Nieuw Parijs hkmm BLOOKERS Telegram. PUNCH I BEERTJE. HAMERS Co, ie Amersfoort, THEE C. vao OMMEREN, TWEE-GULDENS Stoomwasseherij W. G. BURGER, W. F. A. FLEHITE Tijdgeest Polis 15991 Twintigduizend gulden. BRANDEWIJN j JET KAPELHUIS" Feuilleton. Gouden ketenen. Langestraat 37. zeer practisch roor de Nationale Vereeniging tot steun aan milieiens. Afdeeliog AMERSFOORT. Plaatsing gezocht voorSCHILDERS, KOETSIERS, HUISKNECHTS, enz. Allen vervulden hun dienstplicht zoodanig, dat èn van compagnies-commandant èn van vorige patroons hun goede getuigschriften konden worden uitgereikt. Inlichtingen geeft de Secretaris, Scbira- melpenninckstraat 41. WESTL ANDSCHE HYPOTHEEKBANK te s-UIUVKIIUVK. De Bank geeft 4 pCt. Pandbrieven uit tegen den offlcieelen Beurskoers verkrijgbaar ten kantore der Bank en bij de heeren De Directie, J. HOOFT GRAAFLAND. J. A. van ERPERS KOU AARDS Fab*:VAN haselen aboom amersfoort van M. Raveuswaay Zonen Gorinchem. verkrijgbaar by Langestraat 18, AMERSFOORT. Wie 2.— voor een kilo cacao besteden wil, neme een kilo's bus CACAO; ook In bussen van kilo (I pond) LOS 'U Ch ii „0.55 7io (I ons) 0.24 ZEIST. J— AMEKIKAANSCH SYSTEEM. Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZFN. De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht. PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden. CRED I ETVEREENIGING te Amsterdam. Correspondentschap te Amersfoort mr. H. J. M. van den BERG 11, WILHELMINASTRAAT 5. Zij stelt zich ten doel; het verleenen van Credieten onder per soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blauco het incasseeren van handelspapier; het ontvangen van gelden a déposito en rekening-courant. Horloger, LANGESTRAAT 42. Grootste sorteering mmirn, le klas artikelen- Reparatie-Inrichting b i 11 ij k, vlug en g o e d. OiKlIu'idkundig: Museum Is djfttfflijlts le l>«'7.i<»hiitseii »«or iilwt-ledoii a IO ceul. Kosteloos des DiDsdags van 10 tot 2 en van U/2 tot 'i uur. LAMAISON BOUWER Co. Stuurhuizen 39 Belasten zich met aan- en verkoop van Effecten, Wissels en Coupons. Sluiten prolongatien. Safe-inrichting. Ch. van der KWAST, Spaarne 22, Haarlem. Gold reeds verzonden. Inlichtingen te bekomen bij de Agen ten der N. V. „DE TIJDGEEST"; te Amersfoort de heeren J. G. PRINS, Arn- hemscheweg 601 en G. BOEKENOOGEN, Laugestraat 4. voor den INMAAK ingang Lievo Vrouvve-kerkhof. RE1SBELASTING. Er zijn onder de minvermogenden velen voor wie een verblyf van eenige weken in ■ie buitenlucht tot herstel van gezondheid een onschatbare weldaad zou zyn. Evenals vorige j.iren richt daarom onze Vereeniging aan allen, die voor gezondheid of voor ge noegen op reis of naar builen gaan het drin gend verzoek, haar van hun reisgeld éen Gulden of meer te willen atstaan, len einde aan minder bevoorrechten en daaronder in de eerste plaats aan kostwinners dit voor hen zoo gewenschte geneesmiddel te kunnen bezorgen. Ten vorigen jare werden op deze wijze 410 personen, waaronder 3 uit Amersloort, geholpen en reeds hebben velen zi h ook dit jaar weer aangemeld. Iedere gift, onder motto „Reisbelasting", wordt dankbaar aangenomen en in het Jaarverslag verantwoord. Mej. D. A. SIDDRÊ, Muurhuizen 91. Mevr. GRONEMANDoornbos, Uirechlscheweg 10, Mevr. baronesse Van 1TTERSUM Stroeve Plantsoen Mevr. RUYSCH LEHMAN DE LEHNS- FELDVan Lanschot Hubrecht. Soesterweg 1. Mevr. KNOPPERS—Van Eijbcrgen, Weverssingel 7. Amersfoort, 1909. 31.) Als een hond, die brommen heeft gehad, draaide Ruth zich om, zonder een woord le zeggen. Ha gelitz was opgesprongen en liep een paar maal door de kamer. Nu ppeet het hem alweer, zoo uitgevallen te zijn't leek hem onverstandig, dat hij zoo heftig geworden was misschien had hij haar onnoodig gekrenkt... Hij keerde naar haar terug, probeerde 't weer in orde te maken, maar zij antwoordde niet, bleef Btil liggen. Plotseling viel het hem in, dat het hoog tijd was. Hij boog zich over haar heen. Toen trok zij de handen van haar rug weg en bedekte haar mond ermee, óok weer als een groot, dom kind, want hij zag wel hoe haar oogen tegelijkertijd tusschen haar vingers door loerden of hy haar tóch niet kussen zou. „Alzoo adieu, Ruth". Haastig keerde bjj zien om en ging weg. Hij kwam werkelijk te laat aan tafel altijd een vervelende geschiedenis kwam opgemerkt binnen en vond met moeite een plaats bij de deur, tusschen de jongste officieren en vaan drigs. Ontstemd als hij was, dronk hij veel en snel. Rechts en links inviteerde hij zijn buurlui op een flesch Cliquot en geraakte, opgewonden als hij was, in een levendig gesprek verdiept en daarbij kwam hij tot de aangename ontdekking, dat hij de „broekjes" imponeerde. Ten slotte begon bij, wat hem nog nooit was overkomen, op te snijden, inviteerde een half dozijn tegen het aanstaande voorjaar op Vielberg en blufte een beetje op den nieuwen aanbouw, op de heerlijkheid van zijn zwager, het Glarin- germeer, automobielen, motorbooten, jachten en booten, paarden maar telkens wanneer hij zoo aan het opsnijden was, had hij er zelf het land over. Aan de andere zijde zat Gallweg. Zij hadden elkaar gezien en toegeknikt en Hans liet een der bedienden zeggen, dat hij met Gallweg een lijntje wilde trekken. Toen de tafel opgebroken werd, bleven de meesten der jongere officieren en met hen Hans in de eetzaal. De muziek speelde door; aan in een paar hoeken neergezette tafeltjes gingen enkelen zitten, die nog wat drinken wilden in de vrije middenruimte werd geloopen en gek heid gemaakt. Ook Hans deed eraan mede. Plotseling zag hij Gallweg dooi het vertrek komen „Kom, Musch, wees niet vervelend drink nog een glas met mij". Gallweg knikte hem toe„Ik zocht je in de koffiekamer, Hans. Heb je een kwartiertje voor me „Natuurlijk". Hans bemerkte nu eerst, dat Gallweg er zeer ernstig uitzog, zóo ernstig, dat het een scherp contrast vormde met den dollen overmoed, die in de zaal heerschte. Onwille keurig stond hij op „Zeg, keerel, wat heb je ben je ziek „Wel neen Gallweg lachte bitter. „Het is maar ga mee naar de leeskamerdaar zijn wij alleen". Hans schoof zijn hand door den arm van Gallweg. „Graag en ik zeg het je al dadelijk, als ik je helpen kan, dan ben ik geheel tot je dienst" Iiij dacht niet anders, of Haas was in een pecuniaire moeilijkheid. Dat kan den busten I immers overkomen. Om in de leeskamer te -komen, moeBten zij J door een andere kamer gaan, waarin de oudere j heeren hoofdofficieren en een paar gasten een kop koffie dronkeman kleine groepen stonden of zaten zij met drie of vier aan een tafeltje. De bedienden presenteerden sigaren en likeuren, 't was er tamelijk nauw. Zoo liet Hans den arm van Gallweg los en liep achter hem aan. Daar bemerkte hij plotseling hoe de kolonel hein fixeerde. Do heer Von Hager zette zijn kopjo op een tafeltje en zeide: „Waarde Hage- litz een enkel woord." Hans dacht „Aha hij heeft dan toch bemerkt, dat je te laat gekomen bent. Een klein standje. Nu, vooruit maar." Hij knikte Gallweg toe „Wacht je even De kolonel scheen toch zeer vriendelijk. Hij lachte, wendde zich tot de andere heeren en zeide „Ik moet Hagelitz spreken over de muziek- commissie" en ging hem in de leeskamer voor. Deze was, zooals gewoonlijk op zulke dagen, leeg. Hans volgde, onwillekeurig met de linker hand de knoopen van zijn jas dicht makende. Wat de kolonel wel wilde? Met een sisser scheen het toch niet te zullen ufloopendan had hij het morgen op bet regimentsbureau ook wel kuunen afhundelen. „Neem plaats, Hagelitz," zeide de kolonel, „hier Het kwaiu Hans voor als was de kolonel zelf wat verlegen, als zocht hy naar een passend begin. Hij draaide het gas hooger op, schoof een paar boeken wat op zij, zette zich op een stoel aan do middentafel, zoodat hij Hans naast zich had. „Waarde Hagelitz, ik wilde met je spreken me veroorloven je een vriendschappelijke» raad te geven, waarhij ik aanneem, dat je 'lals z<o- danig zult opvatten. Ik wilde je en zooa' de omstandigheden er nu eenmaal toe liggen, ook het regiment gaarne onaangenaamheden beter gezegd, pijnlijke dingen besparen." Hans begreep niet, waar de kolonel heen wilde. Merkwaardig, anders was hij zoo beslist, maar nu „Men heeft mij namelijk gezegd, kameraad, dat je je aan het Hof wilt laten voorstellen. Ik vind dat zeer begrijpelijk en heb daar ook niets tegen. Integendeel, je weet, dat ik zeer gaarne zie, dat veel officieren van het regiment officieel uitgaan Hij stokte weer en ver volgde toen: „Toch zou ik je vriendschappelijk willen raden laat het dit jaar nog na, Hagelitz." Dat was zeer welwillend gezegd. Tegen een ongehuwd, jong olficier zon het ook niets vreemds zijn geweest liet kwam bijna ieder jaar voor, dat de commandant dezen of genen, die nog niet zoo heel zeker zich op den gladden {larketvloer bewoog, afried, zich aan het Hof te aten voorstellen wat na'uurlijk zooveel als een bevel was. Maar dergelijke overwegingen konden voor Hans toch niet gelden. Het bloed steeg hein naar het hoofd, hy voelde, dat hij een kleur kreeg. De krnag van zijn jas werd hem nauw vroeger zou hij gezwegen hebben nu kon hij dat niet doen. Mug ik vragen, waarom u De kolonei liet lietn niet uitspreken. Hij legde zijn hand op Huns' knie en zeide „Hagelitz, werkelijk, 't is me onaangenaam, dat zal je mij wel kunnen aanzien. Daarom wil ik het ook hteleraaal niet als een dienstzaak behandelen. Neem myn raad aan als die van een je goedgezind ouder kameraad en willen nu we de zaak maar laten rusten I" Maar Hans had een bitter vermoeden in zich voelen opkomen en een gevoel van trots kwam bij hem boven. „Met uw verlof, kolonelIk erken uw goede bedoeling, maar met het oog op mijn maatschappelijke verplichtingen, óok tegenover mijn vrouw en mijn zwager Woldegg, zou ik u toch beleefd willen vragen (Wordt vervolgd.) Snelpersdruk, Firma A. II. van CLEEFF, Amersfoort,

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1909 | | pagina 4