2>.
Waarom
UMBBKEN.
PUNCH BEERTJE.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Algemeene Maatschappij vuti
Levensverzekering en Lijfrente
FLEHITE
ff. F. I
Feuilleton.
SAROLTA
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PR™FN'
De goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracnt.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
AT-
te AJISïEBDAM'
pautruk 74.
lnY" •**1 ,M0'H°'2t'
oaaonuM»
K. W BCOTT. J. r. L BLANKBNBERC
.n Mr J. VANJOHEV.CHAVEH.
M#eiaiB.p«t.^voorNy«^T^^
WeUxiatsckMi "O-
MDuUur voor Utrecht
•Mpecte t„i CRCN
JAARPREMIE t«r ƒ1000.- vanekerd kl
BtlealDiir nl het
overlijden met preml»-
belsllni gedurende:
ne overlijden «I O»
de* leeftijd na:
WINTERDIENST.
SPOORTREINEN.
Aank. uit de richting
SPOORTREINEN.
6.51
8.01
8. l(>d
8.35
9.10
9.54
10.49
10.56
6.50
7.16
7.55
8.13d
9.10
10.38
11.6(1
11.36
11.46
Oudheidkundig Museum is
dagelijks te bezichtigen voor
niet-leden a 10 cent.
Kosteloos des Dinsdags van 10 tot 12 en
wan V/2 tot 3 uur.
Horloger,
LAN GEST RAAT 42.
Grootste sorteering
Ie klas ardkelen.
Reparatie-Inrichting
bi 11 ij k, vlug en goed.
staat eene advertentie van
uwe firma niet op deze plaats
Een zeer groot aantal lezers zouden
er dan kennis van hebben kunnen
nemen.
2.11f
10.03
Ut-'I
10.37
vertrek
Kampstram
station
Vertrek in de rich ting
Remiso
asnk.
vertrek
Bemlse.
«ank.
Dtr.
5.40
Amst.
6.42
Nijk
5.30
ApeW
CO
7.15
6.67
6.46*
6.50*
7.381-
7.22
6.56*
7.07*
7.54d
7.59d
7.54z
8.z
7.46
7.57
8.19
8.07
aio
8.22d
8.06
8.16
8.—z
8.1 lz
8.22
8.19 a
8.302
8.16
8.26
8.30
8.88
9.17
9.14
8.40z
8.512.
8.552
9.06z
9.19
9.21
9.14z
9.242
9.02
9.13
9.28
9.39
9.25 2
9.35 z
9.40
9.40
10.—
9,582
0.08/
9.39
9.50
10/24
10.24
10.11
10.22
10.082
10.18 z
10.30
10.53 z
0.41
10.272
10.88 z
10.45
10.43
10.53
10.10d
11.04 z
10.50
11.01
11.28
11.10
1.21
11.062
11.17 z
11.45
11.51
11.28
11.39
11.25 z
11.36 z
11.45
11.51z
12.02 z
11.40
1.47
12.46
12 39
12.20z
12.31 z
12.36 z
12.4(1/
1.25
1.05
12.46z
12.57 z
1.05 z
1.162.
1.40
1.192
1.30 z
1.312
1.42 z
1.46 z
1.57 z
2.05
2 IGf
2.19
2.06 z
2.17 2.
2.47
2.47
2.27 z
2.38z
2.43 z
3.09
2.54 z
3.16
3.z
3.11z
3.42
3.20
3.19
3.16
3.27
3.44
3.42
3.53
3.30z
3.40z
4.20
4.17d
3.56
4.06
3.53z
4.03z
4.22
4.09
4.202
4.06
4.17
4.25
4.48
4.23
4.34
4.20
4.31 z
4.51
5.02 z
4.48
4.59
5.25f
5.09
5.20
5.06z
5.17 z
5.24
5.44
5.24z
5.35
5.21
5.32
6.—
5.46
5.56
5.43z
5.54 z
6.10
6.01z
6.11
5.56
6.06
6.10
m
6.14
6.24
6.112
6.22z
6.30
6.272
6.382
6.24
6.35
7.26
6.56
7.06
7.062
7.16z
7.22
7.34
7.25
7.35
7.14
7.25
7.34
7.55
7.38
7.48
7.35
7.45z
7.40
7.55
8.06
7.48
7.55
8.34
8.332
8.44
8.17
8.28z
8.38
8.52
9.03
9.17d
9.20d
9.072
9.38
9.18z
9.492
9.21
9.32 z
9.2"
9.39
9.44d
9.52
10.03
10.15
10.14
10.28
10.26
10.202
10.31z
10.24
1041
10.31
10.38
11.35
O.t i'.t
6.18
6.53f
9.05
9.34d 9.19
9.39d 10.02
10.13 Il0.17[l0.08
11.23 11.201
12.14 1.03|
t Deze treinen loopen niet op Zon- en Feestdagen, g Deze trein loopt slechts van 1 November tot
28 Februari. Deze treindienst vertrekt des Vrijdags (markt te Amersfoort) te 6.46 van de Remise en
te 6.-56 van het Station, op andere dagen te 7.38 van de Remise naar de Kampstraat Op Zon- en Feest
dagen is de dienst beperkt en rijden slechts de tramdiensten met z aangeduiddes morgens nog te 1018
en 11.16, en des avonds nog te 9.28 en 11.25 van het. Station; des morgens nog te 8.30 en des avonds
nog te 6.38 van de Kampstraat naar het Station. B\j vertraging in de aankomst der treinen zullen de
betreffende trams aan het Station wai nten, zoolang als de verdere dienst, dit toelaat. De trams zijn
bij de voormalige ütrechtschepoort te ongeveer 4 minuten vóór aankomst aan, of nA vertrek van het
Station.
öi.)
Sarolta vergat haar angst en beklemming en
dacht niet meer aan Erwin. Zij was weer en
thusiast en genoot bij den aanblik van die
majestueuse pracht. Zelfs de wolkeu schenen
zonlicht uit te straleD en haar oogen konden
bijna den sterken lichtglans niet verdragen.
Doch die heerlijkheid duurde niet lang;
plotseling was hel schitterende visioen ver
dwenen en was alles weer grauw. Daar klonk
hondengeblaf en verbaasd riep Sarolta: „Mijn
hemel, wat is dat?"
Patterson legde baar zoo goed als hij kon
de sonoriteit der lucht op deze hoogte uit, die
maakte, dat men het hondengeblaf van de
aarde booren kon.
Met gespannen aandacht luisterde Sarolta
naar zijn verklaring, maar nauwelijks was die
ten einde of een nieuw wonder nam haar in
beslag. In den nevel begon het te schitteren.
Millioenen schitterende voorwerpen schenen de
lucht te doorklievenSarolta geloofde in een
sterrenregen te zijn.
„Nu ziet u hoe sneeuw ontstaat", zeide Pat
terson „en ik ben er zeer verheugd over dat
het sneeuwt, want nu behoeven we het ven
tiel niet te openen. De sneeuw zal door haar
twaarte den ballon belasten en wij zullen dalen."
Hy nam uit den mand twee zilveren bekers,
een flesch champagne en een koud hoen. Dit
laatste was Sarolta te koud; maar de cham
pagne wekte haar op.
„Op uw welzijn," zeide hij vroolijk en dronk
haar beker leeg.
Patterson kwam naast haar zitten en over
legde bij zich zelf hoe bij nu een stap verder
zou kunnen gaan; toen nam Sarolta de half-
leege flesch en wierp die weg.
„Die daar beneden moeten óok wat hebben,"
zeide zij vroolijk terwijl zij niet bemerkte, dat
de ballon de hoogte inging. De gondel zwaaide
weer een beetje, maar nu lachte Sarolta er over.
Hij keek haar verbaasd aan.
„Weet u, dat de ballon daardoor weer min
stens 30 M. is gestegen
„Wat zou dat? We zullen niet tegen de maan
botsen."
Zij trok een zóo grappig en vroolijk gezicht,
dat Patterson zijn angst vergat en instemde
met haar lachen, 't Liefst had hij haar dadelijk
een kus gegeven, maar eerst wilde hij haar op
nieuw champagne geven. Hij kreeg een nieuwe
flesch en opende die.
„U weet nu heelemaal niet welk een onge
luk u daar kunt hebben aangericht. Misschien
heeft die flesch wel iemand gedood."
„Dat zon verschrikkelijk zijn." zeide Sarolta.
„Nu, u bohoeft er niet treurig om te wezen;
het zou wel een zeer merkwaardig toeval zijn
en daarmee moet u uw goeden luim niet be
derven. Ik wilde u maar waarschuwen. Geef
mij uw glas."
Sarolta gaf hem haar beker.
„Dus zullen we weer vroolijk zijn."
Zij lachte. Patterson schonk haar en zichzelf
in.
„Op de gez ondheid van de mooiste vrouw der
wereld".
„Wie is dat vroeg zij plagend.
„De eenige vrouw, die ik in mijn leven heb
liefgehad." En hij keek haar aan met een ge
zicht, dat de graad van zijn liefde duidelijk moest
maken.
Sarolta moest lachen.
„De een is al net als de ander. Rijna zooals
Gontscharow", zeide zij.
„Praat niet van dien man."
„Waarom niet? Ik dacht, dat hij uw vriend
is. Hij heeft maar twee vrouwen in zijn leven
liefgehad en u éen. Weet u wat voor gezicht
u trekt, mr. Patterson Als een verliefde kik-
vorsch."
En zij lachte.
„Het is om je dood te lachen. Gontscharow
wilde zich doodschieten wanneer ik hem niet
verhoorde; maar hij leeft nög. Wil u mij óok
kussen, zooals hij
„Heeft hij dat gewaagd, de ellendeling O,
gravin 1 U doodt mij."
„Dan wil ik u weer tot het leven terugbrengen."
„O," riep hij verrukt, omarmde haar, trok
haar naar zich toe en naderde met zijn lippen
de hare.
Zij bukte zich, zijn arm ontwijkend, nameen
der zandzakken van den grond en wierp dien
Patter-on naar het hoofdmaar de zak miste
zijn doel en viel naar beneden.
De ballon vloog een eind in de hoogte.
„Om 's hemels wil, wat doet u vroeg hij
verbaasd.
„Ik zal mezelf óok nog over boord werpen,"
antwoordde zy, met nog meer lachend gezicht.
„U is nög erger dan de Vorst."
„Afschuwelijk," dacht hij, „zy heeft te veel
champagne gedronken. We moeten zoo gauw
mogelijk naar beneden. De hemel mag weten
wat er anders nog gebeurt."
Patterson was niet iemand die spoedig vrees
kende, maar bij de gedachte, dat Sarolta in haar
champagneroes iets zou kunnen doen, dat hem
het leven zou kunnen kosten, maakte hem be-
angst en hij dacht er nu nog maat aan, too
spoedig mogelijk te landen.
„Wat doet u vroeg Sarolta.
ken'» beb het ventiel geopend, opdat wij zak-
„Wilt u dan alweer naar beneden
„Ja, anders wordt het te laat".
Snelpersdruk, Firma A. H. vaa CLEEFF, Amersfoort.
„Jammer".
De ballon zonk zóo diep, dat de aarde weer
zichtbaar werd eindelooze vlakten, donkere
vlekken, bosschen en zilveren strepen van de
rivieren daartusschen.
„Waar zouden we hier zijn"? vroeg zy.
Patterson had er geen flauw vermoeden van.
Hij wi9t niet eens, dat zij al geruimen tijd
niet meer naar het Noordwesten, maar naar een
tegenovergestelde richting dreven.
Sarolta bemerkte door haar verrekijker een
voerman, die op den weg naast zijn wagen
liep.
Patterson nam den roeper en brulde, maar
hy meest dat vaak herhalen, want de boer
hoorde niets
I ,".P.a^ ken ik", zeide Patterson, „die kerels zijn
al l ijd doof als zij een hernelsche stem hooren".
Eindelijk kwam er antwoord. Heel duidelijk
klonk de stem van den boer, maar Patterson
verstond geen woord.
„Wal is dat voor een taal" vroeg hij.
„Elien" zeido Sarolta. „We zijn in mijn
vaderland, in Hongarije. Nu zal ik tolk zijn".
Na lang heen en weer praten bleek, dat zij
n Vurnan Uongaarsche grens waren.
De ballon zakte nog altijd, een krachtige wind
dreef hem angstwekkend dicht naar een bosch.
I atterson wilde niet in de boomen terecht komen
anW J ?et V8ntieI °P®n en wierP het
anker uit. Toen kragen ze een duw, het anker
sleepte over den grond.
„Daar moeten we landen», zeide Patterson.
„En we moeten dadelijk landen óok".
liikv™. miD1Ui kter zat hel "kwwerke-
.m,;nr fcet ongeoefende oog van den
W zich ver«iat- VVat h'j voor een
geschikte ladingsplaats had gehouden, was de
hnL i Gen üm- I ul,terBon e" Sarolta troonden
hoog boven in een eik en keken angstig naar
heneden over den rand van den gondel.
(Wordt vervolgd).
