KEURING
Als uw Bril gebroken is,
WERKGEVERS
van Veulendragende Merriën met Veulens,
op Woensdag 4 Augustus 1909,
Het Concours voor ingespannen Dekhengsten
W. F. A. GROENHUIZEN,
Eogoête naar dea toestand vao den Handeldrijvenden en
den Indnslrieelen Middenstand le Amersfoort.
DE HUISHOUDGIDS
FLEHITE
Feuilleton
Gouden ketenen.
ten 9 ure voorin, in de MALIEBAAN (Buitenlust) Utrecht.
Uitgeloofd worden:
Zes Aanhoudingepremièn ieder groot f 150 en
^ter f» n n m ÏOO.—
Splitsing en verhooging wordt voorbehouden.
zal bij genoegzame deelneming dien dag worden gehouden des namid
dags 2 uur, waarvoor worden uitgeloofd vier prijzen van f126.—, flOO.—
f50.— en f26.-.
De Provinciale Regeliogs-coramissie voor de Paardenfokkerij in Utrecht,
jbr. mr. D. de BLOCQ van HAERSMA de WITH, Voorzitter.
M. THISSEN, Secretaris.
een glas stuk, een armpje van uw bril of een kurkje of hoorntje van uw pince-
nez, wendt u dan met vertrouwen tot ons. W|j repareeren billijk vlug en goed.
Groote sorteering BRILLEN en PINCE-NEZ, LEESGLAZEN, BAROMETERS, enz.
Onze 25-jarige werkkring hier ter stede waarborgt U een vakkundige
behandeling.
Brillen worden geleverd op voorschrift vau H.H. Doctoren.
Instrument- en Horogemaker, Langestraat 42.
Bij den uudergeteekeiide verschijnt 51
M iederen Woensdag: S
De Hollandsche Lelie
gjj Weekblad voor Jonge Dame»
onder Hoofdredactie
cS VAN
JMkvrMWt ANNA de SAVORNIN LDH MAN.
De Hollandsche Lelie" is het eenigst
Weekblad in Nederland voor dames
uit de hoogste en beschaafdste krin-
i gen. Let hierop voor uioe advertentie. I
Prjjs per jaarg. f 4.50, fr. p. p. f5.25
Proefnummers gratis.
Amsterdam. L. J. VEEN.
Am«rsforli«
FABRIEKEN van MELKPRODUCTEN'
Amersfoort—Harderwijk
Controle den heer W. A. van den Bovenkamp
Uitsluitend prima Melkproducten,
ktekieravrije Melk
uitsluitend in flesschen.
Koffie en Slagroom. Karnemelk.
Boter onder Riiks-controle f 1.35.
De 2e afdeeling der Commissie voor de Middenstands-enquête noodigt alle
handeldrijvende en industrieele middenstanders te Amersfoort in hun belang
dringend uit tot het bijwonen eener vergadering, welke zal worden gehouden
op DINSDAG 27 JULI e. k., des avonds om 8 uur, in de groote zaal der Sociëteit
„VEREENIGING" (ingang Valkeslraat).
Aldaar zal door den Voorzitter, mr. A. I. M. J. baron Van WIJNBERGEN
bet doel der enquête worden uiteengezet en tevens de heer P. baron LEWE van
MIDDELSTOM als leider van het onderzoek worden geïnstalleerd.
mr. A. I. M. J. baron Van WIJNBERGEN, Voorzitter.
M. H. J. van FIEDELDY DOP.
A. den HELD Jr.
mr. J. B. H. van SCHAIK, Secretaris.
TOEGANG VRIJ.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder Redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer,
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en
aau het Bureau van de »DE HUISHOUDGIDS":
Burgstraat 65, UTRECHT
die BE TROUWBARE werkkrachten
behoeven, worden beleefd verzocht zich
te wenden tot den Secretaris der afdee
ling Amersfoort en omstreken van de
NATIONALE VEREENIGING TOT
STEUN VAN MILICIENS,
Schimmelpenninckstraat 4 1.
OiMlheitfliiiiMtlg: Hl 11*011111 Is
tl ag I ij k s le brzlehtlgen
voor iilef-leden a IO cent.
Kosteoos öeB Dinsdags van 10 tot 2
en van D/g tot 3 uur.
N.V. V h De NED. ST A AL-IN DU STRIE H. E. Oving Jr-
CONSTRU CTIE/WERKPIAATSEN
ROTTERDAM.
IJzeren Bruggen, IJzeren Gebouwen,
IJzeren Overkappingen, IJzerconstructies
van eiken aard.
Complete aanleg van Fabriekssporen.
26.)
Nog een paar minuten probeerde Hagelitz zich
nog wat in droomerijen te verdiepen, in dat za
lige half waken, half slapenhg verheugde
zich over het aangaan van de lucifer, het zacht
kuelteren van het lampeglae, dat nog aligd
zijn kleine bttrstje had, over het zachte, gedemp
te petroleumlicht, toch heel wat warnier van
kleur dan tb ui; het eleclriwbe.
Daar ging de deur open en kwam grootmoe
der binnen. Hij stond op en zette haar stoel
bij de tafel. Toen zag hij eeret, boe vervallen,
en oud zg er uitzag. Zg was bijna onherken
baar alleen baar taaie wilskracht hield haar
staande.
In de laatste maanden had hg vaak gedacht
aan de scène, die zij hem gemaakt had in den
nacht na zgn verloving. Thans brak de oude
lielde en vereering zich weer met alle kracht
baan. Impulsief nam hij haar hand en kuste die
vol eerbied.
Met een langen, vragenden blik zag zg hem
aan, niet meer verwijlend, zoouls toen, eerder
medelijdend, alsof zg dacht„heel gelukkig
ziet hij er toch niet uit". Maar zij vroeg niets.
Zij dronk haastig, als iemand, die ergeu dorst
had, twee groote koppen koffie leeg. Op de vra
gen van de moeder wie er in het sterfhuis waren
en of de meisjes nog hier naar toe kwamen,
gaf zg tot kort antwoord„Tina is, Goddank
gekalmeerd Malwine blgft bg haar en ik zelf
wil straks óok nog eens gaan zien". Toen bleef
zij een tijdje stil zitten, achterovergeleuud in
haar stoel, ais was ze zeer moe, maar haar oogen
bleven geopend. Hans moest telkens weer naar
haar kijken het oude gezicht, de nog schitte
rende oogen en de zelfs vandaag nog geschminkte
wangen.
Wonderijjk zag zij er uit met de sporen van
tranen op de geverfde wangen en de verscho
ven pruik maar toch hoe fijn was het profiel,
hoe voornaam de totaal indruk, ongeacht al i
het opraaaksel.
Moeilijk, met lange pauzen, werd het gesprek
gaande gehouden.
Plotseling stond de grootmoeder op en tikte,
zooals zij dat wel vaker deed als inleiding van
iets belangrijks, dat zij ging zeggen, met haar
wijsvinger op de tafel. En toen zeide zij
„Hoor eens, Hans, mama heeft mij verteld,
dal je Tina een lijfrente wilt geven. Ik wil
aannemen, dat je net eerlijk en goed meent,
maar je mag dat niet doen. Tiuazou,en terecht,
iedere pogiug in deze richting als een beleedi-
ging beschouwen. Bovendien wil ik het niet".
Het bloed steeg Hans naar hei hoofd. Groot
ma had evenwel niet onvriendelijk gesproken;
uit den toon van haar zeggen klonk hem niets
ver wij tends.
„Een ankel woord, grootmu", zeide hg haas
tig. „Ik heb alleen aan mijn plicht &1b landheer
gedacht en, eerlgk gezegd, toch ook aan onze
vriendelijke verhouding met den overledene
en, nu ja, ook aan Tina. Ik heb mama ook
uitdrukkelijk verzocht, een diijcreete manier te
bedenken, waarop bet gebeuren kan. t Liefst
zóo, dat ik daarbg buiten spel blgf. U is een
zóo verstandige vrouw, grootma, eu houdt zoo
veel van Tinawaarom wilt u niet helpen haar
toekomst gemakkelijk te maken? Neem u de
zaak in handen. Rege lalles naar eigen goedvinden,
bepaal ook hst bedrag. Ik zal er u dankbaar
voor zyn".
Terwijl hij sprak, bleef grootmoeder hem
strak aankijken. Zg iag het wel; i.ij mocht
nnders zgn wat hg wilde, ditmaal kwam het
hem eerlijk gemeend uit het hart.
Maar zg schudde het hoofd.
„Ilr ben lang niet altijd de verstandige vrouw,
Hans, zooals jg denktin geldzaken allerminst.
Dat mag zoo het idee van den tijd zgn, en ik
persoonlijk neem het ie allerminst kwalijk, alles
met geld uit de wereld te willen helpen. Geld
iB onder zekere omstandigheden niet kwaad,
alhoewel ik het in mijn leven meer heb leoren
kennen als noodzakelijk kwaad; maar er zijn
omstandigheden, waarin geld geen wonden beeft,
waarin het zelfs de pijn nog erger maakt. Dat
zijn alle wonden, die door liefde geslagen zijn.
Je begrijpt me wel. En daarom blijf dus. I
met je geld tien mijlen van ons af. Onze.
mgn Tina heeft geen geld, ze heeft liefde noo-
dig."
Hans brak het overBchot van zijn broodje
in kruimels.
„Maar hij heeft het toch goed bedoeld", zeide
Hans' moeder eindelijk, bijna verwijlend.
„Daar twijfel ik niet aan, nu 't allerminst,
lieve Mina".
Hans keek op. „Nu goed, grootma, ik zal
me voorloopig naar u schikken; maar sta me
êen vraag toe: hoe denkt u, dat Tina, ge'eel
onbemiddeld of althans zeer weinig bemiddeld,
het in de toekomst redden zal?"
„Dat kan ik op 't oogeublik niet zeggen, maar
zoolang als ik leef, zal Tina geen gebrek heb
ben en dan ook de goede God zal wel
helpen".
Met haa.' stok stootte zg op den grond; zij
stond op: „Kom ik ga."
„ik vergezel u tot aan de deur, als u 't goed
vindt",
Zij keek hem weer met haar doorborende
oogen aan. „Goed".
Eerst liepen zij zwijgend langs het door de
sneeuw gebouwde pad. Toen zeide Hansi
„Grootma weet u, dat u vandaag een onge
lukkig meDsch een groot verdriet gedaan hebt
„Een ongelukkig mensch, Hans?"
„Ja, grootma. Kgk nama kan en wil ik
het niet zeggen, maar u wel. U moet er niet
verder over spreken, want het geeft tóch niets.
Misschien wordt het ook nog wel anders, beter.
Vraag niet verder, maar beloof me, dat wan
neer Tina iels noodig heeft God verhoede het
u in de eerste plaats aan mij zult denken."
„Ik weet niet of ik ie dat beloven kan."
„ik smeek er u om.
£ij zeide geen ja of neen, doch kniktemaar
het kwam hem voor, alsof ze ja knikte.
Weer gingen zij zonder te spreken een eind
verder. Plotseling vroeg Hans, als denkend aan
iets, dat hij al lang had willen vragen
„Grootma, wat voerde Gallweg hierheen
Toen bleef zij staan en antwoordde zeer be
slist
„Dat gaat je niets aau je hebt het recht
niet, daarnaar te vragen."
,Muar u zelf hebt me rseds het antwoord
gegeven." Hij lachtte bitter.
Zg schudde het hoofd. „Neen, Hans, want ik
zou maar vau vermoedens, hoogstenB van ver
wachtingen kunnen spreken. En dat mag ik
niet doen in 't gezicht van het nog versche
graf daar."
„U weet toch, dat Gallweg geheel onbemid
deld is. Hij heeft er zich met een kleine toelage
met moeite doorgeslagen. Het is een goede,
beste kerel, maar 't zou een groot ongeluk zijn
wanneer die beiden
Grootje liet hem ditmaal niet uitspreken. Zg
boog zich naar hem toe en zeide
„En dat zeg jij, Hans? Vandaag? Jij arme
man." Zij haalde diep adem en ging met fonke
lende oogen en met bijna jeudige hartstochte
lijkheid voort: „Ongeluk, Hans, kan wonen in
hutten en in paleizen, maar waar liefde is, waar
de ware liefde woont, is nooit ongeluk. Zorgen
kunnen er komen, ontberingen, gebrek o zeker,
zeker! maar dat alles wordt gemakkelijk
gedragen, wanneer slechts twee menschen het
dragen, die elkaar van harte lief hebben. Wees
stil Hans, ik weet wat je zeggen wilt van die
redeneeringen over ellende, enzoovoort. O ja,
de weg der armen is niet met rozen bezaaid
en de liefde houdt niet altijd stand, wanneer
zorgen haar intree doen, en toch kon ik mijn
leven nóg eens leven liever een stuk droog
brood en een hart dat mij toebehoort heelo-
maal alleen dan een gouden kooitje, dao a).
leen door bet leven te gaan. Mooi is de wertid
maar alleen door ds liefde".
Weer haalde zij diep adem. Toen lachte zg,
bijna verlegen, omdat zij haar oud hart zóo bad
uitgestort voor haar kleinzoon. Maar zij hield
het hoofd omhoog.
Hij bleef staan en waagde het niet, haar aan
te zien. En toen voelde zg plotseling medelijden
met hem zij stak hem de hand toe.
„Ik wilde je niet kwetsen, Hans, werkelijk
niet. Lieve hemel, ieder moet zijn lot dragen,
en menigmaal wordt het met de jaren zwaarder
soms en zelfsdikwijlsook lichter; men went eraan
ik heb 't óok gedaan, of liever, men put
er nieuwe kracht uit. Jelui maDnen, wanneer je
althans wezenlijk mannen bent, is dat vergund.
En ga nu naar huis, Hans, en maak 't je moe
der niet lastig met je klaagliederen. Goeden
nacht, Hans, wel te rusien."
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, Amersfoort
