Zaterdag 4
April 1908.
No 7488.
57e Jaargang.
Stadsnieuws.
Feuilleton.
DAGM4B.
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsda, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\.
franco per post /'1.15. Advertentiën 16 regels öO cent; elke regel meer 10 cent. Bij regel-
abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kos'eloos. Legale, oflicieële- en onteigenings-
advortentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels 1.25 elke regel meer f 0.25. Groote
letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten
evenais afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KCRTEGRACHT9
Telephoon 10
In de Raadsvergadering van Woensdag gaf ook
een vrij lange discussie punt
7. Voorstellen van Burgemeester en Wethou
ders betreffende de stlarisregeling van het per
soneel, aangesteld bij de politie, en betreffende
de agenten van politie 3e klasse (oudcategorie).
De h ier Plomp: Ik ben geschrikt voor het
antwoord van 11. en W. In tie eerste afdeeling
is gesproken in zekere richting, in de tweede in
an leren tin en B. ên W. doen thans een voorstel
dat feitelijk is een lo/ugcomCfc op een vroeger
Raadsbesluit en dit is m.i. niet rechtvaardig.
Ik erken, -lat een korps vaste agenten beter is,
maar öf tie nachtwacht» doen hun plicht, en
dan mogen ze niet zoo maar uit hun ambt gezet,
öf z) doen huil plicht niet, en dan moeten ze
worden ontslagen evenals ieder ambtenaar, die
zijn plicht niet doet. Ik meen, dat men deze
nachtwachts moet behouden, al wil men de
betrekking doen uitsterven door bij vacatures
geen nieuwe benoemingen te doen.
Op de twee ie plaats ben ik tegen het voorstel
van B. en W. om het financieel bezwaar, want,
bij aanneming, zal de Gerneenre-begrooting voor
1911 een f1500 a f 2000 hooger worden.
Ik Btel dan o >k voor, het nesluik van B. en
W. niet aan te nemen en in art. 2 te lezen
f350 in plaats van f325.
De heer Gerritsen: Ik ben het niet eens
met den heer Plomp en zou B. en W. willen
verzoeken, alsnog mee te deelen het rapport
van den Commissaris van politie. De veiligheid
's nachts laat veel ie wenschen over en dit kan
ook niet anders. Ik w««t, dat twee der nacht
wakers assisteeren bij wrkoopingen en van daar
in nachtdienst gaan; dat is niet vol te houden.
Ik veref.nig me volkomen met de strekking
van het voorstel van B. en W. Deze menschen
hebben tot 1911 allen tijd, zich alsnog te dekken.
De Gemeente ib niet meer die van 10 of 20
jaren geleden en de veiligheid 's nachts eischt
dringend verbetering.
Het, doet mij verbuzend veel pleizier, dat B.
en W. dit voe&stel deden en vooral het eerste
deel van hun voorstel juich ik toe.
Aan de Raadsleden die zitting hebben in de
commissie voor een Werklieden-reglement is
volkomen gebleken, dat men niet moet beginnen
lagen tractementjes. Een behoorlijk salaris kost
wel wat geld, maar geeft ook vele voordeelen
al? men ook aan de jongeren een goed traktement
geeft, want dan krijgt men de beste.
Ik dank B en W. voor hun royaal voorstel
en zal d't gaarne steunen.
De neer J o r i s s e n Ik ben eveeenns vöor
afschaffing der nachtwachts, doch niet reeds in
1911ik wilde ze liever doen uitsterven. In
het overgangstijdperk hebben we nog een paar
3e klassen.
De heer V e 1 s II e y n Ik vind het öok een
harden maatregel, de nachtwachts in 1911 te
ontslaan. Er zijn er nog 5. 't Is toch niet zoo
ingrijpend, ze successievelijk te laten heengaan
16.)
Juffrouw Wiedemann bleef in de uiterste verbazing
Die woorden van Dagmar begreep ze absoluut,
niet. Ja, Dagmar was zich van haar naam, haar
schoonheid volkomen bewusi; xg was ouder danAIcxa,
die zich altijd zoo voordeed als zo werkelijk was,
maar toch dit begreep ze niet.
En plotseling stond zo op, sohoof den stool wat
op *i.; en sloot de tusohendeur zonder dat Aloxs, die
in eer kast wal zocht, hot bemerkte. ToOu ging zij
haar Dagmar, keek haar Blrsk in de oogen en zvidc:
.Voor je woorden van Btraks is er maar éen
verklaring."
.En die is?"
.Je bant verliefd op den baron."
Dagmar werd doodsbleek.
„Je weet niet wat jo zegt. Ik verliefd op dien
man, die niets is en niets lioeli.cn bljj mag zijn,
dst h j bier vseatUie kun nemen en bovendio' geld
verdi< nen. Itc verliefd op dien man? Ik, die hem
heeleaiaal niet ken. Neen, Marianne, je bent wer-
kelijl vaak vermake'jjk papa heeft geljjk."
Zij lachte, maar het klonk gedwongen, en Marianno
liet <r zicli niet door van de wjjs brengen.
„M i houdt je niet voor den mal. Je misleidt
jezelf niet wet j« zegt cn ik wed met je, om wat je
will, datje oilerlyk binnen drie maanden met hem
bent geeugageerd,"
„Aangenomen. Wat je daar zegt, zal nooit het
indien ze ten minste hun plicht doen. Doen ze
dien niet, dan moeten ze ontslagen worden. Zij
zijn, meen ik, steeds op surveillance met een
agent le klasse.
De heer Gerritsen: Van huis uit is het
ngent 3e klasse zjjn steeds geweest een bijbaantje
van f4 of f5 in de week; later is het tracle-
ment gebracht op f350. Ik doe het heusch
niet voor mijn pleizier als ik meehelp, di6 men
sehen aan den dijk te zetten. De Commissaris
rapporteert, dat riu reeds de veiligheid'a nachts
le wenschen overlaat; wat zal dit dan worden na
1Ü jaar. Wie maakt uit of ze hun plicht doen
De heer Plomp: De controle, die geregeld
wordt uitgeoefend en waarvoor de Commissaris
moet zorgen.
Het aan den dijk zetten, is niet zoo erg als
men bedenkt, dal de Pensioen-verordening wordt
herzien en men daarbij rekening kan houden
met deze menschen.
Indien de veiligheid er werkelijk ouder lijdt,
moeten ze onmiddellijk ontslagen en mag men
niet wachten tot 1911.
De Voorzitter: De menschen doen hun
plicht. Ik heb daarnaar gevraagd en dit is
bevestigend beantwoord. Zij zijn echter geen
politiemannen en daarom'grijp ik met beide
handen dit voorstel aan omdat het gehalte van
het korps belangrijk zal worden verbeterd.
De heer Van Duinen: Ik ken mij best
vereenigen met het voorstel om de nachtwachts
aan den kant te zetten, maar van de 5 zijn er
verscheidene met 12 tot 14 jaar en een met 15
jaaf dienst. Daarom wilde ik voorstellen voor
allen te stellen pensioen na 12 jaar.
De heer Van Esveld: Wanneer wij men
schen ontslaan zonder dat zij aanleiding geven
tot ontslag dan moeten we hun ook wachtgeld
of vergoeding geven.
Ik wil eerst -zekerheid hebben en eerst weten
hoeveel personen het geldt.
De Voorzitter: De door hen gestorte
bijdragen voor hun pensioen worden hun terug
gegeven.
De heer Van Esveld: Maar dit is juist
zeer onbillijk. Wie stort voor zjjn pensioen,
moet ook pensioen hebben als hij uit zijn be
trekking word' gezet.
De Voorzitter: Als de betrekking wordt
opgeheven, dan vallen zij niet meer in de ter.
men en is het een welwillendheid vaD de Ge
meente om de pensioensbijdragen terug te geven.
De heer Van Esveld: De betrekkiug
wordt niet opgehevenzij wordt gegeven aan
anderen.
De heer Joris sen: Dat is juist wat de
heer Plomp aanvoerde; laat ze uitsterven. Dan
moet ook uitgenomen het voorstel om in 1911
geen nacht wikers meer te hebben, doch men
inoi-t ze geleidelijk doen uitsterven.
De Voorzitter: Het zal werkelijk in het
belang dor Gemeente zijn, een georganiseerd korps
te heoben.
Het voorstel tot opheffing der nachtwachts
wordt nu aangenomen met 9 tegen 7 stemmen,
die van de heeren Oosterveen, J irissen, Veis
geval zgu, want ik zou nooit van iemand kunnen
houden, die maatschappelijk zóo ver beneden me
slaat. Wedden, is onzin, want je verliest het zeker."
Maar Marianne hield vol.
„Waarom wedden we
Dagmar dacht een oogenblik na. Toen zeide zij.
„Reeds om je te bewijzeu dat ik heeh-man! geen
belangstelling koes'er voor den baron, zet ik hel
liefste op lint spel wat ik heb „Old Fellow". Ju
hebt het dier al zoo vaak widen koopeu wanneer
je da weddenschap wint, is het je eigeudom."
Nu werd Marianne toch ernstig. Ze wist hoe
Dnginar aan hot paard gehecht was; er ging geen
dag voorbij, dat zy het niet op de eene of andere
manier bemerkte voor geen geld wilde ze het dier
verkoopen en zo had meermaleu gezegd eerder te
willen sterven, dan zich te ontdoen van haar „Old
Fellow". Wanneer zjj die nu op net spel zotte,
moest zij toch wol zeker zijn van haar zaak'
Mai mime dacht oen oogenblik na. Zou zij zich
dan tóch vergist hebben? Maar neon zoo koud
en harteloos kon haar vriendin niet sproken wanneer
zg nirt een bijzondere reden had, den baron te baten
if e vreezei). En die grond kon enkel en alleen
liefde «ijn, want zij waren nog maar een paar dagen
bjj elkanr. Wal kon hij wel gedaan hebben, dat zjj
op zoo'n toon van hem sprak
Nu" een spottend lachje was op Dagmar's
gelaat te zien - „nu, zie je nu in, dat je voorspel
ling waanzinnig whb. Neem Jo de weddenschap aan
„Zeker, en evenals jij zet ook ik het liefste wat
ik heb op hot spel. Je heb zoo vaak het oude sieraad,
dat ik van mijn moeder hebt bewonderd en al draag
ik hel nooit, omdat i-feraden i"i) nu eenmaal niet
staan, weggeven zou ik het toch nooit. JtJ krijgt
het wanneer ik de weddenschap verlies
Vol verbazing keek Dagmar haar vriendin «»n.
„Nu weet je weer niet wat je zegt
Heyn, Salomons, Plomp, Van Esveld en Van
Kalken.
De Voorzitter brengt in eteraraing punt
2 van het concept-besluit (opheffing met 1,7a-
nuari 1911 en pensioen bij 15 jaar dienst).
De heer Van Duinen: Ik handhaaf mijn
voorstel om hun pensioen te geven, die 12 jaar
dienBt hebben.
De heer Oosterveen: Ik steun dat voor
stel.
De heer Jorissen: Ik zou zeggenpen
sioneer allen, ook al hebben ze maar drie jaar
dienst.
De heer Plomp: Dit had ik niet verwacht
en ik meen, dat het nu beter is, dit deel aan
te houden en terug te zenden aan B. en W.
opdat dezen eerst voorlichten omtrent de finan-
cieele gevolgen.
B. en W. nemen het voorstel tot aanhouden
van de beslissing omtrent de schadeloosstelling
over.
Het voorstel van B. en W. wordt overigens
aangenomen met algeraeene stemmen.
S. Voorstel van Burgemeester en Wethouders
betreffende de organisatie van het personeel, in
dienst bij de fabricage.
Het voorstel strekt om den 3e Gemeente-
opzichter, wien eervol ontslag is verleend wegens
vertrek, te vervangen door een Inspecteur van
het bouw- en woningtoezicht.
Evenals het vorige voorstel lokte dit twintig
minuten discussie.
De heer Van Duinen: Aan het hoofd van
het voorstel staat gedrukt „Fabricage", doch
ik vind het heel vreemd, dat die Commissie in
't geheel niet is gehoord, netgeen al evenmin
plaats had bij de verbouwingen op „Birkhoven"
Ik acht dit een passeeren der Commissie.
Dan vind ik„de werking van den Inspecteur
zal zóo geregeld moeten (enz. totzal hij den
Architect behulpzaam kunnen zijn". Hij treedt
dus zelfstandig op en moet een andermaal weer
ondergeschikt zijn en ik vrees, dat dit aanlei
ding zal geven tot onaangenaamheden en ik
meen, dat de titularis geheel verantwoordelijk
zal moeten zijn.
Nog dit. Welke eischen zal men stellen
Volgens het voorstel nogal hooge, ook mei het
oog op het salaris.
En waardoor ia de 3e Opzichter nu opeens
overbodig
Ik wenschte dit voorstel te renvoveeren naar
de afdeelingen en nadere inlichtingen van B. en
W. te ontvangeu.
De heeren Kroe^ en Oosterveen steunen
dit vootstel.
De Voorzitter: Ik uaeen, dat deze weinige
vragen nu reeds kunnen beantwoord door den
Wethouder van Openbare werken. Terugzenden
naar de afdeelingen is dan niet noodig.
De heer Van Esveld: Een groot jaar ge
leden is de 3e Opzich'er aangesteld onder moiief,
dat de werkzaamheden voor twee Opzichters te
bezwaren waren. Als we nu Inspecteur aansnellen,
krijg ik zoo'n gevoel, dat ait een grooï heer
3» Oparohtw.
„Zeker", zeide Marianne, „je krijgt het kleinood
■too waar ik bier voor je sta".
Het was een vermogen, dat Marianne daar op het
spel zette. Vooral de wijze waarop de steen gezet
whb, maakte het voorwerp zeer kostbaar.
„Waarom hel ben jelui de deur gesloten Heb
je geheimen voor my."
Met eenigeiina verwonderd gelaat was Alexa de
kamer binnengekomen eu zag tot liaa» verbazing de
beide meisjes hand in hand staan. Snel lieten zjj
elkaar los. Marianne zeide
„Het toohtte een beetje en Dagmar was bang,
kou te vatten.; ze was nog wat warm van het rjjite-i.
Maar goed, dat je komtik kan je uu goedendag
zeggen, want ik was op het punt hoon te gaan."
En zjj drukte Alexa'a kleine tenre vingers zóo
stevig in haar groote hand, dat het jongemeixje
een klein gilletje niet kon onderdrukken,
Een pa^r minuten later had Marianne zich door
den stalknecht in het zadel laten helpen eu den
tamelyk laugen weg naar huis aangevangen. Het
paird merkte, dat het naar huis ging en liep vry
hard.
Gewoonlijk had Marianne onder het rijden alleen
haar aandacht voor baar paard zjj sprak er vaak
mee, riep het vriendelijke woordjes toe, streelde
het den hals eu onderzocht wat ur aan scheelde
meer het soms heftig het hoofd sohudde. Maar
daag kreeg het dier geeu liefkoozing de gedachten
van zjju meesteres waren bjj Digmsr on bjj de zoo
juiil aangegaue weddenschap, Ken oogenblik
berouwde hel haar, het erfstuk van haar mo der
op het spel gezet te hebben, maar dan weer bedactit
villiever hel sieraad verliezeu dan een mensoh.
Waut zjj wist, open on eeriy-c zooals tot dusver
zou zjj mot Dagmar in de toekomst niet kunnen
omgaan; zjj zon baar als vriendin verliezen wanneer
Dagmar haar woorden omtrent den baron werkelyk
zal wezen, die niet zal doen het werk van een.
De heer Jorissen: Een goed jaar geleden,
toen de 3e Opzichter werd aangesteld, wns de
toestand niet zoo veel anders dan nu. Ik betreur
het daarom te meer, dat B. en W. thans zoo'n
gausch anders tafereel ophangen, waaruil vrijwel
blijkt, dat aan alles zoowar niets is gedaan,
zooals het heet door gebrek aan tijd on aan
krachten Is al die achterstand ontstaan door
en in den tijd van den 3e Opzichter En waar
om hebben B. en W. ons niet even ingelicht
De heer Visser, Wethouder van Open
bare werken: De heer Van Duinen heeft
gezegd, dat de Commissie voor de fabricage is
gepasseerd. De v-rbouwing van „Birkhoven"
is gecontratee'd tusschen de Commissi voor
„Birkhoven" en den pachter. Daarom is de
Commissie voor de fabricage daarin niet gekend
Ikzelf was aanvankelijk daarvoor ook geraakt.
De Commissie voor fabricage heeft niets te
maken met deze voordracht tot benoeming van
een Inspecteur, voor bonw- en woningtoezicht.
Wij moeten hebben een ambtenaar voor dezen
tak van dienst alleen en de Gemeente-architect
moet daarvan worden ontheven, want het geldt
niet alleen vergunning voor bouwen, maar ook
toezicht, opdat niets geschiede in strijd met de
verordeningen en daarvoor heeft de Architect geen
tijd-
De verhouding tusschen Architect en Inspec
teur wordt geregeld in de instructie van dezen
laatsten.
Er is gezegd, dat het verleden jaar wel kon
met een 3e Opzichter, doch dat was slechts een
tijdelijke maatregel we meenden, dat het wel
zou gaan met een derden Opzichter er bij,doch
de Architect bleef overstelp', met werk. Do dienst
kan tussschen de twee blijvende Opzichters zeer
goed worden verdeeld.
Men zegt, dat .ie Inspectenr zoo'n grootheer
zal wezen. Men denke meer aan den Inspecteur
van politie
De heer Hagedoorn Dat is ook een heer.
Wethouder Visser: Men denke meer
aan een Inspecteur van politie dan aan een
Inspecteur der cavalerie of artillerie. Wil men
een anderen titel, mij is dat goed. De toestand
kan niet langer bestendigd.
De heer Hagedoorn: Ik geef evenzeer
B. en W. in overweging, het voorstel nog eens
in de afdeelingen te doen bespreken, willen ze
het aangenomen hebben. Ik heb ook nog enkele
vragen, die ik liever in de afdeeling zou doen.
De Voorzitter: Ik meen, dat de toe
lichtingen van den Wethouder voldoende zijn.
Wethouder Visser: Ik heb groot
bezwaar tegen tijdverlies.
De heer Kroes: Thans wordt er niet zoo
druk gebouwd.
De heer Van Duinen: Ik wil even ant
woorden op hetgeen de heer Visser zeide omtrent
de Oommissie van fabricage. Dit antwoord heeft
mij ten hoogste verbaasd, want ik heb daaruit
opgemaakt, dat, plat gezegd, de pachter de lakens
uitdeelt. Nu begrijp ik ook, waarom in de vorige
vergadering bet voorstel er zoo is doorgejaagd.
in ernst gemeend had, wanueer iets anders dan de
vrees verliefd op hein te worden, haar tot die
meeuing geleid bad.
Hans had zjjn bezoek aangekondigd.
Plotseling kwam er op een goeden dag een brief.
Hjj had, niettegenstaande den drukken dienst, die
in dezen lijd verlof bjjoa onmogelijk maakte, het
toch doorgezet, dat hjj een nchi dagen thuis kon
komeD. Hjj verheugde er zich over, eindelijk weer
eens met zijn ouders n zusters te zullen zjjn en
daarom bracht hjj ook geen vrienden mee. Hetwaz
al mooi genoeg, dat du baron er wss; die zou door
zijn aanwezigheid al meer dsn genoeg hel aange
name, kalme van het familieleven storen.
D-' gravin las zjjn brief eenige raaien over.
„Die goede Hans", zeide zjj tot haar man, Ja
ziet hoe onrechtvaardig Je hem beoordeelt. JU io-mt
hem Iwhlziuuig, zegt, dst hij van 'i eene pleizier
in 't andere valt, maar hier openbaart zich zijn
ware natuur zqn verhogen naar een gelukkig
familieleven. En alleen omdat bjj dat niet beeft,
zoekt bjj zjjn genoegens buitenshuis. Die goede
jongenIk verheug me er op, bem weer te zieu eu
met bem te praten. We zullen doen wat we kun
nen, dat hjj hier vindt wat hjj zoekt."
„Ik hoop niet alles", dacht de graaf. Hjj bad het
wel hardop kunnen zeggen, ratsr waarom? Hjj vu
toch zjjn eigen baas en kon tocb doen en laten
wat hjj wilde. Of bjj het dan dacht of hardop zeide,
was ten slotte het zelfde.
„Wat zal ook hjj bljj zjjn, weer eeDS hier te
wezen", begon de gravin opnieuw. „Ben jjj dan
niet gelukkig, Eduard t"
„Zeker," zeide de graaf, maar een aandachtig
toehoorder had toch kunnen bemerken, dat dit
woord niet gezegd werd met volkomen iuelomming.
(Wordt vervolgd.)
