.
«Nu, Frank, ik sta klaar om weg ie gaan. Ga je
mee
„Ja, oom. Wil u een oogenblik wachten, terwijl
ik mijn papieren opruim?"
«Zeker antwoordde de oude heer, ik zal langzaam
oploopendan haal je mjj wel in". Kn hy verliet
het huis en liep do straat op, waar zyn neef zioh
weldra by hem voegde.
Terwyl oom en neef samen op wog zyn naar hel
spoorwegstation en in 't voorby komen uog eenige
inkoopen doen, willen we raeedeelen, dat hun ge
meenschappelijke bestemming «Ravenwond" is eou
buitenvorblyf, gelegen op den Midden Heuvel, to
Norwood. Hier bad do beer Wilson gewoond, eenigu
jaren vóór den aanvang dezer geschiedenis ou had
hy, voor zoover dit mogelyk is, de genoegens ge
smaakt van het vrijgezellen leven, terwyl zyn huls-
houden dooreen ervaren buishoudster werd bestuurd,
die een menigte bedienden onder haar bevelen had.
De heer Wilson was echter niet eeu van die dwazo
mentcheu, die een afkeer hebben van don omgang
met het schoons geslacht; integendeel, bjj bewoerilo
er genoegen in te hebben en kon geen andore reden
voor zyn ongehuwden staat aanvoeren, dan dat bij
bemind maar te vergoofa bemind had en nooit tyd
bad gevonden, weder to beminnen.
Hy was trouwens woinig alleen, want daar hjj een
gemoedelijk, gastvrij oud heer waa, had bjj vee(
en varoordeelen, ons toejuichen cn laken
zonder voldoenden grond
Om met de ziel te luisteren, moeten we
kunnen zwygen.
Dit is voor velen al een inooilijko kunst.
Zwygen stil, diep, eerbiedig.
Heerlyk zwygen en rustig samenzijn, ver
van 's werelds bont ge wool.
Zwijgen in het vertrouwelijk meedeelen
en luisteren in zoo geëigende schemeruurtjes,
't Hart stort zich uit on men luistert
slechts.
Er z\j tijd om le kuonen zwygen en tyd
schiete er over tot luisteren met heel het
hart!
O dat drukke gepraat, dat drukke gedoe,
dut van allee om banden hebben.
Jammer, dat wy het tegenwoordig allen
«zoo verbazend druk" hebben.
Wordt er zooveel meer gedaan, gewrocht?
Zijn or minder ledige levens l Donken wy
niet te weinig? Voor overdenken en indeu
ken schjjnt zoo zelden tjjd over te schieten.
Dit is innig-droevig.
Wat baat dit en wat baat dat, als onze
ziel schade ïydt
Vredige oogenblikies, u kan nietéen missen I
F.ens alléén zyn Welk een zegen
,'l Wordt dan zon hr.orljjk stil in mjj,
ra mijn gedachten kraam dra nf
luisteren naar mooie en goede dingen,
die mjjn herinnering hen voor wil zingen.
Hel wordt dan om mjj heen zoo stil,
en m'n ziel, die zoo gretig luisteren wil,
heeft zioh diep en eerbiediglijk neergebogen."
Tot wie luistert met do ziel, dringen van
alomme stemmen door, welke anders niet
vernomen s mi In worden.
Tot die spreekt heel de natuur te morgen
en te avond, by zonneschijn en by storm, in
vollen zomertijd en in haar winterkleed, 't zy
de lente haar intocht houdt ot herfstvlagen
het gure jaargetjj inluiden.
Tot dien spreken bosch en zee, de bloem
en de akker.
Alles heeft zijn sprake. Open hot hart on
vang de stemmen op. Daal af in de diepte,
zie om u heen, zie omhoog en zwyg 1
Tot dien dringt door de taal der kunst.
Nu gaat een scbllderü tot u spreken en de
gedachten vermenigvuldigen zien.
De «taal zonder woorden" ontroert en treft
u. Zij onttrekt u aan de dagelyksche diogen
van bet voor velen vaak zoo alledaagsche
sleurleven. Zy voert u omhoog en ge ver
neemt stemmen uit een onzichtbare, maar
daorora niet minder wezenlijke wereld. Zjj
vrienden «n hot wa.» een zeldzaamheid, als hjj niet
eenige gasten had.
Een zijner trouwste bezoekers was Frank Muurse,
zjjn jongste compagnon in de zaak en, zooala alge
meen gedacht werd, zyn oonign orfgimaam, fMTt
jonge, mooie vrouw, Isabella, met wie hjj op den tjjd
waarvan wy spreken, siuds eenigu maauden gehuwd
was, had zoozeer het nart van don goodeu ouden vrjjar
gestolen, dal deze niet rustte, eer Frank en Isabella
voorgoed hnu introk in ajjn buis hadden genomen.
Ook Herbert, Frank's oudere broeder, had zjjn oom
steeds trouw bezocht. Herbert Muurse was vHf-en-twin-
tig jaar, lang en donker en goleek veel op zyn broeder,
maar in plaats van de vriendelijkheid, die Frank'a
gelaat kenmerkte, droegen Herbert's trok ken den stem
pel van een hard, onbuigzaam karakter. Hjj had korten
tjjd oen plaats in het leger bekleed, maar aloude,
dat de bevordering langzaam en het inkomen on
evenredig aan zjjn behoeften was, had hjj zioh woor
uit den dienst gekocht. Daar zjjn oom had bemerkt,
dat ook het kantoorleven hem tegonstond, had hjj
den jongoren broeder gezonddli als compagnon In
zjjn uitgebreide zaak.
Herbert Muurse was sedert twee jaren ge
huwd met een dame, die gaarne hAar wil
doordreef en zeer eerzuchtig was: zjj, woonden
te Brighton. De oude heer Wilson hield
niet van mevrouw Horhert Muurae en daarom werd
zjj zelden uitgonoodigd, haar echtgenoot naar Kavon-
wood te vergezellen, waar deze zelf altjjd welkom
was. Op dezen mistigeu namiddag, terwjjl de heer
Wilson en Frank op wog waren van Louden naar
Norwood, gebeurde het, dat Herbert zioh met een
anderen trein naar do zelfde plaats van bestemming
begaf. Hjj was met den sneltrein regelrecht van
Brighton naar Londen gekomen en moest nu terug
sporen om te Norwood te kunnen abtappon.
De oude heer Wils m wss oen man vau de klok
ook had bj| vaste gewoonten, waarvan hij nimmor
afweek zoo ging hy altjjd mot den zelfden trein naar
Norwood terug en zd, die zioh in de drukte van het
bezige Londensohe Ievsu don tjjd zouden gegund
wekt een juichtoon nn iloot trunon schreien
en hartstochten roept *\j tot openbaring.
Het liorl bljjft natrillen, al zijn alle woorden
vergoten.
Tot ilien spreekt <le wetenschap van welken,
eenheid, orde, samenhang, doeleinden.
Voor dieu herleeft het verleden. Herinne
ringen doemen op. Beelden van lang ver
vlogen tijden keeron terug. De eeuwen die
achter liggen, gaan als 't ware weer opnieuw
loven. Dan goeu sprake van «vergeten het
geen achter is".
Tot dien spreekt de inenschonworeld. Hij
verneemt verscholen, soms hooi «iep
niet slechts woorden, kreten, zuchten, maar
hi) hoort daarin jubel en klaagzang, hope en
vreuze, vertrouwen en twijfel, haat nn helde.
Hij hoort zuchten om recht, om vrijheid, om
inenschelijkhoid, zuchten nuar geluk, ver
langen naar God.
Luistert met do ziel l
Nu hebben do levenden u iets to zeggon.
De dooden zyn voor u niet dood, wunt in
horinneringen, in woorden blijven zij voort
leven in uw hart.
Wat dankt menigeen niet aan der gestorvenen
sprake, als bjj haur beluistert in stille een
zaamheid! Ja waarljjkheengegaan, maar toch
gebleven. Ze zjjn overal waar wjj ons be
vinden, zoo wij hen liefhadden.
Luister met de ziel, en die brief van uw
ouders, uw kind, uw vriend of vriendin, dat
portret, dat meubelstuk, dat eenvoudige voor
werp in uw huiskamer voor anderen waar-
delooze dingen hebben voor u blijvende
beteekenis.
Telkens zeggen zij u iets en kloppen zjj
aan de deur van uw hart.
Luister en die zwjjgende blik dringt
diep, heel diep tot u door, u tot beschaming,
tot bemoediging, tot aanvuring, tot vortroos-
ting, u tot zogon.
Wat zegt niet een handdruk vaak
En door zóo te «verstaan", worden ge
wekt stemmingen, aandoeningen, indrukken,
welke straks zich omzetten in daden.
Aldus wordt het innerljjk verrjjkt, gelou
terd, gesterkt.
In ons wordt iels tot stand gobracht.
Zóo luisterend, genieten we eerst wezenlijk
en wjj smaken zielnvreugd.
Zóo hoorend, Ijjden we diep en we kennen
zielesmart.
Zóo vorstaand, worstelen we ten bloede
toe en wjj ervaren zielestrjjd.
Zóo in ons opnemend, ontvangen w« iets,
bobbon, hom na dag tot dag fadslraa, honden
ovon goed hun horloge gelyk zotton naar den iy«lt
waarop hjj in 't station verschoeu, al» naar de klok
zelf. Maar hoewol hü nu vertrok mot zjjn gewonen
trein, was hot iota ongewoons, dat sijn noef hom
vorgozoldo. Hot was da gewoonte van don jougAen
compagnon, op het kantoor te blijven tot «In klerken
vertrokken waran on mot oen laleron trelo huiswaarts
to keeron. Heden had do boor Wilson er echter
op aangedrongen, dat Frank mol hem sou mosgaau,
omdat ziin nonf or zoo vorinonid uitzag. Do jonge
man had het do laatste dagen buitengewoon druk
5«bad on, zoor vermoeid zijnde, spoot hot hem niet,
at bjj bet kantoor wat vroeger kou verlaten.
Er warnn geen nndaro ruizigor* in hol. eerste
kloMHorijtuig dan zjjzeif; ook de rjjtuigon voor on
achter hot hunne wareu ledig. De oude boer zette
zioh in het hoeklo. waar hjj alt))d zat, met zjjn rug
naar do looomotfer on traohtla bjj het lamplicht zjjn
oourant te lezen. De vermoeide ueof koos do kook
plaats logonovor zjjn oom, doch aan do andere zydo
van don waggon on hot duurdo niet lang. of hjj was
vost ui «laan. Langzaam ging do trein voorwaarts
door de uteous dichter wordende duisternis en door
den mist, die buiten voel dichtor schoon dan te
Louden. «Frank schjjnt wesenljjk oververmoeid te
zjjn: ik zal hem laten slapen on hom wakk-r maken
aan bot eind van de reis", dsotit de hem Wilson,
over ijjn krant naar zijn alapeniten neef in len verst
gelogen hoek siondo.
Maar spoedig geraakte ook de oude heer ouder
don slaapwekkenden, vermoedenden invloed vau liet
woder. Do krant gleed langzaam uit zyn and op
don vloer en h|) zat knikkebollend in zjjn bonkje
van don waggon, terwj)l hot licht slechts oen malton
3lans in den mist afstraalde. Zoo sliopen o-tidon op
ozon somberen Novemberavond zóo vast, dal het -
ratelen van den trein, hot langzamer rjjdon, het stil
staan, bet dikwerf wodorkoeren dor uiistsigualen, die
veel geleken op pietoolauhoteii, hen niet vermochten
te wekken.
(Wordt vorvolgd.;
