BLOOKERS
CACAO
Solied.
„Eysink" rijwielen
zijn overal bekend door hun
lichten gang en
soliditeit
Sierlijk,
Snel.
Sterk.
MAISON HARTEL,
-:GROOTE OPRUIMING:
75vj-JÜ#'*
Gaat U naar buiten,
MAGGI'S Bouillon-Blokjes
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Eleetrisch Installatiebureau
L. G. PONNE,
Huis-telefonen en Electrische schellen.
DAALDERS
Feuilleton
KORTEGRACHT 21.
Wegens plaatsgebrek
van alle LINNEN-CONFECTIE, waaronder
Hantel-costnnms, Gostuums. Mantels, Blouses,
Rokken, Jnpons en Peignoirs,
k CONTANT voor de helft der waarde.
Portorico
Varinas en Maryland tabak
Is niet te overtreffen.
ALOM VERKRIJGBAAR.
Zie de prijscourant in elk pakje.
Let op den naam Ol den kott.
vergeet dan niet ook nog een bus
met de Kruisster
mede te nemen
De blokjes behoeven slechts met kokend water overgoten te worden
«aa men verkrijgt oogenblikkelyk een heerlijk vleeschnat, dat zoowel
dienen kan om te koken (by de bereiding van soepen, sausen, ragouts,
peulvruchten, groenten, enz.)
als om te drinken (bouillon puur of met ei).
Prijs per blokje 2'|s cent.
=i* ZEIST.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PBIJZFN
Goederen «orden le Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden
Krommestraat 59, AMERSFOORT, Telefoon 169.
Specialiteit in het AANLEGGEN, ONDERHOUDEN en IN8PECTEEREN van
kost slechts ƒ1.50 per kilo's bus
(twee pond) en is toch best.
Vraag 't de tallooze gebruikers.
Van der ZOO de JONG Van OPHOVEN
Amersfoort. Wcstslngcl 43. Telefoon 93
Openen handelscredieten aan handelarer
en industrieelen tegen borgstelling, crediet-
hypothcek of andere zekerheid.
DODO.
5.R
De koffi werd gebruikt in den wintertuin en
hier hoorde Signe, terwijl Hartwig Braunstein
zich verwijderd bad ooj een paar fotografieën
van Rhodes te balen, hoe de oude heer tot haar
vader zei„Ja, het wae eerst wel een groote te
leurstelling voor mij, dat mijn eenige zoon geen
lust bad in mijn vak, maar je moet jonge men-
echen nooit met geweld tot iets dwingen. Nu
ben ik big, dat hij gelukkig is geworden in een
ander vak, zoo gelukkig als bij zijn aanleg tot
melankolie maar mogelijk is". En zgo vrouw
merkte daarbij op„Wij zijn trotsch op Hartwig.
Hij zal een beroemd geleerde worden",
Toen kwam de zoon terug en Signe bakoek
hem met nog meer belangstelling. Zij zocht naar
een trek van melankolie op bet knappe gelaat,
aanvankelijk tevergeefs, maar van lieverlede
meende zij toch op te merken, dat nu en dan
een schaduw over ziju gelaat vloog en dat zijn
oogleden met de wimpers van tijd tot tgd bjjna
schuw over de oogen neervielen. En dan scheen
het wel of de joDge man zij schatte hem by
de dertig telkens zekere krachtinspanning
noodig had om zich te beheerschen. Hij deed
zich blijkbaar geweld aan om wat levendiger te
spreken, werd wat zenuwachtig, en zijn fraaie
blanke hand trilde dan een beetje.
Op eena zei hij „Het is merkwaardig, lreule
ik heb een gevoel of ik u al eens in mijn leven
gezien heb."
„Zoa dat zoo merkwaardig zijn, meneer Von
Braunstein Wu kunnen elkaar heel goed, hier
of elders, in Italië misschien, ontmoet hebben".
„Neen, zoo bedoel ik het niet".
Hij ging plotseling op een ander onderwérp
r na gernimen tijd kwam hg er toch
.,lk weet nn waar ik, wel niet u, maar
toch uw evenbeeld zag. Het is merkwaardig.
Het was op Lesbos. De Grieken van het vaste
land zijn over het algemeen geen mooi slag van
menscnen, maar onder de Grieken der eilanden
ontmoet men niet zelden gestalten, vooral vrou
wegestalten, die het Helleensche type zooals wg
bij antieke beelden vinden, merkwaardig zuiver
hebben bewaard. Ik herinner het mij nu het was
een visschersmeisje, een eenvoudig kind uit het
volk, maar zij was zóo mooi, zóo mooi ver
geef mij, als het een wat plomp compliment
lijkt, zoo mooi als u, freule. En zij droeg baar
armelijk kleed met de waardigheid eener Ko
ningin."
Terwijl hg dat zei, zag haar aan, en de be
wondering sprak zóo duidelijk uit zyn oogen,
dat baar het bloed naar de waDgen vloog. Toen
werd hij verlegen en zei nog eens: „Neem mij
niet kwalgk, maar..."
Zij trachtte met een grap over hel pijnlijke
van het oogenblik heen te komen„U weet,
meneer Von Braunstein, dat wij vrouwen allen
zpei ontvankelijk zijn voor een vleiend woordje".
Maar terstond viel hg haar in de rede„O, ik
wilde volstrekt niet een vleierijije zeggen." En
zij zag weer hoe zyn handeD, die een groote
fotografie vasthielden, zacht trilden. Zy was blij,
dat de verloofden juiet gearmd voorbijgingen.
Zij riep haar broeder en vroeg haar aanstaande
schoonzuster het een of ander.
Men ontmoette elkaar den volgenden tyd vrij
dikwijls, maar toen dacht Signe, dat Hartwig
Braunstein haar ontweek. Meestal heette het bij
de familie-bijeenkomsten, dat hy elders moest
zijn, en als by aanwezig wob, vermeed hg een
rechtstreeksch gesprek met Signe, maar nu en
dan zag tg toch noe zijn ougen haar volgden.
Zij hadden iets onrustigs, flikkerende, en steeds
vielen dan terstond de vale oogleden neer over
de pupillen.
Toen einde Januari kwam de voorstel
ling aan het Hof, volgden de eerste Hofbals, en
de omgang met de Braunstein's verflauwde wat.
Moeder vond dat niet onaangenaam. Op den
duur had zij toch niet goed kunnen opschieten
met Friedel'a aanstaande schoonmama, en op
Erna had zij vrij wat aan te merken, want zy
had reeds bespeurd, dat achter Erna's schijnbare
plooibaarheid heel wat beslistheid en onwrik
baarheid van eigen wil verborgen was, dat zij
vóór alles op Priedel geheel en al beslag wilde
leggen. Bovendien was mama in deze periode
der voorbereidende maatregelen voor de Hof
feesten geheel in haar element. Zij ging op in
zorgen voor de toiletten en had eindelooze bespre
kingen met kleermakers en modisten.
Signe droeg bij de repetitie vóór de voorstel
ling haar sleep als iets zeer gewoonsDodo
jammerde tuschen lachen en schreien over het
zware, drie Meter lange „ondier" en beweerde,
dat zg nooit zou leeren zich met dat „ding" te
bewegen. De laatste maal toen zij het toilet aan
deed, beefde zij van zenuwachtigheid, zoodat
papa steeds weer geruststellende moest zeggen
„Nou, nou I nou, nou I" en om haar moed in te
spreken zelf een half fleschje champagne uit
den kelder haalde. Maar zij was toch zeer in
haar schik, toen alles voorbij was, en zwoer
met komieken ernst het Keizerlijk paar „eeuwige
trouw".
Maar de zenuwachtig keerde voor Dodo terug
op den dag van het eerste Hofbal. Zij was ver
ontwaardigd over de kalmte barer zuster „8igne,
als ik nu vlak voor den Keizer een tuimeling
doe I Verbeeld je, vlak voor den troon 1 Ik heb
altgd pech. Signe. ik ben doodsbenauwd."
„Wel, als je valt, dan sta je weer op."
„Dat zeg jijSta jij eens op, als je een be
roerte krggt. En die krijg ik zeker 1 In den
bloei mgner jeugd sterf ik aan de voeten der
KeizeriD."
„Gelukkig, je kunt weer grappen maken."
„Dat noem jij grappen Het is bittere ernst.
Maar er zal nog iets veel ergers gebeuren I Ik
zal een muurbloempje wordenHardi heeft
vorleden week gezegd, dut het er met het dansen
bedenkelijk uitzag, als je niet vooruit dansen
hobt besproken."
„Daar bedoelde hij de heeren mee. Die hebben
gelijk, dat zij zich vooraf van dansen verzekeren.
Voor de dames is gezorgd."
„Och jij, gouden Signe werkelijk, je leeuwen
manen stralen weer als goud als dat waar
was, als ik werkelijk jeens geen muurbloemwerd.
Jij, natuurlijk, nu ja, jou kan zooiets niet
overkomen. Maar ik, onbeteekenend monstertje.
Verleden bij de dnns-repeiitie in de Witte zaal
rilde ik al. Ik leek me zelf een leelijk muschje
tusschen al die goudfazanten, paradijsvogels,
tortelduifjes. Maar, A propos, vertel mg een, zie
ik er nu werkelijk nog draaglijk uit?"
„Je ziet er allerliefst uit, dom kindje."
Moeder kwam binnen voor de laat9te inspectie.
Zn was over het algemeen tevreden. Signe's
decolleté hud nog een beetje lager kunnen zijn.
Wie zulke schouders had als zij, mocht ze gerust
laten zien. En vooral aan het Hof. Dodo's
zwarte poedel-lokken, die zich altijd zeer onwil
lig voegden onder de hand van den kapper,
vielen minder in den smaak. Even prut9te zij
hier en daar nog aan het kapsel en eindelijk
zei zg toch met een glimlachje„Jy ziet er ook
heel aardig uit, kleintje. Ik had niet gedacht,
dat het lichtrose je zóo goed zou staan."
Toen de zusters in de garderobe hun goed
afdedeD, begon Dodo weer te kermen. „Signe,
mgn hart staat stil. En dan, in eens, klopt het
weer, zóo hard, dat ik denk, dat het springen
gaat. Ik wou, dat ik thuis was gebleven."
(Wordt yarvolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. van CLEEFF, te Amersfoort.
