i1
Wat gij doet, doet het goed!!
Continental
Fortmann ïïehenkamp,
Nieuw Parijs
BANI).
TIIINM
TUINMEUBELEN,
MAGGIS
Piano's.
Orgels.
Brillen en Pince-Nez in Goud, Zilveren Nikkel, i
Hollanflsclie Tlmertatteeiiipg, AMSTERDAM. Priisnoieeringper 5ons.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
R. van den BURG,
Piano's te huur van af f3.- per maand;
Orgels van af f 1.50.
Prima kwaliteit Scharen en Messen
W. F. A. GROENHUIZEN,
FLEHITE
Prima TOILETZEEP
EAU DE COLOGNE.
THEE
DRINKT ONZE THEE.
Feuilleton.
Aan deze vermaning moest ieder wielrijder
en automobilist bij aanschaffing van banden
denken. In geen geval n;ag de lage prijs
hiprby den doorslag geven, want werkelijk
goedkoop is slechts die band, die door zijn
uitmuntende qualiteit, geniale constructie en
langen levensduur bewezen heeft, de meest be
trouwbare band te zijn. Vaklieden zijn het eens
over de voortreffelijke hoedanigheden van den
Continental Caoutehoue-
Gutta-Pereha Compagnie,
Amsterdam.
T ZEIST.
AMERIKAANSCM SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GO EDE REHANDF.LING. RiLIJJKE PRIJZEN.
De goederen lorden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco topgezonden.
Magazijnen ran Tapijten, Bedden dr Slaapkamer-meubelen,
Langestraat 03 over de Krommestraat, Telefoon 88.
VOORHANDEN:
©cht Isleur en didatslaands, ia natural, rocd en broas.
Arnhemsehestraat 8, AMERSFOORT.
Loupen, Leesglazen, Compassen, Curvimeters, Windkussens, IJszakken,
alle soorten Spuiten, Ondersteeken, Hospitaaldoek, Buik- en Breuk- e
banden en meer Optische-, Geneeskundige-, Verband- en
Zieken verplegings-artikelen.
en bijbehoorende zaken.
Ie klas Artikelen. Billijke prjjzen.
Eigen reparatie- en slijpinrichting bij
INSTRUMENTMAKER LANGESTRAAT 42.
Oudheidkundig Museum, is
dagelijks te bezichtigen voor
niet-ledeu ii 10 cent.
Kosteloos des Diusdags van 10 tot 12 er
van B/2 tot 'i uur.
LANGESTRAAT 37.
en
Een KRACHTIGEN, AANGENAMEN SMAAK krjjgen SOEPEN
en SPIJZEN door
en Sp^jien -Arnma
Men voege bet eerst bij bet opdienen toe; niet medekoken.
Verkrijgbaar bij
M. R. N. OOSTER VEEN, Langestraat 46 eD Arnhemsehestraat 11.
Telefoon 77, Amersfoort.
van
M. Rayeraaaj Zonen
Gorincihm.
verkrijgbaar bij
Langestraat 18,
AMERSFOORT.
Voor AMERSFOORT alleen verkiijgbaar bij
M. 8. N.
Langestraat 46, Arnhemsehestraat li, Telefoon 11
Zeer goedo gruistliee 55-60 Ct-
grove thee v anal' 65
Ontbijttheo70
Namiddagthoe80
Extra fine Ch. Congothee 100
DODO
24).
Signe voelde hoe men onwillekeurig plaats
voor baar maakte, zag hoe aller oogen zich op
haar vestigden en zij ging met fier opgeheven
hoofd door de menigte heen naar het midden,
waar zij al te voren de Prinses had bemerkt.
De hooge beschermvrouw had zich in de
reeds vele jaren waargenomen taak een bijzonder
vriendelijken, beminnelijken toon, maar toch
eenigszins uit de hoogte, aangewend tegenover
do medewerkenden bij al haar weldadigheids
feesten. Er lag altijd zekere gereserveerdheid in.
Maar toen Signe tegenover haar stond en haar
onberispelijke, diepe buiging maakte, liet
deze toon de oude dame in den steek. Zij reikte
Signe de hand, dankte haar, knikte en knikte
nogmaals, vroeg met een paar woorden naar
baar ouders, en zei, toen het schelletje het
tweede deel der voorstelling aankondigde, terwijl
zij het meisie nogmaals de hand tot een kus
reikte„Ik hoop u dezen winter dikwijls te
zien, freule Von Gudareza". Zij sprak nu heel
eenvoudig. Het scherm ging op. Signe keerde
zich omze moest een plaats zoeken. Daai zag
zij eensklaps Prins Hoburg. Hij stond op zij
tegei den muur, zijn monocle in het oog, en
tuurde scherp inde richting waar zy stond, zoo
scherp, zoo beslist, dat Signe voelde: hij ziet
alleen mij. Zij ging vlug door de dichtstbijzijn
de rijen en was blij toen zij heel achteraan een
plaats vond tusschen wildvreemde menschen.
De vertooning intresseerde haar matig. Dilet-
tautengepruts, vond zij, waaraaD men kunst
matig, door het er tusschen schuiven van
eenige prestaties van werkelijke tooneel-artisten,
eenig relief had trachten te geren. Haar aan
dacht was ook gestoord. Tegen haar zin moest
zij telkens weer opnieuw aan Hoburg denken.
Hoe kwam de Prius er toe, haar op zoo'n in
't oog vallende manier aan te staren?
Eigenlijk was het bijna beleedigend. Of be
schouwde hij het als zijn recht, omdut zij zoo
even nog op het tooneel had gestaan en zij nog-
in co8tuum was? Beschouwde bij het als een
vergoeding voor het geldstuk, dat hij op het al
taar der weldadigheid had geofferd
Nu hij zou wel merken, dat die manier baar
niet beviel.
En dan dacht zij nog aan hetgeen vader eer
gisteravond verteld had. Vader had bij Hoburg
zijn kaartje afgegeven, als tegenbe oek, en was
ontvangen; buitengewoon beminnelijk natuur
lijk. „Hij ia toch wel een aardig, bescheiden
kereltje, die Prins. Ik had een vooroordeel tegen
hem, maar hij heeft dat heelemaal doen ver
dwijnen. Hij bevalt mij werkelijk wel die
Prins van joul" En daarbij had vader hartelijk
gelachen; moeder had ook geglimlacht, en Dodo
herbaalde: „Die Prins van joul Signe, dat zou
ik mij niet laten zeggen." Maar Signe had gezwe
gen, alleen maar de schouders opgetrokken,
zooals zij dikwijls zweeg, wanneer zij üacht: „Kr
tegen in gaan, geeft toch Diets."
Eensklaps hoorde zij achter zich de zachte
stem van Hoburg.
„U moet mij niet kwalijk nemen, freule, maar
ik kon niet langer wachten met U mijn bewon
dering te betuigen."
Zij antwoordde niet en negeerde hem volkomen.
En weer hoorde zy de zachte lispelende stem .-
„Bent u dus werkelijk booB? Mag ik u dan niet
zeggen hoe schoon, hoe wonderbaar Bchoon u er
uitzag
Zij voelde zijn adem in haar hals en bespeurde
den bescheiden geur van viooltjes, zijn geliefkoosd
parfum. Hij moest zich ver voorovergebogen heb
ben.
„Waarom is u zoo onbarmhartig
Toen zeide zij eindelijk, zonder zich om te
wenden, zacht, maar kortaf: „u stoort mij en
anderen."
Een poosje zweeg hij. Zij trachtte zich te dwin
gen, haar aandacht te bepalen bij het tooneel,
waar een kleiu blijspelletje met ontzettende di
lettanten-langzaamheid werd afgespeeld, maar
danrby dacht zij steeds: „Wat moet hij gedrongen
hebben om hier to komen. Wat is dat pijnlijk,
uls nu de eene of andere bekende hier in de
buurt zit en op me let." Schuw keek zij naar
rechts en links. Neen zij zat tusschen een rij
van toeschouwers, die ten minste oogpnschijnlijk
volkomen opgingen in hetgeen er op het tooneel
gebeurde.
„Als u wist hoe ik naar dezen avond verlangd
heb," hoorde zij weer. „Nu woon ik in de zelfde
stid en het is zoo moeilijk
Ditmaal bracht hfó hot niet verder, want de
dame naast Signe, die met volle aandacht zat
te luisteren, liet verontwaardigd een „ssst" hoo-
ren en van den anderen kant kwam ook een
zacht, maar beslist „stilte"!
Signe vloog het bloed naar de wangen en zij
dacht: hoe kom ik nu aanstonds zoo snel mo
gelijk naar voren, in den kring mijner kennissen
Eindelijk viel het scherm.
Zoo snel mogelijk stond zij op en wilde door
de menigte zich een weg banen, maar die stond
als een muur en hield niet op met applaudis-
seeren. En toen was Hoburg onmiddellijk naast
haar.
Zij wilde hem met een koelen, afwijzenden
blik weren, doch toen zij hem aanziig, bespourdo
zij hoe zenuwachtig hij was. De uitdrukking
van zelfingenomenheid, die soms op zijn gelaat
lag, was volkomen geweken hij keek tot haar
op als een bedelaar, maar in dezen smeekenden
blik lag toch nog iets geheel anders.
Eensklaps wist zij hethet was niet slechts
een genoegen in flirt, dat hem tot haar trok
deze man had haar lief hartstochtelijk lief.
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort.
Zy schrok er niet van en voelde ook niet een
zweem van ontroeringhet was eenvoudig het
koel vaststellen van een feit. E11 het eenige be-
sluit, dat zij er uit trok, was óok koel„Ik
zal mijn houding dienen to bepalen. Maar niet
dadelijk. Niet nu. In elk geval het was wat
anders, zoolang ik kon denken, dat hij een spel
letje met mij dreefhet is iets anders nu ik
weet, dat hij van me houdt."
„Is u heel boos op mij
Zij had de oogen weer naar de zaal gericht.
„Ik haat al hetgeen in 't oogvallend is" zeide
Signe zacht.
„Er zijn oogenblikken wanrin een mensch alles
onverschillig is" antwoordde hij beslist.
Do menigte drong en schoof nu vooruit naar
de zijzalen, waaruit reeds de vroolijke tonen
der Zigeuner-muziek weerklonken. Signe had
zich in het gedrang kunnen laten meevoeren,
maar zij bleef, niet zonder moeite, staan. Alsof
zij de laatste woorden van Hoburg niet gehoord
had, zeide zij „Mijn zuster heeft daar een cham
pagne-tentje. Hoe kom ik nu het best uit dit
gedrang 7"
Zonder een woord te zeggen, wees hij naar
den kant en bleef dicht naast haar, terwyl zij
zich langzaam uit het dichtste gewoel zocht te
bevrijden. Danrbij overlegde zy „Nu elke ver
klaring vermijden 1 Hoe kan ik hem dwingen,
tot bezinning te komen En met een onbedrieg
lijk instinct zeide zij luchtigjes: „Dus u
vondt, Hoogheid, dat het tableau geslaagd is 7"
„U was verrukkelyk. Verder heb ik niets ge
zien."
„Och, ik meen het geheel, den totaal-indruk."
Zonder hem aan het woord te laten komen,
ging zij lovendig voort„Ik had zooveel plei-
zier in die allerliefste kinderen, die bij mij ston
den."
„De gelukkigen, die zóo dicht bij u mochten
zijn
(Wordt vervolgd.)
