32 KOEIEN. Crema-Stuivers-Pudding Koopt allen van Electrische Installaties, Levering Men weet niet, loe smakelijk en gezond hrood kan zijn, voor men geregeld leeft gelmikt let Ireefl van Electrisch. Installatiebureau L. G. PONNE, Electrische bellen en Telephonen. Methorst Sc Van Lutterveld Stoomwasscherij W. G. BURGER, VRAAGT 5 cent per pakje. Het nemen van één proef i in UW voordeel. Overal verkrijgbaar! Fr W Foerster, Levenswandel. MEURSING's MACHINALE FABRIEKEN VAN GEBAK. Feuilleton. ALARM. éen of meer loten van de Groote Verloting van liet Gen voor Landbouw en Kruidkunde, te Utrecht Hoofdprijs 32 KOEIEN, ter waarde van f 8000. 2e prijs: Utrechtsche wagen met 2 paarden. 3e prijs: Dogcart bespannen met paard. Voorts: PAARDEN, KOEIEN, SCHAPEN, RIJWIELEN, enz. Goedgekeurd bij Kon. Beslnit Tan 7 Febr. 80, No. 55. De Commissie belast met de Exploitatie is bereid den hoofdprijs voor f 7500 terug te koopen TREKKING 10 AGUSTUS &.S., zonder uitstel. EXPLOITANTEN: BET OÜDEÏÏATERSCH YERLOTINGS-COMITÉ, OÜDEÏÏATER 70a. ALOM VERKRIJGBAAR k 50 cents per lot. Krommestraat 59, AMERSFOORT, Telefoon 169. AANLEG en ONDERHOUD van Zuiggas-, Gas-, Petroleum- 6n Diesel-motoren, Drijfwerken, dynamo's Eleetro-motoren. Slreote levering. Reparatie-In richting Kassiers en Commissonairs in Effeeten. (Commanditaire Vennooten H, OYENS ZONEN, te AMERSFOORT Muurhuizen 15, (naast de Nederl. Bank). Telephoon 49. Voeren effectenorder9 uit aan Binnen- en Buiten- landsche Beurzen. Deposito Prolongatie. ZEIST. $333=— AMERIKAANSCH SYSTEEM. Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRiJZFN. Goederen worden te Amersfoort 's ïïoendags franco getaald en gebracht. PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegerooden. ©♦©♦©♦©♦©♦♦©♦©♦©♦©♦O BAARN Mollerusstraat Telephoon 15. „Een boek waar staal in zit0 Aldus oordeelt een bevoegde over: Een boek voor jonge menschen, inet een inleiding van dr. H. L. OORT. Naast dit oordeel staat dat van 50 eminente mannen en vrouwen uit alle deelen des lands, die zonder eenige reserve het boek krachtig aanbevelen. Het mag In geen huishouden ontbreken. Prijs ingenaaid f 1.80; gebonden f 2.40. Uitgave van J. Floegsma, Zwolle. Enkele beoordeelingen Het lijdt geen twijfel of Foersters werk zal voor honderden een gewenschte en betrouwbare gids blijken. dr. J. A. Beyerman. In waarheid, dit boek zal rust geven en kracht aan ieder, die 't leest. dr. W. Haverkamp, 't Is een mooi, een goed en een krach tig boek, dat gelezen dient te worden door alien, die anderen moeten opvoe den en zelf hun leven willen inrichten naar ethische beginselen. J. W. Gerhard. Het is een gezond en pittig boek, dat vooral op eenigszins gerijpte en bezon- Den jongelieden weldadig werken kan. P. H. Hugenholtz Jr. 't is daarom, dat ik de lezing van dit boek wel durf aanbevelen, niet slecht voor jonge mannen en mei jes, maar ook voor hen die met jonge men schen in aanraking komen. J. C. Wirtz Czn. Foerster is niet de eerste de beste. Zijn boek getuigt van rijpe ervaring en geeft 269 bladzijden een schat van goe den raad. Pniël. In onze moderne ovens, met doordringender hitte, wordt ons brood meer doorgebakken, tengevolge waarvan het zijn moeilijk verteerbare kleverigheid geheel verliest, waardoor het bezwaar tegen versch brood is opgeheven en ons brood tevens heerlijk croquante korsten heeft. Men lette vooral op den nootzoeten smaak van ons brood, een gevolg onzer uitgezochte prima grondstoffen en onzer bereiding volgens een verbeterd systeem, hetwelk berust op een groot aantal systematisch door ons verrichte vergelijkende proefnemingen. Door deze bereiding wordt het zetmeel grootendeels omgezet in veel gemakkelijker verteerbaarder bestanddeelen, waardoor de opname in het bloed vollediger is, en vooral voor hen die een moeilijke spijsvertering hebben, een heilzaam voedingsmiddel is, daar dit brood, nis ware het reeds gedeeltelijk verteert, vóór het de maag heeft bereikt. Telkens in Februari wordt het 10 pCt. dividend van het voor ons brood, beschuit, koek, in het vorige kalenderjaar betaalde bedrag, uitgekeerd. Bedragen tot ongeveer f 50.werden als dividend per gezin door ons uitgekeerd. 33.) Zij lachte plotseling luid: ,,Weet u, in het algemeen vind ik menschen, die zooveel hechten aan eten en drinken, eigenlijk verschrikkelijk maar met uw kameraad is het iets anders. Hoe dat komt, weet ik zelf niet. Hij geniet niet met het gezicht van een ouden Sybariet, maar inet de vroolyke uitdrukking van een zorgloos kind. Evenals wij vroeger in onze jeugd van pleizier in de handen klapten, wanneer wij op onzen ver jaardag ons lievelingskostje kregeo, zoo klapt ook Sturm nu nog van pret in de handen, wan neer er iets is, waarvan bij bijzonder veel houdt." „U hebt hem heel juist beoordeeld, mej uffrouw, maar hij is, zooals u daar straks zei, niet alleen voor de wijnen uit den kelder van den consul gevoelig, maar ook voor mooie bloemon. Ik was joist bij hem toen de knecht alles bracht, en ik ben in de eerste plaats gekomen om uitzijn naam zoowel aan u als aan de anderen zijn dank over te brengen". Zy werd eenigszins verlegen. „Heeft hij u iets van mijn briefje gezegd?" „Eerlijk gezegd, leek hij mij eenigszins teleur gesteld. Hij had misschien in stilte op nog iets andere gehoopt daD alleen op goede wenschen voor zijn spoedige beterschap". „Wat zou ik hem anders nog hebben moeten schrijven?'' vroeg zij zoo eenvoudig als maar eenigszins mogelijk was. Tromberg's woorden bewezen haar, dat Ölurm toch met haar briefje ingenomen was geweest; het beste bewijs was Maar hoe onschuldig haar wederwoord ook klonk, Tromberg merkte tocb, dat zy aan Sturm iets anders geschreven had dan zij beiden er kenden. „Zyn jullie al zóo ver met elkaar dacht hij. „Kijk eens aan. Ik weet wel niet, of zij ook den dikzak op een goeden dag op de proef wil stellen, maar van heeler harte hoop ik, dat hij dan de proef zal doorstaanten minste wenscb ik het voor baar, opdat haar een nieuwe, groote teleurstelling bespaard zal worden". Gelyk reedB zoo dikwyli, kwam ook nu weer een gevoel van nijd en wangunst, dat hem andere geheel vreemd was, bij hem op. Zeker; hij kon en wilde haar zelf wel niet trouwen, maar, omdat zij hem nooit zou toebehooren, gunde hij haar 6ok niet aim een ander. Hij schimpte op zichzelf, dat bij tot zulke leelijke neigingen bekwaam was, en toch kon bij de gevoelens, die hem behesrschten, niet onder drukken. Beiden zwegen een oogenblik; daarna zeide zij plotseling, zooals Tromberg duidelijk merkte, om het gesprek over Siurm af te breken „De gemoederen daarginds schijnen bedaard te zijn; tullen wij niet weer naar binnen gaan Maar om meer ongehinderd en vryer te gun nen praten, waren de anderer. eveneenB in een zijkamer gegaan, zoodat de middelste kamer, toen zij er in kwamen, leeg was. Een oogenblik keken zij elkaar geheel ver baasd aan, daarna schoten zij in den lach, te meer, daar zij, om de anderen in den waan te brengen, dat J/.ij tot het einde toe in druk ge- prek waren geweest, in den trant van tooneel- «pelere, die optreden, levendig babbelend terug kwamen. *„Wat moeten wy nu doen vroeg zij. „Zul len wij hier den terugkeer van de anderen af wachten, óf hen opzoeken? Maar misschien ko men wij toch ongelegen". „Ik wilde dat ten minste wel" doen, maar kon niet weten, dat ik op zulk een ongelegen tijdstip zou komen. In ieder geval zou ik nu afscheid willen nemenmisschien wilt u zoo goed zijn, mij by de familie te verontschuldigen. Door zelf afscheid te gaan nemen, zou ik wel licht opnieuw hinderlijk zyn". Maar Ellen wilde daar niet van weten. „Dat gaat niet; ik laat u in geen geval gaan, of u moet my ten minste beloven, van avond terug te komen. U kent den consul niet. Die windt zich al sprekende steeds meer op en om zich te kalmeeren, drinkt hij het eeneglaszwa- ren wijn na het andere en wordt zoodoende na tuurlijk aldoor heftiger. Wanneer wij vanavond alleen zijn, wordt het eenvoudig afgrijselijk, maar wanneer er bezoek is, moet h(j zich wat inhou den. Maar vooral weet u hoe ontvankelijk de conBul is voor muzieku moet u vandaag op offeren wanneer u hem een kwartier lang wat voorgespeeld hebt, ziet hij alles heel anders in. Toe komu zult ook mij daarmee een grooten dienst bewijzen' Hij aarzelde om ja te zeggen. Eindelykkwam hij er na langen tijd eens toe, de familie Corner weer te bezoekendaarom had hy zich vast voorgenomen, ook den avond bij hen door te brengen; hij had er zich zelfs op verheugd. J Hij wist ook, hoe blij de Corners zouden zijn, I wanneer bij eindelijk weer eens, zooals vroeger, familiaar bij ben bleef eten. „Valt het u zóo moeilijk, aan mijn verzoek te voldoen Het kwam hem voor, alsof haar stem nog nooit zóo warm en hartelijk had geklonken nh juist nu, en tegelijker tijd voelde hij haar don kere oogen op zich gericht. Het bloed steeg hem naar het hoofd en een hartstochtelijke op gewondenheid beving hem. „Hoe kunt u dat zoo vragen, mejuffrouw Wanneer ik niet dadelijk toestemde, was dat al leen, omdat ik bij mijzelf overlegde, of ik uw ver zoek en tegelyk den plicht der hoffelijkheid je gens de familie van mijn kapitein, aan wien ik een bezoek schuldig ben, met elkaar in overeenstem ming zou kunnen brengen. Maar het is nog vroeg, juist vijf uur; dus ik heb nog een paar uur den tijd. Dat is volkomen voldoende." Na een vluchtig afscheid en nadat hij nog eens stellig beloofd had, op zijn laatst om acht uur terug te zullen komen, begaf hy zich op weg naar de Corners. Het is nog vroeg, zeide hy opnieuw bij zich zelf, en ook zij zullen miz- Bchien heel bly zyn, wanneer ik hun ganschen avond niet bezet. Drie uur zijn voor een bezoek ook een lange tijd. Maar roet al die gezegden kon hij toch z(Jn kwade geweten niet bedaien het was niet goed van hem, dat hij Ellen beloofd had, terug te zullen komen. De Görners zouden het hem te recht kwalijk nemen, wanneer hij niet bij hen bleef, en hij had in menig opzicht zooveel ver plichtingen jegens hen, dat hy reeds daarom met voortdurend aan den gszelligen omgang ten huize van den consul de voorkeur mocht geven boven dien in hun huis. Dat moeBt hen immers krenken en kwetsen. Hij was nu booB op ztchzelven. dat hij Ellen de belofte gegeven had, en nu hij kalmer geworden was, begreep hy niet, hoe zij hem alleen door den toon van haar stem en den blik van haar oogen zóo snel had kunnen overhalen. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 4