i
sionT!
ïüöIÏÏlö
BETONIJZER
BLOOKERS
CACAO
li
Algemeene Maatschappij van
Levensverzekering en Lijfrente
CACAO moet in de fabriek
in BUSSEN verpakt worden en
in dien vorm de gebruikers be
reiken dan is er waarborg van
zuiverheid en kwaliteit.
De lage prijzen der bussen
DAALDERS
bewijzen, dat de kosten der ver
pakking niet van beteekenis zijn.
V
OPRUIMING
MAILDIENSTEN
Feuilleton.
SAROLTA.
bij de
N. V. DE NEDERLANDSCHE STAAL INDUSTRIE,
rroorb.ee». H. E. OVXITG Jr.
ROTTERDAM.
Kantoren- - - GELDERSCHEKADE 31—8» (Plan C),
IJroriiiuguxljiuiiBINNENHAVEN (Feljenoonl),
te AMSTERDAM,
Damrak 74.
«Mdgtk. GIJ Koninklijk B««l. na Mor. 1880, No. 28.
DIBICTZIJRBN
E. W. SCOTT, J. F. L BLANKENBERG
en ivir. J.
JAARPREMIE per 1000.- «enekerd kepllaiL
ijden m_. r
betaling gedurende:
helgeheele
1703
1» 56
2295
27 42
32:99
Bussen van 1 Kilogram (2 pond) 1.50
1pond) 0.80
i pond) 0.421;
togr. (1 ons) Q.I8
n
X
1
van allo
Gondeu en zilveren Horloges, Pen-
dales en Garnituron, Regulateurs,
Horlogekettingen, Staande en Fan
tasie klokken,
met 20 pCt. korting a contant.
Ziet de prijzen in do étalage bij
W. F. A. Groenhuizen,
Langestraat 42, Amersfoort.
tVIJZE van VERZENDING.
Laatste
Buslichting
OCT.
NOV.
00ST-INDIË.
Oit Amsterdam met de es
der Maatschappij Nedieland
10.'sav.
1, 15, 29
12, 26
Uit Rotterdam, met de ss.
der Rotterdamsche Lloyd.
10.— 'a av.
8, 22
5, 19
Over Genua, met de se
der Maatschappij Neder ld)
6.30 'sm.
13, 27
10, 24
Over Marseille, met de ss.
der Rotterdamsche Lloydd)
8.30 'sav.
5, 19
2, 16. 30
ld. met de Fransche pak
ketboot.1)
10.— 'sav.
8, 22
5, 19
Ovtr Brindisi, met de En-
sohe. pakketboot.1)
10.45 'am.
1, 15, 29"
12, 26
Over Napels met de Duit-
pakketboot.1)
3.80 'sav.
6, 20
3, 17
SURINAM'.
uit Amsterdam.
10.— 'sav.
14, 28
11, 25
over Saint Nozaire.
10.— 'sav.
7
7
over Southampton.
10.— 'sav.
11, 25
8, 22
CURAQA0.
over Amsterdam.
10.— 'sav.
14. 28
11, 25
over Homborg
10.— 'sav.
30
29
over Ncw-York
5.35 'sav.
Dinsdag
Dinsdag
eu VrijdHg
en Vrijdag
eiken Dinsdag en V r d a g, la:
NOORD-AMERIKA buslichiing 5.35 'eavonds; Zon- en F<
dagen 10.'s avonds.
Vóorve: zending vorigen dag 's avonds 9.40.
Supple:oire mail voor brieven, briefkaarten en
kende stukken van allerlei aard 10.savonds.
De Firma A. H. van CieefF
vei vaardigt
spoedig, net eu billijk
Aanplakbilletten
Aandeelen
Bestekken
Bonboekjes
Bi .efhoofden
C.rculaires
Coupons
Chêques
Doodsberichten
Dissertaties
Effecten
Enveloppes
Facturen
Formulieren
Geleibilletten
Huwelijksbrieven
1 nwikkelpapieren
Jaarverslagen
Kennisgevingen
Linieerwerk
Menu's
Nota's
Obligation
Orderbriefjes
Pandbrieven
Prijscouranten
Quitantiën
Registers
Rouwbrieven
Statenwerk
Tarieven
Trouwbrieven
Uitnoodigingsbrieven
Verlovingskaarten
Visitekaartjes
Wissels
Zegels
en elk ander voorkomend
bosk- of stcandrukwrrk.
15).
Spoedig daarop liet Patterson zich een prach
tig atelier inrichten, met al die geraffineerde
luxe. pracht en opschik welke men te Parijs nis
millionuir kan bekomen. Up de fees en, die hij
in dit atelier gaf, verscheen iedereenRoemeen-
sche vorsten, Punische graven, Parijsche journa
listen. Cluirette ontving do gasten en nam de
honneurs waar. Dagelijks kon men den rijken
Amerikaan met de mooie Ciairette in een wagen
koetsier een palfrenier in korten broek en poe-
pruiken, door de „Allée dea A cacias" zien rij
den.
Ken paar maal was hem gevraagd of hij ge
parenteerd was uan de Pattersons, de famillie
uit Baltimore die afstamde van de eerste vrouw
van Jerome Bonaparte. Hij had geen neen ge
zegd en de verwant van Napoleon, die zulke
schitterende feesten gaf, werd te Parijs een bekend
man.
Ken oud-Minister, die diep in schuld zat,
dong naar de gunst van Clairette. Door bemid
deling aan dezen Minister kreeg hij het ridder
kruis van het Legioen van Eer. Hij stond nu
op het toppunt van zijn roem. Zijn Indiaansohe
buöeljuchl word geëxposeerdhet schilderij
was niet slecht. Charles had werkelijk talent
wannier hij wal minder rijk en minder opper
vlakkig ware geweest, zou hij als schilder wel
vat beteekend hebben. Maar daar daalde uit
dvD schijnbaar wolkenloozen hemel iets als eeD
bliksemstraal op hem neer. Het verhaal van
zijn ridderkruis verscheen in een Boulevard
blaadje. Ken gekrenkt journalist had hem dat
geleverd.
Om zich te troosten en te verstrooien, ging
hij naar Monte Carlo.
ÉLen eische op flesCh en Jcurk het
merk PUNCH VAN BEERTJE.
H. B. DE BEEK, Amsterdam.
Duar, in het Hotel de Paris, werd hij een kamer-
buur van Marguerite Kroysenbach, die bij in
de hofloge van den Vorst van Monaco voor de
eerste maal had gezien. De oud-Minister, aan
wien hij zijn ridderkruis verdiend had, had hem
aanbevolen bij zijn collega, baron De Farincourt.
Toen hij gravin Kroysenbach zag, herinnerde
hij zich zijn jeugd ten huize van graaf Star-
kenfels.
Op de trap van het hotel, die hij den dag,
nadat hij Marguerite in de opera gezien had,
opging, terwijl zij naar beneden kwam, stelde
hij zichzelf, zich niet storend aan vormen, aan
de gravin voor.
„Beg your pardon. I take the liberty to intro
duce myself mr. Wendworth Patterson" en
in het Dnitsche vervolgde hij, zijn vreugde uit
drukkend hier een Duitsche dame te vinden,
want ofschoon hij in de Vereenigde Staten ge
boren was, hield hij van de Duitschers. „I like them
indeed," zeide hij, onwilkeurig weer vervallend
in de taal van het land van den d dlar.
»U spreekt Duitsch als een Oostenrijker,"
zeide de gravin verwonderd en vroolijk over den
wonderlijken kwant, dio de vrijheid nam zichzelf
voor te stellen, nog minder verwonderd dan
opgevroolykt; van een Amerikaan, en don nog
Wel een rijken, vindt men niets vreemdmen
vergeeft hem als hij van tijd tot tijd de voeten
op een stoel legt; een uitgaande gravin vergeeft
hem zelfs een niet vollomuu vormelijke voor
stelling op een trap en dau nog wel op een trap
in een hotel te Monte Carlo.
„Ik ben ook in een Oostecrijksch hui3 opge
voed," antwoordde hij.
„Ochnie^ mogelijk."
„Jawel. In het huis van graaf en gravin Star-
kenfels te San-Antonio."
De graviu schrok wel een beetje, want die
Amerikaaiische graaf Starkenf ls was familie van
haar eu zij kende diens geschiedenis. Maar ten
slotte, wat deed dat er toe? Ds ontmoeting op
de trap werd gevolgd door een andere en
weldra waren beiden onscheidbare vrienden.
Gravin Kroysenbach, wier echtgenoot op de
berenjacht was, bracht de dagen van haar on-
"storven weduwschap te Monte Carlo door met
haar hartstocht voor het spel bot te vieren. Voor
de beide groote hartstochten van haar natuur,
die een mengeling was van gemakzucht en ge
blaseerdheid, flirt en spel, stelde zij, evenals voor
het andere, waarvoor zij ter verantwoording kon
worden geroepen, de jachtpassie van haar man
verantwoordelijk, die haar toestond, zich aan
passies te wijden. Te Monto Carlo was het
spel hoofdzaakzij dacht aan niets anders dun
aan de groene tafel,aan een systeem, dat zij
wilde vinden en waardoor zij de gunst der
wisselvallige fortuin zou kunnen veroveren. Alle
andere veroveringen waren nu de anders zoo op
veroveringen beluste dame onverschillig. Zij was
van 's ochtends 11 uur tot 's avonds 11 uur in
de zalen van het Casino en gunde zich niet
den tijd om kalm te dejeuneeren. Maar haar
ijver had helaas tot dusverre niet tot het ge-
wen8chte gevolg geleid. Van drie en dertig duizend I
franc waren er na twee weken nog maar acht
duizend over. De Amerikaan, die zoo grappig
Duitsch sprak, interesseerde haar als man heele-
maal niet, maar hij had goede manieren en
baron De Farincourt lichtte haar in over zyn
verleden.
Charles had genoeg van de eeuwige demi-
mondaines en den omgang met een werkelijke
dame streelde zijn ijdelheid. Hij begeleidde do
gravin in de speelzaal en het werd hem toege
staan, ook haar maaltijden bij te wonen. Als
echte Amerikaan stond hij erdp, die ook te
betalen en het was der gravin verbazend gemak
kelijk hier te Monte Carlo een zóo gedistinge6rden
loopjongen te hebben.
Op een aag deelde zij hem mede, dat zy
bezoek zou krijgen van haar familieloden, die
te Nice woonden.
„U moet mij gezelschap houden en recht
lief zijn tegen de dames."
Den volgenden dag verschenen lady Mac Leod
en Sarolta.
Snrolta was na den dood van haar ouders
uit de kloosterschool der Zusters van Sacré-coeur
onder de bescherming van tanie Mac gekomen,
die intusschen weduwe was geworden. Terwijl
haar stiefzuster Fanny haar dagen sleet in het
huis van den reverend bij de lectuur van
Dickens en Olivier Goldsmith's „The Vicar of
Wakefield" was Sarolta door tante Mac mee
op reis genomen. Tante leidde sinds den dood
van haar echtgenoot een zwerfstersleven op het
vasteland. Sarolta had al meermalen kunnen
huwen, maar het was tante Muc nog steeds
gelukt, dit te verhinderen, want tante was
financieel op en leefde mee van de inkomsten
van Sarolta. Het was dus zeer natuurlijk, dat
zij die inkomsten zoo lang mogelijk poogde te
behouden, zoo mogelijk minstens tot het be
roemde proces zou zijn afgeloopen.
Tante Mac, de vroegere Voorzitster van een
vredebond te Londen, was, ongeacht den voet
van oorlog, waarop zij met de wereld in liet
algemeen en hotelhouders in het bijzonder stoud,
geen kwaad menschalleen in de middelen
om haar doel te bereiken, was zij niet erg kies
keurig. Het kon haar niet schelen zoodra in
Duiischland, Frankrijk of Italië een aanbidder
van Sarolta al te gevaarlijk dreigde te worden,
bij nacht en ontij de plaats te verlaten, zonder
huar adres achter te laten. Bij dergelijke plaats
veranderingen was het al eenige malen voorge
komen, dat juist de kas van tante Mac leeg
was. Zij bezon zich dan geen oogenblik, haar
koffer ule pand actiter te laten. Zoo zwierven
minstens drie dozijn koffers van haar over het
vasteland, bij de voorzichtige Franschen wei
nig maar in Duitschland, zou men met een
variant uit „Don Juan" kunnen zeggen. Te
Dresden had de boos geworden eigenaar van
hel hotel „Stadt Moseou" na korten tijd, toen
de gravin niet van zich deed hooren, den ach
tergelaten koffer opengebroken en er drie paar
kousen en een oud corset in gevonden.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, Amersfoort.
