Zaterdag 30
November 1907.
No. 7434.
57e Jaargang.
De redder.
AMEHSFOORTSGEE COURANT.
UITGAVE:
firma a. h. van cleeff
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\.
uanco per post 1.15. Advertentiën 1-6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Bij regel-
abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, ollicieële- en onteigenings-
aayertentiën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels 1.25 elke regel meer f 0.25. Groote
lettere naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten
evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9
Telephoon 19
Bij dit nummer behoort een
BIJVOEGSEL.
KENNISGEVINGEN.
JACHT.
Gezien bet besluit tan Heeren Gedeputeerde Staten
•Ier provincie Utrecht, d.d. 19 November 1907, 4e
Afdeeliug, no. 2971;
Gelet op art. 11 der Jachtwet;
Brengt |bij deze ter kennis vau belanghebbenden,
oat de s uiting der jacht voor de provincie Uireclit
ii bepaald op ..insdag 31 December 1907, niet zons
ondergang, met uitzondering echter van:
lo. het schieten van Waterwild, aangeduid in art.
1/ der aangehaalde Wet, daar, waar het schieten van
Waterwild geoorloofd is:
2o. het vangen van Waterwild met slagnetten en
het vangen van Eendvogels in een eendenkooi of
een daarmede gelijkstaand toestel;
"o. het schieten van HoutsnippenWaarvan de
sluiting later zal worden bepaald.
Utrecht, 20 November 1907.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
P. D. SCHIMMELPENNINCK.
Schietoefeningen.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
brengt ter ketinia, dat, iugevolge missive van deu
Miuistcr van Marino, d.d. 22 November j.l. Bureau
Hydrogmpiiie. no. 48, tusscben 1 en 15 December
1907, uit eene opstelling in den polder Zeevang,
ongeveer 300 M. beW. liet fort Edam, met geschut
zal worden gevuurd. De onvmlige sec'tor ligt tusschen
de richtingen ongeveer N 70° O. tot N. 86» 0.(10°)
uit de opstelling tot op 8000 M. afstand.
Op de dagen waarop gevuurd wordt, waait een
roodu vlag van bet fort Edam en een Nederlatidsche
vlag by de opstelling: op deu zeedijk uitgezette
post u plaatsen, zoolang het terrein tusschen hen
onveilig ia. een roodo vlag beN. en een dergelijke
vlag beZ. dat terrein op dien dijk.
Indien beschikbaar, zal, voorzoover de oefeningen
dit toelaten, oen sloomvaartuig aan kleine vaartuigen
desgewenscht kuip vorleenen, om uit deu onveiligen
sector te komen.
Amersfoort, 28 November 1907.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Voorbereidend Militair Onderricht.
Onderzoek ter verkrijging van een bewijs van
voorgeoefendheid.
De BURGEMERSTER der Gemeeute AMERS
FOORT,
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat in de
maand Januari a.s„ ton overstaan van eene Militaire
Commissie, een onderzoek zal plaats hebben ter ver
krijging van een bewijs van voorgeoefendheid.
Aan dat onderzoek mogen deelnemen:
lo. de lotelingen, die in aanmerking komen om
in het volgend jaar bij do militie te worden inge-
^2o.' de tot korte oefening ingelijfde lotelingen in
het genot vau uiistel van eerste-oel'eniug, die hun
vroeger verkregen bewijs van voorgeoefendheid wen
schen opnieuw te verwerven, ten einde daardoor
aanspraak te verkrijgen op verlenging van dit uit
stel eu
3o. de jongelieden, die het vereischte getuig
schrift vau lichamelijke geoefendheid wenschen te
verwerven om eene verbintenis te kunnen aangaan
bij hot Reservekader der lufanterie, der Veeling-
Artillerie of der Genie.
De lo'elingen, hiervoren onder lo. genoemd, kun
nen hij net onderzoek drieërlei bewijzen vau voor
geoefendheid behalen, te weten
bet bewijs van militaire bekwaamheid;
het bewys van lichamelijke geoefendheid, of
bet bewys van militaire bekwaamheid èn lichame
lijke geoefendheid.
Bedoelde lotelingen, die een dezer bewyzeu hebben
verworven, worden, op hunne aanvrage, ingelijfd bij
het korps eu geplaatst in het garnizoen hunner
keuze, voor zoover zij daartoe geschikt zyu eu dit
met de belangen vau den dienst is overeeu to bren
gen. Bezitters van bet iu de derde plaats genoemde
bewijs hebben daarbij den voorrang boven hen, die
ecu der beide eorstverweluo bewijzen verwierven.
Delbouders van bet in de derde plaats genoemde
bewijs hebben daarenboven aanspraak om vóór
anderen in aanmerking lo komen voor inlijving tot
korte oefening (vier maanden).
Alleen de bewijzen van voorgeoefendheid, die in
Januari «A zullen worden behaald geven by de
in Win* in het volgend jaar aanspraak op vermelde
voorrechtenalle Vroegere verkregen bewyzen «yn
-STiMPfc-. ™d"
Uil w onderzoek «Heen verwerven het bewys
3^tokïïr»hid i.U«b. jWk.geo.r.nS-
H moet door hen by de aanvragsom
vorfengi'ig uitstel van eer.U-o.fen.ng worden
overgelegd.
Zn, die iu deze Gemeeute woonachtig zijn of ver-
blyf houden en aan het in Januari a.s. te houdeu
onderzoek wenschen deel te nemen, moeten zich
vóór 10 December a.s. ter Secretarie der Gemeente
inmelden.
Dag en uur waarop, zoomede de Gemeente en
lokaliteit, waar liet onderzoek zal plaats hebben zulleD
op eeu der laatste twee dagen van bet jaar b(j publi
catie ter algemeens kennis worden gebracht.
Dc wijze, hoe met de verworven bewijzen van
voorgeoefendheid moet worden gehandeld, ten einde
de daaraan vei bonden voorrechten te doen gelden,
zal in het begin van bel volgend jaar eveneens bij
openbare kennisgeving worden bekendgemaakt.
De schietbewyzen, welke by de Schietoefeningen
tot verbooging van 's Lands weerkracht verkregon
zyn, moeten by de aanmelding worden overgelegd.
Amersfoort, 30 November 1907.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Ze hadden gewacht totdat het veertienjarige,
wijsneuzige deerntje, dat elk woord van een ge
sprek altijd zat af te luisteren en er daarna met
tante ook met Willem die toch al vitterig
en bemoeierig genoeg waren over sprak, naur
d'r bed was.
Toen zaten zij tegenover elkaar in de stille,
ongezellige huiskamer. Zij had de lamp wat
neergedraaid, vanwege de zuinigheid. Hij deed
driemaal zoolang als vroeger over zijn pijp tabak
en bewaarde de.helft van zijn fleschje lager tot den
volgenden avondDat was du zoo al ongeveer
een juar lang. Sinds, schuin over hun winkel, een
concurrent was komen woneu, die de raenschen
met z.g. cadeautjes verblijd ie wekker-klokjes,
servicsles, albums, portretlijstjes en dergelijke,
bij elk pond boter of elke acht eieren ging
't niet meer bij de Driessen's. Er warsn nog
een paar trouwe klanten die bleven bestellen,
maar de „loop" was er uit. Twee jaar tevoren
had Drie8sen verbouwd vlak tegen 't advies
van oom Willem, straks genoemd, in. Oom was
conservatief van aard hield niet van blinkende
spiegelruiten met gouden krulletters en had
direct voorspelddat loopt mis, let op mijn
woordenTante Jet, zijn vrouw, had hem
gelijk gegeven.
Maar Truus Driessen lachte om de bekrompen-
heid; had altijd „zoo iets fijnB over zich", zooals
tante Jett uitdrukte. Was bijzonder in d'r nopjes
als een reiziger, die zijn menschjes doorzag, haar
„mevrouw" noemdeDan wist zij dat handig
op 't a-propos te brengen„Zie je", zei Truus,
vooral wanneer tante 't kon hooren, „die reiziger
van Dingmans Co.. dat 13 een keurige man.
En bij de pinken hoorDie weet wat zaken
doen beduidtNiet langer geleden dan gisteren
zei hij nog tegen me: Mevrouw zei die u
hadt een man moeten zijn, u zoudt elke affaire
ter wereld /ooruit hebben gebracht I
Tante Jet zat dan te luisteren met glinsterende
oogjes, saamgenepen lippen, knikkend van och-
wel, met alle kracht verduwend haar nijciig-
heid over Truus' genraat.
Maar 'tliep na de verbouwerij, die Driessen
een aardig duitje had gekost, zoo hard achteruit
als een paard loopen kanOp zekeren dag,
toen zij bij den hofielijken coramis-voyageur van
Dingmans Co. weer besteld hadden, stond de
man met z'n hoed tusschen de lingers te draaien
Verlegen met de kwestie. Truus kreeg
moeden van 't ontzettende en werd zoo wit als
krijt van den schrikDriessen zelf snapte
nog nietEr Waren geen klanten in den
winkel. Ze Blonden tusschen winkel en kan
toortje in De reiziger tuurde strai
rand van z'n keurig strooien zomerhoedje,
hij eenskla.
eerst nog eenB omziend of niemand hem beluis-
toortje in De reiziger tuurde strak op den
rand van z'n keurig strooien zomerhoedje, en
streelend het fijne, blauwe lint zei hij eensklaps,
eerst nog eenB omziend of niemand hem beluis
teren kon: „Tja, 'tis een lamme boodschap,
meneer Driessen, die 'k hebmaar u kent den
patroonHij kan soms rare ideeën hebben
Enfin en moed verzamelend, den aru
winkelier aankijkend, zei hij de boodschap
„Met driemaands-papier neemt meneer liever
vei Ier geen genoegen Onder rembours
Natuurlijk met korting voor contant... d
spreekt van zelfoen oude klant van
firmaoch, 't komt op het zelfde neer
Maar er komt, ook bij do grootste firma's, soms
zooveel kijkenIk kan het heusch niet
helpenDus toch de bestelling laten door
gaan? Of krijgen we nog bericht?"
Zij wisten wel beter, de Driessen's. Ze snap
ten nu heel goed, dat de hoffelijke reiziger den
patroon geadviseerd had: „Bij Driessen niet
erg pluisvoorzichtig zijn daar broeit
wat" En commis-voyageur begreep wel, dat
de bestelling niet zou door gaanHy voelde
pijnlijke van den toestand en haastte zich weg.
Toen bleven zij met hun beidjes iu den leegen
winkel achter. Hnn geschokt crediet stond nu
scherp, helder voor hen. Driessen deed alsof hij
in zijn kasboek werkte, maar de hand, die de
pen vnsthield, trilde als een espenblad. En de
vrouw was naar de huiskamer geslopen, zat daar
by de kachel, 't hoofd op een arm, en warme
tranen vloeiden op het verschoten, kleed. Nu
voelde zij 't eerste recht, hoe de ondergang
naderdelangzaam, maar zeker.
En dien avond dan een maand of drie na
dit gebeurde was wijsneuzige, babbelzieke
Jansjo eindelijk naai' d'r bed gegaan. Zij keken
elkaar aan in het druilige sombere licht van de
haast stervende lamp en lazen in elkanders
oogen: den angst, de vrees, de wanhoop. Vóór
den man lag een opengeslagen kasboek. De wis
sel van Hermans, te Rotterdam.de wissel van
j de vierhonderd gulden.
Alle andere gedachten werden teruggedrongen
in hun hersens door dit dreigende, benauwde
spookspel. Ook zonder dat zij een woord spraken,
begrepen zij wat ze tot elkaar hadden willen
zeggen. Nuttelooze woorden van jammer om iet9
te ontspannen van wat in hun gemoed wrong
en martelde van stijgende onrust. Ze hadden nog
gehoopt, dat oom Willem die „au fond" toch
goedhartig was zou helpen als de nood aan
den man kwam. 't Was een zware stap geweest
1 hem, wiens raad men in den wind had ge-
igen, nu te voet te vallen. Driessen had het
daan. Eu gebaat had het hem heelemaal niet.
irst was er groote listigheid toe noodig ge
weest om oom apart te spreken te krijgen, bui
ven tante Jet Jom. Toen dat lukte, dachten zij
al eeu optimisme van haast verloren mensch-
jes dat het pleit driekwart gewonnen was.
Oom was onvermurwbaar, werd kersrood van
nijdigheid, dat neef Kees zóo iets durfde vra
gen Hem... „Vraag 'taan Van Weerd, die
bij de achthonderd pop aan je verdiend heeft
bij je prachtige verbouwerij Smeer nou liet goud
van die letters op je spiegelruitHad mijn
wijzen raad gevolgd, dan zat je nou niet in den
pekel. Maar jawel, dat mot de deftigheid uit
hangen, dat mot zich mevrouw laten noemen".
Dit'laatste met vinnig hatelijke blik op Truus,
met triumfeerend geglans in de oogen van man,
die heelemaal onder den invloed van spitsig
vrouwtje staat, al sinds jaren. „Maar als je
denkt, dat ik mijn centen weggooi om zulke
gekken weer uit den brand te helpen, as-ze er
zich zelf ingebracht hebben, neen. sinjeur, je
weet 'thè, wie z'n billen brandt, mot maar op
de blaren zitten"... Oom grinnikte over z'n kie-
sche aardigheid, z'n fijn gekuischte beeldspraak
De zware, vettige man pakte z'n hoed beet
eu plantte dien op het breede, groote hoofd.
Misschien was er in hem een stemmetje, dat
hem z'n hardvochtigheid ve:weet.Hij had
veel gehouden van z'n broer, wiens zoon arm
winkeliertje was.Ze wisten het trouwens
wel oom zat heelemaal onder de plak. Zijn
giftigheid was misschien het gevolg van den
strijd, dien hij toch in z'n binnenste te voeren
had... Hoe 't zij geen cent, geen duit schoof-
ie af. Hij sloeg de deur van de kamer driftig
achter zich toe en zij hoorden z'n zware, kra
kende passen door den winkel gaan, wegster
vend de straat op. Harder begon, van dat
moment af, dc folterende angst in hen te schroe
ven.
„Driehonderd vier en tachtig gulden zettig
cents 1 mompelde Driessen dien avond in de
druilige, sombere huiskamer en het bedrag
bad-ie in de laatste acht dagen stellig wel 50U
maal gemompeld. Truus hield de vermagerde,
verbleekte handen voor de vermoeide brandende
togen; 't klopte in haar hoofd, na den langen
dag, waarin zij uur na uur toch nog tegenover
de enkele klantjes een prettig gezicht had moe
ten zetten je kunt niet weten als het water
tot de lippen is gekomen waB ze &1 te koort
sig, te vermoeid en overspannen om te kunnen
slapen.„Natuurlijk met protest", zei Dries-
sen op heesehen angsttoon, „binnen een dag of
drie vier zijn wij failliet!" De vrouw klemde de
tanden op elkaar, 't Gonsde in haar ooren. Zij
drukte de handen samen, dat de nagels in het
vel schuurden. Ze had fantasie, eerzuchtige
Truus, die zoo heerlijk had gevonden om met
„mevrouw" te worden aangesproken. Zij zag de
naaste toekomst zoo scherp voor zich. En 't
gekijk, geluur, gegrimlach, gesmoes van de
buurtjes, als de kogel door de kerk zou zijn.
Dan de komst van den curator, 't Opschrijven
van Alles.'t moeten verhuizeu naar een of
ander achterbuurtje, op een etage drie hoog,
als dat nog kóu. Driessen zou als stadsreiniger-
tje iets moeten verdienen, zij metagentuurtjes
't tobben, wurmen, wroeten van „gesjoohte"
men8chjes.Ze klemde de ijskoude handen
tegen 't voorhoofd, zinde er op, met uiterste
inspanning van haar afgebeulde hersens, of er
dus tóch niet nog.Zij durfde niet uitspreken
den naam, die haar op de lippen «wam, nu.
Een paar weken geleden was hij, de man, haast
woest geworden toen ze 'j waagde er over te
reppen. Maar ze vonder was geen keuze.
„Schouten, dat is 'teenige!" zei ze, uiterlijk
en geforceerd kalm, met de durvende vastheid
van toon van '11 vrouw, die niet tegen strijd op
zietEn ook toen zij merkte hoe de lijnen
op zijn gezicht strak werden van nijdigheid,
hield ze vol. „Natuurlijk", mompelde ze, toch
bang voor een uitbarsting „wat zit er anders
op?Schouten sleept ons er nog wel door,
zeg ik jeKomt tijd komt raad"En
nog maar 'n baartje, 'nsnippertje scheelde 'tof
hij toch al gejaagd eu overprikkeld was
uitgebarsten, maar toen toonde Truus wie ze
was. Dreigend stond zij over hem, maar ijzig
kalm tevenB. „Nou, zei ze, als jij zóo liebt denkt
over het welzijn van je gezin, als je mij en je
kind zóo maar in den afgrond gooit zonder alles
te probeeren wat er gedaan kan worden
Nou goed dan Zij, Truus, stond midden
in de kamer en hij zag haar aau met verschrikt
angstig-ontdaan gelaat
Wwat bedoel je vroeg hij.
„Dat zal je wel zien", zei ze, innerlijk trium
feerend, want zij wist al, dat de zege haar was.
En na een poosje: „Als jy niet meer id staat
bent om voor je gezin te zorgen, dan moeten
anderen 't doenMijn tante Fientje zal me
geen stuk brood en geen bed weigeren als mijn
man mij laat stikken".
Zij zag 't beangstigde, 't hulpelooze in zijn
zoekende oogen van armen zwakkeling. Een half
uur later was er in de huiskamer „warmere"
stemming gekozen. Ze bad wat petroleum in de
lamp gegoten en de vlam scheen nu weer lustig.
Ze had hem een lekker-dampend grogje gemaakt
en zichzelve ook bediend. Ze praatten, cijferden,
berekenden. De glaasjes dampten. De stemming
vervroolijkte. En toen ze 't was inmiddels
over half drie geworden eindelijk naar bed
gingen, zagen zij den toestand veel, o veel roos
kleuriger in!
Lag Driessen's briefje aan meneer Schouten
- die al zooveel zaakjes „beredderd" had
netjes en behoorlijk geschreven, kant en klaar
legde Truus 't in haar huishoudmandje dat
de dagmeid 't morgenochtend direct in de bus
kon stoppen.
Toen hebben ze den avond erop gecon
fereerd, urenlang, de Driessen's en de zeer
gewikste, aartshandige meneer Schouten, „in
assurantiën en voorschotten", die zich sterk
maakte dank zij z'n „prachtige relatiën",
mooier dan éen in z'n „branche" er had
Zijn donkere, sluw glureude oogjes hadden in
een ommezien de situtatie begrepen, en hij had
doorgrond, dat hi-r geen helpen mogelijk was,
maar óok gesnapt, dat Driessen, nog een klein
0 heel klein r«Btantje crediet had, hier en daar.
En dat hij, Schouten „in assurantiën en voor
schotten", tegen „uiterst billijke voorwaarden",
daar 'n niet onaardig slaatje uit kim halen, aan
dood-eerlijke „courtage", provisie, en zoo.
Ze moesten meneer Schouten alles vertellen,
blootleggen van haver tot klaver. Met z'n
grijpende handen goochelde hij wel anderhalf
uur met allerlei paperassen, Jacturen, rekenin
gen, brieven, referentiën, en zoo veel meer. Toen
gaf' hij Driessen advies. Misschien kon 't nog
wel gaun.niet zeker, maar enfin, hij zou pro
beeren wie bij hem, Schouten, geen baat
vo'ntl, dis was, zeker verloren. Hij praatte lang,
rad en druk. En bij de minste beweging vau
Driessen, dat-ie bezwaar had legeu zulk doen
bestellen, maar als je toch „0 springen" staat,
je laatste crediet verbruiken, dan in de gauwig
heid verkoopen, desnoods voor 'n appe] en 'n
ei daar wist meneer Schouten wel raad op
Ik herzeg bij Driessen's eerste, minste aarzeling
wou meneer de adv'seur weggaan, zette hij, in
hevige verontwaardiging z'n hoed opWat
Truus wist te voorkomen. De grogjes kwam voor
den dag. Meneer Schouten was heel matigdeed
wel een uur over een klein oanoozel grogje.
Maar Driessen om z'n stijgende angst, z'n
weerzin in de gevaarlijke transactiën te beneve
len dronk er maar op los. Wat meneer van
de prachtige relaliën met genoegen aanzag
Totdat Driessen zich onderwierpalles verder
aan Truus overliet, z'n troost zoi kend bij de
dampende grogjes, die z'n vrouw hem nu met
zeldzame kwistigheid schonk, bang dai-ie tóch
nog zou terugkrabbelen. Maar dat, deed-ie uie
En met hun beiden Truus en do zeer han
dige meneer Schouten bedisselden zij dien
1 avond 't zaakjeEn toen meneer Schouten
