D.J.SMITS
Firma M. A. RAMSELAAR,
Meursing machinale fabrieken van gehak, Amersfoort.
Up-to-Date.
bij l F. A.
I Garen en Banfl, Bedden 01
Karpetten, Loopers, Tafelleden.
een rijke sorteering ]}-(jORSETTEN,
LINOLEUM-WAS.
I
KARPETTEN
EN LOOPERS.
Methorst Van Lutterveld.
Atelier voor DAMES-COSTUME3.
Costuumrokken, Blouses, Mantels.
Kindercorsetten voor iederen leeftijd.
„De Arend".
Feuilleton.
De broeders.
De Tariefwet belast:
Klompen met f30 000.
De Tariefwet laat:
Paarlen en Edelgesteenten vrij.
ASTI-TARIBFWBT-COMITf:
ECI/X
VOOB DE SCHOENEN.
Laat uwe schoenen toch niet langer
bederven door creams, die t e r p e n t ij n
of andere bijtende stoffen bevatten, waar
door het leder berat en scheurt.
E C L A ie tonder terpent ij n.
R C L A laat het leder niet aan.
E C L A geeft een gitzwarten glans.
Van alle achoencream's kreeg
E C L A de hoogste onderscheiding
op de Tentoonstelling te Turijn,
1911.
ENG ROSJ. Tan VOLLENHOVEN.
THERMOS-
flesscben van af f 8.00 roor konde
en warme dranken.
ONMISBAAR in elk huishonden.
PRACTI8CH als veldflesch toorH. fl.
officieren en touristen. Verkrijgbaar
Instrumentmaker Langestraat 42.
Arnhemsohostraat 20,
Telefoon 229.
Ainter cd Tapis-Beige.
Kassiers en Commissionairs in Effecten.
(Commanditaire YeBnooten H. OYENS ZONEN te Amsterdam).
AMERSFOORT BAARN
Muurhulzen 15, (naast de Neder!. Bank). Beukenlaan.
Telephoon 40. Telephoon 15.
Openen CHEQUE- en GIRO-REKENING, zoowel voor
handelaren als particulieren. s
Krommestraat 2-4,
bij de Langestraat.
Grootste en goedkoopste Magazijn van
Specialiteit in
Heden ontvangen:
in alle mogelijke modellen, als Directoire, Droit-devant,
Empire, Waschbare reform-corsettcn, Buste-houders, Ccin-
tuur-corse tten.
Verkoop uitsluitend a contant. IMF" Zondags gesloten.
Maakt het linoleum niet. donker.
Geeft mooien glans, doch mankt den
vloer niet glad.
Voor AMEHSFOOKT alleen verkrijg
baar en gros bjj ile N. V DE EERSTE
AMERSFOORTSCHË HANDEL MIJ.
NI E O W E N D IJ K CO.
N, V. Bioscope Maatschappij
HEDEN en ZONDAG 21 APRIL
nog voorstellingen van de film
LU ISA MLLLIR,
prachtvolle gekleurde dramati
sche komedie naar l'riedrich von
Schiller. Verder nog een drama,
getiteld
Do Speeldnivel
beeld van schrijnende lorensollonile.
Provence en de inonnmenten,
uit de serie „Een reis door
Frankrijk". en verscheidene
hoogst interessante
Komische Films,
w o. een scene door Mai M miner.
Toto on John l'ing,
de beroemde bokskampioen.
Prijzenf 0.40. f 0.30 en f 0.20.
Militairen fo.15 en fo.io.
Doorloopcnd toegang. Men kan
komen wanneer men wilsteeds ziet
men hel geheel» programma.
Attentie 8.v.p.
Verzuim niet bij te wonen de film
Amersfoortsche Rijschool.
Verwacht Maandag bulletin.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer I 50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
34.)
„Ik moet het geld hebben Waar het van
daan komt, en wat het koet, kan my niet sche
len. Geef my raad. U moet het mij verschaffen!"
zeide Herman.
„Maar hoe dan, mijnheer Von Wesznitz? Ik
zelf heb op het oogenblik niet Luik een som in
kas. Dus zelfs al wilds ik bjj wien zou ik
het geld opnemen, en tegen welke borgstel
ling?"
,,Een nieuwe hypotheek op Wesznitz".
„Dat gaat niet. Wesznitz is reeds genoeg
belast met de vorige hypotheken".
„Dat doet er niet toe. Het moet!"
De oude bankier aprong op en liep haastig
heen en weer.
„Is er ook maar eenige kans op, dat het
kapitaal in zes maanden wordt terug betaald
Tot antwoord lachte Herman schel en droog.
„Mynheer Von Wesznitz, ik heb uw vader
meer dan eens geholpen hy was een man van
eer en n ia zyn zoon maar ik ben al oud en
heb zelf kinderen. Het goed kan dezen nieuwen
last niet meer dragen".
„Ik moet het geid hebben, meneer Weber
De onde man kon deze duldelooze, wanho
pige emart niet meer aanzien.
„Het zal niet anders inogeljjk zijn, dan tegen
zeer hoogs procenten".
„Wat komt er dat op aan Alles ia töoh ver
loren".
De gpder zuchtte.
„Nu dan, ik zal zien wat ik doen kan".
Toen hij na een uur terugkwam, zat Herman
nog op de zelfde plaats.
„Het is weer roor uw broer, niet waar Ken
joviaal menscb, maar wel wat heel lichtzinnig.
Dus heeft hij alles opgemaakt
„Ja."
„Maar dan kunt u Wcsnitz niet houden
„Dal weet ik. Tenzij God helpt."
De oude bankier glimlachte even.
„Ik zal u eene wat zoggen, mijnheer Von
Wesznitz; maar neem hel mij niet kwalijk. Kris
nog een andere uitweg. Doe een rijk huwelijk.
Dat is toch niet onmogelijk."
„Neen, liever bedelenLiever Wesznitz ver-
koopen I"
„Nu, dan niet. Ik heb het geld gekregen; en
wat de hypotheek belrelt, dat zal ik wel in
orde brengen. Maar ëen ding moet n mij belo
ven kom over acht dagen nog eens bij mij, en
doe in dien tijd goen stappen voor den verkoop
van het goed'1.
Herman antwoordde niet.
„Beloof het mij, mijnheer Von Wesznitz",
zeide de oude heer, nog eens, en de hand, die
hy Herman reikte, beefde. „Ik weet hoe u sedert
een jaar gewerkt en zich geen oogenblik rust
gegund hebt."
„Ik beloof het u", zeide Herman eensklaps,
en legde zyn klamme hand in die van den
bankier. „En ik dank u."
„Het geld wordt dadelijk telegrafisch verton
den."
„Goed; nogmaals dsr.k 1" Toen verliet Her
man met wankelende schreden het huis.
Eerst zond hij zijn broeder een kort telegram
om hem te melden, dat het geld onderweg was,
en verliet toen de stad, terwijl de sneeuw hem
tot over de knieën kwam.
Die lichaamsbeweging deed hem goedbij
was geheel alleoD op den straatweg, die zioh in
rechte l(jn voor hem uitstrekte.
O, kon men toch ook maar zoo recht door
het leven gaan, zoo zonder hindernissen en
omwegen, van bet begin tot het einde.
Zijn wqnsch was dat altijd geweest.
Plotseling bleef hy staanvlak v6or hein lag
een boom dwars over den weg waarschijnlijk
omgewaaid door den storm. Eon poosje bleef
bij peinzend staan Ja, ja, zoo gaat het, mom
pelde hij. Toen wilde hij om den boom heen
gaan, lette echter niet op den greppel, aan den
kent van den weg, en zonk tot nan de schouders
in de sneeuw. Er kwam een vermoeid lachje op
zijn gelaat. Hij strekte zich behaaglijk uit in de
zachte sneeuw. O, kon hij hier slechts een paar
uur blijven liggta en inslapen, dan was alles
uit, alles voorhij
Daar zag hij in het verschiet den toren van
Wesznitz en hij dacht er aan, boe dikwijls zijn
vader wel dezen zelfden weg betreden had,
krachtig, vol fierheid, een ouden reus gelijk,
op eigen grond en bodem
Met éen sprong was Herman weer op de heen,
en vervolgde zijn weg. Nu dacht hy ook weer
aan Lore. Hoe zou zij dien langen, ba: gen
nacht doorgebracht hebben? Hij verhaast to zijn
schreden zooveel mogelijk. Ondanks de koude,
parelde het zweet hem op het voorhoofd.
Eindelijk was hij thuisde dokter was er
n°g- „Typheuse koortsengeen wonder in haar
zwakken toestand, en dan die dwaze reis vrou
wen blijven toch altijd even ouverstandig."
Herman zag den dokter met een zonderlingen
blik aan. „Ja, altyd onverstandig. Maar hoe
vindt u de zieke overigens?
„Haar toestand is hopeloos."
„Dokter, riep Herman uit, u gelooft toch
niet
„Ik geloof niets, mynheer Von Wesznitz, of
er rr.oest een wonder gebeuren."
Herman wendde zich af zonder een woord te
spreken.
„Ik kom van avond ora negen uur terug
vroeger is niet noodig. Kunt u mij een slede
sturen
wildp, mijnheer Von
broeder
„Zeker."
„En, wut ik nog zeggen
Wesznitz, hoe giuit het uw
.,0, heel goed."
„Dan moet u hein telegrnfeeren."
„Ik zal het doen maar kan ik eens nanr
myn schoonzuster gaan
„Zeker, zij is op het oogenblik hehler van hoofd,
de koorts zal waarschijnlijk eerst over een tiaar
uur terugkomen."
„Nu neem het mij dan niet kwalyk, «lat ik
gs. I k heb nog allerlei met haar te hespreken."
„Volstrekt niet; dus tot van avond negen
uur."
Voorzichtig en op de tecnen trail Herman de
ziekekamer binnen. De gordijnen waren neerge
laten en er haorsehtc slechts een Hauw licht in
het vertrek.
„Ren jy het, Herman?" en een uitgeteerde
hand werd hein toegestoken.
„Ja," en hij drukte een kus op haar rechter
hand.
„Neen, neen, niet 7.60. Kus mij op den mond,
of op mijn voorhoofd, evenals toen wij kinderen
waren 1"
Hij deed zooals zy wensehte. Zij glimlachte
tevreden.
„Myn hoifd is zoo verward, lierman. Hoe
komt dat toch Voel eens hoe mijn handen
branden, en het is alsof er vuur in mijn aderen
„Je hebt koorts, Lore."
»Ja, koorts. De dokter vreesde, dat ik erg
ziek zon worden; maar 7.60 erg voel ik metoeh
niet Is het geld weg?» vroeg zij eensklaps, ter-
wijl haar stem schokte.
„Ja, het is telegrafisch verzonden."
„Dus een eerlijke naam
Zy sloot de oogen.
kloppen1061"'6 'u 'iaar 8'aPen I® *i*o
(Wordt vervolgd.)
