BLOOKER's
DAALDERS
CACAO
FLEHITË-
W. F. A. GROENHUIZEN,
MmenMer Langestraai 12
Horloges en Horlogekettingen,
Prachtvolle regulateurs, Klok
ken, Pendules, gewone en fan
tasie-wekkers.
MAILDIENSTEN
Feuilleton.
DODO.
Cacao is verre te verkiezen boven
andere dranken; waarom wordt dan
cacao nog niet zoo geregeld ge
bruikt als b.v. koffie en thee, alhoe
wel die verslappend op de zenuwen
werken? Gedeeltelijk doordat het
moeite kost met den sleur te breken,
doch ook doordat tot dusverre wer
kelijk goede cacao vrij hoog in
prijs was.
Hieraan is tegemoet gekomen
door het in den handel brengen van
in bussen van i kilo (2 pond) f j.50
>1 'A 0
99 99 99 99 99 99
1 hectogr. (i ons) 0.18
Bij den ondergeteekendeverscbjjnt
1 iederen Woensdag
De Hollandsche Lelie j
j Weekblad voor Jonge Dames jj
onder Hoofdredactie 5
van
J Jonkvr. ANNA de SAVOBNIN LCHMAN.
tDe JJollandsche Lelie" is hcteenige i
Weekblad in Nederland voor dames
I uit de hoogste en beschaafdste krin-
geji. Let hierop voor uwe advertentie, i
t Prys per jaarg. f 4.50, fr. p. p. f 5.25.
proefnummers gratis. j
U Amsterdam. L. J. VEEN.
Crediet-vereeaiging
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van den ItEKGH,
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zijh ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blauco
bet incasseeren van handelspapier
Het ontvangen van gelden a déposito en
rekening-courant.
Oudheidkundig Museum is,
dagelijks te bezichtigen voor
niet-leden it 10 cent.
Kosteloos dos Dinsdags van 10 tot 12 en
van IV2 tot 3 nnr.
bericht de ontvangst eener geheel nieuwe zending
gouden, zilveren en nikkelen dames- en heeren-
Grootste keuze. Goedkoopste prijzen.
Ie klas artikelen.
Reparation beslist goed en billijk.
WIJZE var VERZENDING.
Laatstk
Bdslichtinq
AUG.
SEPT.
oost-indië.
Uit Ami ter dam met de ss
der Maatschappij Nederland
10.— 'SAV.
5. 19
2, 16, 30
Uit Rotterdam, met de ia.
der Rotter Aamtche Lloyd.
10.— '«av.
12, 26
9, 23
Over Genua, met de u.
14 28
der Maatschappij Nederl.1)
6.10 m.
3, 17, 31
Over Marseille, met de ss.
6, 20
1 er Rotterdamiche Lloyd.*)
8.S0 'sav.
9, 23
!d met de Frantehepak-
boot.*)
6.10 'sav.
12, 26
9, 23
Over Brindisi, met de En-
iche pakketboot.*)
10.46 m.
6, 19
2, 16, 80
Over Napel» met de Duit-
che pakketboot.*)
8.80 av.
10, 24
7, 21
SURINAME.
uit Amsterdam.
10.'sav.
4, 18
1, 15, 29
over Saint Kat lire.
10.— 'sav.
7
7
over Southampton.
10.— 'sav.
1, 16, 29
12, 26
CURASAO.
1, 15, 29
over Amsterdam.
10.— 'sav.
4, 18
over Hamburg
10.— 'sav.
1
1
over New-York
5.36 'sav.
Dinsdag
Dinsdag
en Vrydag
en Vrydag
eiken Dinsdag en Vrijdag, laatste
N00RD-AMERIKA buslichting 5.35 'aavonds; Zon- en Feest
dagen 10.'s avonds.
Vóorverzeuding vorigen dag 'a avonds 9.40.
Suppletoirs mail voor brieven, briefkaarten en aangetee-
kende stukkeu van allerlei aard 10.avonds.
De Firma A. II. van Cleeff
vervaardigt
spoedig, net en billijk
Aanplnkbilletten
Aaudeelen
Bestekken
Bonboekjes
Bi-efboofden
Circulaires
Coupons
Cbéques
Doodsberichten
Dissertaties
Efiecten
Enveloppes
Facturen
Formulieren
Geleibilletten
Huwelyksbrieven
Inwikkelpapieren
Jaarverslagen
Kennisgevingen
Linieerwerk
Menu's
Nota's
Qbiigatiën
Orderbriefjes
Pandbrieven
Prijscouranten
Quitantiën
Registers
Rouwbrieven
aten werk
Tarieven
Trouwbrieven
Uilnoodigingsbrieven
Verlovi ngskaarten
Visitekaartjes
Wissels
Zegels
t-n elk ander voorkomend
boek- of slesDdrukwark.
44.)
Zoo eigenaardig gelukkig; Signe ten minste
voelde dat. Onwillekeurig volgde zij den blik
harer gastvrouw en zag koe Victor zich tot Ellj
voorover boog en hoe beiden glimlachten.
Zij bad tegelijk kunnen lachen en schreien
over zich zelve. Was het dan niet belachelijk,
dat zü eensklaps een steek in het hart voelde?
Waa bet dan niet om te schreien, dat zij zich
niet kon verblijden over het jonge geluk, dat
daar wellicht opbloeide
Eindelijk werd de tafel opgeheven. Men ging
naar de salons; de beide beide bedienden en de
beide dieosmeisjes met de kokette witte mutsjes
boden de koffie aan er vormden zich kleine
groepjesde gastheer noodigde tamelijk luide de
hseren uit, een sigaar te komen rooken in zijn
werkkamer.
Zijne Excellentie wae bij Signe gebleven en
scheen nog altijd niet klaar met zijn voordracht
over de ontwikkeling van Rumenië. Eindelijk
kwam mevrouw Neumann huar verlossen. „Ik
kan u niet langer zien met dien deftigen Minis
ter, freule Von Gudareza," zeide zij op haar
harteljjken toon. „Het is een komiek idee van
mijn man, zooals hij die tafel geregeld heeft,
maar als bij zich eenmaal iets in bet hoofd
heeft gezet, dan laat hij er zich niet van af
brengen, mijn oude dikke beer. En eigenlijk
was het ock een teeken van de bijzondere ver
eering, die bn voor u heeft. Maar nu moet u
naar de jeugd."
„Neen, neen I" kreet het in Signe, en tege
lijk, ,ja, ik wil toch zien, tóch zien I"
Toen wilde het toeval, dat zij bjj den ingang
van het volgende vertrek Dodo en den jongen
Neumann ontmoette. De moeder bleef staan
en keek haar grooten zoon met teederheid aan
„Nu, Frits, is het thuis niet het heerlijkst En
hoe gedraagt mijn jonge heer zich, freule Von
Gudareza? Heeft bij het by de vuurhaardenen
zijn geliefde machinea nog niet verleerd, het hof
te maken Toen hij in de hoogste klasse zat,
had hij er beslist aanleg voor."
Dodo beweerde, dat dit dan al lang geleden
moest zyn en dat zij er met den besten wil
niets van had bespeurd. De ingenieur zei
lachend: „En ik heb mij nog al zoo'n moeite
gegeven". Alle drie schertsten zoo nog een beetje
en Signe lachte mee, doch wistniet waarover. Zy
zag slechts Victor, dieeen eind verder in een
vensternis met de dochter des huizes sprak, druk
en opgewekt, en zy zag hoe oplettend de kleine,
besliste Elly luisterde.
Eens hief Victor zijn oogen op. Zy voelde
boe zij de hare ontmoettenmaar terstond wendde
zijn blik weer af en sprak verder met
Plotseling met dwang k wam de gedachte i
bij baar op: „Ga naar hem toe, zeg hem iets
vriendelijks, wat het oogen blik je ingeeft"maar
terstond riep haar trots„Neen, niet bedelen I
Liever hongeren dan bedelen I"
En daarby had zy het besliste gevoelj: „Victor
voftelt daarnu van zyn leven. Mijn naam zal
hij niet noemen, maar hij zal van een meisje spre
ken, dat hij heeft liefgehad en dat Lem bedro
gen heeft en ook zal hy zeggen, dat nu einde-
lijk de wonde gesloten is."
Het was zoo onwaarschijnlijkzij moest het
zichzelve bekennen. „Welke man, die naar de
liefde van een vrouw dingt, zal spreken van een
liefde, die hij overwonnen heeft" Maar zij kon
de gedachte niet van zich zetten en het was
haar altijd alsof zij Elly hoorde zeggen„Bah,
hoe leelijk I"
Toen zei mevrouw Neumann eensklaps„Hoe
kent u meneer Von Kaltenegg eigenlijk
De vraag was hoogst natuurlijk Signe had
haar reeds lang verwacht. Zy had een antwoord
gereed en uu kon zy toch de woorden niet vinden.
Gelukkig viel Dodo in „Wel mevrouw, hij was
te Körlin in garnizoen. Wy hebben daareven
nog veel over dien ouden tijd gespoken".
Signe onderging folteringen. „Nu zal zij verder
vragen en mij bij hem brengen en ze zal merken
hoe het tusschen ons stond. En al verraadt hij
mij niet, mijn kracht is op".
Toen verzocht zij, snel besluitend„Zijn Karli
en Magda al naar bed, mevrouw Ik had ze
nog zoo graag eens gezien."
„Werkelijk? De kleintjes liggen al in hun
bedje, maar zy slapen zeker nog niet. Als u
wilt, ga dan maar mee."
Zij moesten door de eetzaal terug. Een be
diende kwam hen tegen met verfrisschingen.
Signe nam een glas watervan het blad en dronk
het in éen teug leeg. Het was alsof haar keel ver
droogd was. Toen gingen ze door een lange,
halfduistere gang. Eindelijk opende mevrouw
Neumann een deur. De kinderstemmetjes klon
ken haar tegemoet: „Mama! Mama, wat breng
je ons mee?"
„Hier, kykt maar."
„Tante Signe 1 Tante Signe I" Zij waren bei
den in hun bedjes opgestaan en strekten de ar
men naar Signe uit. „Ik heb het wel gezegd",
verklaarde Karli triomfantelijk, „dat u zou ko
men". „En nu sprookjes vertellen," riep Magda
er tusschen door.
Mevrouw Neumann lachte. „Kijk nu zulke
egoistjes eens I U moet u niet laten vangen. Kom,
kinderen, gaat nu weer liggen en dekt je be
hoorlijk toe". Zy gaf ieder een kus. „Zoo, en
nu moeten wij weer weg, kinderen."
Zy lagen zoo stil en lief, maar hun oogen
keken zoo verlangend.
„Mag ik niet even bij ze blijven? Een kwar
tiertje maar", verzocht Signe.
Karli was gaan opzitten in zijn bedje en hief
een triomfantelijk gekrysch aan.
„Maar
„Toe, laat u mij een paar minuten hier! Ik
vind den weg wel alleen."
„Die ondeugden I Papa zal komen I Wacht
maar I" En toen zei mama toch„U is zoo lief
voor de kinderen, en zij houden zooveel van u.
Als u werkelijk wilt
Er kwam echter niets van vertellen. Signe
kon haast niet spreken, maar zij ging van het
eene bedje naar het andere, kuste de kleinen
en bracht met moeite een paar woorden uit.
„Tante Sigae, je bent vandaag zoo heel an
ders, tante Signe je bent zoo ernstig."
„Je kunt niet altyd vroolijk zijn, Karli. Als
ik terugkom heusch, heel gauw dan zal
ik je mooie vertelseltjes doen."
Het werd stil in het vertrek, alsof de kinde
ren met onbewuste fijngevoeligheid iets vreemds
in Signe wilde eerbiedigen.
Zij had een stoel genomen en was tusBcben
de twee bedjes gaan zitten. Ieder der kinderen
had een hand te pakken gekregen en streelde
de hand en van lieverlee ook een stukje
arm, zacht en teeder.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk, Firma A. H. van CLEEFF, te Amersfoort.
