V
E.Br^ndsmq
BLOOKER'S
WERKGEVERS
RAAGT
PUNCH 1 BEERTJE.
Louis Varossieau's Roode Bessensap en Limonade-Siropen
DE HUISHOUDGIDS
FLEHITE
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
DAALDERS-
CHOCOLADE
Feuilleton
Gouden ketenen.
Nu groot en klein in dezen lijd,
Zich met het Vorstlyk huis verblijdt,
Het harte doet ontvlammen,
Geven wij elkeen den raad
Aan ied'ren burger van den Staat
Eet nu „Oranjestammen" I
I Mijdrecl t Hiscuitsfabriek »DE I
LINDEROOM"
I Amsterdam firma wed. li. van I
DOES BURG.
die BETROUWBARE werkkrachten
behoeven, worden beleefd verzocht zich
te wenden tot den Secretaris der afdee-
ling Amersfoort en omstreken van de
NATIONALE VEREENIG ING TOT
STEUN VAN MILICIENS,
Schimmelpenninckstraat 41.
uit de Fabriek 't westlanl), Alphen aau den Rijn. Opgericht 1830.
JAMS en MARMELADE i
Rembrandt was groot en zeer beroemd,
Zijn naam wordt steeds met eer
genoemd,
Ook Zeppelin en Edison,
Hun roem gaat heel de wereld om.
Doch allen zinken in het niet
Door den roem die de „Frou Frou"
geniet.
Die spant van alle toch de kroon
Want Ie echte is met „De Lindeboom"
Mijdrecht Biscuitsfabriek »l)E
LINDEROOM"
Amsterdam lirraa wed. R. van
DOESBURG.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder Reductie van mejuffrouw N. CARIOT, f.eerares in Koken en Voedingsleer,
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aan het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS'':
Burgstraat 65, UTRECHT.
OiidlicldkuiidiK: Museum is
<1 a IU 'i s le bezlchligen
«oor nlol-h'rtoii a KI
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 2
en van I1/, tot 8 uur.
Aan ouds en jongt mannen
w«Ht «i toe.ru r.rtch.ne. k«kxoer.d*
XwAMii
Bduard B«ndt, IriHiilvitf.
H, V, DE BKEU ri
=i* ZEIST.
AMEKIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
De goederen trorden Ie slmerifoorl 't II oentd- gi
franco gehaald en gebracht.
PROSPECTJISwotcit op aanvrage franco toegezonden
CREDIETVEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
inr. II. J. M. van den BEltüH,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel:
het verinenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier;
het ontvangen van gelden a déposito en
rekening-courant.
Dames, bij het koffie zi tten,
-f nog beter bij de thee,
Koopt dan Doesburg's „Roulettes"
Zeker is U dan tevièe.
Vraagt alleen dan zonder schroom
't Bekende merk „De Lindeboom".
I Mijdrecht Biscuitsfabriek »I)E
LINDEBOOM"
Amsterdam firma wed. R. van
DOESBURG.
FABRIEKEN van MELKPRODUCTEN
AmersfoortHarderwijk
Controle den lieer ff, A. van den Bovenkamp
Uitsluitend prima Melkproducten,
ktekiemvrije Melk
uitsluitend in flesschen.
Koffie en Slagroom. Karnemelk.
Boter onder Rjjks-controle f 1.40.
Twaalf dagen
NAAR ZWITSERLAND
voor 150 gulden,
alles inbearenen, 2e klasse, en wel naar het
heerlijke BERN ER-OBERLAND. Eerste reis
15 Juni tot 2(3 Juni.
Vraag prospeclus aan bij
Nonbebel's Reisbureau, Hilversum.
■HUI «Alt
Inlichtingen omtrent den verkoop worden
verstrekt door den lieer H. BOERWINKEL
Uirechtscheslraat, Agent voor Amersfoort,
is chocolade,
naar een nieuwe methode bereid.
Proeft het resultaat.
TABLETTEN van 30 Ct, 20 Ct„ 10 Ct„
en DOOZEN.
Een uurtje later liepen zij door de dorpsstraat
naar het huis van den dominee. Grootmoeder.
Hans en mama vooraan Gall weg volgde op eeni-
gen afstand met Malwine. Hij had haar, na eenig
aarzelen, zijn arm aangeboden; zij had dezen
dadelijk genomen, leunde stevig op hem en zeide
„Ik dank u wel, meneer Von Callweg't helpt
me toch wel wat. Zie, daar hebt u nu onze weide,
waarop wij allen zoo trotsch zijn."
„Ze is ook lief; vorral het kerkhof met de
oude boomen en het kerkje daar op den achter
grond".
„Een van de oudste in de streek, zóo eenvou-
voudig, dat velen het armelijk zouden noemen.
Maar geen preek treft me zoo als juist in dat
kerkje. Onze goede oude Heckstein is wi-lgeen
groot redenaar, maar hij past in ons kerkje. Hij
is zoo n goed mensch."
„1b hij al oud Naar zijn dochter te oordee-
len
„Ja. Tina, is een nakomertje. Als goede vijf
tiger trouwde bij voor de tweede maal onder
omstandigheden, die veel opzien gebaard tn hem
veel onverdiende krenking bezorgd hebben. U
moet dat eigenlijk maar eens aan grootmoeder
vragen, die met haar innige goedheid hem ein
delijk de rust heeft teruggegeven".
„Een wonderbare vrouw is uw grootmoeder,
mejuffrouw".
„Ik dunk u voor dat woord. Velen zouden
wonderlijk gezegd hebben en zouden niet geheel
ongelijk hebben, want er is veel wonderlijks in
haar. Maar wonderbaar is toch het juiste woord.
Er zijn niet veel vrouwen, die op haar leef
tijd zóo jeugdig blijven en in wie zich een zóo
trouw, warm hart paart aan een zóo scherp
zinnig verstand".
Zy waren by den tuin van de pastorie ge
komen. De voorsten wachtten. Van binnen
hoorde men opgewekt lachen en Hans wees
mei zijn wandelstok naar den ingang van de
schuur, waar de équipage der Woldegg's nog
stond. „Neen maar, kijk nu eens! Daar heeft
nu de dominee zoo waar de Woldegg's aan den
praat gehouden. En men schijnt zich goed le
amuseeren ook zonder ons".
„Dat bevalt me nu weer uitstekend," zeide
de moeder. „De Vorst nu ja; maar vends
beide dames is het toch heel aardig, dat ze het
zoo voor lief nemen".
„Kom nu, kind, de vader van deze dames
heeft misschien in kaas gedaan. In ieder geval
is mijn oude Heckstein honderdmaal voornamer,
en van voor lief nemen, kan dus raoeilyk
sprake zijn", meende grootma.
Uit huis had men hen óok al gezien. Van do
open ruimte, op zij van het met klimop be
groeide, kleine huis, onder den grooten pere
boom, kwum Tina aangeloopen, frisch, met ronde
wangen en schitterende ougen. Achter haar aan
kwam langzaam, steunend op zijn kruk, de
dominee, een oud man met grijs haar, dat zijn
gelaat, geheel omringde en in lange lokken op
:1 kraag van zijn jas viel. Op den achter
grond schemerden de lichte zomerkleedjes der
dames.
Tina maakte zich dadelijk meester van Mal
wine en omvatte haar met een gracieuse bewe
ging, die geheel by haar Zuidelijke schoonheid
paste.
„Een geluk, dat ik je eindelijk heb ik arme
stumperd Ik heb nog nooit een echte Vorstin
aan tafel gehad. Je moet me helpen, Wiwi".
Nu kwam ook de Vorst naderbij en sprak
eenige woorden, half van opheldering, half van
verontschuldiging hij en zijn dames hadden de
vriendelijke uitnoodiging niet kunnen afslaan"
enzoovoort.
Eu Bpoedig daarna zat men a-n de lange,
sierlijk gedekte lafel en Tina zelf bracht den
dampenden schotel met garnalen.
Dominee zat tusschen de Vorsiin-en de groot
moeder, bediende beiden met kalme bedaard
heid en praatte opgewekt in langzame zinnen.
„De wereld gaat achteruit, vooral wat de
garnalen aangaat. Althans bij ons. Toen ik
hier kwun, nu zoowat veertig jaar geleden,
behoefde men den vinger manr in 't water te
steken om een garnaal te hebben. En gróót
Tegenwoordig vraagt men iemand op garnalen
alsof 't een bijzondere delicatesse is en schaamt
zicb, dat de dingen zoo klein zijn. Maar ik lnat
J toch geen kwaad van ze zeggen, want dc gar
nalen uit deze streek zijn de beste op de
I wereld."
I „Ze zijn inderdaad uitstekend, dominee," zeide
de Vorstin beminnelijk.
1 Grootma schudde het hoofd.
„Zoo is bij nu, mijn goede vriend. Altijd moet
hij prijzen watonze streek voortbrengt. Dominee,
dominee, ergens anders zijn óok wel goede te
krijgen; maar ik moet zeggen, deze hier zijn
voortreffelijkook uitstekend gekookt. Mijn
compliment, Tina! Je hebt de boter niet ge
spaard. Het is toch een dwaasheid, wanneer
men meent, dat boter overdaad is. Maar Uwe
Doorluchtigheid heeft waarschijnlijk nog nooit
eer» blik in de keuken geworpen."
De schoone vrouw schudde lachend het
hoofd
«Tot mijn schande gezegd, neen I Wy beiden
zijn niel opgevoed voor huisvrouw opgevoed.
zijn we 't eigenlijk wel? U vreet, mevrouw, hoe
dal bij ons gaat! Een beetje op kostschool, dan
een jaar in een Parijsch pensionaat en dan,
nauwelijks 15 jaar oud, in de wereld. Bijna
altijd op reis. Een jaar in Italië, een seizoen te
Londen, een paar maanden te Parijs, dan weer
een paar te Biarritz, en eigonlyk van jongs af
zelfstandig."
„Dat lijkt mij het beste daarvan, Doorluchtig
heid".
En toen, ua den verwonderden blik van den
dominee
„Ja zet maar geen groote oogen op, dominee,
daar ben ik tóch niet bang voor. Onze jonge-
meisjes ontbreekt zelfstandigheid. In haar ge
heeleleven bemerken zij het, blijven ais vrouwen
de zelfde schapen, die ze waren, en laten zich
door de mannen tiranisseeren. Geef nu den
schotel nog eens aan, dominee."....
Aan het andere einde van de tafel zat Hans
tussciien miss Ruth en Tina. Hij praatte hon
derd uit en vertelde allerlei grappenmaar hetzij
Tina zich te veel voelde in haar huisvrouwen
lijke waaidigheid en daardoor slechts oog en
oor had voor de tafel, of dat dc Amenkaansche
hem niet wat tegemoet kwam langzamerhand
werd Hans stil en steeds vaker keek hij naar
de plaats, waar de Vorstin gezeten was.
Eindelijk stond men op het begon al te
schemeren.
Hij zeide, zoo luid, dat de anderen bet hooren
moesten
„Ik zou Uwe Doorluchtigheid nog gaarne
een roooi landschap willen laten zien het
uitzicht achter het huis. Bij doze belichting moet
het zijn om uit le schilderen."
Zij zag haar man aan. Deze had een sigaret
gerold en sprak met den dominee.
„Goed, Hagelitz, 't is toch niet ver?"
„O neen, een paar Btappen manr."
„Misschien gaat uw zuster inet ons mee?"
Zij keerde zich om naar Malwine; maar
Malwine weigerde, naar het Gallweg, die naast
haar stond, voorkwam op bijna onvriendelijke
manier.
„Kom dan, mijnheer Von Hagelitz."
Hij iiep naast haar. Eerst zonder te spreken
door den kleinen moestuin met de bonte bloem
bedden tot aan den rand der weide. Daar bleef
hij staan, steeds nog zwjjgend, met hangend
hoofd, de lippen vast op elkaar geperBt.
De Vorstin scheen geheel in beslag genomen
door het landschap.
„Dat is werkelijk mooi door zijn eenvoud. Ik
dank u, dat u me dit hebt laten zien,"
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. II. van CLEEFF, Amersfoort.
