GROOTSTE KEUZE
ROBERT LEVY
Mode-Magazijn
AMERSFOORT
COBA van de VELDE,
weel niet, hoe smakelijk ei gezond brood kan zijn, voor men geregeld been gebrnikt bet brood van
Methorst Van Lutterveld.
♦♦©♦©♦©♦©♦©♦©♦©♦©♦♦♦♦©♦♦♦♦©♦©♦©♦©♦©♦©♦©♦i
O
Gegarandeerd prima kwaliteiten
scherp con curreerende prijzen.
LANGESTRAAT 40
INT. TELEF. 103.
MEURSING's MACHINALE FABRIEKEN VAN GEBAK.
Feuilleton.
MARY.
Kassiers en Commissonairs in Effecten.
(Commanditaire Vennooten H. OYENS S
AMERSFOORT
Muurhai7.cn 15, (naast dt' Nedei'l. Bank).
Telephoon 49.
Verleeiien van credieton onder persoonlijken of zake-
lijken waarborg.
Incasso's. Vreemd geld.
te Amsterdam)
BAARN
Mollorusstraat
Telephoon 15
Crediet-vereeaiging
te AMSTERDAM.
Correspondentschap te Amersfoort
mr. H. J. M. van deu BE11GH.
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zien ten doel
het vi-rloenen van Credieton O nder per
soonlijke of zukelijke zekerheid of in-hlaiicn
het iucasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a deposit reke
ning-courant.
Adem-gymnastiek en
Methodisch spreken,
Loerar s aim de Muzickscho-l van do
Maatschappij iot Bevordering der Toonkunst
SPREEKUREN
MAANDAG, WOENSDAG en YRIJDAG,
van 1 tot 2.
Jan Willem Frisostraat 20,
UTRECHT.
n Ai
0
0
0
0
0
0
0
In onze moderne ovens, met doordringender hitte, wordt ons brood meer doorgebakken, tengevolge waarvan het zijn moeilijk verteerbare kleverigheid geheel verliest, waardoor het
bezwaar tegen versch brood is opgeheven en ons brood tevens heerlijk croquante korsten heeft. Men lette vooral op den nootzoeten smaak van ons brood, een gevolg onzer uitgezochte prima-
gr mdstoffen en onzer bereiding volgens een verbeterd systeem, hetwelk berust op een groot aantal systematisch door ons verrichte vergelijkende proefnemingen. Door deze bereiding wordt het
zetmeel grootendeels omgezet in veel gemakkelijk er verteerbaarder besianddeelen, waardoor de opname in het bloed vollediger is, en vooral voor hen die een moeilijke spijsvertering hebben, oen
heilzaam voedingsmiddel is, daar dit brood, nis ware het reeds gedeeltelijk verteert, vóór het de maag heeft bereikt. Telkens in Februari wordt, het 10 pCt. dividend van het voor ons brood
beethuis, koek, in bet vorige kalenderjaar betaalde bedrag, uitgekeerd. Bedrugen tot ongeveer f 50.werden als dividend per gezin door ons uitgekeerd.
Mevrouw Von Bohlau, die hij, al naar zijn
muts stoud, tante of nmed.w noemde, hield
meer van d:n knappen, vroolijken Fritz dan
iemand wist, maar toch waagde zij het niet,
openlijk zijn partij te trekken; aan denundoren
kant kon zij het ook niet aunhooren, dat haar
man zóo over haar lieveling sprak en duszeide
tg:
„Nu heb jij je h'.rt lacht gegeven nu zou
ik werkelijk een sigaar opsteken en wel een
van de beste, die je hebt. Men wordt niet alle
dagen kolonel".
„Dat is zoo," zeide hij en stak een goede sigaar
op; maar toch moest hij nog ten beetje mop
peren.
„Dat die aap mij niet eens vraagt of ik het
goed vind, dat hij zich zoo maar laat over
plaatsen naar mijn regiment. Maar, zooals ge
zegd op óen punt vergist hij zich ten zeerste
geboemeld wordt bier niet; daarvoor zal ik
waken. Hij komt natuurlgk hier in huis wonen."
„Maar wij hebben maar éen logeerkamer."
„Dat is genoeg. Ik heb er mij altijd over ge-
ergerd dat hij zoo ruim woonde en zich zulke
dure meubels aanschafte; dütlïïles kan hu wat
eenvoudiger en zijn eigendommen kan bij op
zolder zitten. Ongeacht de hooge toelage zal
het ook nu wel weer niet in orde zijn met zijn
financiën en dan kon het wel eens goed zijn
wanneer hij eens wat zuiniger gaat leven."
„En waar moet Mary dan slapen
„Drommels, die had ik heelemaal vergeten."
In zijn opwinding stak hij de sigaar met het
brandende einde in den mond en als een vuur
spuwende berg liep hij op en neer.
„Water, water 1" riep hij.
Natuurlijk schonk zijn vrouw hel glas lang
niet vol genoeg en dus greep hij de karaf en
ledigde die in éen teug.
„Zoo nu is het weer goedmaar verdraaid,
dat had ik nu ook niet kunnen droomen,dut ik
ter eere van mijn bevordering een karaf water
zou leegschenken. Brrr" 1
Hij rilde nog bij de herinueriD<f eraan.
„Iin wat doen we met Mary"? vroeg zijn
vrouw opnieuw.
„Ja, wat doen we met Mary"? herhaalde hij
werktuiglijk.
Mary was het eenige kind van zijn zuster, die
weduwe was, een slank, groot, mooi meisje van
twintig jaar, dat de kolonel bijna afgodisch lief
had en dat hij elk jaur eenige weken bit zich
wilde hebben.
„Als Frits de logeerkamer krijgt, moet Mary
een andere kamer hebben" zeide zgn vrouw.
„Misschien kan ik mijn toiletkamer voor haar
inrichtsn".
„Daar komt niets van in. Dat ontbreekt er
nog net precies uan, dat Frits en Mary den ge-
heelen dag samen zijnde lummel heeft nu
eenmaal een ongepermitteerd succes bij vrouwen.
Ce duivel mag weten wat de jongemeisjes in
hem zien. Gelukkig kennen Mary en Frits elkaar
nauwelijks, zij hebbeu elkaar hier maar een
enkele maal ontmoet en dat is al vel» jaren ge
leden, maar wanneer hg haar weerziet en haar
op zijn manier het hof gaat maken, wat geeft
mij dan de zekerheid, dat Mary zijn beleefd
heden niet voor zoele koek z»l opeten en ver
liefd op netn wordt"?
„Eri Als Frits werkelijk eens op Mary vorliefd
wordt? Het zou een mooi paar zijn".
De kolonel lachte.
„Een mooi paar; dat is voor jullie vrouwen
altijd de hoofdzaak en wanneer zoo'n paar oude
tantes elkaar in de kerk toefluisteren„Gunst,
wat 'n mooi paar" dan wil dat zooveel zegden,
als: „die twee moeten gelukkig worden". Geef
jij die gedachte in inr op. Fritz en Mary dat
wordt nooi'. wat; daarvoor houd ik te ve.-l van
baar. Haar wenscli ik een anderen man toe dub
Fritz en ik weet er ook al een voor haar".
„En wie is dat"
„Ja, dat zou jij nu wel willen weten, opdat
i'e do eerste vijf minuten dat Mary hier is, haar i
:unt toefluisteren: „Luister eens, oorn heefteen
man voor je uitgezocht. Och kind je zult zoo j
gelukkig worden. Ja, dien naam zou jij uu wel i
graag willen weten".
Van mevrouw Von Böhlau vertelde de wereld,
dat zij niet nieuwsgierig was, maar alles graag
wilde weten, 6ok zaken die haar heelemaal niet
aangingen. Zij kende zichzelf heel goed en kon
er niets aan doen, dat zij nu een kleur kreeg.
„Kom hier", zeide zij en geef me een kus.
Hij deed wat zij vroeg.
„Nu, wie is het"? vroeg zij met vleiende stem.
Als het engagement tusschen hem en haar
een beklonken zaak is, zal ik het je zeggen
maar eerder niet", antwoordde hij op beslisten
toon, en daarmee verdween hij.
„En waar moet Mary dan slapen
„Natuurlijk op onze logeerkamer. Fritz heeft
werkelijk eeu ongehoord g»lukin plaats van dat
hij hi»r moet wonen en ik hem ge»n huissleu
tel geef en hem iederen avond zich bij mij laat
molden, moet ik hém toestaan op kamers te
wonen. Maar aan controle mijnerzijds zal het
toch niet ontbreken". En met een lachje van
voldoening voegde hij eraan toe :„Fritz, verheug
je; als je gelooft, dat je hier in een paradijs
komt, vergis jo je zeer. Jij zult j« vader, of wat
ik op 't oogenbitk in jou oogen ook wezen mag,
leeren kennen".
Hij verdween nu in zijn kamer om als kolonel
commandant van zijn regimen. zijn eerste mid-
da:duije te gain iluen. Hij sliep rustig en vast
als altijd, maar plotseling schrok hij wakker.
Zijn vrouw knielde voor hem neerzij hud haar
armen om zijn hals geslagen en door een zoen
van haar was hij wakker geworden.
(Wordt vervolgd).
