December 1908 ƒ1.50 No. 7590V 58e Jaargang, Wie zich met KOSTELOOS. BLOOKER'S CACAO, UITGAVE Verschijnt Dinsdap Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\ jync p« pet f 115. Advertentlen 1-6 regels 60 7entelke regefm«rlO abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraae kosteloos. ImiI. ««w-si*. 1"" r*™" V4"" oüuoidu 1o regeis DU cent: elke regel me FIRMA A H VAWnrriT 22ÜSSS e' ra?ran W °P kosteloos. I^gale. officieëï^'^nTntokeiüS^ FIRMA A- H- VAN CLEEFF advertentien Der regel 15 cent. HeolameB 1—5 regels ƒ1.25 elke regel meer ƒ0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewnsnummers naar hiiiton wnnfon -l_L te AMERSFOORT. "wmrcu 10 w» neoiamea 1—5 regels ƒ1.25 elke regel meer 0.25"Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. K u steu Bq advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGEACHT 9 Postbus 9. Telephoon 19. Bij dit nummer behoort een BIJVOEGSEL. 1 Januari wenscht te doeii inschrijven als abonné, ontvangt de tot dien datum ver schijnende nummers Blij verwachten. Er bestaat 'n geluk, dat door sommi- gen niet bereikt kan worden, zelfs niet door den rjjkate, den machtigste op aarde'n geluk, dat hèm soms onthouden en den armste geschon ken wordthet geluk, 'n kind te bezitten E11 juist wanneer men zich in weelde baadt, zich alles kan verschaften, wat men wil, juist dhu moet het nog véél harder zgn, als je ontzegd schgnt om 'n kindje, met alle lietde en alle zorgen, die het geeft, naast je te zien zich ont wikkelen tot 'n gezond, flink en goed mensch. Wat zal het daarom der jonge Vrouwe in het Koninklijk paleis daarginds ge lukkig te moede zgn geweest, heel den zomer lang, terwjjl de bloemen geurden en de zon zoo heerlijk scheen, toen Zjj steeds meer zekerheid kreeg, dat Zjj mocht droomeu en soezen over de zalig heid, om het volgende jaar in dat mooie park een klein, aanvallig wezentje te kunnen koesterenHaar eigen kind. En in welk 'n spanning moet Zij het oogenblik hebben te gemoet gezien, waarop Zjj met volkomen zekerheid aan Haar volk de blijde tijding mocht laten verkonden. Dat gelukkige moment brak Dinsdag aan. Sedert eergisteren deelt schier heel het volk in Haar geluk, ter wille van de Koninkljjke Vrouwe, van Haar huis en van het vaderland. .Nog past geeu luid feestbetoon, óok omdat wjj juist in deze dagen Kerst mis en Oudejaarsavoud behoefte ge voelen om onze vreugde op ernstige wjjze te uiten. Dat zal zeker ook de weosch zijn van onze Koningin zelve. Zij wéét, dat mor gen in alle kerken innige gebeden zullen worden opgezonden om Haar te sparen voor de Haren en Haar land, 0111 Haar kind t,e doen geboren worden onder de starre des geluks, tot vreugde vau zyn ouders, tot heil van zgn volk. Zoo zjj het! St'ze Fhkdkriks. Amersfoort, 28 December 1908. Grootvader's Kerstgeschenk. Kerstvertellingen spelen gewoonlijk bjj sneeuw en ijs daarbuiten en een lekker warm vuur daarbinnen, tenzjj ter ver hooging van het effect er geen vuur in den haard is. Dan jsjjn de personen in het verhaal heel arm en ljjden ze ge brek om den lezer te doen genieten. Dit is het tegenwoordige genre: hoe akeliger, des te mooier. Deze Kerstvertelling begint met een zonnigen zomerdagzelfs de vogels vin den het te warm om te zingen en den ken meer aan gapen dan aan vliegen. Zij verschuilen zich tusscheu de blade ren, ook van den wilden wingerd, waar achter grootvader in een matten stoel rust, terwijl zijn vieijarige kleinzoon Hartel zooals de kleine man een paar jaar. na zijn geboorte zich heeft gedoopt, omdat hjj zijn moedertje zoo dikwijls hoorde spreken van „mijn hartje" met een vuurroode kleur op een plekje in de schaduw weer op adem tracht te komen. Grootvader geniet van zjjn rust; al langer dan een half uur heeft hij in zijn tuin gewandeld met zijn jongen bjj zich, nu eens voor dan achter hem dra vende, onophoudelijk pratende en ver tellende wat hij heeft waargenomen en allrlei dingen vragende die een groot vader niet beantwoorden kau, nog min der dau een moeder in wier hart altijd een antwoord opleeft op hetgeen haar kind verlangt te weten. Ook dit is een gaaf, welke alleen een moeder eigen is. Een moeder is een levende enclypaedie voor haar kind. Nog geen kwartier hebben de oude man en de knaap op de koele veranda gezeten, toen de jongen al ruim genoeg had van de rust en naar afwisseling verlangde, maar naar iets anders ook dan naar een hervatting van de wande ling met zgn grootvader: hjj kon zelfs niet eens krjjgertje met hem spelen Daar viel zijn oog op grootvaders stok, die achter hem tegen zgn stoel stond, ongebruikt. Dien kon hjj dus wel als stokpaard nemen. Met een lachend' oog bij de gedachte aan het pleizier, dat grootvader zou hebben, als hij hem op zjjn stok zag paardrijden, nam hij den stok in handen. Maar als grootvader ziet, dat Hartel met zijn stok wil wegloopen, zegt hjj, ondanks de guitige oogen van den aanvalligen knaap: „.Neen, mijn jongen, dien stok kan grootvader niet missen om te loopen." „Even maar, grootvader; ik breng hem dadeljjk terug, 't Is maar om stokpaardje te rijden." „Neen, als het stokpaard op hol gaat, kau ik niet loopen. 't Is beter, dat de stok bij grootvader bljjft, maar als ik dood ben, is hjj voor jou; dan kan je er je leven lang mee spelen of mee wan delen tot je zoo oud beat als grootvader zelf." „Heusch 1" „Ik beloof het je." „Ik ga het dadelijk aan mamma zeggen." „Ja, doe dat; misschien is er zoo'n haast niet bjj, ten minste dat willen we hopenmaar mama moet het toch bjj- tijds weten." Eu Hartel draafde weg zonder stok paard en in de verte hoorde grootvader hem roepen: „Mamma, als grootvader dood is, krijg jk zjjn stok."1 Des middags, na tafel, toen grootvader zjjn kop thee dronk en Hartel bij zgn moeder op een afstand aan een tafeltje zat en inet zjjn bouwdoos speelde, vroeg de knaap bjj na onhoorbaar„mamma, Is de prijs van een BUS inhoudende twee pond DAALDERS een zuiver poeder van cacao. NOOIT LOS verkrijgbaar. (Adv.) wanneer zon grootvader dood gaan?" „O, dit duurt nog zoo'n langen tijd, dat we er nu zelfs niet aan denken kunnen." „'t Is voor die stok, ziet u" zei Hartel, om zjjn moeder te overtuigen van het gewicht van de zaak, die hij zoo plot seling weer ter sprake bracht, maar waarvan hij allerminst het gewicht be sefte. De zomer ging voorbijHartel ging met zjjn vader naar zijn land terug. Grootvader zat nu alleen op de veranda tot de herfst kwam en daarna de win ter. Maar in zijn herinnering zag de grijs aard nog menigmaal het levenslustige kereltje in den tuin draven en Hartel zag den ouden man in den grooten mat ten stoel zitten met den stok achter zich, den stok, dien hij krijgen zou als grootvader dood was. De Kerstdag naderde, het grootejaar- ljjksch feest, waarop grooten en kleinen geschenken krijgen. Weken te voren wordt reeds 'besteld en gekocht en bij eengelegd wat op den Kerstavond aan den Kerstboom zal worden gehangen en de lichtjes worden in orde gebracht en gereed gezet, welke dien avond al den luister zullen bestralen en verhoogeu. Een der kamers in Hartel's woning is ontoegankelijkalleen moeder kon er binneugaan en zjj alleen kon een tip van den sluier oplichten en voor Hartel's verbeelding iets, zjj het ook heel weinig, doen voorschemeren van de heerlijkheid van "en Kerstboom, die dan in al zijn pracht zal prijken. Dit is een inleiding tot het feest; maar het ware, het wezenlijke zal hij eerst aanschouwen en genieten, al9 de avond vau den grooten dag zal zijn gekomen. „Moeder", zegt Hartel, als hij eenigen tijd met glinsterende oogen aandachtig heeft geluisterd, „mamma ik wil geen stok hebben." „Niet, miju jongen?" „Neen, moedertje, Hartel wil nooit, nooit een stok hebben. Grootvader moet zjjn 9tok houden, altijd, altijd." Toen begon Hartel innig te weenen. Kinderen weenen licht en oude men- schen soms óok. Toen Hartel's moeder het aan grootvader schreef, zei hjjDit is het mooiste Kerstgeschenk, dat ik ooit ontving". En ook van hem viel een traan op de Kerstvertelling, die hjj schreef voor zijn Hartel. Gerard Keller. Het a. i>. c. Is 't nog noodig, te herinneren, dat met bo venstaande letters wordt bedoeld het Amera- foortsch Drankweer Comité t En toch, bij de jongste Gemeente-begrooting werd in allen ernst gevraagd wat het A. D. (S toch eigenlijk was en wilde en werkte. In het eergister verschenen nummer van •bobriëtas" schrijft de hear Th. J. H. Biancbl er over, naar aanleiding van vragen uit verschil lende plaatsen des lands tot hem gericht om trent samenstelling en werking van zulke comi- té's. Daar er dus blijkbaar zekere strooming voor die comité's is, acht schr. het nuttig, uit de hier opgedane ervaringen eenige wenken te'ge^ ven, aie bij de oprichting en in dè practijk dienst kunnen doen. Niemand denke, zegt de heer Bianchi nadruk kelijk, dat dit artikel werd geschreven óm te geuren met het A. D. C.; volstrekt niet. Alleen om het belang van onzen algemeenen Nedcr- landschen strijd tegen het drankmisbruik en in het belang der vereenigingen zelf bespreek ik deze zaak. Eer het A. D. C. tot stand kwam, werden door ons inlichtingen gevraagd bij de toen reeds be staande plaatselijke drnnkweer-comité's te En schede, Groningen en Hengeloo. Veel wijzer werden we daardoor niet en" het kwam ons voor alsof die comité's niet oogstten hetgeen mis schien werd beoogd of gehoopt bij hun oprich ting. Het scheen wel of er iets haperde aan de samenwerking van de leden en aan de mede werking vau de ingezetenen. Gelukkig, dat de ideeën voor drankbestrijding zich steeds ten voordeel zijn blijven ontwikke len, zoodat het thaua veel gemakkelijker, al thans niet zoo moeilijk «meer is, een P. D. C. op te richten en in stand te houden. Nu heeft men mjj meermalen reeds gevraagd om een exemplaar of inzage van het regiement van het A. D. C. en telkens ea ook nu nog moet ik bekennen, dat wij er geen bezitten en zoolang het niet strikt noodzakelijk is, ook geen reglement zullen maken. De 10 leden vah hel A. D. C. hebben niets dan een mondelinge afspraak, een overeenkomst, waaraan tot heden zich ieder lid trouw hield. Toen de oprichting van ons Comité een feit geworden was en van de 4 destijds alhier bestaande vereenigingen:' Volksbond, Ned. Chr. Geheel onthondera-ver- eeniging, Kruisverbond en Mariavereeniging, 2 leden zich hadden aangesloten, kwam zoo maar even bet woord ..Reglement" ter sprake. Onze zeer humane Voorzitter sprak toen ongeveer aldus„Laten wij nu toch voor ons acht men- schen in 's hemelsnaam geen reglement gaan maken, want reglementen en wetten worden doorgaans gemaakt voor kwaadwilligen, en wjj gaan allen uit van den zelfden goeden wilwij allen willen het drankmisbruik bestrijden als maatschappelijke kwaal. Wjj willen dien strjjd voeren zonder ook maar iemand te krenken in zijn godsdienstige of politieke overtuiging. Wij laten iedere vereeniging in zich zelf wer ken naar verkiezing, daar staan wij geheel buiten maar laat ons dit afspreken en in de notulen vastleggende propaganda, die wij zullen voeren, moet worden gevoerd met eerlijke middelen ety goedgekeurd door het Comité; de sprekers, die namens het Comité optreden, mogen geen gods dienstige of politieke partij op den voorgrond brengen noch krenken en ten slotte, colpor tage op openbare vergaderingen wordt nimmer toegestaan." Ziedaar dus het standpunt waarop het A. D. C. zich heeft geplaatst en waarbij net laat ik er dit direct bijvoegen sinds de oprichting, in Augustus 1906, zich altijd goed bevonden heeft. Nu wil ik niemand dit standpunt opdrin gen of als model aangevenieder moet in zijn woonplaats zelf die zaken regelen 't fs alléén om voor de zooveelste maal, doch thans onge vraagd, mede te deelen, hoe alhier l)et A. D.C. in eikaar is gezet. Nu eens een paar voorbeelden uit de zepr v?l®» ten bewijze van het nut dat een P. D. C. kau stichten, die tevens weerleggen de meening vaA sommigen die beweren, dat een P. D. C. over bodig is als reeds allerlei vereenigingen in een Gemeente bestaan. Iedere vereeniging klaagt wel eens over plaatselijke toestanden dp gebied De pas opgerichte afdeeling van den A N. G. O. B. en die van de Ned. Vereeniging tot afschaffen van Alcoholhoudende dranken hebben verzocht om aansluiting by het A. D. C. Gaan zij accoord met onze overeenkomst, dun worden ook zij gaarne in ons A. D. C. opgenomen. De eerste heeft zich intusschen reeds aangesloten*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1908 | | pagina 1