FOTO-ARTIKELEN.
vsg&ïg-:
1 r» V"l"*" -ssi
"5." -
Levering van Electrische Installaties,
niet, hoe smakelijk on gezond hrood ban zijn, voor men geregeld heelt gehruibt het
brood van
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Methorst Van Lutterveld.
Van der Zoo de Jong Van Ophoven
Effecten Wissels Coupons
Prolongatien Deposito.
Electrisch Installatiebureau
L. G. POME,
Electrische bellen en Telephonen
LIJNZAADKOEKEN
Soyaboonen-koeken
TETTER JfcC*
MUERSING's MACHINALE FABRIEKEN VAN GEBAK.
Feuilleton.
ALARM.
wmêsï ZEIS T.
AMEKIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRiJZFN.
Goederen worden te Amersfoort 's loendags franco gebaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage franco toegezonden.
Kassiers en Commissonairs in Effecten.
(Commanditaire Tennooten H. OYENS ZilNEN, te Amsterdam)
AMERSFOORT BAARN
Munrhuizen 15, (naast de Nederl. Bank). Mollerusstraat
Telephoon 49. Telephoon 15.
Verschaffen wissel- en credietbrieven op Binnen en
Bnitenland
Assurantie, Administratie.
WESTSINGEL 37 AMERSFOORT TELEFOON 93.
Krommestraat 59, AMERSFOORT, Telefoon 169.
AANLEG en ONDERHOUD van
Zuiggas-, Gas-, Petroleum- en Diesel-motoren,
Drijfwerken, dynamo's Eleetro-motoren.
Directe levering.
R ep ar atie-inriohting
WESSANEN LAAN,
WORMERVEE R.
Opgericht 1765.
Koninklijke Fabrieken.
Voedert uw voe met de zuivere murwe
merk de „8ter" en W. L., en
uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte
en voedingwaarde
EERE-DIPLOMA Parijs 1900.
NEGEN GOLDEN MEDAILLES
Distill. Wijnen, Likeuren,
lieve Vrouwe-kerkhof, AMERSFOORT
Cxediet-vereeniging
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van den BERG 11,
WILHELMIhASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel
het v' rleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a deposit reke
ning-courant.
verkrijgbaar te Amersfoort bjj A van de WEG, Laogestraat 23, Telefoon 22!
1 HOOT» fpaard®0'
Aantal prijzen 1000.
LOTEN ALOM VERKRIJGBAAR.
In onze moderne ovens, met doordringender hitte, wordt ons brood meer doorgebakken, tengevolge waarvan het zijn moeilijk verteerbare kleverigheid geheel verliest, waardoor bet
bezwaar tegen versch brood is opgeheven en ons brood tevens heerlijk croquante korsten heeft. Men lette vooral op dea nootzoeten smaak van ons brood, een gevolg onver uitgezoohte prima-
grondstoffen en onzer bereiding volgens een verbeterd systeem, hetwelk berust op een groot aantal systematisch door ons verrichte vergelijkende proefnemingen. Door deze bereiding wordt het
zetmeel grootendeels omgezet in veel gemakkelijker verteerbaarder bestanddeelen, waardoor de opname in het bloed vollediger is, en vooral voor hen die een moeilijke spijsvertering hebben, een
heilzaam voedingsmiddel is, daar dit brood, hIb ware het reeds gedeeltelijk verteert, vóór het de maag heeft bereikt. Telkens in Februari wordt het 10 pCt. dividend van het voor ons brood
heschuit, koek, in het vorige kalenderjaar betaalde bedrag, uitgekeerd. Bedragen tot ongeveer f 50.werden als dividend per gezin door ons uitgekeerd.
44.)
„Most ik maar binnen gaan, of niet?" Zonder
ling genoeg weerhield ham eerst iets dit te doen.
Een stem in zijn binuenste zeidehem: „Bedenk
wat je doet".
Tromberg wilde die dwaze gedachte verjagen;
waarom zou bij niet binnengaan? Als altijd
zou meu hem nu ook hartelijk ontvangen, en
bij zou in bet gastvrije buis schoone,gelukkige
urso doorbrengen; maar toen hij het tuinhek
had opengedaan, aarzelde hij nog eens; hij
bad het gevoel, als wachtte hem iets groots,
iete geheel buitengewoons. Hij maakte zich
zeiven voor flauw en dwaas uit, en toch kon
bij zekere beklemdheid niet van zich zetteD
daarna schepte hij echter weer moed. „Het is
immers maar dwaasheid, wat ik mij atar in
stilte diets maak, en dan nóg: wie zyre nood
lot niet dapper tegemoet stapt, is geen man."
Dadelijk daarop liet hij zich aandienen, en hij
werd nog hartelijker dan anders ontvangen.
„Zie je wel, Emmy, nu heb ik mijn wedden
schap gewonnen", plaagde de kapitein zijn
dochter.
Zijn dochter werd bij deze woorden zoo rood
als een boei en kon baar verlegenheid slechts
met moeite verbergen.
„Heeft de weddenschap iets met mij uit
staande vroeg Tromberg, die Hit uil deze
woorden meende opzeun-rkt te het/hen.
Ondanks de gt-bureii, die zy*«gg!/uw en zijn
dochter tegen hem msnk'-en, liet de kapitein
zich het "«vijgen niet opleggen. „Ach wat, laat
mij rustig spreken. Dat komt er nu van waar
blijven jelui nu met je beweringen Én tot
zijn gast gewend, vervolgde hij „Mijn dames
beweerden, dat je vandaag Emmy's verjaardag
zou vergeten, maar ik zeide, dat zij hun Trom
berg dan slecht kenden hij zal komen, al is
het misschien laat, zei ik. Nu, heb ik geen
gelijk gekregen? Een beëedigd waarzegster is
er niets bij".
Emmy was bij de woorden van haar vader
zoo mogelijk nog verlegener geworden. „Zooals
papa het vertelt, is het natuurlijk niet gezegd.
Ik verbaasde mij alleen, dal u vandaag voor
de eerste maal, zoolang wij elkaar kennen, van
ochtend niet op een kopje chocolade en een
Btuk gebak bent gekomen, en toen
„Het is een ellende met jelui vrouwen", riep
de kapitein er tueschen in, „in plaats, dat jelui
den gast een st el, of, wat bem zeker nog veel
liever z >u zijn, eten of drinken aanbiedt, houdt
jelui redenaties, waarom jelui hem eigenlijk al
vroeger verwacht hadt, waarom jelui verbaasd
was, dat hy niet kwam en over dergelijke
dingen meer".
„Maar je bent er toch zelf mee begonnen",
beknorde hem zijn vrouw.
„Is er tusBchen echtelingen in een gezin
wel ooit krakeel gewees', waarbij de man niet
begonnen is?" verdedigde rich de kapitein.
„H-t is altijd de zelfde geschiedenis; wy mannen
hebben het altoos gedaan
Tijdeus dit kleine geschil vond Tromberg
'tijd om tot bezinning te komen.
Zoo had dan de stem in zijn binnenste toch
gelijk gehad, toen zij hem waarschuwde, dat hij
vandaag dit buis moest binnen gaan. Emmy
vierde haar verjaardag, en dien had hij ver
getennn-t e- n-een hh empje had hy «stuurd,
u t in hei minui n"ti'Rj van genmrnm. Zou
zij nu geiooven, dat hij wemelykk-vaiu óui haar
geluk te wenschen? Hij uchiie Hit gehe.1 on
mogelijk, maar nioesit jcti leu minste beproeven
dit geloof in haar te wekken nooit ofte nimmer
mocht hij toegeven, dat zijn komst vandaag
volmaakt toevallig was geweest. Daarom ging
hij nu op haar toe om haar in woorden zyn
gelukwenschen te brengen„En wanneer ik
vandaag met leege handen kom, juffrouw
Euimy, is dat niet mijn schuid", loog hij er
brutaal op los, „ik wilde u iets anders cadeau
doen dan alt yd bloemenmaar u weet zelf
wel hoe de winkels zijn; zij houden nooit
woord. Tot op dit oogenblik heb ik gewacht;
maar natuurlijk is men er weer een9 niet mee
gereed gekomen".
„U moet om mijnentwille geen geld uitgeven;
dat heb ik u al zoo dikwijls gezegd", klonk
het verwijtend uit Emmy's mond. Éu toch
hoorde men aan haar stem, hoe blij zij was,
dat hij aan haar gedacht had en dat hij van
plan was, haar een byzondere verrassing te
bereiden. Dolgraag zou zij geweten hebben wat
het wasmisschien was bet de eene of andere
kleinigheid, waaruit zij kon opmaken, hoe bij
over haar dacht. Haar nieuwsgierigheid deed
er haar eindelijk naar vragen.
„Wanneer ik er maar eenigszins besef van
had wat ik haar morgen cadeau zal geven",
dacht Tromberg, „maar ik heb er niet de
flauwste voorstelling van. Wat moet ik haar
antwoorden
D.i&rom zeide hy nu: „Ik bid u, mejuffrouw,
beDeem mij het genoegen niethet moet immers
een verrassing voor u zijn".
Maar met dat antwoord nam Emmy geen
genoegen.
„Een kleine aanwijzing kunt u mij toch wel
geven; is het groot of klein?"
„Ik weet hut waarlijk niet, juffrouw Emmy;
dat wil zeggen', verbeterde bij zich snel, „ik
woe' het natuurlijk, want ik heb het zelf uit-
g- Z 'clit; iiinir ik z<-g hei u niet".
„U is onvriendelijk", meesmuilde zij.
„En u nieuwsgieriger dan ik van u gewend
ben. Nu, misschien zal ik het u straks toch
nog zeggenlaat mij nu eerst eens zien wat u
gekregen hebt".
Als altyd stond de tafel vol met geschenken,
en het duurde lang, eer hij alles bewonderd
had. „Ja, ja, u hebt het goed", zeide hij half
ernstig, half plagerig. „Zulk een tafel met
cadeau's zou ik ook wel eens willen hebben; ik
krijg nooit van een sterveling iets".
„Tcioh wel; op uw jaardag hebben wij eigen
handig voor u een mooie taart gebakken".
„En die smankte ook heerlijk; maar u was de
eenigste, die om mij gedacht heeft. Diegenen
van mijn familie, die gaarne iets geven, zijn
arm, en die wat geven kunnen, zitten op hun
geldkist en verroeren geen vin".
Er klonk, zijus ondanks, een smeekbede uit
zyri woorden, want onwillekeurig moest hij er
toch aan denken, met welk een bereidwilligheid
de Kommerzienrat, die hem toch wildvreemd
was, geholpen had, terwijl by by zijn geheele
familie vergeefs had aangeklopt.
Vol innige deelneming keek zy naar hem
op.
„Ik weet wel, dat u met zorgen te kampen
hebt; u hebt my daar vroeger van verteld, maar
laat u daarvoor ten minste vandaag uw goed
humeur Diet bederven."
„Ik denk er volstrekt niet aan", bedaarde hy
haar, „vandaag zullen wij vroolijk en opgewekt
zijn, ten eerste omdat het uw jaardag is, en
verder
„En verder? vroeg zy, toen hij zweeg, omdat
hij bijna zijn bezoek bij den Kommerzienrat
verklapt had.
„Ja, en verder", zeide hy ontwijkend, „verder
«jn er nog redenen genoeg om vergenuegd te
zyn."
(Wordt vervolgd).
