Donderdag 14 September 1911. No 8004. 60e Jaargang. KOSTELOOS. Stadsnieuws. Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „De Amersfoortsche Courant, voorheen firma A. H. van Cieeff". HOOFDREDACTEUR: F. J. FBSDERZSS. AMERSFOORT Verschijnt Dinsdag Donderdag- en ZaterdagmiddagAbonnement per 3 maanden ƒ1. franco per post ƒ1.15. Advertentiën 1regels 60 cent; elke regel meer 10cent. Bij regel- abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, oflïcieële- en onteigenings- advertentien per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels 1.25. Bewijsnummers oaar bu ne worden in rekening gebracht en kosten-!venals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën var buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. ZOETEGHACHT 9. Telefoon 19 Wie zich met ingang van 1 October doet in schrijven als abonné, ontvangt de tot dien datnm verschijnende nnmniers KENNISGEVING. De Burgemeester van Amersfoort brengt ter kennis van belanghebbenden, dat in de Gemeenten Maartensdijk, Rhenen en Rens- wonde gevallen van mond- en klauwzeer zijn voorgekomen. Amerfoort, 13 September 1911 De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Zelfstandigheid. In een lang vervlogen tijdperk mijns be- staaus er ligt tusschen het toen en het thans welhaast een halve eeuw bezat ik een tante. In dit bezit was niet», dat mij boven andere st-o-veliogeii bevoorrechtte. De meeste jonge lieden bezitten een tint", so'ne gute alle Frau, bezitten niet zelden een ha'f dozijn van deze soms nuttige, in elk geval onver mijdelijke appeudiciën. Ook behoorde mijn tinte Laura zelf niet tot die menschelijke wezens, die door bui tengewone daden zich onderscheiden boven het gros. Zjj lerfde met mijn oom Joaehitn in een strikt wettelijk echtverbond, rookte geen sigaretten, jjverde niet in vergaderin gen, was niet gedoctord of gemeesterd, had niet eens ooit een bundel sonnetten of' eeD realistischen roman op haar geweten, eD haar naam prjjkte nimmer in een courant, behalve in een advertentie toen zij trouwde, toen zij moeder werd, en toen zij stierf. Maar toch was zij als vrouw een merkwaar dige, een bijzondere, men mocht wel zeggen heroïsche, figuur. Zjj droeg namelijk, in d< n tijd der crinolinen, geen crinoline; en wat dit te beteekem-n had in die dagen, kunnen nu slechts menschen beseffen, die vyffcig jaar geled' D jong waren. Slank en sluik als een sylphlde, wandelde tante over do straat, ter wijl al haar zusteren daar voortzweefden als gestrande luchtballons. En wanneer men tot haar zeide: >Maur, lieve mevrouw, hoe u nu toch zulk een unicum wezen Iederéén draagt toch zoo'n ding. Het is de mode; bedenk toch, de mode, mevrouwU loopt tot spot la dan schudde zij haar veist in- dig"hoofd, glimlachte eens fijntjes en ant woordde leuk: »Het kan mij niet schelen, ik vind die mode leelijk, dom en zot; en a-ingezien ik, voor zooveel ik weet, noch een spook beu, noch een,schaap, loop ik liever noch ten spot van anderen, dan ten spot van raijzelvan. Dus, ik doe niet mee.« En tante Laura deed niet mee. Zij bezat eeu zeldzame mate vuu zelfstandigheid uu kon over iets een eigen oordeel hebben en «Jok, tegen beel den hoop in, naar dit oor deel h-ndelen. Zij kon meen" zeggen, ook wanneer een heel gezelschap om haar heen blaatte„ja, ja". Zij kon, waar zjj iets ernstig vond, een ernstig gezicht zetten, óok wan neer om haar heen de gansche bende grinnikte. Dat dit echt-r niet louter dwars drijverij in haar was, lust om tot eiken prijs anders te doen dan de overigen, zucht naar apartheid, naar contramine, of die geest van contradictie, welke in Lafontaine's fabel de verdronken vrouw nog stroomöpwaarts drijven deed dit wil ik nu b«wjjzen. Tante Laura deed met de crinoline niet mee, Zjj liet rustig zich nagapen op straat, zich aangiegeleu door malloten, die huur vroegeu of zj) bjj geval iets verloren had, en bleef smal in haar slanke rokken tot, na een jaar of drie, vier, gedurende welke do omvang der crinoline al bescheidener werd, ten slotte bet gekke ding totaal ver dween in die raadselachtige en chaotische kolk, in welke achtereenvolgens al de Intsen van vrouwenkleeding en vrouwenopdril ver- dwjjoeD. Waar bleven de chignons of tiaar- bulten, die de vrouw zich torende op het achterhoofd Waar bleven de queues of verlengstukken, die de vrouw zich stapelde op het onnoembare Waar zullen de reuzen- hoeden bl jj ven, dio de vrouw zich laat vi.st- priemen op den schedel? De eeuwige Sphynx verzwjjgt het antwoord. Toen, bjj gevolg, nu slankheid weer mode werd, was tante Laura vanzelf voorop, toon geefster, model, onwillige modedop vau smalheid voor de smullen. Ware liet haar enkel om contramine te doen geweest, dan zou de goede ziel nu onmiddellijk zien een hoepelrok hehben moeten aanbinden. Maar, neenZij blo f ook onder deze wisselvallig heid der tijden en der diachten zichzelve gelijk. Niets veranderd hebbende, had zy ook nu niets te veranderen. Zjj had eenvou dig, op baar standpunt van zelfstandigheid, een zotheid overduurd. De ciinoline, die de gansche vrouwenwereld Inmr dagen over- dompelde, de crinoline was verworpen, ver gaan en tante Laura b elde nog. Er wo-dt tegenwoordig ontzettend veel geredekaveld over erfljjkheid, of, om den geijkten term te bezigen, e« Dijko belasting Geleerden schrjjven er over, geleerdleeken babbelen na, neuswjjs; zelfs schooljongens hoorden het klokje luiden en lallen den klank er van, tusschen een eindje sigaret eu een zuren appel. Wie dit alles leest en aanhoort, kan zich over slechts éen ding nog verwonderen hierover namelijk, «lat er nog een enkel menschelijk wezen hier en daar met gezond verstand op gezonde beeuen looptdat niet reeds de éene helft van het menschdom zit te raaskallen in een dolhuis, terwijl de andere ligt te zieltogen in een hospitaal. Want het zeer opmerkelijke van al dit ge leuter is, dat bij voorkeur enkel de slechte en zïokt'ljjke, niet ook de goede en gezonde hoedanigheden als geërfd en erf-lijk worden voorgesteld, zoodat iemand zich altijd ver ontschuldigen kan met de gebreken van achter-oudoom, zonder zich verplicht te achten tot de deugden van een vader. Toch is het zonneklaar, dat indien er erflijkheid wezen moet, gelijk er ontwjjfel- b.»ar is niet alleen kwade, maar ouk lof- lijke eigenschappen zich erfeljjk moeten voortplanten. Een treffeud voorbeeld tot staving van deze -..aarheid beleefde ik insgelijks in den kring mijner bloedverwanten. Mijn tante Laura namelijk bad mijn oom Joachim, temidden eener zes hoofden sterke rij van min of meer lieftallige dochters, ook beschonken met een zoon, die door zijn ge boorte mjjn neef naar den bloede, maar door het leven mijn vriend werd, naar aard en sympathie. Het is verre van alledaagsch, dat bloedeigen neven met elkaar bevriend zijn. De mogeljjkheid echter is noch logisch onbenkbaar, noch mathematisch uitgesloten, en voorbeelden er van komen in de wereld geschiedenis voor. De naam van dien ueef luidde Boudewijn. Hjj geleek in stmmigs dingen op zijn vader, wiens naturel hier ove'igens niets ter zake doet en dus verder buiten beschouwing kau blijven. Mtar éen eigenschap, het zij dan door erflijkheid, door imitatie ot door educatie en bjj over weging van al de gegevens pro eo contra neig ik in dit geval sterk tot de erfljjkheids- theorie dus, zeg ik, éen eigenschap scheen mjjn rieef Boudewijn beslist van zijn moeder t-! hebben, te weten zjjn zelfstandigheid, die mijn waarheidszin verbiedt mij, het te verbloemen enkele malen wel eens zich vei stokte tot den meest algemeen er- keuden karaktertrek des muildters, maar over het geheel toch, onder allerlei otnstan- dighed- n, Item zuiver mocht worden toege- rekend als deugd. Wie itevf Boudewjjn voor een spelbeder- I v.-r zou hehben uitgekreten, zou met even veel recht hem de schuld hebben kunnen j aanwrijven voor het out-tiun der zonnevlek- j ken. Hij was een flinke en frLsehe, een wakkere en dartele, een gezonde eu levens- lustige jongen, graag op genot en jool, die zich heel niet uitsloot waar pret en grap en vroohjkh.'id te halen vielen. Maar op sommige «ogenblikken en bij zekere gelegenheden kon i hij recht ongezellig eu onhandelbaar worden, en dan kwamen er om zijn mondhoeken die zelfde trekjes en tusichen zijn wenkbrauwen die zelfle plooi, die ook ziju moeder had, wanneer iuar modiste haar een ornament wilde opdiingen, dat haar niet beviel. Bij voorbeeld, toen hij sch i'knaap was en er moest een kat verdronken of éen oud wijfje gesneeuwbald worden, dao kon hij met ver bazende beslistheid zeggen»lk doe niet mee !<r. En later, toen bjj student was, en er zou een weerlooze groen worden mishan deld, of een nachtelijke kwajongens reek worden uitgehaald, tot schade van een eer zaam burger, of een domme zwelgpartij worden afgezeten met rauw gebrul bh obli gatie droukenminsgob.treo, dan kwam weër zoo recht gehaui'rd bij hem er uit, zoo stoer en viij, dat moedoiljjke: »lk doe niet meea. Mijn tante Laura is reeds lang gestorven. Zij deed mee met de algemeenheid, met hetgern zij niet laten kon en zij ook wel wilde. Maar haar zoon leeft nog en bjj is als mjjn vriend, hij is ook als zoon zijner moeder de zelfde gebleven. Hij draagt den baard nu laDg en gijj«. Nu worden er, waar hij zjjn gangen wendt, geen katten, geen oude wijfjes of jonge groenen gemo lesteerd, geen schelknoppen ngemoerds, geen glasruiten ingesmeten, geen dronkeraansma- nieren geroemd als «kraniga en geeu excessen van anderen aard opgevijzeld als mannelijk. Maar in het gewone, n-icht tre, algemeene leven van eiken dag doen nog vaak genoeg stroomingen, oploopjes, grillen, modes, ma- merljjkheden en onmanierljjkheden, atnweud- sels en aanstellerjjen en napraterijen en naii- perijen zich voor op sociaal en politiek gebied, op gebied van kunst en literatuur van smaak en stjjl en schrijfwijze, van denken en zich gedragen, ja van allerlei die mijn neef Boudewjjn met zijn eigenaar dig oordeel onzinnig, valsch, overdreven, belachelijk of verderfelijk vindt; en nog altijd heeft hij den moed om kop en borst daar tegenin te zetten met d it oude en sterke, dat moederlijke eu manhaftige: »Ik doe niet meea. Mijn neef Boudewijn wordt, evenals inder tijd zjjn criuolienlooze moeder, wel eens bedild en ui'g-lachen. Sommigen noemen hem een gek of eeu zonderling, anderen eeu verwaanden dwarsdrjjver ik echter, dia zijn vriend ben en hem ken, noem hem een zelfstandig menseh, een mensch van karakter, óok waar hij dwaalt misschien. Ik noem hem eeu persoon lijkheid; dat is, in goeden en zeer zeker ook in kwaden zin, het meest distinctief menschelijke, dat de m-usch boven bet kuddedier hebben of wezen kan. Door herstelling van het kerkgebouw wordt aanstaanden Zondag in de Luthersche kerk geen godsdienstoefening gehouden. By het G^moentebestuur is ingekomen een telegram, houdend bericht, dat de inkwai- tieiing bij de ingezetenen niet doorgaat. Aan het plaatselijk telefoonnet zijn uog aangesloten met ito. 110 de beer R. G. RyketiP, Utrechtsche- weg 67, no. 193 de firma van der Waals Co., leerhandel. Korte Bergstraat 22. De gas-tentoonstelling wordt in sAmicitiat hier gehouden van 25 tot 30 September, tel kens van 2 tot 5 en van 7 tot 10 uur. De jongedames G. van Gelder, J. M. Sporry en A. G. M. den Hartog zijn be noemd tot tijdelijk onderwijzeres onderschei denlijk aan de openbare Lagere scholen Hellmgstraat, Puntenburgerlaan en Beek straat. De heer P. Zegwaard behaalde op de L'todbouw-tentoonstelling te Leiden den eersten prjjs voor hoefbeslag. De heer G. M. vaa der Plank, assistent aan 's Rijks-veeartsenijschool te Utrecht, is daar Dinsdag beëedigd als reserve-paarden arts. De heer J. de Lange, nok bier ter stede een coede bekende, viert dit jaar zijn zilveren jubilee als dansleeraur. Ter herdenking van dit feit zal bij inden loop van den nie .wen cursus zijn leerlingen een feesthal aanbieden, waarvoor o.m. zullen worden ingestudeerd een paar balletten, door ham zelf samengesteld voor de opera's: »Eén dag koning" en »Het gouden Kruis". De heer De Lange heeft in de/.e kwart eeuw n'et alleen zjjn onderwijs op de hoogte van den tjj.i weten te houden, doch krachtig meegewerkt om van het danson- derwjjs werkelijks kunst te maken. Generaal-maj >or G. A. Buhlman, comman dant der 4e divisie, zal optreden als hoofd scheidsrecht er bjj de manoeuvres der le divisie, welke 18 en 19 September worden gehouden in den driehoek Harderwjjk Elspett Nunspeet. In plaats vau bet 3e regiment huzareD, dat in Den Haag bljjft voor de opening vau de zitting der Staten-Generaol, zal het ls regiment huzareu deelnemen aan deze oefe ningen. Wie iets wil zien van deze ongetwjjfeld iuteresante oefeningen zorge er voor, zich omstreeks 's ochtends 9 uur te bevinden tusschen Staverden en Elspeet en op 19 Sep tember op den Stakenberg of den Liesberg. Het adres op de poststukken is: Veldleger le divisie. Huzaar A. Jansen le eskadron 1e regiment huzaren zonder eenigen plaatsnaam; de militaire fac teurs weten dat beter dan zjj aan wie de postwissels of de prentkaarten worden ge adresseerd. Luitenant H. J. Ruempoll Hamer, van het 5e regiment infanterie, zal van 13 October tot 2 November aan de llembrug een cur sus volgen ter opleiding tot officier van wa pening. Paardenarts H. VV. Klerk de Reus, van het le regiment veld-aitillerie, wordt tijdens de manoeuvres gedetacheerd bjj het le regi ment huzaren. Ze«r vermoedeljjk zullen een 15-tal cadet ten per cavalerie van liet Australische leger, die thans te Amsterdam vertoeven, een be zoek brengen asD de Rij- eu hoefdtnldschool, hier. Onder voorzitting van den heer A. M. Tromp van Holst werd gisteravond in „Het Boompje" een ongedacht druk bezochte bijeenkomst ge houden van hen dio belangstellen in den tuin bouw. Behalve het Bestuur der plaatseljjke afdeeling van net Utrechtsch Landbouw Ge nootschap waren eeu 40-tal pereonen, meest practische kweekers, ter vergadering. Na een inleidend woord, waarin de Voor zitter de groote opkomst zeer verblijdend noemde en ook hij deed uitkomen, dat de grond rond Amersfoort zoo bjjzonder geschikt ie om de inwoners te kunnen voorzien van eigen groen ten, zeide «ie heer \V. A. van D ij k, tuinbouw- leeraar te Utrecht, dat hier zelfs heel wat tuin-

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 1