Donderdag 5
September 1907.
No. 7397
56e Jaargang.
KOSTELOOS.
Feuilleton.
ANGELINA.
Stadsnieuws.
FIRMA A. H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement p-"* 3 maanden f\.—
franco per post f 1.15. Advertentiën 1—6 regels 60 centelke regol meer 10 cent. Legale,
oflicieële- en onteigeningsad verten tien per regel 15 cent. Reolames 1—5 regels 1.25; elke regel
meer f 0.25. Qroote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT 9
ostbus 0. Telephoon 19.
Wie zich met 1 OCTOBER
weiischt te doen in
schrijven als abonné,
ontvangt de tot dien datnm
verschijnende nummers
Een ongevraagd advies.
De Gemeente is thans eigenares geworden
van »Birkhoven" en de Japansche boschjes
zullen, als voorheen, het herstellingsoord
worden van zeer velen, die niet in de termen
vallen om te profiteeren van kinder-vacantie-
kolonies, reisbelasting en dergelijke. We be
doelen hen, die bebooren tot den middelstand,
voor wie nu eenmaal op dit gebied niets
wordt gedaan en wier eigen middelen niet
toelaten, dat zij een rustkuur gaan houden,
zelfs in een goedkoope badplaats.
Het bericht van den aankoop is met alge
meens ingenomendheid begroet eD na de
verklaring van den Burgemeester, dat het
Gemeentebestuur er wel degelijk over deukt
de nieuwe bezitting rendabel te maken
mettertijd óok door het verkoopen als mijn-
hout van de boomen die gerooid moeten
worden, wil men de bosschen in goeden staat
houden zal ook de enkele pessimist, die
deze aanwinst nu niet zoo heel groot vond,
wel verzoend zijn met het gewichtige besluit,
dat de Raad Dinsdag nam.
Een andere vraag is of de afstand van het
centrum der stad tot het als wandelplaats
bedoelde gedeelte der bezitting niet wat
groot is.
De Soesterstraatweg voorbij de Begraaf
plaats staat niet zoo geheel ten onrechte in
een minder goeden reuk en wordt door
vrouwen en kinderen liefst gemeden.
Doch er is een kortere verbindingsweg,
die met geringe kosten ook zeer goed te
maken is: de oude Soesterweg.
Het verluidt, dat er wordt gedacht aan een
anderen toegangsweg Dl. over den Bergdoch
24.)
Zij wilde nog iets meer zeggen, doch do vreemde
glimlach op zjjn gelaat deed haar zwjjgen.
Mediua was than» weder geheel overtuigd dat
Angelina met haar vader onder éen hoedje Bpeelde.
Hij geloofde niets andera, dan dat dit verzoenings-
tooneeltje door hen beiden verzonueu was, omdat
sjj vreesden, dat hjj voortaan hun huis sou myden,
na het onaangename voorval bn haar zingen.
Om Angelina te toonen, dat hjj haar spel doorzag,
maakte hjj losjes een buiging, en terwijl zijn glim
lach duidelijker ziobbaar werd, zeide by
„Als u dat kan geruststellen, dan verklaar ik u
plechtig, dat ik heb vergeven en vergeten."
En trotsch 't hoofd opheffend, voegde by er kool en
ernstig aan toe: „Nu mag ik ons gesprek als afge-
loopen beschouwen. Ik heb de eer."
Hy ging, doch had de deur nog niet bereikt, of
hij voelde, dat zyn arm werd vastgehouden en hoor
de baar stem, die van angst beefde. „Ga toch als 't
u belieft nog niet heen I Ach, waarom dwingt u my,
u alles tu zeggen?"
„Wat heeft xy nu verzonnen?" dacht Medina.
Zijn verdenking, dat hij te doen had met een
Ïeraffineerde coquette, begon echter weer tewanke-
en, toen bij voelde hoe hevig Angelina beefde, an
sag hoe bleek haar gelaat was, waarop de vrees
duidelijk te lesen stond.
„Hebt u dan nog meer te zeggen?" vroeg hy en
geleidde baar naar een stoel, waarop hy haar deed
plaats nemen.
Angelina knikte.
„O, wist ik maar, hoe ik het over mijn lippen zal
brengen I" fluisterde zij.
„Spreek gerust en openhartig," zeide Medina ern
stig, doch niet onvriendelijk, terwyl hy een paar
malen ovei de schoooe lokkeu streek om haar wat
op baar gemak te brengen. „Kan ik iets voor u
doen.?"
„Ja, ja," antwoordde ay, plotseling moed vattend.
„Myn vader zal zeer boo* op mij lijn, als u hem
wordt die voor zwakken en herstellenden
niet wat lang
Indien het Burgerlijk Armbestuur eens zijn
ondersteuningen niet zoo maar gaf aan de
valiede personen, die, wyI ze geen werk
kunnen vinden, om onderstand komen
indien de Gemeente den afval harer gas
fabriek eens afstond voor de verharding van
den ouden Soesterweg en deze verharding
deed uitvoeren door de valiede menscben, die
by het Burgerlijk Armbestuur om steun
aankloppen, ons dunkt, dat d ut in een paar
jaar een heel goede verbindingsweg met be
trekkelijk geringe kosten zou zijn tot stand
gebracht. Voor eiken gulden steun zou men
toch allicht vijf a zes uren kunnen laten
werken, terwijl het ook beter is, dat men de
menschen iets laat verdienen dan dat men
bet hun geeft.
Wellicht wil men dit ongevraagd advies
wel eens in overweging nemen.
Ds. E. M. ten Cate, uit Apeldoorn, hoopt
aanstaanden Zondagochtend weer voor te
gaan bij de godsdienstoefening van den
Doopsgezinden Kring, welke in het Loge-
gebouw aan de Van Persijn-straat zal worden
gehouden en te half elf aanvangt.
Bjj Kon. besluit is bepaald, dat de dienst
betrekking van personbn, doorloopend of voor
een bepaald werk in 's Rijks dienst werkzaam,
doch geen burgerlijk ambtenaar zijnde, die
onder de wapenen of in werkelijken dienst
zijn gekomen ingevolge art. 185 der Grond
wet, art. 110, 111, 141 vierde zinsnede, 141
bis of 142 der Militiewet 1901, of art. 11
der Laudweerwet, voor zooveel de financieele
gevolgen dier dienstbetretkiug betreft, wordt
geacht niet afgebroken of onderbroken te
zijn door de vervulling van den hierbedoelden
militie- of landweerplicht.
Uit dien hoofde ontvangen zy, voor het
geval zij gehuwd of kostwinner zijn, een
tegemoetkoming ten bedrage van de beloo
ning waarop zjj, by voortzetting en even
tueel tot op de beëindiging van bun werk
zaamheden voor het Rijk onder gewone
uiet op de eeoe of andere manier te verstaan geeft,
dat u voletrekt niet kwaad op my is."
Het hoofd schuddend keek de prins baar aan.
„Ik kan u maar niet begrypen," zeide by lang
zaam. „Nu tens schynt hot my toe, alsof elk van
uw woorden waarheid bevatdan weer lijkt het of
alles wat u zegt een bijbedoeling heeft. Ik wil open
hartig met u spreken," voegde hy er zaohter by.
„Weet u, dat ik u en uw vadsr verdenk van my
tot eiken prijs aan uw huis te willeu verbinden om
de eene of andere reden die my onbekend is
Eon zacht gejammer was haar eenig antwoord.
„Ja, dat denk ik," vervolgde Mediua. „Maar als
ik u zoo bleek en bevend voor rag zie, met zóo
treurig gezicht, dan komt er twijfel bjj my op of ik
u toch geen onreoht aai loe. Ge zjjt een zonaerliug
meisje, Angelina."
„Niet zonderling, maar ongelukkig, zeer ongeluk
kig," fluisterde zij nauwelijks hoorbaar. En toen
begon zjjhortend en «tooiend te vertellen, hoe zjj
reeds als kind onder den opbruisohenden toorn
van haar vader had geleden en dat hjj baar zeker
wreed zou kwellen, wanneer de prins zich beleedigd
toonde door de onopzettelijke krenking. „Geloof
mjj," voegde zjj er ten slotte balf zuchtend by, „ik
zou gaarne mijn leven in afzondering slijten, zonder
door de wereld te worden opgemerkt, maar myn
vader is bijzonder gesteld op den omgang met hoog
geplaatste personen en hy tracht mij daarom uit te hu
welijken aan een man van rang. Alt u wist hoe dit
leven my walgt, hoe verlaten ik ben ondanks al
de pracht die my omringt, hoe dikwijls ik deB naohts
in myn bed Hg te schreien, dan zoudt u zeker niet
zoo hard tegen ray zjjn."
De prins greep haar hand en deed baar zacht
opstaan.
„Kom, Angelina," zeide hy vriendelyk, „laat ons
nu eens arm in arm door de salons waudeleu. Op
die manier bemerkt u vader het best, dat wjj vrede
gesloten hebben."
„Hoe zal ik u danken stamelde Angelina.
„Hoe -- Hm I Zoudt ge wel een wensoh van my
willeu vervullen?
„Eiken wensch," antwoordde zy onmiddelyk.
Laohend dreigde by met den vinger.
„Z6o ouvoorzichtig naoogt ge nooit weer zyn,
zeide hy met nadruk. „Niet iedereen zou ongebruikt
de gelegenheid om sen kus van u te krijgen, laten
voorbijgaan."
Angelina bloosde an sloeg verschrikt da oogen neer.
omstandigheden recht zouden gehad hebben,
terwijl zij, voor het geval zy ongehuwd eu
geen kostwinner zyn, de helt ft van die tege
moetkoming ontvangen.
In het voorjaar van 1906 werd op het
Wereldpostcongres, te Rome gehouden, na
langdurige debatten en met een kleine meer
derheid het voorstel van Groot-Britannië
aangenomen, waarbij internalionaleuntwoord
zegels zouden worden ingevoerd. Het besluit
liet echter de diverso landen vry, de zegels
in te voeren. In Duitschland worden met
1 October deze internationale aDtwoord-zegels
tegen 23 pfennig verkrijgbaar gesteld. Deze
zegel bestaat uit een dun strookje papier met
een zinnebeeldig vignet en het opschrift »25
ct. Union Postale Universale" en rie gebruiks
aanwijzing in verschillende talon, wolko
luidt: sDoxe strook kan in de landen, die
deze overeenkomst hebben aangegaan, inge
ruild worden tegen postzegels ter waarde
van 23 pfg. of voor deze som worden
ingewisseld".
Hierdoor wordt aan een afzender van oen
brief de mogelijkheid aangeboden, zijn in
andere landen woner.de, correspondenten
het porto voor het antwoord te betalen of
dit bedrag te vergoeden.
Met ingang van 1 October zullen in de
volgende landen deze strooken geldig zyn
Duitschland met zyn koloniën, de Voreenigde
Staten, België, Bulgarije, Chili, Costa-Rica,
Kreta, Denemarken met de Antillen, Egypte,
Spanje, Frankrijk en koloniën, Engeland en
zyn koloniën, Griekenland, Zwitserland, Haïti,
Italië, Japan en Korea, Luxemburg, Mexico,
Noorwegen, Nederland, Nederlanasch-lndië,
Rumenië, Siam en Zweden.
Het bureau te Bern, waaraan de uitvoering
der antwoordzegels werd opgedragen, is
bezig aan de diverse postadministraties
millioenen stuks af te leveren.
Aan het Postkantoor Amersfoort en de
daaronder ressorteerende hulpkantoren werd
iu Augustus ingelegd bij dn RQfctPMt8pMV>
bank f 42 398.97l/u en daaruit terug gevraagd
f39001.99.
Het laatste door het kantnor uitgeven
boekje daaagt het nummer 13261.
„Go xwjjgt, ge wordt angstig," vervolgde de prins.
„Wees maar niet bangik zal u nooit om iets vor-
zouken, dat go my niet kunt geven.
Eon beschroomde, daokbaro blik trof zjjn oog.
„Och zeg me nu uw woDsch."
„Voorloopig koester ik geen onkoleo wensoh, An
gelina," zeide hy vriendelyk. „Ge ziot, ik ben een
tevreden meneeb. Kocht er eens een wenoob i>y mjj
opkomen, waarvan de vervulling in uw macht is,
dan zal ik mjj tot u wenden.',
Peinzend schudde Angelina het boefd.
„Dan zal ik nooit veilig voor u zijn."
„Veilig? O ja, beeleiuaal veilig," verzekerde hjj
op vasten loon. „Maar kom, neem nu mijn arm,
Halfluid met elkaar pratend, gingon ijj langzaam
door de helder verlichte salons.
Lachend «n met elkaar fluisterend keken de gas
ten, die juist naar den Bpeelsalon gingen, bet paar
na. Niemand waagde helechter, luid non opmorking
te maken. Ferrari bemerkte nieta van het gefluister
verheugd rustte zjjn blik op Angelina en den prius,
terwijl hij reods van gouden borgen droomde.
„U hebt mjj een groeten dienst bewezen," zeide
Angelina, toen zy mat Medina weder iu devoorka-
Zij reikte hem de haud, wensohte hem goeden
nacht en verdween achter de deur van haar boudoir.
Ook de prins vertrok spoedig daarna. Hij koek
nog een poosje toe bjj hot spel der heeren waaraan
hy ondanks Ferrari's herhaalde uitnoodiging geen
deel nam, en verliet vervolgens hot gezelschap.
In de voorkamer trof de prins Benedetto aau.
De bruine magere bediende klemde do tanden op
elkaar, toen hjj den gast hielp bjj het aantrokken
van diens overjas. Liefst had hij Medina toegeroe
pen „Kom hier nooit terug, als je leven je lief is 1"
Maar hjj wist zeer goed dat een goed opgevoede
hond slechte mag knorron als zjjn meester het be
veelt, en daarom zweeg hy.
Sedert dien dag was prins Jos<5 oen vaste bezoeker
in het buis van uen Italiaan. Des avonds, als Ferrari
do uitgaande hoeren van Berlijn in zyn salons ont
ving, vertoonde Medina zich echter slechts zelden en
dan nog maar voor korten tjjd. Hy kwam liofat in
bet schemeruurtje; soms ook kwam hjj in den
voormiddag.
Aanvankelijk koesterde hjj nog wel eenig wan
trouwen tegen Angelina; doch mot eiken dag kwam
De Rjj ka-telefoniste mej. H. Oud raad is
vnn bier overgeplaatst naar Amsterdam.
Mej. Van den Burg vervangt haar hier.
Nadat Dinsdagmiddag de hoeren Celosse,
Gerritsen, Van Kuiken, Kroes, Ruys en Salo
mons waren binnengeleid in de Raadszaal
zeide de Voorzitter: Myne heeren, de
Raad besloot tot uw toelatingverzet is niot
gedaan, zoodat u, na de gevorderde eeden of
beloften te hebben afgelegd, kunt zitting
nemen.
Nadat de formules waren voorgelezen en
de heeren den eed of de belofte hadden af
gelegd, vervolgde de Voorzitter: lk
wensch de heereo geluk met het vertrouwoo
door de medeburgers in uw gesteld en roep
inzonderheid de nieuwgekozen loden oen
hartelyk welkom toe. Met oen beroep op
den door U afgelegen eed bevoel ik de he
llingen der Gemeente by u allen aan en ik
hoop, dat o allen lust, kracht en gezondheid
mnogt hebben om uw mandaat ten einde te
volbrengen. Ik verzoek u, plaats te nemen.
Ik wensch tevens de loden, die niet weder
zich herkiesbaar stelden dank tc betuigen
voor do volo diensten die zy aan de Gemeente
bobben bewezen. Ik meen hiermede te spre
ken in den geest van u allen, ook als ik
daarby uitspreek de hoop, dat zy. hoewol
buiten den Raad staande, zullen blijven mede
werken aan de belangen en den voortdurenden
bloei van Amersfoort (applaus).
Nadat de Voorzitter had geconstateerd,
dat de notulen der vorige zitting zyn vast
gesteld, deelde hü mede, dat zyn ingekomen
van B. en Vv. de Gemeente-bogrnoting
voor 1908 met Memorie van toelichting
naar de afdeelingen rapporten en voorstellen
van B. en W. nopens de jaurwedden van
den Commissaris van politie, don klokkenist,
den havenmeester on tot wjjziging der be
zoldiging van poraoneel van het Lager on
derwijs alle te behandelen by de Ge-
meenle-begrooting
van Vruemdelingenverkeor" een verzoek
om een subsidie van f 100 ook over 1908
van de »Ned. verceniging voor Gemeente
belangen'' om een subsidie van i 25van het
Amersfoortsch Drank weer Comité om ook
over 19*8 een subsidie van f300 te mi'gon
hjj moer tut (le overtuiging, dat zjjn verdenking
allen redelijken grond mime. Weldra zag hjj, dat
Angelina zwaar loed onder huiaeljjke verhoudingen,
ofschoon zy niet eens volkomen besefte, hoe de
laveiiBwyzo v»u haar vader haar in de nognn der
wereld tot nadoel atroltte.
Zij had hot aan de voorspraak van den prins te
danken, dat zjj op Ferrari's ontvangavondan niet
meer in do salons behoefde te verschijnen.
Toen Medina don Italiaan verzocht zjjn dochter
niet moer in aanraking to brengen met de bezoekers
van zyn huis, klopte Ferrari don prins vertrouwn-
ljjk op don schouder on knipoogend tluistoido hjj
hora toe: „Te allen tydo voeg ik mjj gaarne naar
uw wouschon, on myn dochter aal dat ook doen."
Peinzend k»orde do prins naar Angelina terug.
„Haar gemoed ligt voor mjj open als oen book",
dacht hij soms, wanneer hij logomivnr Angelina aan
bet venster van haar boudoir zat „eu waar ik daarin
ook blader, telkens vindt ik iels schoons. Slechts
den bladzijde Is er. die ik niot kau ontraadselen,
omdat Augelina daarover uen sluier gespreidt houdt.
Wat behelst die tlailzjjde? Waarom bemerk ik bjj
haar sen koortsachtige onrust, tolkn g als ik over
Eydkunen spreekt, waar haar vader oen herberg
had, uaar zy mjj zeide. Wat kan dit onschuldige,
reine schepsel mij te verbergen hebben, welk ge
heim hooft Angelina to bewaren eu wie hooft haar
dien last opgelegd, die hiuir bljjkhaar róo drukt?"
Dit vroeg de prine aiohzolven af, zonder eon ant
woord te kunnen vinden.
Om Angelina niet aan den laater bloot testellen,
vermoed hjj bat, zich met haar op straat te vortoo-
uon. Tevergeefs noodigde Ferrari hem meermalen
uit, in gezelschap van hom eu zijn dochter, rijtoer-
tjos to maken or uitstapjes in deu omtrek te onder
nemen. Stoods sloeg Mediua de uitnoodiging onder
een of ander voorweudsel af.
Het vorkeer met prins José oefeude op Angolina
een gunstigen iu vloed uit. Haar gezonken levens
moed loofde in de hoopvolle stemming aan haar
leeftjjd eigen weet op. Als zij samen met den prins
was, besprak sjj hei golezeue mot hem en word
zjj door hem onderwezen in de kunst van piano
spolen, waarin hjj oen meester was.
(Wordt vervolgd.)
