Etalage, i
Rob. Levy,
BLOOKER'S
CACAO.
Zie onze speciale
AMERSFOORT. 2
DAALDERS
Utrechtsche Hypotheekbank
VICTORIAWATER
Nationale Vereeniging,
tot steun aan miliciens
Feuilleton.
MARY.
©♦©♦©♦©♦©♦©♦©♦®*G
Mode-Magazijn
Langestraat 40 Telefoon 103.
0
Welke andere cacao men u
moge aanbevelen, ze haalt
niet bij
Kapitaal f3 000 000 -
Reserve f310 7I7.945.
Directie
mr. L. VAN LIER en Jhr. 11. J. M. VAN ASCH VAN WIJCK.
Commissarissen Dir. F. D. graaf Schiumklpknninck, Utrecht; jhr. mr. K-
A. Godin dkBeacfout Maarsbergenjhr. P. J. J. S. M. van dhr Doks dr Willb.
bois, 's-Hertogenboschmr. W. K. F. P. graaf Van Bylandt, a-GravenhageF
H. Umbguovk, Zutphen P. Lycklama lx Nyeholt, Zwollejhr. mr.J. E. Hdydkcopk»
van Maaussevekn en Nigtkvectit, Utrechtjhr. mr. J. W. M. Bosch van Oud-
Amm.iswukhd, ütechtmr. J. W. M. BOIJAJ BDS, Bteeht; 8 J. R. DE
MONCHY Jr Rotterdam <r.t' O. W. keron VAN DER FELJZ, Assen mr. C.
0 M H baron DE BIISDERSTE1N ROGALLA ZAWADSET, Sittard, R. P.
DOJÉS, Uithuizen jhr.L. P. D. OP TEN NOORT, Amsterdam K. J. A G. baron
COLLOT D'ESCURY, te Hontenisse.
Hypotheken Pandbrieven Dividend
31 Dec. 1910 f 23498 824.15 f23 520 200 17 »/0
De Ha «li geelt 4 Pa brie ren in stukken van
flOOO.—fdOO.— en f IOO-en jO.-, en verstrekt op voor<l«»«»||y e
voorwaarden 1«» op huizen in grootere Gemeenten en op lander yen.
natuurlijk mineraalwater
uit de bron te Obsrlahnstein
wordt als zeer voordeelig voor huishoudelijk
gebruik aanbevolen, n heele flesschen met
schroefsluiting (een Liter inhoud), waardoor
een glas natuurlijk VICTORIAWATER slechts
5 eent kost.
Verkrijgbaar te Amersfoort bij F. W. van
der WILDE, Stovestraat 12.
Crodiet-v«r®exaigiag
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort
■r. H. J. I. van den BERGfl,
WILHELMINASTI 5.
Zijj stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a deposit reke-
aing-courant.
Afdeeling Amersfoort en omstreken.
Werkgevers, die betrouwbare
werkkrachten noodig hebben, en Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich te wenden tot het Secreta
riaat der afdeeling, Schimmelpenninck-
straat 41, te Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd bij
hunne laatst commandeerenda
officieren gunstig luiden, komen
in aanmerking voor steun door
de vereeniging.
16.)
Het was aan ongeschreven wet, maar alle
dealnamera en deelneemsters beschouwden het
ala een, waarvan niet mocht worden afgeweken,
namelijk, dat de dames en de heeren van het regi
ment xioh jaarlijks op een dag in den zomer op
een feest vereenigden in het prachtig gelegen
restaurant „Rübezahl", ongeveer een nur afstand
van de stad gelegen. Het ging mat het feest
zooals met zoovele; men verheugde er zich
wekan van te voren op en maak te plannen zich
verbazend te amuseeren, maar er kwam nooit
▼etl van.
Men kan nu eenmaal niet op commando
vroolijk zijn en wanneer men zich voorneemt op
een bepaalden dag zelfs nu eens door niets zijn
goede luim te laten verdrijven, dan kan men
er wel aeker van zijn, dat de goden voor het
tegendeel zorgen. Maar alle tradities sijn in de
oogen der dames heilig en dus was ook voor
dit jaar bet plan voor het feest gemaakt.
Do schietgebedjes, die al weken te voren ten
hemel gezonden waren, hadden hun plicht ge
daan het waa aen prachtige zomerdag, warm,
gloeiend beet, en de hemel straalde in strak
blauw en gaf den dames aanleiding, zich nog
lichter en luohtiger te kleeden dan reeds hun
plan waa gaweeat.
En aoo ging men due welgemoed op weg.
Bjj het caaino wee het vereenigiDgapuat en van
daar wandelde men gezamenlijk door het mooie
boech naar da op een hoogte gelegen uitspan-
Zooals gewoonlijk waren ook eenige bekende
families, die niet tot de militairen behoorden en
een paar jongelui, nitgenoodigd en behalve de
baron waren allen verschenen; die zou later
komeD, 's avonds wanneer hij niet meer bang
behoefde te zijn voor een zonnesteek.
De regimentsmuziek was al vooruit gezonden
zij «ou de aankomenden met een marsch be
groeten. Dan zou het concert beginnen en terwijl
de «Einzug der Gaste auf den Wartburg" ge
speeld werd, werd eerst koffie, room en koek
gepresenteerd.
„Heel aardig bedacht, vind je ook niet, nicht,"
zeide Fritz. „Ik ben goddank wel geen Wagne-
ziaan, te Bayreuth ben ik nog niet geweest; de
goede menschen daar zouden een half ongeluk
krijgen, wanneer ze zagen hoe men hier Wag-
nert met slagroom."
Frilz zat tegenover zijn mooie nichtje en be
proefde haar bet bof te maken, waDt zij zag er
betooverend uit en het speet hem, dat hij in al
die weken, die hij nu nier was, letterlijk niet
éen stap verder was gekomen.
Altijd wanneer hij met haar sprak, had zij dat
geheimzinnige lachje en hij voelde steeds, dat
zij in stilte over hem spotte. Zij ging nooit op
zijn scherts en den toon in, bleef altijd rustig
en ernstig, en hoe vroolijk zij ook met anderen
kon zijn, zij paste met hem steeds op te lachen,
want zij dacht: „Wanneer Fritz ook maar éen
oogenbhk bemerkt, dat zijn aardigheden mij
I bevallen, dan zou hij gelooven opnieuw een
J verovering gemaakt te hebben en dat geloof
moet hij om der wille van zichzelf al niet
krijgen."
Zij was vriendelijk tegen hem als altijd maar
daarbij bleef bet dan ook. De macht van zijn
oogen werd als 't ware weerkaatst door hetgeen
van haar uitging; nooit Bloeg zij verlegen haar
oogen naar beneden, zooals zoovele anderen het
deden en onder die ook Lilly, maar altijd ook
weer keek zij hem rustig aan en dan werd baar
lachen wat krachtiger.
„Ik moet eerlijk bekennen", antwoordde zij
hem, „dat noch de muziek mij de room bederft,
noch de room de muziek. Ik geniet van beide
en do andereu doen dat ook."
Van alle tafeltjes klonk het getik van lepels
en vorken. Daar klonk plotseliug een gil, zóo
intens, zoo afschuwelijk, dat de muziek op een
wenk van den orkestdirectour zweeg.
Allen sprongen op.
„Om 's hemelswil, wat is er aan de hand
Éen jonge kapiteinsvrouw, mevrouw Von
Röhren, lag achterover iu haar stoelde armen
hingen slap naar beueden, zij scheen een flauwte
ts hebben.
„Dokter, dokter, waar bent u
De jonge officier van gezondheid, die aaneen
van de laatste tafeltjes had gezeten, snelde toe.
„Wat is er gebeurd
Men wees hem zonder iets te zeggen op de
flauwgevallene.
„Een glas water. En dan dames en heeren,
als 'tU blieft terug; frissche lucht en ruimte is
het beste voor onze patiënte."
Hij boog zich over haar heen, goot haar water
in, wreef haar slapen, voorhoofd en pols daar
mee. Zeer nieuwsgierig keken allen naar hem,
wiens lippen dood of leven zouden verkondigen.
„Hier ie medische hulp te vergeefs," zeide hij
eindelijk en uls een kreet van ontzetting zeide
men
„Dus dood? Vreeaelijk I"
De dokter wenkte kalmeerend met de hand
en weer hingen allen aan zijn lippen.
„Zóo erg is het nietintegendeel. Mevrouw
zal spoedig weer beter zijnmaar er is slechts
éen persoon op de wereld die hier helpen kan."
„Dat ben ik", zeide haar man die naar voren
drong.
Waarin zgn hulp bestaan moest, wist hijzelf
niet, maar er zweefde hem iets voor den geest
van transfusie, van bloedaftappen en dergelijke
vreeselijkhedeu.
Maar de dokter wees ook hem terug.
„Ook u kunt hier niet helpen."
Hij ging verbaasd terug.
„Ook ik niet Wie dan wel
„Alleen Spindler, de kleermaker."
En op het zelfde oogenblik zuchtte de zieke
met gesloten oogen
„Mijn japon, mijn nieuwe japon."
En nu eerst zagen de andoren wat er gebeurd
was.
Mevrouw Von Höhren had haar kop choco
lade omgegooid en de bruine vloeistof was over
haar japon gevallen.
„Houdt u zich maar kalm, mevrouw", zeide
de dokter. „Spindler heeft wel andere kunst
stukken klaargespeeld en hij zal uw japon wel
weer in orde maken."
Plotseling stond de zieke op en keek den
dokter met groote oogen aan.
„Gelooft u dat werkelijk?"
Teeder boog de heer Von Röhren zich over
ziju vrouw en zeide
„Zeker, lieveling."
Maar in plaals van dat de nahgheid van haar
geliefden man haar kalmeerde, maakte die haar
nog nerveuzer.
„Ga weg, laat me alleen jij bent de schuld
van alles."
Ten uiterste verbaasd vroeg deze:
„Ik
„Ja, jy," voegde zijn vrouw hem toe. „Jij hebt
me aangeraden mijn beste japon aan te trekKen.
Jij hebt me gezegd: waarvoor heb je dan da
kleeren als je ze niet aandoet. Ik ben dwaas
genoeg geweest je raad op te volgen en nu ia
mijn kleed bedorven. Och, had ik toch maar
mijn grijze japon aangedaan."
Zij begon heftig te huilen en hot duurde
langen tijd eer ze weer gekalmeerd was.
(Wordt vervolgd).
