BIJVOEGSEL Stadsnieuws. bt-hnnrende bij dn Ainersfoortsche Conrant van ZATERDAG 19 DECEMI1ER 190» uitgave Firma A. H. van OLEEFF. Het Bestuur der Sociëteit „VereeniginR" heeft zeer velen wel grootelijks aan zich verplicht door hen in do gelegenheid te t-tellen „de V/og- nummers" Donderdagavond bier te hooren. Toen een uiulere /.aal be/.et bleek, haastte het zich, aan do Gemengde zangvoreenigingJacob Kwast" zooals de officieele naam luidt te vragen of ze toch naar Amersfoort kon komen. Wat tot veler genot geschiedde. De groote zaal was stampvol:nen had nog vele stoi-len hij gedra- gen, uiaar toch moesten zeer velen zich nog te vreden stellen met een staanplaatsje. Verleden jaar hebben we meegedeeld hoe dit ook buiten de landspalen bekende zunggezelsohap aan zijn naam is gekomen. We hadden onze in lichtingen van een «Ier jongere zangers, die blijk baar liet ontstaan der verouiiiging «liet zoo geheel en al heeft geweten. lCen juistere lezing moge thans een plaatsje vind"... Jacob Kwa«t, de grootvader van den compo nist Barend Kwast, was hoofdonderwijzer aan de openbare Lagere school te Wognum. Buiten de schooluren gaf hij pianoles, in de school zang les en volgens bejaarde menschcn. die hem god gekend hebben, met groot succes. Zijn groote verdienste is, dat hij de liefde voor zang en mu ziek in Wognum heeft wakker gemaakt en zelfs zóo, dat als 't ware heel Wognum thans een Gemeente bij Hoorn inet oven 17UÜ en in zijn tijd met nog geen MOD inwoners muzikaal was en na zijn verscheiden, in 1859, het Gemeen tebestuur er op gesteld was, een hoofdonderwij zer te verkrijgen, die hem ook als muziekonder wijzer kon opvolgen. Een vergelijkend examen werd dun ook af genomen, waarbij de caudidatcn o. a. een lied prima vista moesten zingen. De keuzo viel op den lieer Jan van der Oord, die van 1859 tot 1889 werkzaam is geweest als Hoofd dor school, muziekonderwijzer en organist der Ned. Hervormde kerk en dertig jaar lang heeft deze, met nimmer verflauwden ijver en grondige kennis, het muzikale I»ven in het kleine dorp tot steeds verder ontwikkeling ge bracht. Bijna dagelijks werd aan het einde van den namid.l «gschooltyd een kwartiertje gezongen des Woensdagsmiddags echter was er bepuftld zangles; van half twee lot huif drie vuur «•erst- beginnenden, van drie tot vier uur voor meer gevorderden. Laatstgenoemden kwamen, nadat zij de school hadden verlaten, op den zoogenaamden avond cursus en bleven daar gewoonlijk lot j de Ge- ineente metterwoon verlieten of hun toenemend I gezin hun het verder bezoeken van de zangles- j sen onmogelijk maakte. iMtiar velen bleven wer- kend lid ook na hun huwelijk. Ook Willem Saai. de huidige Directeur der j zangvereeniging. is jaren lang werkend lid ge weest van „Wognum's zangkoor', zooals het voorheen werd genoemd. Hij was een leerling van ..meester" Van der Oord. die hem ouder wijs gaf in zang, piano en orgel. Een anderen muziekonderwijzer heeft «Ie heer Saai nooit ge had. 'Toen de gemengden zangvereeniging ..Jacob Kwast" in 1902 voor het eerst buiten Wognum optrad en in een Nationaal concours in het Ba leis voor volk. vlijt te Amsterdam den eersten en tevens den cereprijs behaalde, werd doorhet Jury-liil don heer Daniël de Lange aan den heer Saai gevraagd bij wien en waar hij toch wel zijn opleiding in de muziek had ontvangen, deze antwoordde eenvoudigwel, van meester Van der Oord, bij ons op 't dorp Die naam was voor Daniël de Lange een to taal onbekende; bij verzocht dan ook, den naam te herbalen en zeide daarop„Nooit van gehoord"waarop de heer Saai, met hartelijke overtuigingMaar wij wel; wij hebben alles aan hem te danken". Twee geslachten zijn inmiddels heengegaan sedert het verscheiden van „meester" Van der Oord doch vooral door hem bloeit nu een halve eeuw te Wognum een goed en intens muzikaal leven en zoo vond Saai, bij zijn optreden als Directeur, een uitstekend verzorgden bodem en onder de leiding van dezen hoogst talentvollen jongen inan, een dirigent met uitnemende ei genschappen en ontzaglijk goede muzikale ken nis, heeft deze zangvereeniging een hooge vlucht genomen. Zij, die zich onder leiding van dezen eonigen dirigent hebben gesteld, geven, waar zij ook optreden, een prachtig en zeer navolgens waardig bewijs van heigeen goed begrip, groote beschaving en volhardende toewijding vermogen bij de beoefening der zangkunst. Bovenal treft hun groote eenvoud, als echt kenmerk van het ware. Merkwaardig, dat deze menschen ondanks hun groote triomfen, zoo heel eenvoudig blijvenheel het land trekken zij door, en ook in het buiten land traden ze op overal worden ze gevierd, overal vinden ze volle zalen en een enthusiast gehoor. En toch geen zweem van aanstellerig gedoe, geen poging zelfs om den over 't paardgetilden artist uil te hangen. Zoo heel kalm kwamen ze 's avonds uit den trein ze hadden te Epe een matinee gegeven, in de kerk de IS vrouwtjes me* een hancl- koff'-rlje waarin het reeds in heeU ,t laad be kende beige costuum, waarin ze op.reden, de 24 mannen zonder eenige bagage. Te voet gingen ze naar „De Vereeniging". Gauw zich verkleed en in den broeden kring plaats genomen op het po dium de luier Saai «ip «feu rechtervleugel. Even een nauw hoorbaar tikje met het rietje en het koor schaarde zich dicht rond den diri gent en zette „C dukkig Vaderland" in. om ver volgens „Wilt helen nu treden" en „Heer. Die Uw tent in «Ie Hemeien spreidt", óok uit Vale rius' „Gedenck Clanck", te zingen. Daarna even rust en vervolgens Franck's „Do- mine Deus" en Gounod's „Totu, pulc ira es Ma ria" met Je verrassende ait-solo. Er kwam allengs meer gang, meer gloed in. Vooral Wiuubach's „Kerstnacht" was aandoen lijk mooi. Prachtig deed de glasheldere, bijzon der mooi aansprekende steun der alt. die zoo gansch onverwacht solo zong: „Een Heiland is u geboren". Onverbeterlijk zong het koor Zedtler's „Ja, de lente is wcergekomen", dat bijzonder hooge ei- scheu stelt aan de uitvoerenden. Dit was een schitterend bewijs van het juist gevoelen der zangeressen en zangers, het juist leiden van den d risrent. Dit was een heerlijk overgaan v.m het sn-rkst en toch volstrekt niet schreeuwerig for tissimo in het lieflijkst pianissimo. Een onverbe terlijke begeleiding door de partijen die het ac compagnement te zingen hadden. De zaal daver de van het applaus en smeekte als 't ware om een herhalingdoch daar komt deneer Saai niet in. Als hij daaraan toegaf, zouden de Wog- nummers nög zingenwant men kan hen niet genoeg hooren en menigeen zei'ie ook nu weer „zongen ze nog maar «.'en uurtjeik zou graag heel den nacht hen aanhooren". Vol stemming klonken na do pauze Cósar Franck's zoo heel zwaar „Ave Maria" en zijn ,,1'anis angelicus", welk laatste weder door de iilt werd gezongen als solo, waarbij het koorde begeleiding zong ula hoorde men orgelspel. Tot slot nDes winters als het regent", ,,'t Haesken" en „Het kwezelken", do succesnum mers bij uitstek. Weer hebben ons diep getroffen deze uitmun tende wijze van zingen, de onverbeterlijke uit spraak en de hoogst beschaafde voordracht van deze zoo door en door eenvoudige menschen. Want allen zijn dorpelingeu slechts een paar boerendochters ziugen mee, doch van de vrou wen behooren alle anderen tot wat men in de stad pleegt te noemen den werkenden stand. En bij de mannen merkten we weer op den veldwachter, den barbier en andere dorps-auto riteiten. Zoo leuk-weg zeiden ze, hij 'l naar het station terugkecren. «lat ze nu toch blij waren, weer naar huis te kunnen gaan en hun werk te kun nen hervatten. En gister hebben ze weer gewerkt op de boer derij en aan de kaastobbe deze menschen, die eergisteravond een zaal vol op muzikaal gebied nogal verwenden door hun heerlijken zang heb ben gebracht tot groot enthusiasme en hartelijk bravo-geroep. De heer Saai heeft beloofd, als hij hier met zijn dapper koor terugkomt, ook eerut van zijn eigen l^heel mooie)compositiën te doen genieten. Moge die belofte in vervulling gaan. Ia gespannen aandacht "heeft gisteravond in „Aintcitia'1 een dicht bezette zaal aange hoord de kunstenaars Antouiettien Sohnitzler, die in het tweede abonnementsconcert in dit seizoen zouden optreden. Al aanslou.ls bij hut eerste nummer, de «Sonate in d-dur", van Hiiudel, waarvan vuoral net largelto verrukkelijk was, kwam het publiek onder de bekoring van Anto- nietU's meesterlijk vioolspel. Zijn prachtige techniek, die nog moer uitkwam in Mozart's „Rondo e-dur', bereikte het culminatiepunt ut „Chaconne", van Bach. Overweldigend was hier -Ie technische kunstenaar, en zeer w inn do bijval van liet publiek, dat zijn dank moest uitenmaar 't was heel goed, dat nu óok een korte rust kwam. Na de pauze, «en Heine wijziging van het programma, zoodat de ««chwedtsche Volks- lieil-.r" aan het slot kwamen. Had Antonietii het leeuwendeel van den avond, «le beide soli van LouisSclnizler deden hem nog meer dan door het accompagne ment van zijn kuuatbiMuder weer kennen als groot pianist, die ook bij een vorig op treden hier zoi'i werd gehuldigd. Als 't ware zoekend over zyn instrument, ontlokte hij het een lieusctie «Nocturne", bijzonder fijn weergegeven, terwijl „Sous buis'', van Staub, zijn kuuiieu in het voile lic it sieide en lot all" recht deed komen. E.-ii zeer gelukkig; gedachte is het ge weest, ook de muzikale jeugd te doeu ge nieten van zoo heul veel moois. Ook daar door was «Ie zaal ditmaal dicht bezet- Met slechts zeer kleine tusscheupooeen, waarin meu amper tot rust kon komen, heeft het concert geduurd tot 10 uur. D. J. Reems, rij k nee ut van de PhOenix- brouwerij, had hedenmiddag het ongeluk, bij net aantrekken van het paard, voor de brouwerij van den zwaar beladen wagen te vallen, die uem over beide beeiten ging. Buiten kennis van pijn werd hij opgeno men en na voorloopige heelkuwlige behan deling naar zijn huis v'rV'Qi'd. Gister waren alle Iuk«iCii in het Commis sariaat van politie, hetpostnuisen zelfs de voor malige Korenbeurs bezet met beschonken mannen. Van de 7 waren er 4 uit de stad; zelfs moesten er twee op éen hau«Uvagen worden vervoerd om ter ontnuchtering te worden opgeboryn. Een binnenbramiju ten nuize van VauG., aan «Ie Sint-Jorissraat, werd he«lenocliiend te half zeven nog juist, intijds met behulp van voorbijgangers geblusciit eer de vlam men erger onheil stichtten. De vier kinderen, die alleen thuis waren moeder ligt in het Ziekenhuis en vader was op 't werk werden met levensgevaar uit het reeds braiulcmle bed gehaald. Gister is, na voor den Commissaris van politie een volledige bekentenis te hubben afgelegd, aan «Ie justitie te (Jireoht overge leverd de 21-jarige J. A G. K„ die zich schuldig heeft gemaakt aan onzedelijke han- deliiigen. Stoomvaar t b e r i c ht e n. Opgave agentschap Vlex. Mackintosh Co. Soesterwug 14, Amersfoort. Maatschappij »Ne«ierland" Het s.?. „Koningin Wilhelmina" vertrok 17 December van Batavia. liet s.s. „Rembrandt" vertrok 19 Decem ber vau Lissabon.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1908 | | pagina 5