Dinsdag 24 October 1906. No. 7265. 56e Jaargang. WAAROM. Schoolartsen. Feuilleton. De misdaad zijne broeders. Stadsnieuws. FIRMA A. H. VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 1. franco per post f 1.45. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale ofïicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGRACHT9 Postbus 9 Telephoon 19. Waarom men lid wordt van do Interna tionale vereeniging Vrede-tentoonstelling" voor den tijd van vijf jaar en voor het lid maatschap slechts éon maal een daalder heeft te betalenwat de vereeniging beoogten wie er geen lid van kunnen worden deze vragen, in het vorig nummer gedaan, wil len we thans beantwoorden. Over een jaar of vijf zal te 's-Gravenhage worden ingewijd hetVredespaleis, door Andrew Carnegie aan de wereld geschonken. Bij die inwijdiug nu, een ware wereldgebeurtenis, wil men een tentoonstelling houden. Een tentoonstelling, niet vau den vrede want die is niet ten toon te stellen doch van hetgeen men noemt »la solidarité interna tionale", dat is al hetgeen slechts kan bloeien in tijd van vollen, onbedreigden vrede; nijver heid, kunst, landbouw, enz.; maar óok wil men er doen zien op sprekende tableau's een statistiek der arbitrages en een overzicht der oorlogsmiddelen en de kosten daarvan. Ook hoopt men in het jaar der opening van het Vredespaleis alle internationale congressen, welke telken jare plegen gehouden te worden, te 's-Gravenhage te doen vergaderen. Tot die tentoonstelling nu hebben alle leden der Internationale vereeniging (hier te lande zijn er al over de dertigduizend) eenige malen vrijen toegang op vertoon van hun lidmaat schapskaart, die feitelijk 30 cent per jaar of nog geen halven cent per week kost. Die tentoonstelling zal niet worden een kermis, in hoedanige zoo menige tentoon stelling van de laatste tiental jaren is outaard. Aan het Bestuur werd een tonne gouds aan geboden als het ook vau deze expositie een financioele speculatie wilde makendoch het weigerde die ton en stelde daarom ieder in de gelegenheid, door een zóo kleine bij drage voor ééns, er toe mee te werken, dat de tentoonstelling tot stand komt. leder? Neen, dat is niet juist. Op de eerste pl.ats moet men ouder zijn dan 16 jaarop de tweede plaats wordt niemand als lid aangenomen, die anti-militarist is. De vereeniging is absoluut niet anti-mili tarist; zelfs hebben hooggeplaatste officieren van land- en zeemacht zitting in de comilé's. Ook is zij geen politieke vereeniging, ter wijl de Algemeene Synode der Ned. Her vormde kerk, het Doorluchtig Episcopaat, de vergadering der Opper-rabijnen en de Sy node der Gereformeerde kerken bewijzen van adhmsie gaven met haar doel. Zij wil slechts uitschakelen den regulateur van het geweld en dien vervangen door den regulateur van het recht. Wat zij verder beoogt, hopen we in een volgend nummer uiteen te zetten. Aan een artikel van prof. Burger in het «Tijdschrift voor Geneeskunde" over school artsen, ontleenea we het volgende 85.) Plotseling schoof de heer Pearson zijn stoel ter zjjde, zoodat het volle licht op Job's gelaat viel, en: dezen recht in de oogen ziende, zeide hij eensklaps „Hjj ie niet dood. Ik ben Frank Muursel" Job, zonder af te wachten of er Dog iets verder ge zegd zou worden, snelde naar de deur alsof hij zich zoo spoedig mogelijk uit de voeten wilde maken maar dank zjj de voorzorg van Havik, was zij gesloten Zich op deze wijze den weg afgesneden ziende haalde bij een pistool uit zijn zak en richtte het op heide heeren hij zag er uit als een man die in een val geloopen en waahopig geworden was, Wal wil jelui van mij?" riep hjj heesch. „Ik zal den eerste die mij durft aanraken, een kogel door den kop jagen." «Behalve de ziekten, die door de school ontstaan, of die gevaar opleveren voor mede scholieren, komen bij schoolkinderen nog een waarlijk verbazingwekkend aantal andere kwalen en gebreken voor, die voor een groot deel zouden kunnen worden verholpen, maar die eenvoudig onbehandeld blijven. Voor deze .walen acht ik een geneeskundig school toezicht een dringende behoefte. Nu roept Nurks «watgij wenscht zijn geen schoolartsen, maar Staats-kinderartsen "I Mij om het even het feit bestaat, dat men in de scholen, en nergens anders, heel de jeugd bjjeenvindt, dat men alleen daar al deze gebreken ont dekt en zich de gelegenheid tot voorziening opent. De zelfde heer is uitermate bevreesd, dat de schoolarts in de rechten der ouders zou treden. Het hangt er slechts van af, op welke wijze deze instelling zal worden geregeld. De «dictatoriale macht", die Coho den schoolarts wilde toekennen, wordt, zoover ik weet, door niemand meer ge wenscht. Wij zijn het er, naar ik meen, vrij wel over eens geworden, dat de taak van den schoolarts een zuivere raadgevende moet zijn. „De ondervindingen, ook hier te lande opgedaan, toonen aan, dat de ouders in het algemeen met de hun verstrekte raadgevingen zeer goed gediend zijn. Men leze de mede- deelingen daaromtreot van de schoolartsen te Arnhem en te Zaandam. Ook herinner ik aan mijn vroegere mededeeling, dat van de 31 kinderen der school voor achterlijken, bij wie ik adenoïde-woekeringen vaststelde, zich 27 hebben laten opereereneindelijk aan die van Stigtei en De Jong, volgens welke te Leiden slechts in éen geval het onderzoek werd geweigerd, terwijl verschei dene malen de ouders hun belangstelling in het onderzoek kwamen betuigen. Óok waren eer, groot aantal geneeskundige behande lingen het gevolg van hun onderzoek. »Om aan mijn bedoeling geen twijfel over te laten, zij gezegd, dat ik dus van den schoolarts, buiten het hem oorspronkelijk toegedachte werk, een taak verlang op het gebied van zuivere geneeskundige armenzorg. I)it gedeelte van het geneeskundig schooltoe zicht staat op éen lijn met «kinderkleeding" ea. «kindervoeding", waarbij eveneens eerst door de school een juiste kijk is verkregen in een deel der maatschappelijke ellende, waar men evenzeer in de school het meest geschikte aangrijpingspunt heeft gevonden om aan dat leed eenigermate te gernoet te komen. Eischt men, voor het in dienst stellen van de school aan menschlievendheid en armenzorg, een theoretischen rechtvaar digingsgrond, welnu het ligt voor de hand, dat, "evenzeer als honger en verkleumdheid, ook kwalen en gebreken dikwerf oorzaak zijn, dat het onderwijs niet met vrucht kan worden gevolgd. Voorbeelden om deze be wering te staven, liggen voor het grijpen. Of meent meD, dat een adenoïd-kind, met gestoorden slaap, gebrek aan eetlust, en veel geplaagd door hoofdpijn, bijzonder gesc.rikt isora kennis te vergaren? Dergelijke slecht uitziende kinderen heb ik talrijke malen zien aangewezen voor uitzending met vacantie- Havik antwoordde met een minachtenden glim- lach en zei spottend: „Ik zou dat ding maar liever weer in den zak steken, eer het je in moeilijkheden breagtAls ik op deze bel druk, verschijnen er on middellijk een aantal mijner onderhoorigen." Maar Job sloeg geen acht op dezen wijzen raad de neer Pearson wist hem echter beter tot rede te brengen. „Ga zitten Job. We wenschen je geen kwaad te doen. We willen slechte, dat je ons eenige inlich tingen geeft, waarvoor je, als je de waarheid spreekt goed beloond zult worden." Dat hielp, want Sudderland was niet beBtand tegen het vooruitzicht op klinkende munt; ook bedacht hjj zich, dat, als hij slim was, dit zaakje nog wel eens voordeeling voor hem worden kon, want, zoo redeneerde hij, als deze persoon werkelijk Frank Muurae was, wiens geschiedenis hy kende, moest het doel van dit onderzoek zijn, den man op te sporen, die van zijn tegenspoeden de schuld droeg. Door deze overlegging gerust gesteld, zette Sudder land zich weer vol voltrouwen tegenover zyn onder- het gesprek op zich. kolonies. De toenmaals hier ter stede keu rende arts, collega Gantvoort, was terecht van meening, dat aan zulke kinderen door de adenoïd-operatie een minstens even groote weldaad zou worden bewezen als door een verblijf van eenige weken aan zee. Hij wees, met verstandig doorzicht, deze kleinen voor uitzending aan mits eerst de keel in orile zou zijn gebracht Volgens de thans geldende wettelijke rege ling verliest men het Nederlanderschap door tienjarig verblijf in het buitenland, tenzij men vooraf aan den Burgemeester der laatste woonplaats hier te lande of aan den gezant oi deu consul kennis geve, dat men Neder lander wenscht te blijven. Aan de Gemeentebesturen is nu namens den Minister van Justitie medegedeeld in afwijking van de sedert 1804 gevolgde mee ning dat, als dergelijke kennisgeving door gehuwde vrouwen en minderjarigen of personen die daarvoor worden gehouden, geschiedt, de aanneming niet mag worden geweigerd. Wel kom 't den Minister wen- schelijk voor, dat bij het in ontvangst nemen van dergelijke kennisgevingen de belangheb benden er op worden gewezen, dat ingevolge de bepalingen der voormelde wet, minder jarigen eu gehuwde vrouwen geen rechts geldige kennisgeving kunnen doen. Met de rechtsgevolgen van de gedane kenuisgevingen hebben evenwel de autoriteiten, aan wie zij geschieden, zich niet in te laten. De Zaterdagavond onder voorzitting van den heer J. Ger. Kleber gehouden 131ste openbare vergadering der Kamer van Koop handel en Fabrieken werd bijgewoond door alle leden en den Secretaris, den heer Hs. P. van Haselen. De notulen der vergadering van 13 October werden ongewijzigd vastgesteld. De V o o r z i t te r deelde mede, dat waren ingekomen een missive van den Directeur- generaal der Posterijen en Telegrafie van 27 Septem ber in antwoord op het verzoek der Kamer om ook het Postkantoor aan te sluiten aan het plaatselijke telephoon-net. Uit de voor lezing van dat antwoord bleek, dat de Direc teur-generaal dergelijke aansluiting niet acht in het belang van den dienst en meent, dat zij bijna uitsluitend zal worden gebezigd tot het doen van vragen om raadgeving van allerlei aard, hetgeen den dienst zal belem meren. Z.HoogEdGestr. vindt dan ook geen termen om het verzoek in te willigen. Aangenomen voor kennisgeving een schrijven van het «Bureau voor han delsinlichtingen" te Amsterdam, waarin wordt meegedeeld geen beroep op dat Bureau te aanvaarden zonder nader onderzoek. Het Bureau geeft geen blad oi tijdschrift uit en verstrekt geen informatiën omtrent crediet- waardigheid. Aangenomen voor kennis geving. „Dat is verstandiger, Sudc'erland. Nu kunnen we over zaken spreken en als je nu 't een en ander vertellen wilt, zullen we dit zaakje zeker tot wedcr- xijd8oh genoegen ten einde brengen." „Wat wilt u weten en wat zult u betalen vroeg Job brutaal. „Wel", zeide Havik, „je moet goed begrijpen, dat we natuurlijk alle weten van je tocht in den kermis wagen metr dezen heer en hoe je hem hielpt ont komen en ik weet zeker, dat hij er je nog zeer dankbaar voor is, hoewel hij er je destijds natuurlijk goed voor heeft betaald. We willen nu een paar bijzonderheden aangaande Herbert Muurse verne men eu ook de reden, die je noopte, Trepolpen in zulk een haast te verlaten en waarom je aekleeren op de klip gelegd hebh" „Dat heb ik niet gedaan", viel Job hem in de rede. „Nu, misschien heb je het niet gedaan. Zeide ik dat je het gedaan hebt?" zeide Havik. „Nu, we willen dan weten, wie het deed en in 't korj we willen alles weten wat je ons vau den beer Herbert MuurBe vertellen kunt. Daarna hebben we je misschien nog een paar kleinigheden te vra..en Je behoeft niet bang te zijn dat we je in den Aan de orde is het adres der „Vereeniging van Nederlandsche werkgevers" aan den Minister van Waterstaat en aan de Tweede Kamer in zake Staats-expioitatie van spoor wegen, een gevolg van de motie, den 10 Juli in de vergadering dier vereeniging te Wor- mervoer aangenomen met bijna algemeene stemmen, waarvan de conclusie luidt«draagt het Bestuur op, kennis te geven van het ge voelen der vereeniging, dat Staats-expioitatie der spoorwegen voor den handel en de nijver heid hoogst ongewenscht is". Het stuk met zijn zeer uitvoerige bijlagen heeft bereids bij de leden gecirculeerd. De Voorzitter opent de discussiën. De heer S i n n i g e stelt voor, het adres te steunen. Spr. heelt altijd gezien dat, waar een monopolie heerscht, op welk terreio ook, de handel en de nijverheid er onder moeten lijden. Spr. denkt aan trusts en coöperaties, die «loodend zijn voor de ener gie, en aan de monopolies, die de slechtste lucifers, de slechtste sigaren leveren, en acht Staats-expioitatie even nadeelig voor het in dividu, dat eenige energie heeft. Als de spoorwegen korren in handen van den Staat, dan is natuurlijk alle concurrentie buitenge sloten en worden alleen overgeleverd aan dit monopolie. Zoowel het personen- als het goederenvervoer zal duurder worden en, zooal niet duurder, zal het spoorwegwezen ongenaakbaarder zijn voor den bandei en de industrie. De heer Van Duineti vereenigt zich volkomen met de motie, meeruitgebreid door de toelichting van den heer Sinnige. In de stukken der Vereeniging is alles breedvoerig tegenover eikaar gesteld, Zich baseerend op de uitvoerige besprekingen en het rapport der Vereeniging stemt spr. ten volle in met het voorstel om het adres te steunen. De Voorzitter kan zich ook zeer goed vereenigen met het voorstel. Uit de lectuur der stukken is gebleken, dat op enkele uit zonderingen na alle ter vergadering aanwe zigen waren tegen Staats-expioitatie. De enkel, nog wel voorwaardelijke, voorstanders wonen in streken aan éen spoorlijn. Hier te Amersfoort, waar men langs meer lijnen kan vervoeren, oordeelt men heel anders. Ook als spr. nagaat waartoe Staats-expioi tatie leidt, 'bijvoorbeeld in België, dan acht ook hij die verre van begeerlijk. Met algera'-ene stemmen wordt besloten, het adres te steunen. Aan de orde is het adres der Kamer te Haarlem aan de Tweede Kamer over invoe ring van den Middel-Europeeschen tijd. De Voorzitter herinnert, dat ook de hierop betrekking hebbende stukkeD circu leerden, die wel met belangstelling zijn ge lezen, en vraagt of de Kamer hetzij dit adres wil steunen, hetzij een afzonderlijk adres zal zenden. De heer Van Duinen stelt voor, de afdoening aan te houden. Juist is uit een courantenbericht vernomen, dat de groote spoorwegmaatschappijen hier te lande niet ongeneigd zijn, den Amsterdamscher. tijd weer in te voeren. De hoofdzaak in het adres der of aDderen val zoeken te lokkenwat sou ons daar, aan gelegen zijn Deze heer, die iedereen dacht dat dood was, is weder thuis gekomen, en wenscht natuurlijk de geheele zaak opgehelderd te zien en als jij hem daarbij belpt, zal bij je stellig rijkelijk beloonen." „Hoeveel noemt u rijkelijk?" vroeg Job. „Wel, daar hebben we nog niet over gesproken", zeide Havik, „maar me dunkt, dat hondera gulden een mooie som voor je zijn zou maar misschien daar we toch niet gierig willen zijn, zal hij er hon derd vijftig van maken," „Zeg tweehonderd en ik zal niets verzwijgen, dat ik weet." „Je zult ze hebben", zeide de heer Pearson. Job vertelde toen alles wat tusschen hem en Her- bert was verhandeld hetgeen de lezer reeds weet on bekende, dat de plunjezak, die de heer Havik te voorschijn haalde en die hij, zooals hij vertelde, op den avond van den vermeenden zelfmoord op de klip had gevonden, vroeger zijn eigendom was ge weest. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1906 | | pagina 1