BLOOKERS
Frou Frou
Frou
Thee
E.Brqndsm^
G
RIEMANN LANTAARNS
A. J. P's MANNA-PUDDING.
sx i J. polak - Groningen.
„Eysink" rijwielen
zijn overal bekend door hun
lichten gang en
soliditeit
Solied. Sierlijk.
DAALDERS
CACAO;
Snel
Sterk.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
amerikaanIch systeem.
DE HUISHOUDGIDS
Feuilleton.
THEA,
^Mevrouw Stee<*S de Echte
- van dit VT/merh voorzien
BiscuitfabrieK\/„de Lindeboom
Firma Wed. B.van Doesburg
sf ee(/s de Echte
Vraagt ook onze fijngekruide BOTERSPF.CULAAS
on overheerlijk ZAISDGEBAK, merk „Boterroulettes
Ook verkrijgbaar in luxe-verpakking.
AmersforHa.
De waarde van goede melkproducten be
staat hierin, dat re zuiver, smakelijk en
duurzaam zijn.
Alleen Amersfortia's melkproducten,
(flesschenmelk, room ei. karnemelk) voldoen
aan die hooge eischen.
Boter (Rijks-controle) f 1.55 per Kilo.
Aan oude sn Jonge mannen
wardt de Moeren rerechenea bekroor.de
taJrt.rxamr'
%ntttr m Utiiit/l* 1
Edu&rd Handt, Irmulwiti,
var
ICDli M»tt
Inlichtingen omtrent den verkoop woide
verstrekt door den heer H. BOERWINKEL
Uirechtsehe .'traat, Agent voor Amersfoort.
MEN MOGE U NAMAAK OPDRINGEN,
HOUDT VAST AAN
GE WEET DAT DIE UITSTEKEND IS.
Voor ONDERDEELEN van en REPARATIES aan
wende men zich n i t s 1 u i t e n d tot P. KAMPERMAN,
Rijwielhandel, Amersfoort.
Pesnoodig opzending naar de fabriek voor groote
reparaties en opnieuw vernikkelen.
Elke smaak boroid met vruchten er in.
Daardoor beslist de beste der 10 cents puddingen.
6 smaken: moscovisch, orange, citroen, chocolade, amandel, vanille.
Wü zenden eene aardige verrassing aan ieder, die deze advertentie uit
ons met 5 ledige kleine cartouuetjes van Manna-pudding als drukwerk
knipt en
oedzeut.
Engros: J. van YOLLENHOYENmersfoort, Afd. Koloniale waren.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
De goederen worden te Amersfoort 'sW oensdags
franco gehot»d en gebracht
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden
ondo Redactie van mejuffrouw N. CAR10T, Leerares in Koken en Voedingsleer,
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS":
Burgstraat 65, UTRECHT.
54).
Mevrouw Von Gillberg had al haar be3t ge
daan om de tafel er zoo aardig mogelijk te
doen uitzien. Frissche bloemen stonden in de
vazen en de niet al te groote eetkamer met
haar mooie eiken meubelen zag er zoo gezellig
uit, dat men zich vanzelf opgewekt begon te
gevoelen.
Daar kwam nog hij, dat Thea een juweel
van een gastvrouw was, die ieder door haar
lieftalligheid betooverdezelf wa9 zij uitgelaten
vroolijk, ofschoon zij waarschijnlijk de c;nige
was, wier vroolijkheid gemaakt was.
Natuurlijk had haar man, in 't bijzijn van
Elsbeth, met geen enkel woord de ziekte van
mevrouw Von Rockhausen aangeroerd ook
'b avonds, wanneer zij alleen waren, had hij
het vermeden, het gesprek daarop te brengen
maar Thea begreep heel goed, dat alleen
Elsbetb's tegenwoordigheid in huis hem er van
terughield, zijn hart eens te luchten. Wanneer
Elsbéth naar haar vader zou zijn teruggekeerd,
zou hij haar met verwijten overladen, haar aan
het verstand brengen, hoe verschrikkelijk hij
het vond, dat zij naar mevrouw Von Ekern
was geloopen en daardoor de schuld was dat
mevrouw Von Rockhausen naar een sanatorium
gebracht had moeten worden.
Zij wist precies, wat hij zeggen zouhet was
immers altijd het zelfde, en ook morgen zou
bet eind van het liedje wel weer zijn„Denk
aan mij, aan mijn carrière denk er toch aan,
wig binnenkort bijna garde worden
Zij zag 't vooruit't zou weer een heftig too-
neel worden, Zij nam zich voor, hem niet on-
noodig tegen te spreken, hem niet boos te ma-
keu, maar in tegendeel alles te doen om hem
gunstig te stemmen, ofschoon zij zich niet de
minste schuld bewust was. Gelukte haar dit
echter niet, dan zou zij niet alleen opnieuw drei
gen naar Kopenhagen terug te zullen gaan,
maar dan zou zij haar bedreiging ook werkelijk
ten uitvoer brengen, hoe moeilijk het haar ook
zou vallen.
Doermann had haar dien raad gegevenhij
meende het goed met hen beiden, beter dan
iemand anders, dus wilde zij zijn raad opvolgen.
Thea was er vast van overtuigd, dat zij mor
genavond waarschijnlijk al op reis zou zijn en
dat maakte haar treurig. Voor de eerste maal
zou zij haar Frits alleen moeten laten en nog-
wel schijnbaar in toorn van hem gaan. Zij maakte
er zich nu al bezorgd over, of het haar man,
tijdens haar afwezigheid, ook aan iets zou kun
nen ontbrekon. Vóór zij vertrok, zou zij de
dienstboden baar instructies geven, opdat Frits
alles kreeg, wat hij noodig hadmaar toch zou
't iets anders zijn, dan wanneer zij er zelf voor
zorgde.
Van tijd tot tijd keek zij haar man eens aan.
Hoe was het toch mogelijk, dat hij zich zoo
blind kon staren op den punt, dat hij geen an
dere meening kon dulden dan de zijne. Ondanks
zijn drift, was hij toch de beste man van de
wereld.
Misschien heeft Doermann gelijk, dacht zjj.
Den Latijnschen naam van de door hem ont
dekte ziekte was zij al lang weer vergetenmaar
met die ziekte zelf kon hij het wel eens bij het
rechte eind hebben.
Niemand vermoedde echter iets van haar ge
dachten zij wist zich zoo uitstekend te beheer-
schen, dat zij allen om den tuin leidde. Om
haar eigen kwellende gedachten te verjngem
werd zij steeds uitgelatener en zij vond in Doer
mann een waardig partner.
Hij had vandaag, zooals hij beweerde, weer
een van zijn goede dagen, waarop hij in staat
was, zelfs in een groot garnizoen het beroep van
luitenant niet zonder succes uit te oefenen.
„Neen waarlijk, majoor," aldus verdedigde
h\j zich tegen, die hem er juist tusschen
had genomen, „er komen in mijn leven oogen-
blikken voor och, goede hemel, die heeft een
ieder nietwaar, en die behooren tot de dingen,
welke zelfs een deurwaarder ons niet kan ont
nemen maar de oogenblikken, die ik bedoel,
waarop ik tot het inzicht kom, dat ik voor iets
hoogers bestemd ben, misschien nog wel eens
eerste-luitenant zal worden, zie, die oogenblikken
hebben een verbazende bekoring voor mij. En
daar komt nog bij, dat ik me dan voor nög
verstandiger en bekwamer houd, dan ik
volgens de meening van mijn meerderen al ben,
en u zult mg toegeven, dat daar een goede
dosis fantasie voor noodig is. Was ik roman
schrijver, dan zouden de critici ongetwijfeld van
me zeggenzijn talent belooft iets voor de
toekomst. Met de mij eigene bescheidenheid
geef ik mezelf echter een veel beter getuigschrift
en in ernst beweer ikik ben een genie, waard
om zelfs in de Residentie officier te zijn. Was ik
nietzoo'n grootsch aangelegde natuur, dan zou
ik er wellicht onder lijden, dat ik het slechta
hier ben, want zelfs hel verblijdende feit, dat wij
bijna garde worden, verandert er niets aan, dat
wij niet te Berlijn wonen. De wijze duit, wit
hij niet veranderen kan, en het bewustzijn, dat
ik een onderscheiding waard ben, is voor mij
het zelfde, als die onderscheiding te ontvangen
—ja, nog meer, het maakt mij trotscher, want
zoo menigeen wordt gedecoreerd, die het niet
verdient. Natuurlijk heb ik alleen burgers op
Snelpersdruk^ Firma A. H, ran CLEEFF, Amersfoot.
liet oog, majoor, en niet onze meerderen".
„Je blijft dezelfde onverbeterlijke spotvogel",
merkte de majoor lachend op. „Je zult wel
anders oordeelen, als je maar eens eerst bij den
staf bent geplaatst."
Doermann stak verschrikt beide handen
omhoog.
„Majoor, wat denkt u van mijZelfs in mijn
meeat vermetele droomen gaat mijn fantasie niet
verder dan tot gepensionneerd kapitein tweede
klasse en indien u niet in levenden lijve in
uniform voor mij zat, dan zou ik onmogelgk
kunnen gelooven, dat er in onzen tijd nog on-
gepensionneerde stafofficieren zijn."
„Zeg, vriendje, schilder den duivel niet zwar
ter dan hij is", riep de majoor uit.
«Wees maar niet bang,'majoor, ik kan niet
schilderen, zelfs geen schetsteekening maken.
Al was ik zonder armen geboren, dan zou ik
nog goen groot schilder zijn geworden."
Allen lachten en dit was voor Doermann
reden genoeg, het gesprek in den zelfden geeBt
voort te zetten. Hij stapelde allerlei onzin door
elkaar, wierp de onmogelijkste stellingen op
die wel tegenspraak moesten lokken en zelfs
wanneer anderen gelijk hadden, wilde hij niet
toegeven, want het gesprek moest nog een tijd
lang op den zelfden voel worden voortgezet
Daarvoor had hij een reden. Toevallig had
hij een blik opgevangen, dien fiernburg zijn
buurdame, Elsbeth von Rockhausen. toewierp;
hij had gezien hoe deze tot achter haar ooren
bloosde, zich van hem af wilde wenden om
haar verlegenheid te verbergen, maar eindigde
met dichter naar hem toe te schuiven, alsof
zij hem in het luide geroezemoes der steramen
met goed kon verstaan.
(Wordt vervolgd,)
