Dinsdag 14 Mei 1912. No. 8107. 61e Jaargang. HEMELVAARTSDAG AMERSFOOBTCCHE Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „De Amersfoortsche Courant, voorheen Firma A. H. van Cleefï". HOOFDREDACTEUR F. J. TBIDiaiES. AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi. franco per postƒ1.15. Advertentien i—6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Bijregel abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, oflicieële- en onteigenings- advertentiën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels f 1.25. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU: ZOATSGSUOBT 9. Postbus 9. Telefoon 19. In verband met den verschynt het volgende num mer van deze courant ZA TERDAG 18 MEI. KENNISGEVINGEN. VICARIE-BEURS. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort brengen ter kennis van belanghebbenden, dat blijkens mededeeling van heeren Curatoren der Rijks-nniversiteit te Utrecht, met ingang van 1 September 1912 een vicarie-beurs van de St. Joriskerk alhier beschikbaar komt. Zij, die daarvoor in aanmerking tvenschen te komen, behooren een request (gericht aan den Minister van Binnenlandsche Zaken) in te zen den bij heeren Curatoren van de Rijks-univer siteit te Utrecht. Jongelieden die hnnne opleiding te Amers foort hebben genoten, worden uitgenoodigd.zich tevens schriftelijk te wenden tot Burgemeester en Wethouders. Amersfoort, 11 Mei 1912. Burgemeester en WethoudeiB voornoemd, De Burgemeester, WUYTIERS. De Secretaris, J. G. STENFERT KROESS. SCHOUW. De Burgemeester en Wethouders van Amer- foort gezien art. 22 van het Reglement op het onderhoud en gebruik der wegen in de Provincie Utrecht dd. 8 November 1853 (Provinciaalblad No. 102), alsmede art. 1 der Verordening op de wegen en waterleidingen, doen te weten, dat de by voormeld artikel bedoelde voorjaars-scbouw over wegen, slooten en waterleidingen, aan hun toezicht of beheer onderworpen, zal gehouden worden op Woens dag den 29 Mei aanstaande en volgende dageD. Wordende bij deze de bepalingen van boven gemelde reglementen aan de belanghebbenden iu herinnering gebracht. Amersfoort, 13 Mei 1912. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUYTIERS. De Secretarie, J. G. STENFERT KROESE. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort maken bekend, dat bet Bureau van den Bur gerlijken Stand op Hemelvaartsdag voor het publiek geopend zal zijn des voormid dags van 8'/« tot 9 uur, uitsluitend tot het doen van aangiften van geboorte of overlijden. De hiervoor noodige aanvrage moet geschie den aan het Gemeentehuis, mondelijk of schrif telijk, uiterlijk lusschen 8 en 8'/k ure des voor middags van dieD dag. Amersfoort, 13 Mei 1912. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUYTIERS. Do Secretaris, J. G. STENFERT KROESE. l)e Vierjaarlijkse!»©, V. Menigmaal is beweerd, dat het schilderen van portretten eigenlijk d e kunst is en men is zelfs zoo ver gegaan door wel te beweren, dat als een artist niet hoog genoeg stond (wie maakt dat uit voor portrettist, hij dan in ieder geval wèl landschapschilder kon wordenGelukkig heeft men langzamerhand leeren inzien, dat, hoe hoog ook de kunst van het conterfeitsels maken is, iemand, die zich als paysagiste wil laten gelden, ook meer in zijn mars moet hebhen, dan alleen het zoo getrouw mogelijk weergeven van landschapsvormen, boomen, huizen, lucht, enz. Ja door de groote Barbizonners (Corot, Willet, Daubigny, Diaz, Courbet, Rousseau, enz. enz.) en de niet minder groote z.g. Haagsche School (Mauve, de Marissen. Mes dag, De Bock, Poggenbeek, enz.) heeft men eerst leeren inzien, dat uit een landschap een ziel kan spreken een psyche, zou Toorop zeggen die aan het landschap, aangeroerd door een meesterhand, een be zieling geeft, wat het zelfde landschap, door een 2de of 3de rangs-kunstenaar gemaakt, absoluut zou missen. Maar zoo is het ook met de portretten. Een portret schilderen is niet alleen juist weergeven het beeld, d. i. de vorm van de oogen, den mond, de neus, enz., jas of japon en al hetgeen aan of bij den persoon behoort, doch tegelijk moet de schilder, de kunstenaar, weten door te dringen in het ziele-leven van het model, zoodat de vormen van oogen, neus, mond, enz. wel middel, doch niet doel zijn van het beeld. Dat opgevoerd tot het hoogste, zoo kan pas een kunstwerk ontstaan, omdat dan uit vormenkennis (en de kunst, die goed weer te gevengepaard met dis tinctie en noblesse, het hoogste wezen van de Goddelijke schepping eerst kan gebracht worden op het stoffelijke doek! Zijn door alle eeuwen heen de weergalooze portretten van de groote Italianen (niet de hedendaagschede Murillo's, de Van Dycken, de Frans Halsen, de Rubensen en last but not least de Rembrandts niet nog steeds voorbeelden voor tot het hoogst opge voerde conterfeitsels van mannen en vrouwen En zijn die allen niet nog heden ten dage het richtsnoer waarnaar een modern por trettist zich te richten heeft, zonder dat het noodig is, dat hij iu deze of gene gemani- eerdheid vervalt? Immers ja en daarom trof het ons zoo, dat er bij de groote collectie portretten, op deze 4-jaarlijksche aanwezig, zóo weinig zijn, die volmaakt beantwoorden aan het begrip kunst. Om direct een greep te doen. Het mansportret van prof. dr. Max Lieber- mann (Berlijn), de «Jachtrijder* van prof. M. Slevogt nog wel bekroond met den gou den medaille en zet daar tegenover een ander bekroond werk, de »familie-groepc van George Harcourt (Engeland) dan voelt men onmiddellijk het groote verschil tusschen verf- gemodder en hooge kunst. Waaraan Liebermann en Slevogt hun be roemdheid te danken hebben bij dergelijk werk, hier tentoongesteld, is ons een raad sel. Liebermann is grof, banaal gesmeerd Slevogt nog een graadje erger. Het is alsof hij absoluut geen raad geweten heeft met de handen en er maar wat van gemaakt heeft. Fraai is de kleur evenmin. Zie dan de groote familie groep van Har court, misschien wel het mooiste portretbeeld, dat hier hangt, Een moeder met haar kinderen, twee er van op de kanapc, een kleintje komt met een prentenboek aan en een jongen achter het meubel in een allergelukkigste compo sitie geplaatst, fijn beschaafd gemodelleerd, met een zeldzame mooie fond (Gobelin), de koppen prachtig geschilderd, het geheel een hoogstaand kunstwerk. In die zelfde zaal hangen twee werken van Blanche (Frankrijk) waarvan vooral de portret-studie zeer knap is. De kleur van het tweede doek van den zelfden schilder ia o. 1. niet zeer gelukkig, te roodachtig. Het portret van prinses B., van Jean Boldini (uit Parijs) is gewoonweg afschuwe lijk. Het is alsof die dame eerst in gom ge doopt en daarna in een kuip met veeren gestoken is; bah! Over de portretten van Mancini (saai 5) loopen de meeningen zeer uiteen. Wanneer wij op den voorgrond zetten, dat zij gemaakt zijn voor groote zalen, dan zijn ze o.i. prachtig! Zelfs nu, in deze zaal, komen alle portret ten niet tot hun recht en moet men zoeken en zoeken om een goeden kijk er op te krijgen. Het zijn trouwens wel portretten die ont zaglijk de aandacht trekken, ware het alleen maar om de kluiten verf, die er op gesmeerd zijn. Wij hoorden zeggen>die zijn in de verf geboetseerdNu, het heeft er wel iets van, maar dan tochhoe geniaal Hoe stumperig doet daar (in zaal 8) het Mancini-achtige portret van Gustav Schraegle bij Vergeleken bij de prachtige groep van Harcourt, zijn de Kinderen met moeder van Raymond Woog (zaal 3) lang niet fijn genoeg. De groene strepen op dekanapéen het roode behangsel doen leelijk aan Het »portret van een jonge vrouw*, van L. Corinth, is absoluut leelijk I Het is gewild geschilderdzie slechts die handen en vingers! Het portret van mevrouw L. S. B., door Labouchère, doet zeer beschaafd en knap aan en doet veel afbreuk aan het daarnaast han gende portret door Vaarzon Morel. In zaal 11 hangen het Damesportret* van mej. Guillaume, een mansportret* van Kalckreuth, en een »damesportret« van L. Jonas, die ons niet konden bekoren De «Parisienne* van Mercié chic! Het Meisje in 't wit*, van Peploe, is mis lukt en de afbeeldsels van Ernest Bieler zijn t e decoratief om als portret te worden aangekeken. De met goud bekroonde «Paardrijd- ster* van J. Lavéry (zaal 21) is ons te mat, doch de »Boeren familie-groep* van L. Frederic, óok met goud bekroond, is prachtig. In zaal 24 hangen 3 portretten, die, ieder verschillend, uitmuntende stalen zijn van portretkunst. Het zijn: Kardinaal Raynald*, van Munkacsy, prachtig van factuur, met de bekende kwaliteiten van den grooten Hon gaar Kardinaal Rampolla* van Laszló, een kunstwerk van groote voornaamheid, prachtig in de roodenen een vrouwe nportret*, van Karl Ziegler, dat zeldzaam van eenvoud is, doch van een hoogstaand begrip van noblesse. Als n-miliegroep is nog te noemen de «Baskische typen*, van Zubiaurre; verder een smakeloos >portret van dr. Hans Jager*, van H. I.undde heerlijk mooie groep van Renoir, «herberg van moeder Antoine* den prachtigen (door 't Museum aangekochten) «circusjongen*, van den Engelschman GIjrn Philpoteen leelijke Emile Wauters, en een knap-geteekende doch onaangenaam aan doende Fernand Knopff. Als hoogste uiting van techniek is wel de «Heilige Maagd van Gent*, van Th. Lybaert. De penseelbehandeling heeft voor dezen kunstenaar geen geheimen. Wat op onze tentoonstellingen in den regel ontbreekt, doch hier, vooral door de buiten- landsche inzenders nogal aanwezig i s, is het naakt. Fen fijn geschilderde «slapende jon- fen* van Jan Boon, een aardig vrouwe- guurtje van Schreuder van de Coolwijk, de «Vrouw van den Leviet* van mevrouw Van Duyl-Schwartze, wat betreft de Hol- landsche inzendingen van den Belg Lambert een coquet doek «baden aan zee*, de prach tige doekjes van Rassentosse, de forsch ge-

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1912 | | pagina 1