Nieuw Parijs, i I Bij 1. MANHEIM, Maison J. G. de Jager &Zoon, ii fF. A. CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR. Langestraat 37. SPEELKAARTEN VOOR OUDEJAARSAVOND, is ZONDAG en MAANDAG Ver sch brood en gebak verkrijgbaar. Methorst Van Lutterveld Feuilleton. O rp 1 1 I TA I VT i i is een prima en zuinige schunrzeep, waarmede verrassende resultaten worden .JL JL J I\ IV 1 i j bereikt. Voor huishoudelijk gebruik onovertrefbaar. Crediet-vereeaaiging Correspondentschap te Amersfoort. mr. H. 4. M. van den BEIMII WILHELMINASTRAAT 5. te Amsterdam. Zij stelt zich ten doel het verleenen van Credieten onder per soonlijke of zakelijke zekerheid ofin-blanco het incasseeren van handelspapier het ontvangen van gelden i\ déposito rekening-courant. THERMOS- flesschen van af f 3.00 voor kon tie en warnio drAiiken. ONMISBAAR in elk huishonden. PRACT18CH als veldflesch voor H. H. officieren en touristen. Verkrijgbaar Instrumentmaker Langestraat 4*2. voor diverse spelen DOMINO SCHAAK- on DAMSPELLEN SCHAAK- on DAMBORDEN TRICTRACBAKKEN Hoofdkantoor Utrecht. liichtegaard 8. Directeuren Mr. P. G. II. DOP. J. G. de JONGH. Bijkantoor Amersfoort Wilhelminastraat 5. Directeur Mr. H.J. M. van den BERGII. Uulast zich met INRICHTEN, CONTROLËEREN, BIJWERKEN en BIJHOUDEN van ADMINISTlUTIfiN, OPMAKEN vnn BALANSEN, UITBRENGEN van RAPPORTEN, en verder alle voorkomende accountants werkzaamheden. Prima HOLLANDSCHE WAFELEN, SAUCIJZEN BROODJES, APPELBOLLEN, BERLINER BOLLEN, SNEEÜWBOLLEN, SLAGROOMSCHELPEN, FLIP-FLAPPEN. Brood-, Beschuit- en Banketbakkerij, Krommestraat 37, BELEEFD AANBEVELEND. Wordt op verlangen ook aan huis bezorgd. Kassier-., en Commissionairs in Effecten. (Commanditaire Vennooten H. OYENS ZONEN te Amsterdam). Langestraat 60-62, over de Yalkestraat, Telefoon 115. Beleefd verzoek, met het oog op den Zondag, tijdig te bestellen. AMERSFOORT .Huurhuizen 15, (naast de Nederl. Bank). Telephoon 40. BAARN Beukenlaan. Telephoon 15. Verschaffen wissel- on crediot,brieven op Binnen- eu Buitenland. Assurantie. Administratie. Hoe de gevolgen der dure tijden te verhelpen. Er is veel geschreven over de zoo zeer verhoogde prijzen van bijna alle onzer voe dingsmiddelen, maar wij wenschen hierdoor eenige practisch uitvoerbare wenken te geven hoe men zich voor het zelfde bedrag meer en betere voedingswaarde kan verschaffen. Hoewel men, door zijne geringe percentages aan eiwit en vet, bezwaarlijk alleen van brood kan leven, en zulks bovendien te eentonig zou zijn. is 't door zijn hoog ge halte aan koolhydraten geschikt om, in 't bijzonder, aardappels en vele soorten van groenten, boonen, enz. te vervangen, daar brood, in verhouding tot zijn voedingswaarde en zuiverheid, veel goedkooper is. Het tekort aan eiwit en vet, waarvan men per etmaal slechts een gering gewicht behoeft, kan. door een doelmatige keus voor zijn middag eten en de gewoonlijk bij brood genuttigde eetwaren, gemakkelijk worden aangevuld. Bovendien is goed brood een zuiver voed sel, zonder eenige schadelijke bijwerking, zooals, vooral voor kinderen, door veel aard appelen enz. kan worden veroorzaakt. Door onze vorige feuilleton-advertentie >Omtrent ons dagelijksch brood" is het genoegzaam bekend gemaakt hoe wij de granen volkomen zuiveren en er alle scha delijke (vooral zaden als bolderik) en niet voedzame bestanddeelen (als kaf) uit halen door een groot aantal automatisch werkende machines, elk voor een andere noodige bewerking. Wij vestigen speciaal de aandacht op: Melkbrood (bereid met volle koemelk) 9, 13 en 18 cent. Moutbrood (geen gewoon meel met een ex tract, doch van gemoute tarwe in haar geheel) 10 cent. Gezondhoidsbrood (luchtig), 7. n en 17 et. Munitiebrood (vast militair-brood), 9 ct. Verpakt zoet roggebrood (met rietsuiker). 10 cent. Roggebrood (alleen ongebuilb. roggemeel), verpakt 10, en onverpakt 30 cent. Verpakte luxe-tafelbeschuit, 7 voor 5 cent. fijne 1 ,8 3 dessertbeschuit, 12» .5 luxe-theebeschuit, 14 5 luxe-ontbijtkoek, 30 c.M., 20 cent. délicieux ,28 ,10 Thomasvaer's» 30 io Beschuit en koek zonder ons etiket, is niet van ons fabrikaat en gelieve men te weigeren. De eerste kruideniers en comesti bles handelaars in geheel Nederland (alhier: Oosterveen, Waterschot, Duchattel, Stuurman, Van der WerfF.J. v. Doorn, enz.) leveren onze beschuit, biscuits, gevulde fantasie-wafels (princcsseboonen, sigaren, tarwc-aren, enz. gevuld met zuivere frainbozenjam, melkcho colade, enz.) en andere artikelen. In minder waardige winkels mogen onze artikelen niet worden verkocht. Hoewel tarwe en rogge thans kostbaarder zijn dan in enkele vroe gere jaren, zijn, door ons 10 pCt. dividend, onze broodprijzen toch ongeveer even laag, waartoe wij in staat zijn door onzen veel vermeerderden omzet. Door groote voorra den en voorkoopen kunnen wij aan onze geregelde afnemers garandecren, dat gedu rende dezen winter onze broodprijzen niet zullen worden verhoogd, hoe duur de graan prijzen dan ook mochten zijn. Bedragen tot ongeveer f 50 worden als dividend per ge zin uitgekeerd, hetgeen per kalenderjaar in Februari geschiedt. Mcursing's Machinale Fabriek van Gebak, Amersfoort. (Adv.) MARY. 39.) „Zoo, zoo j Von Horbach. Dien naam zullen we goed onthouden. Noteert u dien nis 't u blieft, opdat wij dien onder geen enkele omstan digheid vergeten. Ik moet na den parademarsch beslist een ander paard hebben, want ik boud het nu al bijna niet meer uit. Dat beest gooit op een gruwelijke manier." „Misschien inet galoppeeren" wuagt de adju dant te zeggen. Het plechtige oogenblik is gekomen. Ais de wind nadert de kolonelde t:oep presenteert het geweer, de muziek speelt den parademarsch, het is alles precies zooals toen de inspectie- paarden er aan kwamen. Excellentie is gaan galoppeeren en hot paard galoppeert zóo rustig, dat het een genot is in het zadel te zitten. Daar houdt de kolonel drie passen v6or den geweldige stil en geeft het rapport. Excellentie krijgt hel angstzweet op het gelaathij vreest, dat zijn paard weer zal guan draven en dus zegt hij „Begeleidt u mij, kolonel, en houdt een vol genden keer wat vroeger in; u hebt mij bijna onderst boven gereden." De kolonel krijgt een kleurhij volgt den generaal, die nu weldra zijn paard laat stappen en beiden rijden langs het front der troepen. Hij begroet ietleren officier evenals de vaandels, door een seconde zijn lechlerhand aan den helm tc brengen en toen hij tegenover Fritz stond, dien hij nog niet kende, hield hij zijn paard in en vroeg „Hoc heel die meneer De kolonel noemde den naam en de generaal scheen zich iets te herinneien. „Och ja, natuurlijk uw zoogenaamde zoon." „Om u te dienen, generaal." De generaal bekeek Fritz vun top tot teen en zeide toen: „De haren zijn wat lang, maar overigens een goede militaire hottrling." „Dank u voor het compliment," wilde Fritz zeggen, maar hij mocht zich niet roeren en stond als uit marmer gehouwen. Hij drukte de knieën met inspanning van alle krachten samen, doch berne.'kte plotseling, dat hij kramp kreeg in zijn linkerbeen. Hij beet zich op de lippen om de pijn te verbergen, maar niettegenstaande zijn inspanning kon hij niet verhinderen, dal hij begon te beven en te trillen. De generaal, die reet den kolonel over liem gesproken had, za.r de verandering, die plotse ling met Fiitz pliiats greep. „Wat hebt u? Ik verzoek u stil te blijven staan." „Jawel, generaal." „Nu, waarom doet u dat dan niet De kolonel wierp Fritz een blik toe, die hom gedood zou hebben als hij hem gezien had. Maar op dit oogenblik bad Fritz voor niets anders belangstelling dan voor zijn linkerbeen. „Ik heb kramp in mijn been, generaal." „Dat zal wel weer overgaan", zeide deze wel willend en reed verder. Volgens het voorschrift keek Fritz horn nog drie passen na; toen keek hij weer recht vooruil. „Je hebt goed praten mijn waarde" ducht hij, „nls^ij die kramp hadt, zou je met een gewel digen sprong van je paard springen en hier op het exuicitiettrrein een waanzinnigen Indianendans uitvoeren. Voor mij heb je alleen maar de troost, dat liet wel zal over gaan." Fritz hield zich met zijn linkerhand aan den vleugelman vast en zwaaide zoo ongemerkt met zijn linker been. „Die verwenschle schoenmaker, die me daar die laarzen te nauw maakt. Dat komt ervan wanneer men voor een inspectie nieuwe laarzen laat maken." Gelukkig scheen du generaal thans van in- ppeoleoren op deze manier genoeg te hebben, want hij gaf bevel voor den parademarsch. Men z>tto zich iu de juiste formatie en onder hot marcheeren hield door de bloedcirculatie de heenkramp meer en tneer op en plotseling keek Fritz de wereld weer met heel andere oogen aan. „Puradftmarsch in open colonne" had de generaal gelust en onder de'opwekkende tonen der muziek trokken de pelotons op ouderlingen afstand van 21 pas den generaal voorbij. Als eerste van het tweede bataljon liep Fritz. „Zio zoo, kinderen, nu zullen wo den generaul eens laten zien wut wij kunnen," zeide hij tegen zijn manschappen. Vooraan, hoog tc paard de majoor met zijn adjudant, op behoorlijken afstand daarachter de kapitein en daarachter weer Frilz. Natuurlijk marcheerde men niet dadelijk zoo strain al men kon, maar w<rd er eerst maar zoo'iï beetje gelnopen. Eerst toen uien ïïlclit bij den generaal was gekomen, werd gecomman deerd „beenen hoog". „Goed, heel goed", wilde do generaal zeggen, maar zoover kwam hij niet, want er gebeurde iets heel onverwachts, dat hoelemual niel op het programma stond. Fritz hud, evenals de andoren, in den beginne maar wut gelummeld en er zich moe bezig ge houden zijn kapitein toe te roepen of deze zijn paard meer rechts of links moest aanhouden. Het was een voorname zaak, dat hot paard zich midden voor de colonne bevond, althans voor Fritz, want als de kapitein een standje kreeg, kreeg Fritz het met interest terug en daarvoor bedankte hjj. En dus lette hij moer op het paard dan op zijn eigen beenen en boemelde nog maar voort; daar weerklonk het commando „beenen hoog". Fritz schrokhij zag, dat men reed vlak bij den generaal was „Nu dat zullen we wel in orde maken," dacht hij, nam een stramme houding aan, maar op hetzelfde oogenblik wuarop hij het linkerbeen hoog opwierp, gleed do sabelschede, die hij iu de linkerhand had, uit zijn hand. Het ding raakte hein tusschen do beenenhij struikelde en lag plotseling, zoo lang als hij was, vlak vóór den generaal op dei grond. Hij beproefde op te staan, maar daar kreeg hij een trap van een Hinken soldaat, die rustig over zijn luitenant heen marcheerde en voor de twrede maal lag hij in het zand. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 4